อนุทินที่ ๑๑๐๕

มนุษย์ต้องการความงาม มนุษย์ไม่ชอบความจำเจ…แต่ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง เพราะโลกจะมีความสวยงามได้ ต้องเปลี่ยนไปตามสภาพของธรรมชาติ โลกจึงต้องเปลี่ยนแปลง แต่มนุษย์ไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง…มนุษย์ไม่ค่อยชอบยอมรับความเป็นจริงจากโลก แต่ชอบสิ่งลวงโลก

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๑๐๔

เรียนรู้ชีวิตจริง…ด้วยการเรียนรู้จากความรู้ที่ได้รับจากการศึกษาในแต่ละระดับชั้น และลงมือปฏิบัติด้วยการนำหลักธรรม เข้ามาสอดแทรกกับการใช้ชีวิตจริง…จะทำให้ชีวิตมีคุณภาพชีวิตยิ่งขึ้น…จากคนเข้าใจชีวิต และนำมาปฏิบัติใช้ได้จริง

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๑๐๓

ช่วงปีเก่า - ปีใหม่…ดูแลตัวเองด้วยการเช็ควัดความดันให้อยู่ในระดับปกติ และทำการล้างหลอดเลือด เพื่อให้ค่าของไตรกลีเซอไรด์ลดลง…สังเกตจากอาการของตนเอง คือ ดีขึ้น ไม่เหนื่อยง่ายเช่นก่อน…ไม่ปวดหัว…วิธีง่าย ๆ ด้วยการรักษาด้วยตัวของเราเอง เรียนรู้กับการดูแลตนเองปัจจุบันนี้ให้มากขึ้นกว่าเมื่อที่ตอนอายุยังน้อย

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๑๐๒

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๖๖ ค่ะ…เริ่มต้นปีใหม่ด้วยการดูแลตัวเอง เป็นเบื้องต้นทั้งสุขภาพกาย ใจ…เมื่อดี จึงเผื่อแผ่ให้กับผู้อื่นด้วยการกระทำดี เมื่อดีต่อตนเอง และต้องดีกับผู้อื่นเสมอ…การทำดีนั้น มีความหมายกว้างใหญ่ไพศาลมาก ขอบอก มิใช่ว่าดีแต่คิด หรือพูดว่าดีแล้ว

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๑๐๑

ทุกนาที…ด้วยการฝึกฝนจิตด้วยการทำสมาธิจิต…ของตัวเราเอง…ฝึกสมาธิเพื่อให้จิตสงบ…เพียงแค่ให้รู้ปัจจุบัน และรู้จักตัวเองให้ได้ และให้เป็น…เรียนรู้ด้วยกฎธรรมชาติ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๑๐๐

ยุคสมัยนี้ จะมีเรื่องของ HR (Human Resource) แยกออกเป็น ๒ ส่วน คือ ส่วนของ HRM และ HRD (การบริหารจัดการเกี่ยวกับมนุษย์ (คน) และ การพัฒนามนุษย์ (คน)…โลกใหม่ของการพัฒนามนุษย์ ที่จะทำให้เห็นได้อย่างชัดเจนขึ้นกว่ายุคสมัยก่อน…และกำลังรวบรวมเหตุการณ์ของมนุษย์ตั้งแต่เดิม - ปัจจุบัน เป็นหนังสือ เพื่อให้คนทำงานได้ทำการศึกษา เพื่อให้ทันกับเหตุการณ์ ณ ปัจจุบัน

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๙๙

มนุษย์ถูกสอนให้เชื่อแต่เรื่องภายนอกตัวเรา…ชอบให้ทำอะไรตามโลก ตามกระแสสังคมมากกว่าภายในตัวของเราเอง…ไม่ค่อยทำความเข้าใจในตัวของเราเอง โดยเฉพาะเรื่องของ “จิตใจ” สุดท้ายของชีวิต…จึงไม่เข้าใจว่า “ตนเองเกิดมาเพื่ออะไร? บนโลกใบนี้”

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๙๘

จงมีชีวิตจริง…ที่มีความเข้าใจในกฎของธรรมชาติ…การเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตจริงให้มาก ๆ “จงเรียนรู้วิชาชีวิตจริง” ให้ได้และให้เป็น…การเรียนรู้ควรเรียนรู้ในสิ่งที่ทั้งจริงและไม่จริง เพราะจะได้ทราบถึงทั้งสองสิ่ง…ควรที่จะเรียนรู้อย่างต่อเนื่องและเรียนรู้ตลอดชีวิต จะทำให้ทราบถึงความเป็นจริงของชีวิตตั้งแต่เกิดจนกระทั่งจบชีวิตลง และนำเรื่องต่าง ๆ ที่เรียนรู้นั้นมา Adapted (ปรับ) ประยุกต์ใช้ให้ได้และให้เป็น จะทำให้ชีวิตมีคุณภาพมากยิ่งขึ้น

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๙๗

“วิชาใจ”…เรียนรู้ไว้ เพื่อให้เข้าใจตัวของเราเอง

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๙๖

๒๕ ธันวาคม ๒๕๖๕…สหกรณ์ออมทรัพย์ครูพิษณุโลก เงินปันผลออก ปีนี้ย่าได้ฝากเงินให้กับหลาน ๓ คน ๆ ละ ๑,๐๐๐ บาท โดยใส่บัญชีไว้ให้ รวมปีนี้ย่าให้พวกเธอจากเงินปันผล รวม ๓,๐๐๐ บาท…ยามที่พวกเธอเติบโตขึ้น จะได้นำมาเป็นทุนการศึกษา สะสมไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะอายุ ๑๘ ปี ค่อยนำมาใช้นะลูก…ทำเหมือนกับที่ปู่เรกับย่าบุษทำให้กับพ่อภัคร และพ่อเพรียง ตอนเป็นเด็ก ๆ และเป็นการสร้างนิสัยให้พวกเธอรู้จักประหยัด อดออมเงินได้ และเป็นกันลูก

เรียนรู้…ด้วยตัวของพวกเราเอง

อนุทินที่ ๑๐๙๕

ปันผล + เฉลี่ยคืน ปี ๒๕๖๕ ปันผล ๔.๗๓% เฉลี่ยคืน ๗.๑๐% รวมปีนี้ได้รับ ๔๖,๗๙๐ บาท ทำประกันชีวิตไว้ให้กับลูก ๆ หลาน ๆ ยามเสียชีวิต ๑๒,๙๒๗ บาท เหลือได้รับคืน ๓๓,๘๖๓ บาท คือการสะสมเงินออมทรัพย์ไว้ให้กับครอบครัว เมื่อเสียชีวิต ลูก-หลานจะได้ไม่ลำบาก มีเงินจัดการศพได้อย่างสบาย ที่เหลือก็คือ “มรดก…มารับกันไป” บริหารจัดการตัวเองกันให้ดี ๆ ค่ะ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๙๔

มหาวิทยาลัยนครพนม มีคำสั่งแต่งตั้งให้เป็นประธานกรรมการในการจัดทำกรอบอัตรากำลังให้กับบุคลากรทั้งสายวิชาการ และสายสนับสนุน วิเคราะห์และประเมินค่างาน ฯ ปรับปรุงและพัฒนากรอบมาตรฐานกำหนดตำแหน่งฯ วิเคราะห์ กรอบตำแหน่งให้สูงขึ้น ฯ ตามคำสั่งมหาวิทยาลัยนครพนม ที่ ๑๑๙๙ เรื่อง แต่งตั้งคณะกรรมการพัฒนาระบบบริหาร และการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สั่ง ณ วันที่ ๒๓ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๖๕…ทำในฐานะที่เคยปฏิบัติงานด้านนี้มาให้กับ มรภ.พิบูลสงคราม เพื่อจัดทำระบบงานให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๙๓

เมื่อวันที่ ๑๙ ธันวาคม ๒๕๖๕ (เมื่อวาน) เป็นวิทยากรการเข้าสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้นของบุคลากร สถาบันวิจัยและพัฒนา มรภ.พิบูลสงคราม ๑ วันเต็ม พร้อมกับดูภาระงานให้กับน้อง ๆ และการตั้งชื่อเรื่องในการทำคู่มือการปฏิบัติงานหลัก รวมถึงอธิบายความหมาย ความสำคัญในการทำให้พวกน้อง ๆ ได้รับทราบ และเกิดความเข้าใจ…พี่ไม่สามารถบังคับให้พวกเธอทำได้ นอกจากพวกน้อง ๆ ต้องรู้จัก และทำด้วยตนเอง บริหารจัดการตนเอง และบริหารเวลาให้เป็นกันค่ะ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๙๒

มหาวิทยาลัย เริ่มซ้อมบัณฑิต เพื่อรับปริญญาบัตรที่เชียงใหม่…ปีนี้ครั้งที่ ๕ ที่อาจารย์ภัครได้ร่วมขานนามบัณฑิตอีกครั้งหนึ่ง เป็นการซ้อมย่อยตามคณะ…ผู้ขานนามบัณฑิต กลัวอย่างเดียวว่า “กลัวการเป็นโควิด”…

