อนุทินล่าสุด
ฝนทิพย์ สิริญา
เขียนเมื่อทุกครั้งที่เหนื่อยท้อแท้ ไม่ได้นึกถึงตัวเองเพราะในสมองมีแต่แม่น้องตากับยายเท่านั้น ไม่ว่าฉันจะรำบากแค่ไหนต้องท่องจะเสมอว่ายังไงพวกเค้าต้องสบาย
"คิดในแง่ดี ฉันมีโอกาสกว่าคนที่อายุเท่ากันหลายๆคนที่ได้ทำหน้าที่ตอบแทนแม่ทั้งๆที่ยังเรียนหนังสือ "
เอาอุปสรรคที่มีมาเป็นโอกาส มองในมุมนึงมันสนุกด้วยซ้ำและทำให้ฉันเข้มแข็งเพื่อเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี <3
ความเห็น (2)
ความคิดและการกระทำอย่างนี้ต้องพบแต่ความสุขความเจริญแน่นอนค่ะ ขอเป็นกำลังใจนะคะ
ขอบคุณนะคะ ^^
ฝนทิพย์ สิริญา
เขียนเมื่อด้วยความรัก ความหวังให้ลูกได้เรียนสูงๆ แต่พ่อแม่ที่ไม่มีความรู้เป็นแค่ชาวนาที่ทำงานหลังขดหลังแข็งส่งลูกไปเรียนในเมืองเพื่อใบปริญญา ในมุมของนักศึกษาที่พบเจอทุกวัน ด้วยความที่พ่อแม่ไม่มีความรู้โลกแคบรู้เพียงแค่ว่าส่งลูกไปเรียน ลูกที่มีหน้าที่ขอเงินค่านั่นโน่นนี่จิปาถะ กินข้าวมื้อแพงๆ ข้าวของเสื้อผ้า ค่าชีสทีละเป็นพันทั้งๆที่ความเป็นจริงแผ่นละไม่ถึงบาท เช่าหอเดือนแพงๆนอนห้องแอร์พ่อแม่นอนกางมุ้ง ขอเงินค่าเรียนค่าอุปกรณ์แต่ในความเป็นจริงมันไม่ได้ใช้จ่ายเยอะขนาดนั้น เข้าใจว่าพ่อแม่ที่รักและเชื่อใจลูก ลูกน้อยอ้อนขอแม่จ๋าเงินไม่พอเดี๋ยวอาจารย์ไม่ให้เข้าสอบ แม่โอนมา"ฉลองเงินเข้าแล้ว"ไม่รู้เอาสมองส่วนไหนคิดไม่คิดถึงพ่อแม่บ้างรึยังไง
ความเห็น (3)
เด็ก ๆเป็นแบบนี้เยอะ แม่บ้านของพี่สาวอายุก็ 60 เศษแล้ว ผอมแห้งทำงานบ้านเก็บได้เท่าไรก็ส่งให้หลานสาวที่ส่งเรียน ป. ตรีหมด บางครั้งต้องยืมเจ้านาย เล่าว่าหลานต้องทำโน่นนี่ตามอาจารย์สั่ง ซื้อคอม ไปดูงาน งาน ฯลฯ พวกเราฟังดูแล้วรู้ว่าแกถูกหลอก ก็เตือนแต่แกก็ยังต้องให้ คงหวังฝากผีฝากไข้ จบ ป.ตรี ทำงานได้ 2-3 เดือนขอต่อ ป. โท หลอกเอาเงินไปดูงานเกาหลีอีกหลายหมื่น ตอนนี้ได้ข่าวว่ามีแฟนอยู่ด้วยกันจบวิศวะ เห็นขอเงินดาวน์รถอีก ขอให้ช่วยผ่อนด้วย กว่าจะได้พึ่งคงหมดตัว เมื่อหมดตัวเขาจะให้พึ่งหรือเปล่า น่าเวทนาแท้ คงเป็นบ้านเรามากกว่าที่ต้องเลี้ยงแกจนตาย จะบ่นว่าหลานแกก็สงสาร แกคงฟังไม่ได้แน่
เคสอาจารย์ GD .. น่าเศร้าครับ
จริงค่ะเห็นมาเยอะหนูยังคิดสงสาร พ่อแม่ไม่มีความรู้ตามไม่ทันลูกที่มีความรู้ไว้หลอกเอาเงินพ่อแม่ ที่ทำได้ก็แค่ทำไม่ให้เหมือนคนอื่นๆเพราะที่จริงค่าใช้จ่ายไม่เยอะขนาดนั้นเลยค่ะ
ฝนทิพย์ สิริญา
เขียนเมื่อกัดฟันสู้
ฉันไม่รู้จะเขียนอะไรลงไปไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงไม่รู้จะใช้ชีวิตอย่างไง ในบางครั้งปัญหาที่เราพบเจอมันยากที่จะหาทางแก้จนทำให้คนเราคิดได้ในสิ่งที่ไม่เคยคิด ชั้นมีแค่บางอย่างที่คนอื่นเค้ามีแต่ไม่มีหลายอย่างที่คนอื่นมี แต่ จะทำไงได้จะโทษใครได้ละ มีทางเดียวคือกัดฟันแล้วบอกตัวเองว่าคนที่เค้าทุกข์กว่าเรายังมี และทบทวนเอาไว้เสมอว่าเราทำทุกวันนี้เพื่อใครและเค้าจะเป็นกำลังใจที่ดีที่ที่สุดของเรา "แม่และน้อง"
ความเห็น (2)
คนเราก็ไม่ต่างอะไรกับเหล็กหรอกครับ…เหล็กร้อนถูกไฟเผามากๆ จนตีเป็นมีดเป็นดาบได้ เวลานำไปใช้มันก็จะแกร่ง แข็ง ทน…คนเวลาผ่านความลำบากมากๆ ผ่านเรื่องร้ายๆ มามาก เวลาพบกับเรื่องที่เลวร้ายหรือปัญหาน้อยนิด ก็สามารถเอาชนะหรือผ่านพ้นมันไปได้อย่างง่ายดาย เช่นกัน…
ขอบคุณนะคะ ทำให้คิดอะไรดีๆได้เยอะเลย