| อนุทิน ... ๕๗๕๘ |

"ใจดีอาจมีอุปถัมภ์"

ด้วยความใจดีของอาจารย์อาวุโส
เวลาจะคัดเลือกใครเข้ามาทำงาน
ย่อมเปี่ยมความเมตตาด้วยเสมอ

ระยะสั้น ... ยังมองไม่เห็นความไม่ดี
แต่ระยะยาว ... ลายที่ซ่อนอยู่ก็เผยธาตุแท้

ผลก็คือ อาจารย์อาวุโสเกษียณอายุไปแล้ว
แต่ก็ทิ้งคนที่ไม่ดีจริงไว้ในหน่วยงานต่อไป

กลายเป็นปัญหาที่แก้ยากขึ้นเรื่อย ๆ
เหมือนพวกฝังรากที่ยากจะทิ้งถิ่นฐานได้

ระบบอุปถัมภ์เหมือนหนอนร้าย
ที่ชอนไชหน่วยงานของรัฐ
ให้พังทลายไปทีละที่ ๆ

ซึ้งใจน่าดูกับหนอนร้ายเหล่านี้
แถมยังมีคำนำหน้า "อาจารย์"

รำพึงไม่ถึงกับบ่น

| อนุทิน ... ๕๗๖๐ |

"TOR"

ปริมาณของอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สัดส่วนกับอาจารย์ที่มีตำแหน่งทางวิชาการ
ทำให้มหาวิทยาลัยวางแผนการตั้งแต่ช่วงก่อนซัมเมอร์ที่ผ่านมา
จัดอบรมเรื่องการเข้าสู่ผลงานทางวิชาการหลายครั้งด้วยกัน

หากหวังความก้าวหน้าก็ต้องเข้าร่วมทุกครั้ง
และในที่สุด มหาวิทยาลัยก็เริ่มจะจับทำสัญญา TOR แล้วว่า
ภายในสองปี อาจารย์ต้องทำผลงานวิชาการให้สำเร็จ
มิฉะนั้น จะแป๊กขั้นไปทุกเรื่อง

การมีใครบังคับบ้างอาจจะทำให้เราขยันขึ้น
เพราะเส้นยาแดงผ่าแปดเป็นเรื่องที่เคยชินมาตั้งแต่เรียนหนังสือ

แต่ก็มีอาจารย์หลายท่านเริ่มคิดว่า จะไม่เซ็นสัญญานี้
เพราะอาจจะเป็นการบังคับมากเกินไป
ในความรู้สึกของเขา

ถือเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตตัวเองเหมือนกัน

เช้านี้เขัาดูบทบันทึกของตัวเองแล้ว รู้สึกไม่เข้าท่าไม่สามารถสื่อความคิดของตัวเองให้ชัดเจนออกมาได้ ด้วยตอนเด็กเรียนหนังสือไม่ชอบเขียนเรียงความ แม้ตอนจบมัธยมปลายภาษาจีนในโรงเรียนภาคคํ่าถีอว่าชั้นสูงสุดในขณะนั้น อาจารย์ให้แต่งบทความก่อนจบการศึกษา ก็ไม่สามารถเขียนได้ต้องอาศัยเพื่อนช่วย ไม่ใช่เรียนไม่รู้เรื่องแต่เพราะความไม่ชอบมีอิธิพลต่อการเขียนมาก ตอนวัยหนุ่มได้มีโอกาสประกอบอาชีพเป็นคนนําพานักท่องเที่ยวต่างชาติ เหมือนกับถูกเหตุการณ์บังคับให้ฝึกทักษะในการพูดมากขึ้น ตอนต้นของงานในอาชีพนี้ใช้วิธีนึกบทในสมองก่อน แต่ตอนทํางานจริงกลับไม่ได้พูดสิ่งที่คิดไว้ก่อน ต้องพูดเรื่องอื่นเพราะเหตุการณ์พาไป เหมื่อนในปัจจุบันสิ่งที่คิดไว้ในสมองก็หายไปหลายตอน ทําให้เขียนออกมาแล้วขาดๆเกินๆไม่ต่อเนื่อง แม้จะจดใส่สมุดไว้ก่อนตอนคิดเรื่องที่จะเขียนออก แต่จากการมาทบทวนที่จดไว้เกิดความไม่มั่นใจขึ้น เห็นทีต้องใช้วิธีฝึกทําเล่นๆไปก่อนแม้ไม่สามารถสื่ออะไรได้ก็ตาม

| อนุทิน ... ๔๖๒๘ |

"คุณเป็นทุกข์เพราะ facebook บ้างหรือเปล่า?"

บันทึกจาก twitter ... "คุณเป็นทุกข์เพราะ facebook บ้างหรือเปล่า?" ... (ธรรมะความคิด โดย คุณพิทยากร ลีลาภัทร์)

.....................................................................................................................................

"... คนรุ่นเรานี่เป็นอะไรกับ facebook มากนะครับ
จนผมสังเกตว่า บางคนรู้สึกว่า facebook เหมือนเกมชนิดหนึ่ง
ที่ต้องแข่งกันว่า ใครมีเพื่อนเยอะกว่า ใครมี status ที่คน Like มากกว่า

เวลาจะเขียนอะไรทีนึง ก็ต้องห่วง ต้องทุกข์เพราะอยากให้คน Like
อยากให้คน comment เยอะๆ เพราะมันสนองมานะอัตตา
มานะอัตตา ภาษาพระเรียก "อติมานะ" คือความรู้สึกว่ามี "กู"

ยิ่งมีจำนวนคน like มาก สติปัญญาอาจจะน้อยลง มานะอัตตาเพิ่มขึ้น
ว่ากูเก่ง กูดัง กูเท่ โดนกิเลสมันหลอกเอาแท้ ๆ เลยนะ ..."

......................................................................................................................................

| อนุทิน ... ๒๗๓๖ |

"ไม่ได้ดูขุนศึก แต่ดู ..."

จันทร์ - อังคารนี่ ต้องดูละคร "ขุนศึก" แล้วจะรู้สึกฮึกเหิมถึงความกล้าหาญของวีรบุรุษไทยที่ละครพยายามสะท้อนให้ดู

แต่ที่ชอบดูที่สุด คือ "จำเรียง" น้องของขุนศึก ... น่ารักอ่ะ !!!

การทำความเลวต่างจากการทำความดีตรงที่...การทำความดีมีขีดจำกัด

..คนถางทาง (๓๐ พค. ๒๕๕๕)

                               เ กิ น คำ บ ร ร ย า ย.......

ที่มา http  ://webboard.news.sanook.com/forum/?topic=3604273

วันนี้มีงานกุศล ท่านรองผู้อำนวยการที่โรงเรียนจะบวชลูกชาย พอดีมีงานสำคัญรออยู่ นัดไว้ก่อนแล้ว ทำให้พลาดโอกาสได้ไปร่วมงานนี้กับเพื่อนๆ

แต่พอตกเย็นเมื่อวานนี้ มีการเลื่อนนัดสำคัญนั้น ทำให้พลาดโอกาสไป

เลยมานั่งทำงาน ทำงาน และทำงาน