เรียนรู้…ด้วยตัวของพวกเราเอง

อนุทินที่ ๑๐๙๑

เช้านี้…เมืองสองแคว อุณหภูมิต่ำสุดในรอบปี คือ ๑๕ องศา…เย็นยะเยือก จะมีโอกาสติดลบกับคนอื่นเขาบ้างไหม??? คริ ๆ ๆ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๙๐

ก็ยังมีอยู่อีกมิใช่น้อย…ไม่ว่าภาครัฐ บริษัท เอกชน ที่ทำงานก็ยังหลงเหลิงอยู่ในวังวนของคำว่า “อำนาจ”…ทำให้รู้สึกสงสารที่ยังยึดติดอยู่ในวังวนเดิม ๆ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๘๙

ช่วงเวลาที่ผ่านมา…ฉันได้เรียนรู้ ศึกษาเกี่ยวกับการบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่มาตลอด ผสมผสานกับการนำผลสัมฤทธิ์ สมรรถนะ ความรู้ความสามารถ ทักษะต่าง ๆ ที่มนุษย์ทำงานทุกคนต้องเรียนรู้ และมีความสามารถ นำมาปรับใช้กับการทำงานของภาครัฐให้ได้ โดยเฉพาะการที่มหาวิทยาลัยจะออกเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับ…ทำให้ฉันได้เขียนเรื่องของการบริหารงานบุคคลตามภาครัฐแนวใหม่ได้ ด้วยการผสมผสานการบริหารแบบเก่า และแบบใหม่ได้อย่างลงตัว พร้อม ๆ กับนำเรื่องทักษะในการทำงานของมนุษย์ทำงานมาเขียนเป็นเรื่องของการบริหารงานบุคคลแบบใหม่ได้ พร้อมกับการใช้ทักษะ ต่าง ๆ พร้อมทั้งด้านเทคโนโลยีเข้ามาช่วยบูรณาการ และประยุกต์ให้เป็นนวัตกรรมใหม่เข้ามาเสริมให้เป็นการบริหารจัดการตามภาครัฐแนวใหม่ ซึ่งจะทำในช่วงเวลาอีก ๓ เดือนข้างหน้านี้ (ม.ค.- มี.ค.๒๕๖๖) เป็นองค์ความรู้ที่ได้ทำ นับจากเรียนรู้มาตลอดที่รับราชการมาตลอด ๓๔ ปี

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๘๘

ในวันที่เรารู้สึกว่า “ตัวเราไม่มีคุณค่าเลย”…ให้เรานึกถึงสิ่งแรก คือ คุณสมบัติดี ๆ ของตัวเราเองว่าเรามีอะไรดีอยู่ในตัวของเราเอง เช่น มีความรัก เมตตา ต่อผู้อื่น การผ่านความยากลำบากมาจากการเป็นนักสู้ชีวิต…ส่วนที่ ๒ คือ เรามีคุณธรรมในจิตใจของตัวเราเองหรือไม่…ในกรณีที่เรามีสัจจะ เลือกทำในสิ่งที่ถูกมากกว่าสิ่งที่สุด ส่วนที่ ๓ คือ เรามีคุณประโยชน์ให้กับตัวเราและคนอื่นหรือไม่ เรามีความสามารถในตัวเราเองหรือไม่…ถ้ามี เราก็เป็นคนไม่ธรรมดาเหมือนกันนะ…เราก็เป็นคนที่มีคุณค่าในตนเองเช่นคนอื่นเช่นกัน…เราจะเห็นในสิ่งที่ตัวของเราเองมีอยู่ เมื่อนั้นคือ การที่เราเห็นในตัวของเราเอง…“คนเราทุกคนมีคุณค่า…หากเราเห็นทั้ง ๓ อย่างข้างต้น”

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๘๗

ในวันที่ ๑๙ ธันวาคม ๒๕๖๕…เป็นวิทยากรบรรยายให้กับ สถาบันวิจัยและพัฒนา มรภ.พิบูลสงคราม เรื่อง การเข้าสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น ของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการ การเขียนสมรรถนะ ผลสัมฤทธิ์ ความรู้ ความสามารถ ทักษะต่าง ๆ ที่ใช้ในการทำงานในยุคศตวรรษที่ ๒๑

