กำลังเตรียมตัวจะไปอบรมครูที่พุทธนิคมประถม เป็นวันที่สอง เมื่อวานเกิดอาการงงเล็กน้องเรื่องการเปลี่ยนแปลงบางอย่างใน G2K .. ตอนนี้ทราบแล้วว่ากำลังปรับปรุง จึงขอส่งกำลังใจและความขอบคุณมายังทีมงานทุกท่าน ที่ “ปฏิบัติธรรมด้วยการทำหน้าที่” ด้วยดีเสมอมา
อาจารย์สุดยอดปรมาจารย์เลยคะ
น่าเสียดายจริงๆที่เราทำกับสิ่งที่ละเอียดอ่อน เป็นนามธรรม และต้อง อาศัยระยะเวลาเพื่อความงอกงามอย่างเป็นธรรมชาติ แต่อำนาจ "วัตถุนิยม" มันรุนแรง เร่าร้อนเสียจนทำให้ผู้คนที จับงานด้านการศึกษา ต้องมาตกหลุมพราง เร่งสร้างหลักฐาน ร่องรอยที่เป็นรูปธรรมให้ปรากฏชัดในระยะเวลาที่กำหนด เพื่อเสวยผลอะไรบางอย่าง ที่ไม่ใช่ "ผลของงาน" ปรากฏการณ์ทั้งหลายจึงเป็นอยู่อย่างที่เห็น
เห็นด้วยครับ น่าเสียดายมาก
หากไม่เคยแบก จะรับรู้ถึง "ความหนัก" ได้อย่างไร .. รู้ทุกข์เพราะการแบกแล้ว ค่อยๆปลง ค่อยๆวางไปเรื่อยๆ .. เส้นทางนี้คือทางเดินของผู้มีสติและปัญญา .. แต่สำหรับคนที่ไม่มีเพื่อนชื่อคุณสติ และคุณปัญญา ยิ่งนานวันเขายิ่งแบกเพิ่ม และรับทุกข์จากการแบก ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
ไม่มีความเห็น
ขัดใจตัวเองนั้นดี แต่ให้อยู่ในความหมายว่า "ทำให้สะอาด" ส่วนขัดขวางนั้นควรทำก็ต่อเมื่อสิ่งที่เรียกว่าใจนั้น มีอะไรบางอย่างปะปนหรือห่อหุ้มอยู่ ซึ่งกรณีเช่นนี้ขืนตามใจมีแต่จะต้องลำบาก หรือทุกข์ใจในภายหน้า .. เมื่อแน่ใจว่าใจเป็นของเดิมแท้ที่บริสุทธิ์ การตามใจก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แม้แต่ ดี-ชั่ว ก็ไม่เป็นปัญหา สามารถหยั่งเห็นได้ตามที่มันเป็นจริง และจะค่อยๆเลิกสนใจเรื่องดีเรื่องชั่ว หันมาดูแต่เรื่อง "ถูกต้อง" อย่างเดียว .. ถูกต้องโดยใครว่าล่ะ ใครว่านั้นไม่สำคัญ ขอให้ "ถูกต้องโดยธรรม" เป็นอันใช้ได้
ไม่มีความเห็น
การทำตัวเป็นน้ำครึ่งแก้วนั้นดีแล้ว แต่มองให้ดีจะมีอยู่สองมุมมองที่เป็นประโยชน์ทั้งคู่ นั่นคือ
1. ในแง่ของการเรียนรู้ จงมองให้เห็นส่วนที่เป็นที่ว่างในแก้วด้านบนที่อยู่เหนือน้ำ เพื่อพร้อมที่จะรับการเติมให้สมบูรณ์ได้อยู่เสมอ
2. ในแง่ของการครอบครองปัจจัยที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต อย่าพยายามมองส่่วนบนของแก้วอันเป็นที่ว่าง ให้มองดูครึ่งที่เป็นน้ำ และสร้างความพอใจตามที่มีที่ได้
หากได้ทั้งสองความหมาย ชีวิตก็จะเต็มไปด้วยการเรียนรู้ และ อยู่อย่างสงบเย็นได้ไม่ยากนัก
ไม่มีความเห็น
การได้ผ่านทุกข์-สุข ร้อน-หนาว ฝน-แล้ง กระหน่ำชีวิตมาแล้วอย่างโชกโชน คือเครื่องมือสร้างความแกร่ง และความเชื่อมั่น ทั้งฝ่ายกาย และจิตวิญญาณ .. น่าเสียดายที่กระบวนการพัฒนามนุษย์ ที่เรียกว่าระบบการศึกษา ละเลยเรื่องนี้ การจัดกิจกรรมการเรียนรู้จึงมุ่งผลลัพธ์ จนลืมไปว่า ความยาก และความช้า มีคุณค่าต่อการเรียนรู้มากกว่าการรวดเร็ว เร่งรีบ และทำอะไรที่ง่ายๆเกินไป เมื่อชินอยู่แต่ความง่าย ความสะดวกสบาย แล้วจะเอาความแข็งแกร่งมาจากไหนกัน
