อนุทินประจำสัปดาห์ที่ 3 วันที่ 27-31 เดือนพฤษภาม พ.ศ.2556 
             ข้าพเจ้านางสาวศศิกาญจน์ ชำนาญกิจ นักศึกษาฝึกสอน โรงเรียนอนุบาลอนุบาลภูเก็ต
จากทดลองสอน 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา ทำให้เรารู้ได้ว่าห้องไหนที่เหมาะกับการสอนของเรา ซึ่งในตอนแรกครูพี่เลี้ยงจะสอนวิทยาศาสตร์ ป.6/1 - 6/6 แต่ท่านได้มอบหมายให้เราลงสอน ป.6/3 - 6/6 จำนวน 4 ห้อง เป็นห้องประจำที่เราต้องสอนตลอดเทอมนี้ 
             ตลอดสัปดาห์นี้การสอนในฐานะคุณครูอย่างเต็มตัวผ่านไปได้ด้วยดี คงเป็นเพราะเราสามารถปรับตัวให้อยู่ที่โรงเรียนได้และปรับตัวให้เข้ากับนักเรียนที่นี่ได้ ซึ่งสังเกตและประเมินได้จากการเรียนรู้ของนักเรียนในแต่ละห้อง การตอบคำถามในห้องเรียน หรือการทำแบบทดสอบหลังการเรียนของนักเรียนเอง แต่กว่าจะทำได้ขนาดนี้ก็ต้องใช้เวลาในการปรับตัว และความพยายามนานอยู่เหมือนกัน โดยการปรับตัวนั้นต้องปรับเปลี่ยนทุกอย่าง เช่น ปรับเปลี่ยนวิธีการทำงาน  ปรับเปลี่ยนวิธีการสอน การอธิบายเนื้อหาในแต่บทเรียนให้นักเรียนฟัง เพื่อให้นักเรียนเข้าใจได้ง่ายที่สุด ถึงการฝึกสอนจะผ่านไป 3 สัปดาห์แล้ว วิธีการสอนของเราก็คงยังไม่ดีพอ คงต้องปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ 
            แต่ถึงอย่างไรก็ตาม 3 สัปดาห์ที่ผ่านมาเราก็สอนไปไม่น้อยเหมือนกัน 12 คาบ/สัปดาห์ โดยแบ่งเป็นคาบวิทยาศาสตร์ 8 คาบ คาบชุมนุมวิทย์ 2 คาบ และได้มีโอกาสสอนลูกเสืออีก 2 คาบ ซึ่งคงเป็นตารางสอนที่แน่นอนแล้ว

ปล. ข้อคิดที่ได้สัปดาห์นี้ "สิ่งที่หนักใจกว่าการสอน คือการเขียนแผนการสอน" เชื่อเถอะว่าคนอื่นทำได้เราก็ต้องทำได้เช่นกัน

อนุทินประจำสัปดาห์ที่ 2 วันที่ 20-23 เดือนพฤษภาม พ.ศ.2556 (วันที่ 24 หยุด)
             ข้าพเจ้านางสาวศศิกาญจน์ ชำนาญกิจ นักศึกษาฝึกสอน โรงเรียนอนุบาลอนุบาลภูเก็ต
สัปดาห์ที่ผ่านมานี้ มีความรู้สึกว่า 1 คาบ/ชั่วโมง ของการสอนผ่านไปเร็วมากซึ่งต่างจากสัปดาห์ที่แล้วที่แต่ละคาบกว่าจะผ่านไปได้ใช้เวลานานเหลือเกิน คงเป็นเพราะเรามีความสุขกับการสอนมากขึ้น ความกดดันลดน้อยลง ความตื่นเต้นแทบจะไม่มีเลย อีกอย่างที่สำคัญ คือสอนแล้วเด็กนักเรียนตอบคำถามครูได้ ซึ่งแสดงว่าเค้าเข้าใจที่เราสอนไป เหตุผลต่างๆเหล่านี้จึงทำให้เรามีความสุขและสนุกกับการสอน อีกเหตุผลที่เรามีการเปลี่ยนแปลงคือเราพยายามใช้เนื้อหาอื่นสอดแทรกเพื่อให้นักเรียนไม่เครียดในเนื้อหามากเกินไป เช่นบางคาบก็มีการเล่านิทาน เล่นเกมส์ ร้องเพลง เอาความรู้และความสามารถทุกอย่างที่เคยทำหรือเคยมีประสบการณ์ มาเป็นตัวช่วยในการสอน ซึ่งเป็นตัวช่วยที่ดีเลยทีเดียว ซึ่งรู้สึกว่าเด็กๆ จะชอบเรื่องแบบนี้มากกว่าการเรียนในเนื้อหาสะอีก
             แต่ก่อนจะหมดสัปดาห์ที่ 2 ได้มีเหตการณ์หนึ่งเกิดขึ้น ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองแย่มาก เกิดขึ้นเพราะความโหด(เด็กๆพูดมาอย่างนั้น) ของเราเองที่มีความอดทนน้อย ก็อย่างที่รู้อยู่ว่าเด็กประถมเป็นวัยที่มีสมาธิในการเรียนสั่น ทำให้การควบคุมชั้นเรียนเป็นไปได้ยากมาก เด็กคุยบ้าง เล่นบ้าง จึงทำให้เราหมดความอดทนจนเผลอตะคอก ตะหวาดเด็กผู้ชายคนหนึ่ง หันไปเห็นอีกทีเด็กนั่งน้ำตาไหล จึงทำให้คาบนั้นสอนไปอย่างเคร่งเครียด สอนเสร็จมีความรู้สึกว่าตัวเองแย่มากๆ สอนโหดไหม ใช้น้ำเสียงไม่เหมาะสม