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๘๖

สัปดาห์ที่ผ่านมา…สภาคณาจารย์และข้าราชการ จาก มรภ.สุรินทร์ มาดูงานเกี่ยวกับการเข้าสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้นของบุคลากรสายสนุนวิชาการของ มรภ.พิบูลสงคราม เมื่อ ๘ ธันวาคม ๒๕๖๕

และนั่งอ่านผลงานการเขียนคู่มือ ฯ ของตำแหน่งบุคลากรเพื่อเข้าสู่ตำแหน่งบุคลากรชำนาญการอีก ๑ ตำแหน่ง อ่านเสร็จ ส่งคืน ให้กับมหาวิทยาลัยต้นเรื่อง

๑๖ ธันวาคม ๒๕๖๕…ช่วง ๑๓.๐๐ น. เข้าเป็นคณะกรรมการคุณวุฒิภายนอกของ มรภ.อุตรดิตถ์ เรื่อง การเปลี่ยนตำแหน่ง ฯ

และทาง มหาวิทยาลัยนครพนม ได้ส่งคำสั่ง เรื่อง แต่งตั้งคณะกรรมการพัฒนาระบบบริหาร และการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ โดยทำหน้าที่เป็น ประธานกรรมการชุดนี้…เกษียณออกมาแล้ว ยังคำทำหน้าที่ในการที่สวมหมวกในการทำงานอีกหลายใบอยู่…ขอบคุณท่านผู้บริหาร ฯ ที่ยังเห็นในความรู้ความสามารถ และประสบการณ์ที่พี่บุษ…ยังมีให้กับส่วนราชการอยู่ค่ะ

อนุทินที่ ๑๐๘๕

เสร็จไปแล้วอีกหนึ่ง กับครัวที่ทำภายใน ๓๐ วัน ทาสีลอฟท์ (ปูนเปลือย) เป็นธรรมชาติ ด้วยฝีมือของเจ้าตัวเล็ก พ่อเพรียงของพี่ฟ้าคราม และพี่สกาย

อนุทินที่ ๑๐๘๔

นับแต่โควิดระบาดมาร่วม ๓ ปี…ไม่ได้เข้ารับการตรวจรักษาสภาพฟัน…พอถึงเวลาได้รับการรักษา ตรวจพบว่า ต้องรักษารากฟันถึง ๓ ซี่ ปาไปหลายหมื่นบาท…เทียบกับการถอนฟันแล้วต้องมาใส่ฟันปลอม…เลยยอมเสียเงินเพื่อรักษารากฟันแทน เป็นประสบการณ์ให้ฉันได้เรียนรู้เกี่ยวกับการรักษารากฟันจนเสร็จสิ้นกระบวนการรักษาฟัน ขอเพียงแค่อายุใช้งานถึง ๑๐ ปี ก็คุ้มแล้ว หากไม่ตายไปเสียก่อน

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๘๓.

กรรมดี-กรรมชั่ว…ทุกคนมีอยู่ในตัวเองด้วยกันทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับการกระทำดี-ชั่วของตนเอง นับชาติไม่ถ้วน

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๘๒

กลับมาเรียนรู้ใหม่อีกครั้ง…กับการทำ Power Point Program canva…อาจารย์ภัคร อดรนทนไม่ได้ กับการที่เห็นแม่บุษทำ Power Point ธรรมดา เลยมาสอนให้แม่บุษใช้โปรแกรม canva ในการทำผลงานการนำเสนอ คริ ๆ ๆ ก็คนมันแก่แล้วนี่…ทำแต่งาน ยังไม่ได้ Update ความรู้ในการทำ Power Point นี่หว่า!!!…คนเรามันต่างประสบการณ์ ความรู้กันนะลูก คริ ๆ ๆ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๑๐๘๑

สัปดาห์นี้ นั่งสรุปความรู้ เรื่อง การบริหารจัดการองค์การ หากมหาวิทยาลัยออกนอกระบบแล้ว ควรทำสิ่งใดบ้าง? เพื่อให้องค์การเป็นระบบ และเกิดการพัฒนามหาวิทยาลัยได้อย่างมีประสิทธิภาพ และมีคุณภาพยิ่งขึ้น…การจัดการมาเต็ม โดยเฉพาะสิ่งที่ควรสร้างควบคู่ คือ การสร้างระบบที่ดีให้กับมหาวิทยาลัย เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาได้ในอนาคต…ไม่ว่าจะเป็นมหาวิทยาลัย หรือองค์การใด ๆ ควรจัดระบบการบริหารจัดการภายในให้ดีที่สุด เพราะจะทำให้เห็นถึงความเติบโต หรือการล้มเหลวขององค์การนั้นได้

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง