อนุทินล่าสุด


Ping
เขียนเมื่อ

คำพูดน่าคิด

          เป็น "พระ"จากการปฏิบัติ ไม่ใช่จากการเรียน
          ให้ทุนเรียนดี แล้วคนไม่ดีเอาไปไว้ไหน
           พระรุ่นใหม่ขาดเมตตา พระหลวงตา เลี้ยงเด็กๆไว้เต็มวัด
           จะเรียนคอมพิเตอร์ให้ไปเรียนกับพระ เรียนธรรมะให้ไปเรียนกับโยม


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ตัวเราเองยังไม่เข้าใจตัวเรา แล้วทำไมคนอื่นเขาจะเข้าใจ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

เรามักจะพูดว่า ไม่มีเวลา ไม่ว่าง ต่อสิ่งที่มีคุณค่าต่อชีวิต แต่เรามักจะมีเวลาให้กับเรื่องไร้สาระ



ความเห็น (1)

เห็นด้วยค่ะ เหมือน ณ ขณะนี้เลย :)

Ping
เขียนเมื่อ

ช่วงเช้าหกโมง จะฟังธรรมจากท่านชยสาโรซึ่ง loadมาจากโรงเรียนทอสี แต่ละเรื่องที่เลือกฟังเป็นประเด็นโดนๆ เตือนสติ ได้พิจารณา เป็นการพิสูจน์ความเป็นอกาลิโก โอปนยิโก และปัจจัตตังจริงๆ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ช่วงหลังๆนี้ ยังไม่ยอมอยู่กับตัวเองจริงๆจังๆ ยังหนีตัวเองเหมือนเดิม มีเหตุผลตลอด ขาดวินัย ตามใจกิเลส

ได้พึ่งเสียงธรรมจากท่านชยสาโร ช่วงเช้าเป็นพลังใจก่อนเริ่มภาระกิจประจำวัน ยังไม่ยอมยืนเองยังติดการพึ่งพระ และอาจารย์



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

เข้ามาติดตามความเคลื่อนไหวในFBและG2Kหลังจากห่างหายไปนาน



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

"เกิดใหม่ ในร่างเดิม"เพิ่งได้พิจารณาทบทวนคำกล่าวนี้อย่างจริงๆจังๆอีกครั้ง ซึ่งจำได้ว่าพระอาจารย์พูดประโยคนี้ช่วงปีแรกที่มาอยู่วัด สังคมและสิ่งแวดล้อมก็ใหม่หมด แต่ปัญหาก็คือความทรงจำเกี่ยวกับอดีต อัตตาตัวตนมันหนัก เมื่อวางไม่ได้ก็ยากต่อการก้าวเดิน



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

อยู่วัดมีเรื่องน่าสนใจน่าเล่าสู่กันฟังมาก แต่ใจที่อยากเล่ามันไม่เที่ยง อยู่แป๊ปๆก็หายไป อยู่ๆก็เปิดบล๊อคใหม่เพิ่ม "ภูมิธรรม"



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ช่วงหลังๆนี้เบื่อรูปแบบจัง คุมกาย วาจาได้ แต่มันมาออกทางใจซะเยอะ ทั้งฟุ้งซ่าน อคติ อื่นๆอีมากมาย กำลังสนใจสัมมาสังกัปปใน มรรค8 เพราะพระอาจารย์ชอบเตือนอยู่เรื่อยว่าให้คิดแต่สิ่งดีๆ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

“อยู่วัดได้ก็ถือว่ามีบุญ” ประโยคให้กำลังใจจากพระอาจารย์ในวาระครบ 3 ปีการมาอยู่ปฏิบัติธรรมที่นี่



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

เวลาที่เบื่อหรือท้อทีไร ใช้มรณานุสติทำให้มีกำลังใจกับการอยู่กับปัจจุบัน



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

เพิ่งจะรู้จักและเข้าใจโลกก็ตอนมาอยู่วัดนี่เอง



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ห่างหายไปนานมาก เพราะหัดที่จะอยู่กับตัวเองให้มาก พยายามพูดให้น้อยลง(แต่ในใจมันดื้อยิ่งพูดมาก) ได้มาเรียนรู้เรื่องโลกธรรมอย่างจริงๆจังๆก็ตอนมาอยู่วัดนี่แหละ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ช่วง 2-3 เดือนมานี้ไม่ได้ฟังธรรมจากซีดีเหมือนเคย แต่จะมาติดตามดูรายการพุทธวจน (ท่านคึกฤทธิ์)และญานทัสสนะ(อ.ธวัช) ทางเคเบิลทีวีแทน ก็คลายปริศนาในใจไปหลายเรื่อง เช่น เกมกลกรรม,เสขิยวัตร 75,วิบากกรรม อื่นๆอีกมากมาย



