อนุทินล่าสุด


ณัฐวิญญ์ สิรเดชธราทิพย์
เขียนเมื่อ

=======================ปีแห่งความเหนื่อยล้าต่อเนื่อง=======================

หลายคนรู้สึกเหนื่อยกับการ ใช้ชีวิต ระหว่างการแพร่ระบาดของไวรัส covid-19 ในปี 2564 ก็มาถึงสถานการณ์ดีขึ้นเรื่อยๆ คนกลับมาทำงานได้ ธุรกิจ เริ่มฟื้นตัว มีเหตุผลมากมาย 5 อันดับแรกที่ทำให้เป็นปีแห่งความเหนื่อยล้าอย่างต่อเนื่อง ได้แก่:.1.ความรู้สึกสูญเสียตัวเองหลายคนไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะไปในทิศทางไหน ไม่ได้แสดงตัวตนที่แท้จริงและความสามารออกมา เราอาจสงสัยว่าเราเป็นผู้นำหลังจากการแพร่ระบาดได้อย่างไร มีความท้าทายมากมายที่ขวางทางเราอยู่

.2.การสูญเสียคนงานเราสูญเสียคนงานจำนวนมากในปี 2020 บางคนถูกปล่อยลอยแพจากการไม่มีงานทำ ลาออกเพื่อไปสู่เกษตรกรรม.การสูญเสียภาคแรงงานเป็นการเปิดโอกาสให้คนได้ค้นพบตัวเอง หาสถานที่ทำงานใหม่ แต่การพยายามหาคนมาทำงานหรืออาสาสมัครทำให้เรารู้สึกเหนื่อย.3.คำพูดที่ไม่ระมัดระวังมีคำกล่าวที่ว่า ไม้และก้อนหินจะหักกระดูกของฉัน แต่คำพูดไม่เคยทำร้ายฉัน คำพูดฟังดูดี มันพยายามสร้างให้รู้สึกถึงตัวตนที่มาจากสิ่งอื่นที่ไม่ใช่คนอื่น ทว่าคำพูดนั้นสามารถทำร้ายจิตใจ คำพูดคือบาดแผลจากเพื่อน คนที่รัก เมื่อคำเหล่านี้ถูกใช้เพื่อดูหมิ่น เราจะอ่อนล้าคำพูดที่ไม่ระมัดระวังจำนวนมากจึงควรถูกโยนทิ้งไป.4.ขาดทิศทางเราไม่สามารถมองเห็นอนาคตได้ รู้ว่าต้องการสร้างอะไรและเริ่มก้าวไปสู่อนาคตที่ต้องการสร้างอย่างไรทำได้ยากกว่าแต่ก่อน.ไตร่ตรองว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่มีความชัดเจนว่าสิ่งต่างๆ จะกลับคืนสู่ปกติเมื่อใด วิสัยทัศน์สำหรับอนาคตไม่ชัดเจนอีกต่อไป ทุกวันนี้แทบจะมองไม่เห็นเลย.5.ความปรารถนาสำหรับวันวานเราไม่รู้ว่าเคยมีช่วงเวลาใดในประวัติศาสตร์ที่เราโหยหาอดีตมากเท่ากับปีที่แล้ว เราต้องการความปกติ เราต้องการความสัมพันธ์ เราต้องการสิ่งที่เคยเป็น.สิ่งต่างๆ จะไม่กลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ว่าเราจะต้องการให้มันกลับมามากแค่ไหนก็ตาม เราต้องยอมปล่อยผ่านไปเพื่อต้อนรับสิ่งใหม่ๆ

ขอจงมีความสุขKhunCool

===================หมายเหตุ*แปลและเรียบเรียงจาก The Year Of Continued Fatigueจาก Jmlalone



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท