ชีวิตในอตีตเป็นชาวเกาะอยู่ในแม่น้ำเจ้าพระยา อาชีพของบรรพบุรุษคือรับราชการและอาชีพรองทำการเกษตร ดังนั้นจึงได้เจริญรอยตามบรรพบุรุษ สืบมา ชีวิตในอดีตไม่ได้มีความสุขสบายเหมือนเช่นทุกวันนี้ ด้านสาธารณูปโภค น้ำประปา ไฟฟ้า และโทรศัพท์ ไม่มีใช้ น้ำก็ต้องตักขึ้นไว้ใช้เอง ไฟฟ้าก็ใช้ตะเกียงหลอดหนึ่งแรงเทียน การติดต่อคือทางจดหมายกว่าจะได้รับจดหมายแต่ละครั้งเป็นสัปดาห์ ที่ดีก็คือในน้ำมีปลา ในสวนมีพืชผักและผลไม้ให้ได้เก็บรับประทานและขายบ้างในบ้างครั้ง ถึงแม้จะไม่ร่ำรวยมากนักแต่ชีวิตในช่วงนั้นก็มีความสุข เพราะมีพี่น้องหลายคน ทั้งสนุกและเหนื่อย คุณแม่จะพูดเสมอว่ากำลังเป็นของกายสิทธิ์ หมดแล้วเดี๋ยวก็มาใหม่ ที่ท่านพูดอย่างนั้นเสมอเพราะลูกทุกคนต้องช่วยกันทำงานและต้องเรียนหนังสือไปด้วย ทำให้ต้องเหนื่อยเป็นสองเท่า ต่อมาได้ย้ายเข้าไปเรียนหนังสือในกรุงเทพฯได้พบแสงสีอันสิวิไล แต่ก็ไม่เคยลืมชีวิตในอดีตเลย คิดเสมอว่าวันหนึ่งจะต้องสร้างฐานะที่ดีให้กับตัวเองให้ได้......