คิดน้อย ..... รู้น้อย ... รู้จริง ....สิ่งเดียว....ก็พอเพียง 

สมาธิไม่ใช่การคิดมาก ไม่ใช่การคิดน้อย แต่เป็นการคิดถึงสิ่งเดียว

คนส่วนมากคิดมากเพราะไม่ได้คิด แต่ติดอยู่กับอารมณ์ที่ผันผวน
อารมณ์ซัดมาอย่างไร ใจก็ไหลไปตามนั้น

คนส่วนน้อยคิดน้อยเพราะคิดเป็น เห็นว่าจะเอาอะไร
รู้ว่าอยู่ในทิศทางที่จะไปถึงหรือออกนอกทางแล้ว

การคิดน้อย ใกล้เคียงกับการคิดถึงสิ่งเดียว เมื่อคนคิดน้อยหัดคิดถึงสิ่งเดียวจึงง่าย
แค่ดูว่าลมหายใจนี้ เป็นลมหายใจของความฟุ้งซ่าน หรือเป็นลมหายใจของความสงบ

ยอมรับไปเรื่อยๆเพียงไม่นาน ความฟุ้งซ่านก็หายไป
เหลือแต่ลมหายใจที่สงบเงียบให้รู้เพียงหนึ่งเดียว



http://dungtrin.com/index.php?option=com_docman&task=cat_view&gid=115&Itemid=299

มีโอกาสแวะไปชม จิม ทอมป์สัน ฟาร์ม .....

ทุ่งดอกไม้อันลือชื่อ ที่ใครๆก็อยากไปชมและถ่ายรูปกับดอกไม้สวยๆ 
จนแปลงดอกไม้ ราบไปเป็นแถบๆ จากฝีเท้าที่เหยียบย่ำลุยเข้าไป
เพียงเพื่อให้ได้รูปตัวเอง ท่ามกลางทุ่งดอกไม้งาม

ภายใน จิม ทอมป์สัน ฟาร์ม ยังมีสิ่งดีๆที่น่าสนใจอีกมากมายก่ายกอง
จนไม่สามารถเดินดูได้ครบในหนึ่งวัน..... เพราะหมดแรงเสียก่อน
มีคุณครู พาเด็กนักเรียนมาเยี่ยมชม และศึกษาวิถี ทางการเกษตรด้านต่างๆ 

ผ่านทุ่งดอกไม้  ออกไปสู่ ทุ่งนา ข้าวกำลังสุกพร้อมเกี่ยว สีทองไปทั้งทุ่ง
มี เถียงนา ...ศาลาพักผ่อน อยู่ริมนา ได้บรรยากาศ ทุ่งนาดั้งเดิมจริงๆ

 





เดินมาจนถึงตรงนี้ .... หมู่บ้านอีสาน ......
เฮือนอีสาน งดงามเก่าแก่ เข้าไม้ทั้งหลัง ....
ตั้ง เรียงอยู่รายรอบ ลานกว้าง  .....











เด็กๆหัดลงบันไดเฮือนอีสาน ... ต้องถอยหลังลง ไม่มีการตกบันได....




กลางลานนั้นเอง ..... เด็กๆนักเรียน กำลังสนุกสนานกับกิจกรรมหลายอย่าง
วิถีชีวิต ประจำวัน ของบรรพบุรุษ วิถีธรรมชาติ พึ่งตนเอง เรียบง่าย และพอเพียง อย่างแท้จริง 

มี เครื่องสีข้าวโบราณ ตั้งเรียงไว้ให้เด็กๆ ได้มาเล่นสีข้าวกัน
เด็กๆชอบกันมาก  ผลัดกันเล่นกันสนุกสนาน และได้เห็นผลงานออกมาเป็นรูปธรรม

อุปกรณ์ สำหรับหนีบฟ่อน  ฟาดข้าวเปลือก
 

ที่ใส่ข้าวเปลือกที่ฟาดแล้ว  รอสี



มองดูเด็กๆ ที่ผลัดกันสีข้าวอย่างสนุกสนานแล้ว
นึกถึง โรงเรียน ในชนบท  ที่มีแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง

น่าจะ....เปลี่ยนกิจกรรม ยืนฟังอบรม อันน่าเบื่อหน่าย หน้าเสาธงตอนเช้า
เป็นการ ผลัดกัน ฟาดข้าว สีข้าว ฝัดข้าว ฯลฯ สำหรับโครงการอาหารกลางวันของพวกเขาเอง  ....

เด็กๆจะได้เรียนรู้ วิถีชีวิต ภูมิปัญญา ของบรรพบุรุษ  อย่างสนุกสนาน 
มีผลงานเป็นรูปธรรมจับต้องได้ ในทุกขั้นตอน .......

นอกจากนี้ ยังเป็นการได้ออกกำลังกาย เล็กๆน้อยๆ
กระตุ้นให้ สดชื่นกระปรี้กระเปร่า ก่อนเข้าชั้นเรียน .......




 

รายงานผลการจัดอันดับ  ประเทศที่มีการศึกษาดีที่สุด 50 ประเทศทั่วโลก

จัดทำโดยสถาบัน Economist Intelligence Unit หรือ EIU เมื่อเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา ปรากฏว่า
ชาติมหาอำนาจอย่างสหรัฐอเมริกาอยู่อันดับที่ 17 ตามหลังหลายประเทศในแถบสแกนดิเนเวียและประเทศในเอเชีย

ประเทศฟินแลนด์และเกาหลีใต้คว้าอันดับ 1 และ 2 ตามลำดับ ด้านฮ่องกง ก็อยู่ในอันดับที่ 3 ญี่ปุ่นอันดับที่ 4 สิงคโปร์อันดับที่ 5 และสหราชอาณาจักร อยู่ที่อันดับ 6 ตามมาด้วยประเทศเนเธอร์แลนด์ นิวซีแลนด์ และสวิตเซอร์แลนด์ ส่วนแคนาดาอยู่อันดับ 10 ตามมาด้วยไอร์แลนด์ และเดนมาร์ก ส่วนทางประเทศออสเตรเลีย โปแลนด์ เยอรมนี และเบลเยี่ยม ต่างติด 1 ใน 20 อันดับแรก

ประเทศไทยของเราอยู่อันดับที่ 36 !!

ที่หนักข้อ คือ ข้อมูลจาก World Economic Forum (WEF)- The Global Information Technology Report 2013

อันดับคุณภาพการศึกษาของประเทศไทยในกลุ่มอาเซียน อยู่ในอันดับที่ 8 ซึ่งเป็นกลุ่มที่มีคะแนนต่ำที่สุด รองจากประเทศเวียดนาม ที่ได้อันดับ 7 และประเทศกัมพูชา อันดับ 6 ซึ่งถือว่าต่ำมาก !!!

ถ้าอยากพัฒนา...การศึกษาต้องไม่ใช่เรื่องปริมาณ ต้อง focus ที่คุณภาพเท่านั้น

เลิกคิดแต่เรื่องกำไรขาดทุนเสียที การลงทุนทางการศึกษา  เป็นเรื่องคุณภาพ  ที่ไม่ใช่เอาตัวงบประมาณมาวัด เพราะคุณภาพ คือ เรื่องการจัดสภาพแวดล้อมและวัฒนธรรมให้ส่งเสริมการเรียนการสอนนั้น มีความสำคัญมากกว่าปริมาณ คือ จำนวนเม็ดเงินที่ใช้ในการลงทุนในการศึกษา

เลิกคิดเรื่องเงินกันได้แล้วเพราะตัวทัศนคติของผู้คนในสังคมต่อการศึกษานั้น เป็นตัวบ่งชี้ประสิทธิภาพในการศึกษาของแต่ละชาติ

ข้อมูลจาก
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=646196312109195&set=a.533395883389239.1073741828.533390440056450&type=1&theater

ใกล้ปีใหม่ .... ได้รับการ์ดขนาดใหญ่ยักษ์  สองใบ ...ส่งมาทางไปรษณีย์... 

ใบหนึ่ง มีตัวอักษรย่อเหมือนตราประจำตระกูลเป็นลายดุนนูนสีทอง อยู่บนการ์ดสีน้ำเงินเข้มขลิบทอง
ใส่ซองสวยงาม   ปิดผนึกซอง ด้วยแผ่นปิดสีทองรูปกลม ลายดุนนูนเป็นตัวอักษรย่อ  

อีกใบ เป็นการ์ดสีขาว ลายดุนนูนสีเงิน คิดด้วยโบว์ ผ้าป่านแก้วสีเทาเงิน
ใส่ซอง สี ขาว ลายดุนนูนสีเงิน เช่นเดียวกับตัวการ์ด

สวยงามอลังการ  แปลกตาคนบ้านนอกอย่างเรา  เกินกว่า จะเป็นการ์ด ส่งความสุขธรรมดา
พลิกดูด้านหลังการ์ดด้วยความ สงสัย ว่า คือ อย่างไรกันหนอ.......