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ช่วง 2 ปีกว่าๆมานี้เป็นช่วงของการเรียนรู้โลกอย่าแท้จริง เป็นวัน และเวลาที่มีคุณค่ามากๆ ขอบคุณผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทุกๆคนที่มีส่วนส่งเสริมการเรียนรู้โลกในขันธ์ 5 ซึ่งก็อยู่ในตัวเรานี่เอง ศึกษาปฏิบัติเอง รู้เอง หลายครั้งเกิดผลุดโพลง ปิ้งแว๊ป รู้เฉพาะตนจริงๆ  เวลาเกิดสภาวะนั้น รู้สึกถึงอิสระโล่งอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

เทวดา มาร พรหม ก็มีอยู่ในตัวเรานี่แหละ มาใช้ชีวิตแบบปลีกวิเวกอยู่ที่วัดนี้เข้าปีที่ 3 แล้ว ตอนนี้เห็น 2 บุคลิกในตัวเองชัดขึ้น มันสลับไป มาบางครั้งชั่วข้ามวันบางครั้งไม่ถึงชั่วโมง เมื่อเช้ามารหลบฉากไป ใจแว๊ปไปถึงบุคคลที่เป็นตัวกระตุ้นให้มาร(ตัวกู)แสดงตัว ตัวกูถูกท้าทาย ตัวกูก็เลยคิดไปสารพัดเลยเมื่อคืนนี้ นึกว่าจะหลับไม่ได้ แต่ก็หลับได้ปกติ  



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

เมื่อวานให้"นิว"สมัคร facebookให้ก็ยังไม่ค่อยเป็น กำลังหัดเล่น



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ช่วง10-20ธันวานี้ พระอ.เข้าค่ายปฏิบัติธรรมถวายในหลวงเราเลยใช้โอกาสนี้กับมาเยี่ยมพ่อแม่ที่โคราช แม่เล่าให้ฟังว่าเจ้าอาวาสที่วัดใกล้บ้านสึกไปแต่งงานแล้ว พร้อมทั้งว่าผู้หญิงคนนั้นว่าเป็นมารศาสนา ทำให้พระดีๆต้องสึกออกไป

เขาพูดกันว่าสตรีเป็นศัตรูแห่งเพศพรหมจรรย์

ฉันเองก็เป็นสตรี ฉันเองก็ประพฤติพรหมจรรย์ ต้องมีสติเข้าใจว่าคนส่วนใหญ่มักจะมองผู้หญิงแบบนั้น เมื่อเลือกทางเดินแล้วก็ต้องไม่กลัวคำวิพากษ์วิจารณ์ ไม่กลัวเปลืองตัว กล้าสู้กับอัตตา เพราะตัวตนสึกหรอก็ยิ่งดี

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ประสบการณ์จริงเมื่อมาใช้ชีวิตสันโดษที่วัด มีเรื่องราวน่าบันทึกมากมาย คิดไม่ถึงเลยว่าชีวิตจะเผชิญสิ่งที่ท้าทายขนาดนี้  เป็นเรื่องที่คนไม่ได้สัมผัสจริงๆจะไม่เข้าใจ เป็นเหตุหนึ่งที่ลปรร.ให้คนนอกวัดเข้าใจได้ยาก

เมื่อ 2 วันก่อนออกจากห้องน้ำนิ้วเท้าเกี่ยวขากางเกงตัวเองล้มเข่ากระแทกเจ็บ หลังจากลุกขึ้นยืนได้ใจแว๊ปขึ้นมาเลยว่าเป็นปริศนาธรรมสอนตัวเอง เล่าให้พระอ.ฟังท่านบอกนั่นแหละไม่มีใครทำให้เราเจ็บ เราทำตัวเอง



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ช่วงนี้เริ่มอ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบธรรมศึกษาโท ซึ่งจะมีขึ้นช่วงออกพรรษา

มีประโยคคำพูดของพระอ.ซึ่งสะกิดใจ เกี่ยวกับการดูทีวี จึงพยายามดูให้เกิดประโยชน์และเป็นตัวช่วยในการศึกษาตนเองให้มากขึ้น

ยังติดการฟังธรรม ช่วงนี้ย้อนกลับมาฟังของพระไพศาล , พระอ.ปราโมทย์ และท่านชยสาโร หลังจากฟังของอ.สุภีร์ ต่อเนื่องซ้ำๆมาหลายเดือน

 เริ่มเข้าที่กับการใช้ชีวิตสันโดษ ไม่อาลัยหรือถวิลหาสังคมเดิมๆที่ผ่านมา ลดการสังคมกับคนในโลกภายนอกลง จะมีเพียงสนทนาธรรมกับพี่เล็ก และน้องบ้างบางครั้ง และโทรหาพ่อแม่บ้าง

