วันนี้มาโรงเรียนแต่เช้าตรู่ หรือพูดอีกนัยหนึ่งก็คือยังไม่ได้กลับบ้าน เพราะว่าเมื่อวานนี้เป็นเวรกลางคืนของตนเอง บรรยากาศฝนตกพรำๆ ต้นไม้เขียวครึ้ม เสียงนกเสียงกาขับบรรเลง ต้อนรับนักเรียนสู่อีกวันแห่งการศึกษาที่ไม่รู้จักจบสิ้น

   ฝนตกแบบนี้แหละดีแล้ว ชาวนาและเกษตรกรจะได้มีต้นทุนในชีวิตการทำงาน มีข้าว มีผลผลิต และมีเงินเพื่อนำมาใช้สอยในครัวเรือน และส่งเสียลูกๆเรียนต่อ สำหรับอากาศแบบนี้คงเหมาะแล้วสำหรับการปลูกต้นไม้

   ตอนนี้ให้เด็กทั้ง ม. 5 และ6 ที่เรียนกับเราช่วยกันปลูกกล้วยคนละ 2-3 ต้น เพื่อเตรียมรองรับกับการกลับมาของยางนา เจ้าแห่งป่าที่เคยหลงเหลือซากไว้ให้ดูแค่ต่างหน้า หรืออาจกลายเป็นหน้าต่างไปแล้ว ยางนาที่จะนำมาปลูกประมาณ 200 ต้น ตามชายป่าชุมชนที่ตั้งอยู่บนพื้นที่ของโรงเรียนราว 80 ไร่ ไกลจนเดินหอบทีเดียว

   ป่านี้ชื่อว่าป่าโคกเหล่าบ้านดู่ เป็นป่าของชุมชนขนานแท้ อาหาร ยารักษาโรค และที่เลี้ยงปศุสัตว์ ช่วงนี้เป็นฤดูกาลแห่งการล่าเห็ดที่บานสะพรั่ง ชนิดที่เดินไปเดินมาก็อาจจะได้อาหารเย็นแบบไม่ทันรู้ตัวเลยก็ว่าได้

   เห็ดในป่านี้เลี้ยงดูอุ้มชูคนมานักต่อนักแล้ว หน้าแล้งก็แหย่ไข่มดแดง อาหารเยอะแยะ พานักเรียนปลูกนั่น นี่ โน่น จนเด็กมันบ่น (จ๊ากว่าอาจารย์ให่ปลูกหยังบุ)

   การปลูกยางนามีข้อดีหลายอย่าง เช่น เป็นที่อยู่ของเหล่านกกา สรรพสัตว์  ที่สำคัญยางนามีเอกโตไมคอไรซาด้วย เป็นเห็ดหลายอย่าง เช่น เห็ดเผาะ หรือเห็ดถอบ เห็ดตะไค เห็ดสารพัดที่จะขึ้นใต้พืชตระกูลยาง ที่สำคัญมันตัดไม่ได้ ต้องขออนุญาตจากทางการก่อน เพราะผิดกฎหมาย นั่นแหละดีพวกเห็นแต่ได้มีแต่จะเอาๆ ไม่เคยให้

   ปลูกไปเถอะน่าต้นไม้ไม่ตายก็ปลูกต่อไป อากาศดี สุขภาพดี อาหารการกินก็หลากหลายดี และช่วยดึงคาร์บอนในอากาศ มาสู่ใบ ดอก ต้น พืช ลดภาวะโลกร้อนได้อีกทางหนึ่ง

    ที่สำคัญอย่างยิ่งก็เป็นตัวอย่างที่ดีแก่นักเรียนอื่นๆ และปลูกจิตสำนึกต่อการรักษ์ธรรมชาติอีกทางหนึ่งด้วย

