ประวัติย่อ

สวัสดีครับ

             น้องใหม่ล่าสุด  ของโรงเรียนบ้านเมืองแปงครับ  เพิ่งกลับมาจากช่วยชาติครับ  ก็ไปช่วยสร้างโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๔๑ จังหวัดยะลา  ช่วง มีนาคม ๒๕๕๑  ถึง  มีนาคม  ๒๕๕๒  เป็นโรงเรียนเปิดใหม่  สร้างเพื่อรองรับนักเรียนที่ได้รับผลกระทบจากความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้

              ก็ถือเป็นโอกาสดีในชีวิต  ที่ได้มีโอกาสไปร่วมงานกับชาวยะลา  ถือว่าคุ้มค่า  ผู้คนน่ารักดีก็เป็นพี่น้องชาวมุสลิม  ช่วงระยะเวลาที่ไปอยู่ยะลาได้รับการต้อนรับ  และดูแลเป็นอย่างดี  จากมูลนิธิราชประชานุเคราะห์  กองพลพัฒนาที่ ๔  และที่ลืมไม่ได้ก็คือพี่น้องชาวมุสลิมในพื้นที่ตำบลวังพญา  อำเภอรามัน  และเพื่อนร่วมงานของ  รปค.๔๑  พิเศษสำหรับท่าน ผอ.มนู  เบ็ญลาเซ็ง  (แบเซ็ง ของน้องๆ) ก็ขอขอบคุณน่ะครับ

              กลับมาอยู่ปายอีกครั้ง  ก็ไม่ได้สอนที่โรงเรียนราชประชานุเคราะห์  ๒๒  แล้ว  ต้องย้ายกลับมาต้นสังกัด  คือ โรงเรียนบ้านเมืองแปง  หลังจากไปช่วยราชการที่  รปค.๒๒  ปีหนึ่ง  และ  รปค.๔๑  ปีหนึ่ง  ก็ร่วมสองปี  ก็คงสมควรแก่เวลาแล้ว

              ยินดีครับ  ยินดีที่จะร่วมงานกับชาวเมืองแปง  เป็นหมู่บ้านที่น่าสนใจ  มีทั้งแม่น้ำปายไหลผ่าน  มีรอยพระพุทธบาท  มีธารน้ำร้อน   ผู้คนก็น่ารัก  กระเทียมที่นี่หัวเล็กแต่ไม่ฝ่อน่ะครับเก็บได้ข้ามปีเลยทีเดียว (บ่ฮู้ว่าพ่อหลวงจะหื้อค่าโฆษณาเท่าใดหนอ)  ดีใจครับที่ได้มาอยู่เมืองแปง

              ก็ผมเป็นคนมีชีพจรลงเท้า  ก็เดินทางไปทั่วครับ  ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะได้ไปไหนอีก  ชอบเดินทางก็เลยไม่อยากมีภาระ (ก็มีแม่บ้านไงครับ)  ดั่งขงจื้อกล่าวไว้ว่า  "เดินทางสิบลี้ดีกว่าอ่านหนังสือหมื่นเล่ม" (ถ้าผิดพลาดก็ขออภัยด้วยครับ)   พูดง่ายๆ  ในฐานะคุณครูก็เวลาสอนนักเรียนก็เน้นให้นักเรียนได้มีโอกาสเจอประสบการณ์จริง  แล้วนักเรียนก็สร้างองค์ความรู้ได้เองนั่นแหละครับ

                                                                ขอบคุณครับ