เช้าวันศุกร์ วันที่ ๓ สิงหาคม ๒๕๕๕ เป็นวันเข้าพรรษาซึ่งเป้นวันที่มีความสำคัญทางพระพุทธศาสนาอีกวันหนึ่ง ที่พระสงฆ์อธิษฐานว่าจะประจำอยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่งตลอดช่วงฤดูฝนมีกำหนดเป็นระยะเวลา ๓ เดือนตามที่พระธรรมวินัยบัญญัติไว้โดยไม่ไปค้างแรมที่อื่น และในเช้านี้ข้าพเจ้าก็ได้ไปทำบุญตักบาตรกับแม่ที่วัดในหมู่บ้านพร้อมทั้งได้ถวายห้องน้ำที่เพิ่งสร้างเสร็จ ผ้าอาบน้ำฝนและสังฆทานให้กับพระสงฆ์โดยถวายร่วมกับชาวบ้านทุกคนที่มาตักบาตรที่วัด หลังจากได้ทำบุญแล้วข้าพเจ้ามีความรู้สึกดีใจที่ได้ทำบุญและรู้สึกมีความสุข

    เมื่อเวลา 19.00 น. ข้าพเจ้าตั้งใจไว้ว่าจะไปร่วมเวียนเทียนกับชาวบ้าน แต่อยู่ๆฝนก็ตกลงมาอย่างแรงและตกนานมาก ทำให้ข้าพเจ้าไม่สามารถไปเวียนเทียนได้ ข้าพเจ้ารู้สึกเสียใจที่เข้าพรรษาปีนี้ไม่ได้เวียนเทียน กว่าฝนจะหยุดตกก็ประมาณ23.00น.เสียแล้ว

    สำหรับการทำบุญในวันเข้าพรรษานี้ถือเป็นการทำบุญที่ยิ่งใหญ่แต่ไม่ว่าวันไหนๆเราก็สามารถทำได้ไม่จำเป็นต้องรอทำเฉพาะวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาเท่านั้น

      วันที่ 2 เดือนสิงหาคม พ.ศ.2555 เวลาประมาณ 11.00 น. ข้าพเจ้าและเพื่อนอีกสองคนได้เดินทางไปที่ทุ้งศรีเมือง จ.อุบลราชธานี เพื่อที่จะไปสนทนากับชาวต่างชาติ ข้าพเจ้ารู้สึกตื่นเต้นมาก หัวใจเต้นแรง ไม่กล้าแสดงออก

        ชาวต่างชาติคนแรกที่ข้าพเจ้าและเพื่อนๆเข้าไปสนทนาด้วยเป็นชาวอเมริกา มากับแฟนและลูก ความรู้สึกในตอนนั้น ตื่นเต้น กลัวที่จะพูด หลังจากสนทนาชาวอเมริกา  กล้องที่บันทึกวีดีโอของเรามีปัณหา เราจึงจำเป็นต้องเดินไปหาชาวต่างชาติคนใหม่ ชาวต่างชาติคนนี้เป็นชาวฝรั่งเศษ มากับแฟน คราวนี้ข้าพเจ้าเริ่มรู้สึกสนุก กล้าที่จะพูดมากขึ้น ไม่ค่อยตื่นเต้นมากนัก

          ในการสนทนากับชาวต่างชาติในครั้งนี้เป็นประสบการณ์ครั้งแรก ที่ข้าพเจ้าได้รับ เป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้น และได้รับความรู้มากมาย

ประสบการณ์และความรู้สึกนึกคิดจากการมีส่วนร่วมในวันอาสาฬหบูชา

 วันอาสาฬหบูชาในปีนี้ พ.ศ 2555 ซึ่งตรงกับวันที่ 2 สิงหาคม ซึ่งเป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา ในวันอาสาฬหบูชานั้น ข้าพเจ้าได้ตื่นขึ้นมาแต่เช้าเวลา 05.30 น.มาทำกับข้าวเพื่อที่จะไปใส่บาตรในตอนเช้า ณ วัดสิงห์ทอง บ้านคำเตย ตำบลคำเตย อำเภอไทยเจริญ 

จังหวัดยโสธร ซึ่งในการใส่บาตรทุกครั้งจะต้องถอดรองเท้า และเวลาคุกเข่าห้ามใช้รองเท้า รองเข่าเด็ดขาดเพราะเป็นกฎปฏิบัติของชุมชนนี้

 หลังจากที่ใส่บาตรเสร็จแล้วข้าพเจ้าก็ได้ไปกวาดใบไม้รอบๆโบสถ์ บริเวณวัดให้สะอาด ความรู้สึกในตอนนั้น ที่เราทำด้วยความตั้งใจในการที่จะทำสิ่งนั้น มันทำให้เรารู้สึกสบายใจมาก พอถึงตอนค่ำก็ได้มีการเวียนเทียนซึ่งสืบทอดกันมาแต่ดั้งเดิมแล้ว สุดท้ายนี้ข้าพเจ้าก็อยากให้ทุกคนหันมามองเห็นความสำคัญของศาสนา โดยการร่วมกันไปทำบุญตักบาตร ฟังธรรม เวียนเทียน เพื่อสืบทอดวัฒนธรรมประเพณีของไทยเราทั้งยังเป็นการช่วยชะล้างจิตใจให้ปลอดโปร่งผ่องใสจะได้มีร่างกายและจิตใจที่พร้อมสำหรับการดำเนินชีวิตในยุคที่ค่าครองชีพถีบตัวสูงขึ้นอย่างนี้..