หวัดดีจ้ะหลานจอห์น...ที่รัก

      ไม่ได้หายไปไหน ยังแอบแวะเวียนไปอ่านบล็อคของหลานอยู่บ้าง แต่ช่วงนี้ป้าบวมยังยุ่งๆกับ อาชีพใหม่อยู่ๆจ้ะ ยังไม่เข้าที่เข้าทาง ส่วน moomi ก็ทำงานหนักเหมือนเดิม เห็นว่ากำลังหัวฟูอยู่การปิดงบประมาณ ราษฏรเต็มขั้นอย่างป้าบวมก็เลยลอยตัว อิๆๆ โอ้ว..มายก็อต  ถ้าป้าบวมยังทำงานอยู่ก็คงหน้าเหี่ยว หัวฟูไปกับเขาเหมือนกัน

       สิ่งเดียวในที่ทำงานที่ป้าบวมคิดถึง ก็คือ ยัย moomi นั่นแหละ กลัวว่าเธอจะเฉาปาก ตายไปเสียก่อนอ่ะดิ... อิ อิ อิ  ตอนนี้ป้าบวมกำลังสนุกกับการเป็นแม่ค้า มันรู้สึกอิสระอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ นะ ไม่มีเรื่องต้องเครียด รู้สึกโล่งสมองดีจัง จิตใจก็สบาย เฮ้อ..ชีวิตคนเราก็เท่านี้จะเอาอะไรกันมากมาย

        เห็นว่าหลานจอห์นจะไปเชียงใหม่ใช่ป่ะ ดีใจด้วยนะจ้ะ สิ่งดีๆกำลังเข้ามาในชีวิตแล้ว ได้เริ่มอะไรใหม่ๆ  อนาคตที่สดใสกำลังรออยู่ สู้ ๆ นะ moomiกะป้าบวม จะคอยให้กำลังใจเจ้าหลานชายคนนี้เสมอ...

รักแท้ดูแลไม่ได้...ดูแลตัวเองด้วนนะจ้ะ {"o}

moomiกะป้าบวม

ปล. โคตรรักเอ็งเลย