ปรากฏว่า  ทั้งสองการ์ดนั้น  คือ บัตรเชิญไปงานมงคลสมรส  ลูกของเพื่อนสนิทที่เรียนมาด้วยกัน
ใบหนึ่ง  เป็น ลูกสาว เพื่อน ที่เคยสนิทกันตั้งแต่ชั้นอนุบาล จนถึง มัธยมปลาย
อีกใบหนึ่ง เป็นลูกชาย เพื่อน ที่เคยสนิทกันมาก ในระดับเตรียมอุดมศึกษา 

วิถีของเพื่อน และ ของเรา จากจุดเริ่มร่วมกันมาจนถึงวันนี้ .... ช่างแตกต่าง ราวกับ มาจากดาวคนละดวง 
แม้จะได้พบกันบ้าง ในงานเลี้ยงรุ่น  เลี้ยงฉลอง  ในโอกาสต่างๆนานา เป็นครั้งคราว
ความเป็นเพื่อน ยังเหนียวแน่นไม่จางหาย  แต่ก็ถูกรั้งไว้ ด้วยความแตกต่าง ห่างไกล ทางความคิด

So close ..... but yet ...... so far.....!!! 




 

“มนุษย์เรานึ้ ยอมสูญเสียสุขภาพเพื่อทำให้ได้เงินมา
แล้วต้องยอมสูญเสียเงินตรา เพื่อฟื้นฟูรักษาสุขภาพ

แล้วก็เฝ้าเป็นกังวลกับอนาคต จนไม่มีความรื่นรมย์กับปัจจุบัน
ผลคือ เขาไม่ได้อยู่กับปัจจุบัน หรือแม้กระทั่งอยู่กับอนาคต

เขาดำเนินชีวิตเสมือนหนึ่งว่าเขาจะไม่มีวันตาย
และแล้ว เขาก็ตายอย่างไม่เคยมีชีวิตอยู่จริง“

ท่านดาไล ลามะ



ขอให้เพื่อนสมาชิก gotoknow ทุกท่าน ....
มีความสุข  มีสุขภาพแข็งแรง สดใจ เบิกบาน ทั้งกายและใจ
ในปีใหม่ ๒๕๕๗ ที่กำลังจะมาถึง 

หามาเตรียม...ยังไม่ต้องใช้...ให้เด็กๆเอาไปใช้ก่อนดีกว่า

หลังจากไปหาซื้อเครื่องสีข้าวโบราณมาเตรียม รอท่า ข้าวนอกนา .... ที่ยังไม่ออกรวง
ทราบจากป้าธีว่า... มีเด็กๆที่ทำนาและได้ข้าวเปลือกมาแล้ว แต่ยังไม่มีเครื่องสีข้าว ....
เราเองมีเครื่องสี แต่ยังไม่มีข้าว จึงพากัน ยกเครื่องสีข้าวโบราณที่เตรียมไว้ ไปให้เด็กๆใช้กันก่อน

ที่โรงเรียน บ้านหนองผือ..... อ.เลาขวัญ จ.กาญจนบุรี

ป้าธี กำลัง ปรึกษาหารือ กับ อาจารย์ชยันต์ ท่านผู้อำนวยการโรงเรียนฯ

และ อาจารย์นิรุต ถึงแนวคิด วิธีการปฏิบัติ เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์ แห่งวิถีพอเพียงที่แท้จริง


อาจารย์ชยันต์ แสดงความยินดี กับป้าธี ที่ได้รางวัล "สุดคะนึง"


ป้าธี กับอาจารย์ชยันต์  กำลัง ถกเครียด  ว่า
ประเทศนี้ จะอยู่กันได้อย่างไรต่อไป
ใน สภาพที่เดินหลงทาง กันอยู่อย่างนี้....???!!!


