การสื่อสารที่ควรเป็น....

ฉันชื่อ...../ คุณชื่ออะไร......   

มากกว่านะ...

วันก่อนเผอิญพบเพื่อน เลยถามดู เขาทักท้วงว่าผู้ถาม อาจหมายถึงเป็นหนังสือส่งตัว  หนังสือยืมตัวช่วยราชการ หนังสือทำความตกลงระหว่างสวนราชการ คำสั่งบรรจุ คำสั่งแต่งตั้ง หนังสือซักซ้อมความเช้าใจ อะไรทำนองนี้หรือเปล่า????

แปลกใจจริง 

หน้าที่ ต้องมีคำสั่งให้ทำด้วยหรือครับ...

เอ...แลกเปลี่ยนความรู้แก่กันและกันนะ

ข้อแรก  เท่าที่ทราบนั้น ในสมัยก่อน ใบรับรองคุณวุฒิ ว่าจบหลักสูตรแต่ละระดับของกระทรวงศึกษาธิการนั้น เรียกว่า ใบสุทธิ เท่านั้นนะครับ... จบ ป.๔ ก็ใบสุทธิ  จบ ป.๗ ก็ใบสุทธิ จบ ม.๖ หรือ ม. ๘ ก็เรียกว่าใบสุทธิ

ในใบสุทธิจะออกให้แก่คนที่เรียนจบชั้นประโยค (ชั้นสูงสุดของหลักสูตร) และบอก เปอร์เซ็นต์ ที่สอบไล่ได้

ประกาศนียบัตร เพื่อรองรับการเรียนรู้วิชาชีพ หรือแบบชั่วครู่ชั่วยาม เช่น เรียนทำขนม เรียนตัดผม ตัดเสื่้อ  อบรมการทำปุ๋ย การทำยางแผ่น เป็นต้น และในการเรียนสายวิชาชีพ(สูงกว่าขั้นพื้นฐาน) ก็จะออกใบรับรองความรู้เป็น ประกาศนียบัตร ด้วย เราจึงมีชื่อเรียกว่าหลักสูตร ปวส ปวช ปกศ 

แต่ภายหลัง การรับรองคุณวุฒิการศึกษา ใช้ระบบหน่วยกิต และออกใบคะแนน (Transcript) จึงมีการออกใบรับรองอีกหนึ่งใบ เรียกว่าประกาศนียบัตร ควบคุ๋กับใบคะนนนี้ ใบสุทธิจึงเลิกไป

จนมาถึงสมัยคุณสุขวิช เป็น รมต.ศึกษา (๒๕๓๙) มีระเบียบเรื่องการออกประกาศนียบัตรไว้อย่างชัดเจน เพิ่มเติมให้ครอบคลุมและถูกหลักเกณฑ์มากขึ้น 

ฟังความตามนี้แล้ว เกรงว่า น่าจะยังไม่จบประโยคประถมนะครับ..

ข้อสอง หากสงสัย ให้สอบถามไปยังสำนักงานเขตการศึกษา น่าจะมีระบบการตรวจสอบเอกสารย้อนหลังไปได้ครับ  เพราะมีกฏกระทรวง และระเบียบปฏิบัติย้อนหลัง ว่าการตรวจสอบวุฒิการศึกษาจะต้องทำอย่างไร และจะออกใบรับรองแทนใบเก่า ได้อย่างไร  เรียกชื่อว่าอะไร..

ท่านใด มีข้อมูลที่ชัดเจนกว่านี้ ก็โปรดแลกเปลี่ยนกันครับ...

เซ็ก เป็นเรื่องธรรมชาติของสัตว์ แต่ ครอบครัว เป็นความเจริญทางจิตใจ เป็นศีลธรรม  หากนิยม เซ็ก ก็ปรุงแต่งกับภรรยา หรือสามีได้...หรือไม่ก็ไม่ควรมีครอบครัว ชายใดที่มีเมียน้อย... / หญิงใดที่เล่นชู้    ย่อมถือว่าเป็นคนสิ้นคิด...

ยิ่งเป็นคนที่มีครอบครัวแล้ว...ยิ่งถือว่าเลวหนัก...เพราะผลกระทบจะเกิดแก่บุคคลรอบข้างทุกคน หนัก ๆ ทั้งสิ้น..

แต่ก็แปลก สังคมไทยมัก "ยกโทษ" "ยกเว้น" แก่คนเลวเหล่านี้เสมอ.. และมักอ้างว่า "เวรกรรม" "ต้องอดทน" ทั้งที่เรื่องแบบนี้ เกิดขึ้นไม่ได้ง่าย ๆ ..ไมใช่เดินกระทบตัวกัน หรือเดินผ่านหน้าแล้วก็เกิด...แต่เป็นเรื่องที่ต้อง "เตรียมการ" แล้วทั้งสิ้น

หากเป็นคนมักมากในกาม เห็นแล้วเกิดความอยากอยู่เสมอ สังคมก็มีซ่องโสเภณีรูปแบบต่าง ๆ ให้เลือกซื้อบริการมากมาย โดยไม่ต้องเป็นภาระ และตอบสนองแก่กิเลสของตนได้ระดับหนึ่ง ...แต่คนเลวเหล่านี้ ก็เลือกที่จะ "เก็บ" ไว้กินเป็นการถาวร โดยไม่ต้องรับผิดชอบอะไร และโดยไม่คำนึงถึงจิตใจคนอื่น ๆ โดยเฉพาะลูก  

ครูหลายคน ถูกปล้ำแต่ต้องปิดซ่อนเร้น เพราะอับอาย และกลายเป็นเครื่องบำเรอใคร่ของอีกฝ่ายหนึ่ง  จนทำให้ครอบครัวที่ถูกต้อง ล่มสลาย เจ็บช้ำน้ำใจ.. สส. ฆ่ากัน เพราะเหตุเข่นนี้.. 

แยกทางกับสามีคุณเถิด.. คงไม่รักกันแล้ว..๙ ปีที่อยู๋ร่วมกันมา เป็นก้าวที่ข้ามพ้น เรื่องรักแรกพบไปสู่ความรับผิดชอบ และหน้าที่แล้ว..ไม่ต้องโกรธกัน ไม่เคียดแค้น ถ้าคุณรักเขา ก็อโหสิ..และจากกันด้วยความเข้าใจ

เชื่อเถิดว่า มีครั้งที่ ๑ ก็จะมีครั้งที่ ๑๐๐๐ เสมอ... 

มนุษย์เจริญกว่าเดียรัจฉาน เพราะเรามีใจสูง แต่ถ้ามีใจไม่สูงกว่า ก็เป็นแค่สัตว์เดียรัจฉาน.. ท้ายสุด ผู้รับกรรมทรมานตลอดชีวิต คือ ลูก.. เว้นแต่เราต้องการให้ลูก รับกรรมตลอดไป...

ความเห็นของเรา ไม่นุ่มนวล แต่จริงใจ...