ทำไมถึงต้องทำบุญบ่อยๆ ?

ก็กินข้าวเรายังต้องกินทุกวันป่ะ กินข้าวเพื่อเพิ่มพลังงานให้ร่างกายจะได้มีแรงไปทำนั่นนี่ วันไหนไม่ได้กินพลังงานก็น้อย เรี่ยวแรงในการทำอะไรต่ออะไรก็ลดน้อยถอยลง

การทำบุญก็เป็นพลังงาน ทำปุ๊บรู้สึกจิตใจเป็นสุขรู้สึกชีวิตมันกำลังจะมีเรื่องราวดีๆเกิดขึ้น มีเรี่ยวแรงจิตใจฮึกเหิมในการเดินหน้าต่อ เป็นการเพิ่มพลังงานให้จิตใจ กายยังต้องเติมอาหาร ใจก็ต้องการเช่นกัน

นางมารใจดี

เราไม่สามารถหวนกลับไปแก้ไขสิ่งที่เราทำผิดพลาดเมื่อวานนี้ได้ จึงมีวันนี้ วันพรุ่งนี้กับวันต่อ ๆ ไป ที่เปิดโอกาสให้เราได้ทำสิ่งดี ๆ ต่อไป และคนเดียวที่จะช่วยให้คุณผ่านปัญหาทั้งหมดได้ คือ “ตัวคุณเอง”

ชีวิตกว่าจะผ่านมาถึงวันนี้ได้ไม่ใช่ง่ายๆ แต่มันก็ไม่ได้ยากจนเกินไป เส้นทางที่เลือกเดินอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายและบางเส้นทางก็แทบไม่เคยรู้จัก สิ่งเดียวเวลาโดดลงไปทำอะไรสักอย่างคือ “กุทำได้”

ในวันที่คิดว่าตัวเองทำได้ ในหัวมันจะคิดค้นหาวิธีการเอง อาจผิดบ้าง พลาดบ้าง แผลเล็ก แผลใหญ่ ล้มลุกคลุกคลาน เผชิญหน้ากับคำดูถูกถากถาง เสียงหยาดหยามก็ทน ท้ายที่สุดเราไม่ได้สำเร็จทุกอย่างในชีวิตแต่เราสำเร็จขึ้นเรื่อยๆจากเมื่อวาน

เด็กต่างหวัดคนนึงที่บ้านเคยจนมากชีวิตต้องผูกติดกับวัดเพื่อจะได้กินข้าวก้นบาตร เรียนจบแค่ ม.3 ครอบครัวแตกแยกต้องกลายเป็นแม่ใบเลี้ยงเดี่ยว ที่ดูแลลูกมาคนเดียวแบบอีกคนไม่เคยเอื้อมมือมาช่วย

เปิดบริษัทก็เจ๊ง ทำธุรกิจก็โดนโกง คิดว่าพื้นฐานเราคือแค่ไหนกว่าจะมายืนตรงนี้ได้ พ่อแม่ปูทางไว้หรอ ถีบตัวเองทั้งนั้น สร้างสัมพันธ์ เรียนรู้ ขยับชีวิตเพื่อเดินไปข้างหน้า

โลกใบนี้ไม่มีความพร้อม ทุกอย่างอยู่ที่เราสร้างขึ้นมา ก่อนจะอยากเป็นเหมือนใครหรืออยากได้อะไรที่เกินเอื้อม ให้ถามตัวเองว่าถ้าต้องขยับเพื่อทำอะไรที่ต่างไป ต้องเจ็บบ้าง ล้มบ้าง OK กับมันมั้ย

เส้นทางชีวิตอยากสำเร็จบางทีก็ต้องเสี่ยง ต้องเดินไปข้างหน้า เหนื่อยก็หยุดพัก ไม่ใช่ถอยไปข้างหลังแต่โลกยุคนี้แค่คุณหยุดผู้คนก็พร้อมแซงคุณแล้วล่ะ

ดังนั้นหยุดได้นะแต่อย่านาน!!!

เป็นโค้ชแต่เป็นคน โค้ชตัวเองก็บ่อย หลังนี่เหวอะ ชีวิตเราไม่ได้สวยหรูขนาดนั้น ทุกวันนี้ไม่ไหวก็ให้เพื่อนโค้ชเหมือนกัน อ่านหนังสือดีๆ ฟังคลิปเจ๋ง ฟังเพลงเพราะๆก็ดีขึ้น

ขอบคุณครอบครัว ขอบคุณเพื่อน ขอบคุณชีวิต ขอบคุณประสบการณ์ ขอบคุณจักรวาล ฉันพร้อมจะไปต่อแล้ว ✌✌

เพราะความสุข…สำคัญไม่แพ้เป้าหมาย

เก็บเอาข้อคิดดีๆระหว่างทางมาให้ได้อ่านกันค่ะ ?

ครั้งแรกกับการวัดใจตัวเองด้วยการลงวิ่งรายการแรกในชีวิต Fit Your Bone ไหนๆจะลงทั้งทีเล็กๆไม่ใหญ่ๆก็โหดเกิน ขอกลางๆ 10.5 km.

ออก start ตอนตี 5 กว่าๆ เค้าปล่อยตัวยังงงๆนึกว่าเค้าปล่อยพวก 5 กิโล ด้วยความเป็นมือใหม่และไม่ได้ทำการบ้านมาเลยออกตัวช้าแถมไม่ได้ยืดกล้ามเนื้อและวอร์มร่างกาย เรื่องนี้เอาไปปรับใช้กับชีวิตประจำวันได้ อะไรที่เราไม่รู้ บางทีก็ต้องศึกษา สอบถามและทำความเข้าใจ มีการเตรียมตัวให้พร้อมก่อนออก start แต่ถึงจะออกตัวช้าไปบ้างแต่โชคดีที่ยังทัน และไม่บาดเจ็บเพราะไม่ได้หักโหมมาก

ระหว่างทาง วิ่งจริงๆไม่เท่าไหร่เน้นเดินเร็วๆ ชมวิว ถ่ายรูป เก็บขยะข้างทาง ก่อนจะผ่อนฝีเท้าในแต่ละครั้งพยายามตั้งเป้าแซงคนข้างหน้า ทีละ 30 คน 50 คน 100 คน แล้วจึงค่อยๆลดฝีเท้าลง ส่งยิ้มให้เพื่อนร่วมทาง กลับไปฮึดใหม่ ตั้งเป้า ทำมัน พอทำได้ก็ให้รางวัลตัวเอง ด้วยการผ่อนฝีเท้า ชมวิว ถ่ายรูป ยิ้มทักทายคนข้างๆ

ในชีวิตจริงการเดินเร็ว หรือวิ่งไม่คิด โอกาสเสี่ยงมีสูง หลายครั้งเราเดินเร็วไปจนลืมมองอะไรหลายๆอย่างระหว่างทาง ลืมตัวเอง ลืมมีความสุข ลืมเพื่อนร่วมทาง ชีวิตถ้าจะต้องเดินช้าบ้าง ขอเพียงไม่หยุดเดินและมีความสุขกับทุกย่างก้าวมันน่าอภิรมย์กว่าว่ามั๊ย??

เป็นกำลังใจให้ทุกคนก้าวไปข้างหน้าอย่างมีความสุขในทุกๆวินาทีนะคะ ???

?นางมารใจดี?

⠀⠀It’s okay to failas long as you keep trying.

จะล้มจะพลาดบ้างก็ไม่เป็นไรหรอกตราบใดที่คุณยังมีความพยายาม

– เพราะทุกครั้งที่ล้มเหลว ทุกครั้งที่ผิดพลาดคุณได้เรียนรู้อะไรบางอย่างเสมอ ⠀

เป็นอะไรก็ได้ แต่อย่าเป็นคนอื่น เพราะถ้ามีคนชอบเรา เค้าก็แค่ชอบเพราะเปลือกที่สร้างขึ้น ไม่ใช่ตัวเราจริงๆ

จงเป็นตัวเอง ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ใครๆก็รักก็เอ็นดูเคารพเรา ไม่มากก็น้อยแต่จงภูมิใจเพราะนั่นคือตัวตนของเราจริงๆ

Be unique by yourself ? ?นางมารใจดี?

ไม่ว่าอะไรที่กำลังเจออยู่มันดีแล้ว และมันกำลังดีขึ้นเรื่อยๆ กว่าจะมายืนจุดนี้ผ่านมาไม่รู้กี่เรื่องราวที่คิดว่าคงไปต่อไม่ไหว สุดท้ายแล้วก็ผ่านมันมาได้และชีวิตก็สง่างามขึ้นเรื่อยๆ

ถ้าไม่เคยจนจะรู้มั้ยว่าเงินนั้นมีค่าถ้าไม่เคยโดนว่าจะรู้มั้ยว่าคำชมมันน่าชื่นใจถ้าไม่เคยอกหักจะรู้มั้ยว่าความรักงดงามแค่ไหนถ้าไม่เคยเชื่อใจใครจะไม่รู้เลยว่าคนหน้าไหว้หลังหลอกมีอยู่จริง

เราเจ็บแต่เรามั่นใจว่าเติบโตและผ่านมันไปได้ ✌

หลายทีที่ช่วยใครต่อใครเพราะหวังดี ให้เวลา ให้ใจให้โอกาส ให้ทุกอย่างเท่าที่จะให้ได้ ท้ายที่สุดโดนทำร้ายหรือมองไม่เห็นเราในสายตา มันไม่ตาย มันก็แค่อีกหนึ่งบทเรียนให้เราเติบโตขึ้นแต่บทเรียนคราวนี้เรามั่นใจว่าเติบโตเต็มที่แล้ว ขอบคุณนะบทเรียนเราเชื่อว่านายไม่ได้อยากทำแบบนี้กับเราหรอก แต่นายกำลังสอนเราให้รอบคอบมากขึ้น ห่วงตัวเอง ห่วงครอบครัวให้มากขึ้น และเราเข้าใจบทเรียนนี้แล้ว สนับสนุนเราด้วยเพราะเราพร้อมจะไปต่อแล้ว

ทุกเรื่องราวดีๆกำลังหลั่งไหลเข้ามาจากนี้ไปงานดีๆ เงินดีๆ ผู้คนดีๆ กำลังทยอยเข้ามาไม่ว่าอะไรที่ออกจากชีวิตเราไปมันดีเพราะเค้าอยู่คนละพลังงานกับเรา

I love you ?I am sorry ?Plz forgive me ?Thank you ?