ความมุ่งมั่นตั้งใจ ในวิถีพอเพียง ..... ของท่านอาจารย์ชยันต์ แห่ง โรงเรียน บ้านหนองผือ


เครื่องสีข้าวซ้อมมือ  มอบให้เด็กๆโรงเรียนบ้านหนองผือ จะได้สีข้าวสารกรอกหม้อเป็นมื้อกลางวัน 


ยาม ประจำโรงเรียน รูปหล่อ สุภาพ เรียบร้อย น่ารัก


ท่านอาจารย์ชยันต์ ผอ. โรงเรียนบ้านหนองผือ และอาจารย์นิรุต ผู้ดูแลโครงการ   รับมอบเครื่องสีข้าวจากสองผู้เฒ่า


ร่ำลา อาจารย์ .... เดินทางจาริกแสวงบุญต่อไป....

สิ่งนี้ คือ อะไร ใครทราบบ้าง ??

มีคนไปเจอ อยู่ใต้ต้นไม้ แถวห้วยขาแข้ง แล้วถ่ายรูปมาถาม
เราเองไม่รู้  .... แต่ก็อยากจะรู้ด้วยเหมือนกัน ......
คิดว่าน่าจะเป็น  แนวๆ กับดัก อะไรสักอย่าง ... หรือเปล่า??

ดอกผักสีม่วง กับ ไก่เขี่ย บ้านอินทร์
ย้ายกรงไก่ มาไว้หลังครัว ตรงที่ปลูกผัก
ให้ไก่ ช่วยคุ้ยเขี่ย พรวนดินให้ ก่อนปลูกผัก

เมนูบ้านนอก มื้อเช้าวันนี้ ยายธี อารมณ์ดี
ลุกขึ้นมา สร้างสรรค์งานศิลปกินได้ แต่เช้าเลย

ข้าวโพด มะเขือเทศ โหระพา ผักสลัด วอเตอร์เครส ถั่วงอก
ตลอดจนดอกไม้ ต่างๆ ล้วนเดินเก็บมาจากรอบๆบ้านอินทร์

มีน้ำต้มฝอยข้าวโพด แต่งด้วยช่อโหระพา  จิบกลั้วคอไปด้วย....

งานเทศกาล ใดใด  ไม่เคยย่างกรายออกจากบ้าน มานานแสนนานแล้ว

ไม่ว่าจะเป็น ปีใหม่ ลอยกระทง สงกรานต์ งานเฉลิมฉลองรื่นเริงต่างๆ

เพราะเป็นคนโดดเดี่ยว ไม่นิยมฝูงชน และความวุ่นวาย อึกทึกครึกโครม

วันนี้ ลูกน้อง ตั้งใจประดิษฐ์กระทงสวย  ด้วย หยวกกล้วย ใบตอง และดอกไม้ในบ้าน

นำมาให้สองใบ  เผื่อให้ ยายธีด้วย ........

สนองตอบน้ำใจลูกน้อง ที่อุตส่าห์ ประดิษฐ์กระทงเสียสวยงาม ตามแนวคิดเพื่อสิ่งแวดล้อม

จึงต้อง ออกไปลอยกระทง ตามประเพณี ลอยสิ่งไม่ดี ที่อาจมีอยู่  ไปกับกระทงใบน้อย

สองผู้เฒ่า  งกเงิ่น ประคองกระทงใบสวย  เดินมุ่งหน้าออกไป  อย่างตั้งอกตั้งใจ

ไปลอยกระทง .......................................................ในบ่อหน้าบ้าน ...... 

ลอยกระทงกันแล้ววววววววว............

บุญจะส่ง ให้เราสุขใจ ...........................................

ขอให้ชาว gotoknow ทุกท่าน มีความสุข ในเทศกาลลอยกระทงค่ะ

ขอให้สู่สุคติ  ด้วยจิตคารวะ......

ขอไว้อาลัยให้กับ สุนัขทหารชุดตรวจค้นวัตถุระเบิด และส.ต.ประพันธ์ ชมโคกกรวด และ ส.อ.ปริญญา ปราบวิชิต

ขอร่วมจิตอธิฐานให้ดวงวิญญาณของท่านไปสู่สุคติ 

จาก  เหตุการณ์ คนร้ายลอบวางระเบิดหลังที่ว่าการอำเภอระแงะ เมื่อ 6 พ.ย. 2556 ...