ไม่มีความเห็น
ตัวตนที่ใหญ่ เหมือนเรือที่กางใบรับลมเต็มที่ .. อะไรเข้ามาก็รับผลกระทบได้มากกว่า ทุกข์ได้ง่ายกว่า และมากกว่า ตัวตนที่เล็กๆ
ไม่มีความเห็น
วัฒนธรรมที่น่าเรียนรู้ คือ วัฒนธรรมเพื่อชีวิต ซึ่งแน่นอนว่าควรเริ่มด้วยเรื่องใกล้ตัว เพราะยิ่งเรียนสิ่งไกลตัวก็จะยิ่งห่างจากความเป็น "เพื่อชีวิต"มากขึ้น และจะไม่มีความหมายอย่างแท้จริงต่อวิถีชีวิตของผู้เรียน ในที่สุดการเรียนรู้ก็คงอยู่แค่ระดับ จำได้ บอกได้เท่านั้นเอง
ไม่มีความเห็น
หากครู เป้นครูที่เด็กภูมิใจในตัวครูได้ ก็จะเป็นกำลังสำคัญในการจัดการให้เด็กได้ภาคภูมิใจในตัวเอง เพราะนอกจากกระบวนการ และวิธีการที่เหมาะสมแล้ว ยังมีอาการของการ ทำให้ดู อยู่ให้เห็น เย็นให้สัมผัสอีกด้วย
ไม่มีความเห็น
ตำแหน่งของดวงตา ทำให้คนเรามองหา มองเห็นแต่สิ่งที่อยู่นอกตัว ไกลตัว หยิบมาคิด มาวิเคราะห์ วิจารณ์ หาทางปรับปรุง เปลี่ยนแปลง จนบางคนเกือบหมดแรง จึงหลับตาลง แล้วก็ได้เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็นมาก่อน นั่นคือเห็นตัวเอง เป็นการเห็นด้วย "ตาใน" จึงสามารถจัดการได้ทันการณ์ .. ทุกข์ทั้งหลายจึงลดลง เพราะการ "จัดการ" กับตัวเอง นั่นเอง
ไม่มีความเห็น
"รู้" เป็นนามธรรม เป็นสภาวะที่ปรากฏอยู่ภายใน ดูๆเหมือนหยดน้ำใสบนใบบัว นอกจากความใส ไม่พร่ามัวแล้ว ยังอิสระอย่างยิ่ง จะเคลื่อนไหว จะกลิ้งไปทางใดก็จะไม่ ทิ้งอะไรให้แปดเปื้อนแก่ใบบัว .. น้ำยังคงเต็มหยด กลม สมบูรณ์อยู่ได้ไม่เปลี่ยนแปลง
ไม่มีความเห็น
การฟัง เป็นทักษะที่ยากที่สุด .. การเงียบแบบทนฟังได้นั้นมีกันอยู่มากมาย ดูดี มีมารยาทในการฟัง แต่ฟังไม่รู้เรื่อง เพราะในใจนั้นรุ่มร้อนไปด้วยการพิพากษา ตัดสินถูก-ผิด ชั่ว-ดี ตลอดทาง การให้เกียรติ การเคารพในศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ที่มีต่อตัวคนพูด ได้หายไปแบบไม่รู้ตัว .. ยิ่งรู้สึกว่าเรียนมามาก รู้มากๆ อาการนี้จะยิ่งหนัก .. หรือใครว่าไม่จริง
ไม่มีความเห็น
อะไรๆจะเป็นไปอย่างไร เราไม่มีหน้าที่ต้องไปทุกข์กับมัน ทำหน้าที่ไปตามความถูกต้อง เหมาะสม จะได้มีชีวิตอยู่แบบไม่ให้ชีวิตมันขบกัดเอาได้ .. เสมือนลิ้นงูในปากงู ที่แม้วิ่งเข้าออกอยู่ระหว่างเขี้ยวพิษ แต่มันก็ไม่เคยได้รับพิษใดๆเลย
ไม่มีความเห็น
" ใครไม่เคยถูกตี ถูกทุบ เจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตมาเลยนั้น จงอย่ากล้าหาญทำการใหญ่ " ... ครั้งหนึ่ง ในหลวงของเรา ได้ตรัสประโยคนี้แก่ดร.สุเมธ
ไม่มีความเห็น
ทำวัตร ไม่ว่าที่วัด หรือที่บ้าน ต้องไม่ลืมวัด เพราะการวัดจะทำให้รู้ว่าไปได้ไกลขึ้นหรือไม่ ต่างจากเมื่อวานแค่ไหน .. แต่ถ้าเที่ยวบอกใครว่าถึงไหน ถึงไหนแล้ว .. ไปวัดก็ไม่ค่อยมีความหมาย เพราะวัตรได้หายไปเสียแล้ว
ไม่มีความเห็น
มนุษย์สร้างกรง สร้างคอกไว้ขังสัตว์ โดยฉลาดพอที่จะไม่ทำกรงขังตัวเอง แต่เมื่อพิจารณาดูดีๆ กรงและคอกกลับมีหลายระดับ หลายชั้นมาก เป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างไว้ขังตัวเองโดยไม่รู้ตัว .. กรงและคอกดังกล่าว จะเห็นได้ก็ด้วยการ "หลับตามอง" เท่านั้น
ไม่มีความเห็น
น้ำท่วมคราวนี้ มีอะไรมากมายให้ได้เรียนรู้ท่ามกลางวิกฤตการณ์ครั้งนี้ ทั้งในเรื่องส่วนตัว ใกล้ตัว และไกลตัว .. ได้มีโอกาสนำความรู้ ทักษะหลายอย่างมาทำประโยชน์แก้ปัญหา ทั้งกับตัวเองและผู้คนที่เดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ
ไม่มีความเห็น
น้ำท่วม ไฟดับ น้ำไม่ไหล ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์หลายวัน การแก้ปัญหาทั้งของตนเองและของผู้คนที่มาปรึกษา ทำให้ได้แนวคิดมากมายเนื่องจากการได้ "ลองวิชา" ทำสิ่งที่คิดๆไว้หลายรายการ คงจะมีผลิตภัณฑ์ใหม่ๆออกมาหลังวิกฤตกาลน้ำท่วมได้ด้วย
ไม่มีความเห็น
"พัฒนากาย-จิตเยาวชน ด้วยต้นไม้และ ICT" นี่คือชื่อโครงการเล็กๆที่ตั้งไว้ในใจ และจะลองทำดูใน Scale เล็กๆ กับเด็กๆลูกหลานในเครือข่ายใกล้ตัว
ไม่มีความเห็น
เรา ทุกข์ เพราะ มี "เรา" ในความรู้สึก ทั้งๆที่ความจริงแล้ว ตัวเราที่คงที่ ไม่เปลี่ยนแปลงนั้นมิได้มีอยู่ มันเป็นเพียงกระแสแห่งการเปลี่ยนแปลงที่ไม่เคยหยุดนิ่ง ทั้งกายและจิต .. ทุกข์จะลด ถ้าตัว "เรา" เล็กลง และทุกข์จะหายไปเมื่อไร้ซึ่งความรู้สึกว่ามี "เรา"
ไม่มีความเห็น
การทำหน้าที่ทั้งหลายโดยมองออกนอกตัว เล็งประโยชน์ผู้อื่น หรือคนหมู่มากเข้าไว้ หากทำไปจนชินก็จะพบว่า ความสุขจากการ ไม่ต้องมี นั้นเบาสบาย และ หาง่าย ยิ่งนัก
ไม่มีความเห็น
ฝน ตกหนักมาวันสองสามวันแล้ว กบ เขียด อึ่งอ่าง ร้องระงมจนหมดแรง เพราะเห็นเสียงแผ่วลงมาก เมื่อคืนก็ตกมาทั้งคืน ตอนนี้ยิ่งลงหนัก .. อากาศก็เย็นลง .. หรือว่า หน้าฝน ปนหน้าหนาว จะมาตอนใกล้เมษาที่เคยร้อนระอุ .. นี่ไง ผลพวงที่สะท้อน "กฏแห่งกรรม" ที่มนุษย์ทำไว้กับธรรมชาติ
ไม่มีความเห็น
เทคโนโลยีมันมากับความเร็ว และความง่าย ผมเคยพูดไว้หลายๆที่ หลายปีมาแล้วว่า "อันว่า ความง่าย กับ ความมักง่าย นั้นอยู่ใกล้กันจนน่ากลัว" เมื่อความมักง่ายครองใจ อะไรๆที่เกิดจากการขาดสติก็มีให้เห็นได้เสมอ
ไม่มีความเห็น
ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ไชยาจนเกือบครบปีแล้ว ผมเลิกรีดผ้าเพราะเชื่อว่าถ้าเลิกกันทั้งโลก จะเป็นการลดการเผาผลาญพลังงานได้อย่างมหาศาล ความจริงดวงอาทิตย์ก็ทำหน้าที่ของมันได้ดีมากแล้ว โดยเฉพาะที่เมืองไทยบ้านเรา
ไม่มีความเห็น