ปล. ข้อคิดจากสัปดาห์นี้คือ การทีเราสามารถปรับตัวได้ ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะมีความอดทนมากพอ ฉะนั้นสัปดาห์ต่อไปเราควรมีความอดทนที่มากกว่านี้

อนุทินประจำสัปดาห์ที่ 1 วันที่ 14-17 เดือนพฤษภาม พ.ศ.2556

         ข้าพเจ้านางสาวศศิกาญจน์ ชำนาญกิจ นักศึกษาฝึกสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต สาขาวิทยาศาสตทั่วไป  รหัสนักศึกษา 5210941144 
         นี่เป็นการเขียนอนุทินฉบับแรกในเวปไซต์นี้ อาจจะมีเนื้อหาที่ไม่ค่อยดีนัก แต่ทุกคำพูดที่จะบันทึกลงในบทความนี้ล้วนเป็นวามรู้สึกที่ออกมาจากจิตใจนักศึกษาคนหนึ่ง ที่ได้เริ่มสัมผัสอาชีพครูอย่างเต็มตัว
         การออกฝึกสอนในโรงเรียนอนุบาลภูเก็ตแห่งนี้ เป็นสถานที่ที่ดิฉันคุ้ยเคยดี เพราะเมื่อปีที่แล้วได้ออกสังเกตการสอนโรงเรียนนี้มาแล้ว จึงทำให้ค่อยข้างมีความคุ้ยเคยกับสถานที่และบุคลากร ส่วนความตื่นเต้นนั้นก็มีบ้างเพียงเล็กน้อย แต่ส่วนใหญ่จะเป็นความดีใจมากกว่า
        วันที่ 14 พฤษภาม พ.ศ.2556 เป็นวันที่นักศึกษาทุกคนต้องออกฝึกสอน ณ โรงเรียนที่ตนเลือกไว้ แต่ทะว่าโรงเรียนอนุบาลภูเก็ตเปิดการเรียนการสอนในวันที่ 16 พฤษภาม พ.ศ.2556 สองวันแรกของการมาโรงเรียนจึงเป็นการเตรียมความพร้อมก่อนวันเปิดเรียน นักศึกษาทุกคนได้พบปะกับฝ่ายวิชาการของโรงเรียน และการคัดเลือกครูพี่เลี้ยงให้นักศึกษาแต่ละคน และอีกอย่างคือการจัดสรรห้องประจำให้แก่นักศึกษา ทำให้นักศึกษาแต่ละคนมีภาระหน้าที่รับผิดชอบที่แตกต่างกันแม้จะมาจากสาขาวิชาเดียวก็ตาม
       ในการเลือกครูพี่เลี้ยงนั้น ดิฉันรู้สึกตื่นเต้นกว่าจะได้เจอเด็กนักเรียนอีก เพราะในความรู้สึกลึกๆ ดิฉันอยากมีพี่เลี้ยงคนเดิม ที่ท่านเคยเป็นเมื่อตอนออกสังเกตการสอน คือ คุณครูเสาวภิน อ่อนวงศ์ ครูสอนวิทยาศาสตร์ชั้นป.6   และสุดท้ายความหวังก็เป็นอย่างที่ดิฉันคิดไว้ พี่เลี้ยงได้มอบหมายคาบสอนให้ดิฉันทั้งหมด 10 คาบด้วยกัน คือ สอนวิชาวิทยาศาสตร์ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6/1-ป.6/6 ห้องล่ะ 2 คาบ/สัปดาห์
       ในวันที่ 16-17 พฤษภาม พ.ศ.2556 เป็นวันที่โรงเรียนเปิดเทอมวันแรก ดิฉันได้สอนจำนวน 3 ห้องด้วยกัน เด็กทุกคนมีความกระตือรือร้นในการเรียน แต่มีบางห้องที่เล่นบ้างในบางเวลา จากการสังเกตจะเห็นได้ว่า ห้อง ป.6/2 ซึ้งเป็นห้ององค์การจะสอนง่ายเป็นพิเศษเพราะเด็กส่วนใหญ่จะเป็นเด็กเก่ง เข้าใจง่าย เรียนรู้เร็ว ส่วนห้องอื่นก็มีลักษณะการเรียนที่แตกต่างกันออก ดิฉันต้องใช้เวลาในการศึกษานิสัยการเรียนรู้ของเด็กทุกห้อง เพื่อที่จะสามารถพัฒนาการสอนให้มีประสิทธิภาพที่ดียิ่งขึ้น

      ศศิกาญจน์  ชำนาญกิจ