วันที่ ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๖ เวลา ๐๙๐๙ กองพันสุนัขทหาร
จัดพิธีเชิดชูเกียรติ และฝังศพ สุนัขทหาร ยูเบิร์น U-BERN
หมายเลขทะเบียน ๑๐๗๕๑ เพศผู้  พันธุ์เยอรมันเชพเพอด
ณ บริเวณ สนามทดสอบกำลังใจสุนัขทหาร กองพันสุนัขทหาร

แด่สุนัขทหารผู้กล้า U-BERN ......
ความรักของหมา.......หมามีความสุขที่ได้อยู่กับคนที่มันรัก
แม้มันต้องนอนอยู่แค่หน้าประตู หรือไม่ว่าบ้านนั้นจะหลังเล็กหรือหลังใหญ่

เป็นการสูญเสียกำลังพลครั้งแรกของกองพันสุนัขทหาร : ตั้งแต่นี้ (12 พย56) ไปเบื้องหน้า
กองพันสุนัขทหารเปลี่ยน "ใช้นามเรียกขานข่ายวิทยุของหน่วยเป็น ยูเบิร์น U-BERN"

(ภาพจากเพจ กองพันสุนัขทหาร)
สุนัขทหาร Ubern และคู่หู (ที่เสียชีวิตพร้อมกันในที่เกิดเหตุ)

ตั้งศพบำเพ็ญกุศลที่วัด พร้อม เจ้าหน้าที่ทหารที่เสียชีวิตอีกสองท่าน

ภาพพิธีเชิดชูเกิยรติ และฝังศพ Ubern
เคลื่อนย้ายศพจาก วัด ที่ตั้งศพบำเพ็ญกุศล

เพื่อนสุนัขทหารและคู่หู  เตรียมเข้าร่วมพิธี ด้วยความเศร้าสลด

นำศพของ Ubern ไปยังบริเวณพิธี

ท่าน ผู้บัญชาการกองพันสุนัขทหารกล่าวเชิดชูเกิยรติ และ ประวัติ Ubern

นายทหาร โปรยดิน และดอกไม้ 

ณ จุดที่ทำพิธีฝังศพ สุนัขทหาร Ubern นี้
ทางกองพันสุนัขทหาร มีดำริ จะจัดสร้างอนุสาวรีย์

เพื่อเป็นเกิยรติ และ เป็นอนุสรณ์สถาน
รำลึกถึง สุนัขสงคราม ที่เสียชีวิตในหน้าที่ สืบต่อไป
(ภาพอนุสาวรีย์ เป็นภาพจาก อนุสรณ์สถานสุนัขสงครามและคู่หูร่วมรบในสงครามเวียตนาม ตั้งอยู่ในสหรัฐอเมริกา)

ข่าวสำคันๆที่น่าสนไจ....จากหนังสือพิมพ์ ๙ ธันวาคม ๒๔๘๕

ข่าว หน้าหนังสือพิมพ์สมัย เมื่อ 71 ปี ก่อน .....
วิธีการเขียนข่าวสมัยนั้น น่ารัก จริงใจ น่าอ่าน สนุกสนาน ดีจริงๆ

ต้องแบ่งเป็นส่วนเล็กส่วนน้อย ตัดต่อข้อความ ตามที่จะทำให้อ่านได้สะดวกที่สุด
ครั้นจะตัดต่อ... ย่อขยาย ...เรียงลำดับเนื้อหา ให้สวยงาม อ่านง่ายกว่านี้ ก็ทำไม่เป็น

คลิกจากส่วนที่ ๑ เรียงตามลำดับลง ไปเรื่อยๆค่ะ

คัดจาก ปก หนังสือพิมพ์ ข่าวภาพ ประจำวันที่ ๙ ธันวาคม ๒๔๘๕ 

แต่ข่าวนี้ เขียนเมื่อวันที่ ๖ ธันวาคม ๒๔๘๕ ค่ะ

นกกินปลีท้องเหลือง ยอดขยัน  พากเพียรพยายาม มาทำรังอยู่ที่นอกชานบ้าน 
เฝ้าดูอยู่นาน วันแล้ววันเล่า  นกตัวน้อย ทำงาน อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
บินไปหาวัสดุมาต่อสานทำรัง บินไป บินกลับ วันละหลายเที่ยว 

เรา แค่คนเฝ้าดู แสนจะเมื่อยแขน เมื่อยคอ ปวดลูกกะตา พยายามเคลื่อนไหวน้อยที่สุด
บางช่วง ถึงกับต้องกลั้นหายใจ เพื่อไม่ให้มือสั่น เพื่อจะหาจังหวะจับภาพในอิริยาบทที่สวยงามให้ชัดเจนที่สุด

จุดเฝ้าสังเกต นกทำรัง ....

ใครๆเขามี กาแฟสด  แต่บ้านอินทร์นี้ มีชาสด....
ชากระเจี๊ยบสด จากต้น และ ดอกปีบสด  จากสนามหน้าบ้าน
จัดให้ โดย .... ยายธี เจ้าเก่า ผู้สร้างสรร งานศิลป กินดื่มได้ ...

เสิร์ฟร้อน........

หรือ เสิร์ฟเย็น .......




ก็ หอม อร่อย สดชื่น .... เพราะ กลิ่นดอกปีบหอมกรุ่น ประดับมาในแก้ว
แถม งานศิลป สไตล์ดบๆแบบฉบับ ยายธี  ประดับโต๊ะ ...

ทดลองก้อป-แปะลิ้งค์
https://www.facebook.com/vipada.kris/media_set?set=a.684476498252651.1073741951.100000709226859&type=1

ทำนาในแปลงปูน  จะได้กินไหมหนอ.....



งอกเป็นต้น โงนเงน คล้ายๆต้นข้าวละนะ

  

เพื่อนรักสี่ขา  อยู่ด้วยกันมานาน หลายปี
ไม่เคยมีเรื่องขุ่นเคืองใจ จะด่าว่าอย่างไร ไม่เคยเถียง

แม้ยามเรา ขึ้นเสียงเถียงทะเลาะ กับคนอื่น
เพื่อนก็จะคอยเข้ามาใกล้ๆ ส่งสัมผัส ให้สติ ระลึกรู้
เหมือนจะปลอบใจ  ให้เยือกเย็น สงบลง
และมักมองสบตาเรา อย่างสำนึกผิด...แทนคนอื่นๆ

เพื่อนรักสี่ขา  ไม่ต้องสื่อด้วยวาจา มองตาก็รู้ใจ 
กิน... นอน...ไปไหนๆ ไปด้วยกัน ไม่เคยห่างข้างกาย  
...........................จนความตายมาพราก
ต่อจากนี้ ไม่มีอีกแล้ว  บอส เพื่อนรัก

เพื่อนจากไป เมื่อ  6 มิถุนายน 2556  อายุ 13 ปี

ช่วงสุดท้าย ใกล้วาระ ..... เพื่อนจากลา 



แต่เพื่อนจะยังอยู่ในใจ .... ตลอดไป

เมนูบ้านนอก บางวัน ก็หน้าตา บ้านนอกจริงอะไรจริง ....
สิ่งละอันพันละน้อย เศษอาหารเหลือจากวันก่อน 
แต่งเติมด้วย ดอกไม้ ใบหญ้า ใบผัก จากสวนมั่วของเรา....

เศษปลาทูเหลือจากวันก่อน กับผักกวางตุ้ง ผักกาดขาว ข้าวโพด จากในสวน ลวกจิ้ม กินกับข้าวต้ม หอมมะลินิล
ของหวาน มะละกออบ(แดด)แห้ง หวานเจี๊ยบ ที่เห็นเป็นวงๆ วางอยู่  กลั้วคอด้วยน้ำต้มผัก ....
ตกแต่งด้วยดอกกระโดน ร่วงหล่น จากต้นหน้าบ้าน

ยายธี นั่งภูมิใจ ในผลงาน  ศิลปกินได้  ......

เมนูบ้านนอก อาหาร ฟิวชั่น แบบฉบับ เชฟชรา จากเยอรมัน
กว่าจะได้กินแต่ละมื้อ .... ยายธี แกชอบ สร้างสรรค์งานศิลป กินได้ 

เมนู ส้มตำเยอรมัน 

ปลูกผัก เป็นไม้ประดับ  ไว้ชื่นชมดอกใบ .... เก็บกิน เป็นผลพลอยได้ 
เอ๊ะ  พูดผิดหรือเปล่า .... แต่ สรุปแล้วก็หมายความตามนั้นแล....