รักตัวเองให้มากๆ

How can you “SM_LE” without “I”How can you be “F_NE” without “I”How can you “W_SH” without “I”How can you be “FR_END” without “I”

“I” am very important but this “I” can never achieve “S_CCESS” without “U”

เช้านี้ตื่นมากอดและหอมลูกเบาๆ ห้วงความคิดนึงก็บังเกิดขึ้น “ทำไมเรารักลูกมากขนาดนี้นะ”?

เสียงที่ตอบกลับมาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าไปอ่านหรือรู้มาจากไหนผนวกกับการใช้ชีวิตที่ผ่านมา คำตอบคือ

“เพราะลูกคือครึ่งชีวิตของเรา คือเลือดเนื้อเชื้อไข เลือดในกาย ความรู้สึกนึกคิด ครึ่งนึงคือตัวเราทั้งนั้น เราถึงรู้สึกรักและทะนุถนอม อยากปกป้องเค้าไงล่ะ”

ประเด็นถัดมาที่คิดต่อหลังจากนั้นคือ…

ถ้าคุณยังไม่มีความสุขกับการเป็นตัวเอง ถ้าคุณยังรักตัวเองไม่เป็นอย่าเพิ่งคิดมีใคร

อย่ามีแฟนเพราะรู้สึกขาดอย่ามีลูกเพราะต้องการรั้งใครบางคน

วันนึงถ้าคุณยังไม่รู้สึกเต็มคุณจะใส่ด้านมืดทั้งหมดที่มีไปสู่แฟนหรือลูกของคุณ อาจจะโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ถ้าเค้าคิดได้และเข้าใจมันก็ดีแต่ถ้าเค้าคิดไม่ได้ คุณคือคนสร้างปัญหานั้นขึ้นมาตั้งแต่ต้น กลายเป็นปัญหาของสังคมไปอีก

บอกตรงๆเราไม่เคยมีความสุขกับคำว่า “ครอบครัว” จนวันที่เริ่มรักตัวเองเป็น วันที่มีความสุขกับการใช้ชีวิตตัวเองจริงๆ ไม่ใช่มีความสุขแบบแอ๊บๆตามกรอบที่สังคมอยากให้เป็น ไอ้เรื่องแย่ๆเคยทำมาหมดละ อาจจะมากเกินใครบางคนจะคาดคิด

เหตุผล คือ “เมื่อก่อนไม่เคยรักตัวเอง”

มีแต่ทำๆๆๆ ทำเพื่อคนนั้น คนนี้ ทำเสร็จก็สร้างความคาดหวัง ไม่ว่าจะกับครอบครัว เพื่อน หรือคนรัก พอไม่ได้ในแบบที่ต้องการก็เจ็บปวด ตัดพ้อ

“ฉันทำให้ตั้งมากมาย เธอควรรักฉันสิ” คุ้นๆมะ

รักตัวเองให้เป็น ทำเพื่อตัวเองเถอะ (ไม่ได้หมายความว่าให้เห็นแก่ตัวนะ)

รักคนอื่นในแบบที่เค้าเป็น ให้อิสระในความเป็นเค้า ค่อยๆตบในความไม่ใช่ในแบบค่อยๆเข้าใจไม่หักโหม มันดีเชื่อเราเถอะ เวลารักคนอื่นทำเท่าที่ตัวเองจะไม่ทุกข์เวลาเกิดอะไรขึ้นจะได้รู้สึกว่าเราสุขใจที่ได้ทำแบบนั้น ถ้าฝืนให้หยุดทันทีแล้วถอยออกมา

ขอบคุณ 3 ปีมานี้ที่มีความสุขแม้จะมีอะไรมากระทบบ้างเป็นระยะๆ เมื่อเรารักตัวเองเป็น เราจะมองผู้คนในแบบฉบับของเค้า ชื่นชมในแบบที่เค้าเป็น เห็นใจในแบบที่เค้าพร่องและช่วยกันเติมเต็ม (อันนี้คือคนในครอบครัวนะถ้าคนข้างนอกพูดแล้วเตือนแล้วไม่ฟังคือช่างแม่ง ไม่อยากเสียเวลา เสียพลังงาน คือกรูรักตัวเองและเวลากรูมีค่า จบนะ)

ท้ายที่สุดขอบคุณของขวัญอันมหัศจรรย์จากจักรวาล ดวงใจของแม่ “น้องไทม์”

I love you ?I am sorry ?Plz forgive me ?Thank you ??นางมารใจดี?

มารักตัวเองกันเถอะ