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ลองนึกทบทวนเท่าที่จำได้ดูนะ

หลังจากไปคุยกับแม่ชี 2 คนที่วัดโคกพระเมื่อ 2 สัปดาห์ก่อนรู้สึกเหมือนถูกสอบอารมณ์ กลับมาทบทวนตัวเอง สนทนากับพระอาจารย์ท่านบอกว่าเรายังไม่ใช่นักบวช(คิดว่าตัวเองเป็นนักบวช) เพียงแต่มาฝึกเพื่อเตรียมตัวเป็นนักบวช

-รู้สึกเข้าใจคนที่อยู่วัด ไม่ว่าจะเป็นพระ แม่ชี อื่นๆ

-รู้สึกเข้าใจคนมาวัด ทั้งประจำและไม่ประจำ

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ขณะนี้รู้สึกว่าเป็นคนใหม่ทุกวัน เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม สุข ทุกข์ไม่ซ้ำแบบ คิดว่าน่าจะกลับมาเขียนบันทึกบ้าง

ตอนนี้กลับมาดูทีวี หลังจากไม่ดูมากเกือบ 2 เดือน

หาเรื่องไปห้างโลตัสทุกอาทิตย์จากที่เคยไปเดือนละ1-2ครั้ง

เลิกเดินจงกลมตอนตี3

กำลังพิจารณาประโยคที่ผุดกลางใจที่ว่า "ไม่พัก ไม่เพียร"



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ตั้งแต่เข้าพรรษาจนกระทั่งถึงวันนี้ยังไม่ได้ออกจากวัดไปค้างคืนที่ไหน ชีวิตประจำวันยังคงเจอทุกข์มากกว่าสุข แต่ทุกข์แต่ละครั้งก็จะอยู่ไม่นาน ทั้งสุขและทุกข์ล้วนชั่วคราว



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

ทบทวนกิจกรรมในช่วงเดือนเม.ย ที่ผ่านมา

เมื่อช่วงสงกรานต์ "นุช"พร้อมครอบครัว แม่ ลูก 4 คนมาปฏิบัติธรรมค้างคืนที่วัดเนื่องจากลูกสาวคนโตอายุ 17 ปีบอกว่าอยากปฏิบัติธรรม ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเรื่อง "การปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน" เกี่ยวกับ ศีล สมาธิ ปัญญาแบบง่ายๆ ร่วมทำวัตรสวดมนต์เช้าเย็น นั่งสมาธิ  จัดอาหารถวายพระ  จัดดอกไม้บูชาพระ เป็นกิจกรรมง่ายๆที่ร่วมกันทำในครอบครัว



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

Ping
เขียนเมื่อ

บันทึกย้อนหลังเพื่อทบทวนการปฏิบัติ

10-19 กุมภา 52 ที่ผ่านมาไปเข้าปริวาสกรรมที่วัดประดับ อ.ค่ายบางระจัน สิงห์บุรี กับพระอ.และน้องนก พระอ.บอกว่าพามาดูงาน และจะได้ล้างบาปไปด้วย ที่นั่นมีพระเข้าปริวาส 150รูป อุบาสกและอุบาสิกาเกือบ 200 คน ทั้งพระและฆราวาสทำวัตรเช้า(4.30น.)และเย็น(17.00น)ร่วมกันที่ลานธรรม นอกนั้นกิจกรรมแยกกัน ฝ่ายฆราวาสมีสวดมนต์แปลช่วง 8 โมงเช้า และปฏิบัติเดินจงกลมนั่งสมาธิรวมช่วง 13.00 - 15.00น. ที่นี่ใช้แนวยุบหนอพองหนอและเดิน 6 จังหวะสายพม่า  ช่วง 9 โมงเช้าใส่บาตรเข้าสุก

เราและนกนำเต้นท์ไป 2 อันแยกกันเพราะตั้งใจ และต้องการเป็นส่วนตัวในการปฏิบัติ ได้ปฏิบัติและสอบอารมณ์กับพระอ.ทุกวัน ที่นี่อดีตเป็นสนามรบเก่าของเหล่าบรรพบุรุษ  เราก็ได้รบกับข้าศึกคือกิเลสซึ่งทุกวันจะมียุทธวิธีโจมตีไม่ซ้ำแบบ เมื่อผ่านได้ ประเมินผลด้วยตัวเอง(วันหลังๆถึงปัจจุบัน)พบว่าตัวกูของกูลดลงไปเยอะ ยึดน้อยลงเข้าใจแล้วว่าทำไมต้องมีครูบาอาจารย์

ที่แปลกใจคือว่าเท่าที่สังเกตเห็นโดยบังเอิญพบว่า พระ>50 % มีสักยันต์ที่ตัว เท่าที่ได้ถามความเห็นพระอ.แล้วน่าเป็นห่วงวงการสงฆ์ ทำให้นึกถึงยุคอโศกมหาราช ที่มีผู้เข้ามาอิงอาศัยพุทธศาสนาเพื่อลาภ สักการะ จนต้องสังคายนา



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท