ละเมินเหมือนเหินห่าง   หายไป

ความฮู้ยังใจ๋ใส่   ใคร่หา

กำกึ้ดยังได้ใจ้   บ่ละลา 

จึ่งมีตั๋วสือมา   ตัวข้า มากอย

ละ = จาก

เมิน = นาน

ความฮู้ = ความรู้

ใจ๋ใส่ = ใส่ใจ

กำกึ้ด = ความคิด

ตั๋วสือ = ตัวหนังสือ

มากอย มาดู , มาเยี่ยม

--------------------------

ฝึกแต่งค่ะ ผู้รู้ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ^O^

 "สายลมหนาว..."

   ลมหนาวปัดมาแล้ว           ปี้เฮย

แม้...ดวงตะวันจะเกย          เสียดฟ้า

ความหนาวบ่อาจคลายไป   จากข้า

ยังรอตั๋วปี้ปิ๊กมา                   กู้เคียง

..........

ปัด   =   พัด

ปี้      =   พี่

เกย   =  แนบ

เสียด = ใกล้

ปิ๊กมา  = กลับมา

กู้เคียง  = คู่เคียง

.........

อยากลองแต่งดูค่ะ...ท่านผู้รู้โปรดชี้แนะ

^O^

"ความผิดพลาด"

...ถึงแม้จะ ตั้งใจทำ หรือไม่ มันก็เป็น ...ความผิดพลาด

ถึงเวลา "ยอมรับความจริง" มิใช่ปกปิดความจริงอย่างคลุมเครือ

และ "น่าละอายใจ"

...

สายลมแห่งประสบการณ์ 

     ฤดูกาลเปลี่ยนผัน   ใจคนนั้นเปลี่ยนแปลง

สายลมเปลี่ยนทิศ   ทำให้  ชีวิตย่อมเปลี่ยนทาง

เวลาย่อมสร้างเหตุการณ์ ดุจดัง  "บทเรียน"

ทบทวน ... การดำเนินชีวิตในช่วงเวลา 1 อาทิตย์ที่ผ่านมา
การใช้เวลาไปกับสิ่งที่ด้อยประโยชน์ไปหลายอย่าง
จนเกิดการละเลยอะไรไปหลายอย่าง
กระทั่งกลับมาคิดทบทวนซ้ำไปมาอยู่หลายตลบ

... จุดประกายความคิด  "ต้องทำอะไรสักอย่าง"
เพื่อไม่ให้ตัวเองหยุดอยู่กับที่อย่างที่เป็นอยู่
การออกไปพบกับ "อะไรใหม่ๆ" 
ออกไปปรับเปลี่ยน "มุมมอง"
น่าจะทำให้มีอะไร ดีดี รอ... ให้ฉันทำอยู่ก็ได้

^_^

ช่วงเวลาของฤดูกาลสอบกำลังใกล้เข้ามาแล้ว
งานของแต่ละวิชาก็ยังกองอยู่เต็มโต๊ะ
เอกสารประกอบการศึกษามากมายที่ต้องรวบรวม
กิจกรรมหลายอย่างที่ยังอยากทำ

อีกเรื่องที่ต้องวางแผนในตอนนี้ 
คือ "การทำงานพิเศษ"
ในช่วงปิดเทอมตลอด 3 เดือนนี้
เพราะอยู่แต่ในหอพักแห่งนี้จึงไม่มีข้อมูล 
การทำงานจากข้างนอกเลย

ในวันเสาร์นี้จึงอยากไปเดินดูป้ายรับสมัครงาน
ภายในเมืองสักหน่อย
เผื่อได้ข้อมูลดีดี เผลอ ๆ ก็จะสมัครเลย

หวังว่า ... งาน และโอกาส ที่ดี จะเข้ามาในชีวิต  ^.^

"เก้าอี้ดนตรี"

ความพยายาม หรือ ความเห็นแก่ตัว  
เป็นความคิดที่อยู่ในห้วงความรู้สึกหนึ่ง

ผู้ชนะ คือ ผู้ที่มีไหวพริบที่ดีที่สุด หรือผู้หยิบฉวยโอกาสที่ดีที่สุด
ผู้แพ้  คือ ผู้ที่เชื่อยฉา หรือ ผู้เสียสละ

แต่แล้วฉันก็ครุ่นคิดอีกว่า  
สุดท้าย "ผู้ชนะ" ก็มีแค่ "หนึ่งเดียว"
เก่งที่สุด  โดดเด่นที่สุด  แต่... เดียวดายที่สุด

ฉันกลับมาแล้ว 

หลังจากที่ กลับไปพักผ่อนที่ "บ้าน" ซะยาวนาน
กาลเวลาที่มีความสุข ไร้กังวล

แต่ ...ตอนนี้กลับมาสู่ สภาวะปกติแล้ว
งานที่ยังคงค้างไว้ก็คงต้องสะสางกันนิดนึง

การเดินทาง ยังคงทำให้ฉันล้า
สงสัยต้องเติมพลังด้วยการ "งีบ" สักหน่อย

......................

แบบทดสอบ

ช่วงนี้ฉันกำลังวุ่นๆกับการสอบกลางภาค
แบบเอาให้ตายกันไปข้างหนึ่งเลย @.@
ฉันกำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับข้อสอบระดับอุดมศึกษา
เป็นการทดสอบ "ความรู้" หรือ เป็นการทดสอบ "ความจำ"
หรือต้องการทั้งความรู้และความจำ
หรือต้องการให้วิเคราะห์เป็น

ฉันเข้าใจว่าการศึกษานี้
จุดหมายคือ "การนำไปใช้ในวิชาชีพ"
ฉันคงเข้าใจผิดเสียแล้ว
เพราะ ... ตอนนี้ ราวกับว่่า
ต้องทำข้อสอบให้ได้คะแนนเยอะๆ
ต้องจำมากๆ ถึงจะทำข้อสอบได้

สงสัยว่าฉันคงต้องปรับตัวอีกเยอะ ...

"หลง" หายไปไหน???

เมื่อวาน เพื่อนบอกให้ฉันนำอาหาร ไปให้เจ้าหลง
แล้วฉันก็ลืมซะงั้น

ตอนเช้า ... ด้วยความรู้สึกผิด
จึงนำอาหารไปไหนมัน แต่  "เจ้าหลงหายไป!!!"

แต่ ... เจ้าไซบีเรียสามตัวนี้ดันมาแทน

ดูซิแย่งข้าวหลงกิน เฉยเลย

ฉันรู้มาจากเพื่อนว่า เจ้าหลงถูกเจ้าพวกนี้ขู่จึงไม่กล้ามา
คงอยู่แถวๆหอประชุมนั้นแหละ
มีพวกเยอะก็งี้แหละ

จากเรื่อง สามารถให้ข้อคิดได้ว่า 

นี่แหละ ประชาธิปไตย  

^_^

เส้นทาง แห่งความรู้
ถึงแม้ว่าฉันต้องย่ำเท้าก้าวเดิน
ในหนทางที่ไกลแค่ไหน

ฉันก็ขอเดินไปเรื่อยๆ
ปราบเท่าที่ยังมีถนน

ขอบคุณ ... ความทรงจำอันแสนเลวร้ายที่คอย "เตือนสติ" ในทุกๆการกระทำ

ขอบคุณ ... น้ำตาที่ทำช่วย "ปลอบประโลม" ในวันที่ใจบอบช้ำ

ขอบคุณ ... ความเหงาที่ทำให้รู้ว่าโลกนี้ยังมี "สิ่งอื่นที่ต้องทำ" อีกมากมาย

ขอบคุณ ... ความผิดพลาดที่เป็น "บทเรียน" ที่หาซื้อไม่ได้

จงเดินทาง
ตามแสงแห่งดวงตะวัน
ไม่ใช่ ... เดินทางตามเงาผู้อื่น

จงกล้าคิด
ที่จะยกขาในก้าวแรก
ไม่ใช่ ... กล้าคิดแล้วไม่ทำอะไรเลย

จงใช้ปัญหา
เป็นเครื่องมือพัฒนาความคิด
ไม่ใช่ ... ใช้ปัญหาเป็นเครื่องมือหดอยู่ในกระดอง

จงใช้เวลา
เพื่อทบทวน และแก้ไขตนเอง
ไม่ใช่ ... นินทา

ถ้าการได้มา ซึ่ง สิ่งต่างๆ 

โดยวิธีการ "copy" หรือ ลอกเลียนแบบ ความคิดผู้อื่น

แล้วผลงานที่ออกมามันจะมีประโยชน์อันใดเล่า

ถ้าเจ้าของ ของผลงาน ไม่ได้สร้างสรรค์ด้วยมือ แต่...กลับสรรหาด้วย "ตา"

นี่หรอกเหรอ ... "ความภูมิใจ"