                            ที่มาของภาพ : isc.pukpik.com

                            ปล. ก่อนหลับตาลืมโลกอยากเห็นมันโตเท่านี้ก็พอแล้ว

ระบายบ้างอะไรบ้าง เพื่อจะได้เผยแพร่ความรู้ให้ใครหลายๆคน รวมทั้งไว้เตือนตนเอง ว่า เรานะโชคดีมากนะที่ไม่ได้เป็นครูดอยหลังเขา วันนี้มีเรื่องเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับเพือ่นครูที่โรงเรียนคนหนึ่ง ครูคนนี้เป้นครูสาวที่มีความมุ่งมั่นเรียนเก่ง ทำงานเก่ง สมถะ อดออม และที่สำคัญสอนเก่งด้วย เขาทำงานหลากหลาย เวลาที่เราครูน้อยแบบว่าเครียดกับการสอน การทำงานแล้วหาทางออกไม่ได้ ไม่รู้จะปรับทุกข์กับใคร ครูคนนี้ก็คอยเป็นกำลังใจให้เสมอ สอนภาษาไทย อังกฤษ เป็นงานหลัก แต่การงานวิชาเอกของตนเองได้สอนนิดเดียว เพราะครูขาด ไม่เป้นไรครูไทยทำได้ทุกอย่างจริงมั๊ย! ตอนปลายปีที่แล้วครูคนนี้แหละสอบติดผอ.ที่แม่ฮ่องสอน เก่งมากๆ แล้วเขาก็เรียกตัวไป เป็นครู เป็นผอ.หลังเขาตัวจริง โห! ยอมรับเลยว่าต้องอดทนต่อตความยากลำบากนานาที่พ่วงชีวิตเพื่อนครู และนักเรียนนับร้อย ที่กิน-อยู่-หลับ-นอนที่นั่นแบบว่าบ้านเบื่อนแน่กลับแค่ปีละหนก็ยากแล้ว เราเป็นครูพื้นราบต้องอดทน ดูพี่เขาเป็นตัวอย่างในการพัฒนาชุมชน เด็ก ...จะว่าไปแล้วครูนี่แหละเป็นที่พึ่งทางใจรองจากพระ ถ้าอยู่ในชุมชนชนบทยิ่งแล้ว ครูสำคัญมาก อดทนบ้าง เหนื่อยบ้าง ก็เพื่อเด็กเนาะ วันนี้บ่นพอแล้วแหละ เหลือไว้บ่นพรุ่งนี้บ้างนะครู..อิอิ..ง่วงแล้ว ไปนอนแล้ว ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน

ง่วงสุดๆ แต่ว่าก็ต้องทน เพราะอยู่เวรกลางคืนที่โรงเรียน อย่าอยู่เฉยๆ ต้องค้นคว้า ค้นหา สิ่งที่เด็กๆขาด เพิ่ม ในสิ่งที่มีน้อย เติมในสิิ่งที่ขาดแคลน แม้้ว่าเด็กๆจะอยู่แถบชนบท ไม่มีโอกาสติว ในสถาบันดังๆ แต่เราไง...ติวเตอร์...ที่อยู่ใกล้พวกเขามากที่สุดแล้ว หยิบยื่นโอกาสให้กันและกันสิค้น..ค้น..หาเอกสารประกอบการสอบ Admission เข้าเรียนต่อยังสถาบันอุดมศึกษา ให้ เพื่อกระตุ้นให้เกิดความทะเยอทะยานอยากเรียนต่อ ให้สูงที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ตามกำลัง จงตั้งความหวังกับเด็กมากๆ เพราะสิ่งที่คนคาดหวังมักจะประสบผลไม่มากเกินกว่ากึ่งหนึ่ง ฉะนั้นจงหวังสูงๆกับเด็ก เพราะแม้ว่าครูเองจะผิดหวัง แต่คงเป็นผลที่มากกว่าค่าคาดหวังที่ตั้งไว้ หวังให้สูงเข้าไว้ แล้วไปให้ถึง และจงอย่าลืมว่าวิชาการเป็นเพียงเสี้ยวเศษของการก้าวสู่หนทางอนาคตที่ดีทางเดียวไม่ เราควรเสริม+แต่งให้เขารู้จักรับและให้อย่างเหมาะสมกับสังคมที่อยู่คงจะดีไม่มากก็น้อย สู้เพื่อเด็กมึนๆ แต่ใสซื่อเถอะถือว่าเอาบุญ....

 วันนี้ขอแนะนำโปรแกรมที่สามารถช่วยเราในการบริหารจัดการความรู้ แบบแผนผังความคิด หรือ mind mapping ซึ่งใช้งานได้ง่าย สะดวก และมีความสามารถในการพัฒนาได่้อย่างหลากหลาย เช่น บันทึกเป้นไฟล์ภาพต่างๆ หรือเป็นแบบhtml ก็ยังได้เลย ลองใช้งานดูนะครับ บางคนอาจจะได้ประโยชน์จากโปรแกรมนี้ครับ

เหมาะกับการเตรียมการสอน หรือกากรนำเสนองานที่ต้องการให้เห็นความเชื่อมโยงของข้อมูลต่างๆครับ ที่สำคัญคือดาวน์โหลดฟรีครับ มันชื่อ โปรแกรม Freemind ครับ ลองหาดาวน์โหลดมาใช้ดูนะครับ 

ที่มาของภาพ : get-your.free-mind-map-training.com

มีใครบางคนเคยเอ่ยให้ผมฟังตอนเป็นเด็กน้อยผู้ไร้เดียงสาว่า

      "เธอโตขึ้นต้องเป็นคูณครูนะลูกนะ"

"ทำไมต้องเป็นครูด้วยล่ะครับ" เด็กน้อยถามด้วยความงวยงง

"เพราะว่าอาชีพนี้ สบาย มีเกียรติ มีกิน และมีใช้ไม่หมด เหมือนน้ำซึมบ่อทราย"

พ่อของลูกเรียนเก่งมาก แต่ขาดโอกาสที่จะเรียนต่อเพราะว่าฐานะทางบ้านยากจน และก็มีพี่น้องต้องหลายคน ดังนั้นจึงไม่มีโอกาสที่จะเรียนต่อ แม่อยากเห็นลูกรับราชการ พอแม่กับพ่อแก่ตัวไปก็ต้องฝากผีฝากไข้กับเจ้านั่นแหละ

   วันนี้ผ่านมาเกือบสามสิบปี เด็กน้อยผู้นั้นได้มายืนนะจุดที่หญิงวัยกลางคน ตั้งความหวังไว้อย่างลางเลือน

   แต่ท่านแม่จะรู้ไหมว่าสิ่งที่แม่เล่ามาเกือบทั้งหมดนั้นมันไม่จริงตามที่แม่คาดหวัง และเห็นจากสังคม อาชีพครูเป็นสิ่งที่ต้องเสียสละทั้งแรงกาย แรงใจ แรงสติปัญญา และแรงทรัพย์

   การเป็นครูนั้นมันยากมากจริงๆ นะแม่จ๋า ใช่ว่าใครๆก็เป็นได้ แต่ว่าหาคนที่จะมีจิตวิญญาณแห่งการเป็นครูนั้น ยากกว่าการหาครูเสียอีก แต่ลูกคนนี้แหละที่เป็นและพัฒนาสู่การเป็นครูที่สวมจิตวิญญาณแห่งการชี้แนะแนวทางสว่างแก่เด็กน้อยในชนบท

   การสอนการเรียนในปัจจุบันนี้ มักถูกละเลยถึงการเสริม การสอนทางศีลธรรมจรรยา ทำให้ในสังคมจึงมักมีคนที่เก่งแต่โกง หาคนที่ดีและเก่ง ได้ยาก แต่ใช่ว่าจะไม่มีนะ แตมีน้อย สังเกตง่ายๆ เลย เวลาให้ทุนการศึกษาเด็กมักจะเป็นเด็กที่เก่ง แต่มีน้อยนะที่จะให้ทุนการศึกษาแก่เด็กมารยาท / นิสัยดีแต่เรียนไม่เก่ง เว้นเสียแต่เจ้าของทุนการศึกษาจะระบุชัดเจนในกฏ

   วันนี้ถึงเวลาสอนให้เด็กเก่ง หรือสอนให้เด็กดี หรือทั้งดีทั้งเก่ง ถ้าท่านเป็นครู ท่านจะสอนให้อนาคตของชาตไทยของเราเล็งเป้าหมายไปในทิศทางใด ขึ้นอยู่กับสองมือของคูรครูแล้วหล่ะครับ

สวัสดีทุกท่านที่เข้ามาเยี่มชม ครับ วันนี้เป็นวันแรกที่สมัครเข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันและกันมีอะไรที่จะติชมก็ขอบคุณล่วงหน้าครับ รายงานตัวสมาชิกใหม่

 ผมเป็นครูบ้านนอกที่ไม่บ้านนอก สอนวิทยาศาสตร์ ผมจบเอกชีววิทยา ทำงานมาก็ราว 5 ปี ไม่มีประสบการณ์เก่งอะไรไแต่พร้อมที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ทุกวัน งานที่โรงเรียนก็เหมือนๆกันโรงเรียนทั่วไปแต่ต่างกันที่โรงเรียนของผมเป็นโรงเรียนมัธยมขนาดเล็ก มากๆ นักเรียนร้อยห้าสิบกว่าๆ ครู แปด พนักงานราชการ 3 ได้เรียนรู้งานเยอะแยะ หลากหหลายแผนก เดี๋ยววันหลังมาเล่าสู่กันฟังครับ
                                                                          ขอบคุณที่แวะมาชมครับ