อนุทินที่ ๕๖๕๐

การเล่นเกมส์อัตตาตัวตน…คนส่วนใหญ่ไม่มอง หรือดูที่ตัวเอง แต่กลับไปดูคนอื่น พิจารณาคนอื่น แทนที่จะพิจารณาตัวเอง

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๖๕๑

ความจริง เรื่อง “ธรรมะ” เป็นเรื่องสามัญลักษณะ…เมื่อเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป…เป็นเรื่องที่เป็นความจริง แต่มนุษย์กลับมองเลยไป และไม่ได้ให้ความสำคัญ…สุดท้ายก็หลงทางโลก พากันหลงทางกันมากมายนับไม่ถ้วน…หากทราบตั้งแต่ต้น และนำมาปฏิบัติ คงไม่เกิดปัญหาสังคมมากมายเช่นทุกวันนี้…เพราะมนุษย์จับจุดไม่ถูก ในเรื่องการสอนคน…ควรเรียนรู้กันในสมัยเด็ก ๆ ไปแก้ตอนแก่คงไร้ประโยชน์

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๕๖๕๒

การสอน หากไม่สอนบนหลักความจริง ก็คงยากที่จะทำให้สิ่งที่ต้องการอยากเห็นในอนาคตมีคุณภาพ…และตั้งอยู่บนหลักของความจริงว่า “สุดท้ายทุกคนต้องตาย”…หากทุกคนตระหนักถึงเรื่องนี้กันจริง ๆ จะทำให้เห็นถึงมุมมองในอีกรูปแบบหนึ่งของการใช้ชีวิตบนโลกใบนี้

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

เมื่อต้องเป็นคนไข้โรคซึมเศร้า

ใครจะไปรู้ว่าสภาวะที่เราถูกกดดัน บีบคั้นตลอด 3 ปีที่ผ่านมา ส่งผลให้นอนไม่หลับถึงกับต้องพึ่งยาทุกคืน จนนำไปสู่การต้องพบจิตแพทย์ ถ้าให้มองย้อนดูตัวเองก็ได้แต่ตั้งคำถามว่า “ทำไมๆๆๆๆๆๆๆ” ในเมื่อเราอยู่เฉย ๆ แต่ต้องตกเป็นผู้ร้ายเพียงเพราะมีคนเอาชื่อเราใส่ในหนังสือร้องเรียนว่าผู้บริหารทุจริต แถมมีรายชื่อ 20 กว่าคน แต่เพ่งเล็งเราคนเดียวว่าเป็นคนทำ ทั้งที่เราให้ถ้อยคำยืนยันกับคณะกรรมการสืบ/สอบไปแล้วว่าไม่ใช่ลายมือเรา แปลกมาก แปลกที่สุด ที่ไม่มีใครเชื่อเราสักคน ผลที่ตามมาเราถูกกล่าวหาว่าเป็นคนทำทั้งหมด ส่งผลให้การปฏิบัติงานเป็นไปด้วยความยากลำบากจนไม่คิดว่าจะต้องมาพบเจอสภาวะนี้ …คิดวนไปจนนอนไม่หลับไม่สามารถสลัดความคิดนี้ออกไปได้ …จนสุดท้ายต้องไปพบแพทย์จิตเวช และจากการซักประวัติแล้วแพทย์ลงความเห็นว่า เราเป็นโรคซึมเศร้า (เราก็ว่าเราไม่เศร้านะ แค่คิดมาก นอนไม่หลับ และอึดอัดที่ถูกกดดันบีบคั้น ใส่ร้าย กล่าวหา55555 เยอะ..) และต้องรับยาปรับสารเคมีในสมองที่ทำให้ง่วงและอยากอาเจียนช่วงแรก ๆ จนบัดนี้เราผ่านสภาวะการนอนไม่หลับมาแล้ว แต่ผลกระทบอื่นเรายังคงโดนเช่นเดิม….

วันนี้เดิน 8.13 กิโล เดินเร็วขึ้น Avg pace 12’28’’ ไม่รู้สึกเหนื่อย HR119, 345cal

หาแรงบันดาลใจในยามหมดไฟ ;)…

จาก Easy and Simple English

to come to think of it = จำได้ว่า เมื่อคิดดูดีๆแล้ว นึกขึ้นมาได้ว่า

เห็นหนังสือเขียนหน้าปกว่า

“การแก้ไขปัญหาของคุณได้ 50%”

ฉันเลยซื้อมัน 2 เล่ม

…………………….

โง่จริง

ซื้อเล่มหนึ่ง และอ่านมันสองรอบสิ

จัตุรถาภรณ์ช้างเผือก …

เก็บลงบันทึกเอาไว้

Inside out @ Outside in…

ความแตกต่างระหว่างการมี Internet เพื่อค้นคว้าหาข้อมูลเพื่อมาพูดมาบรรยายหรือทำผลงานทางวิชาการนั้นเราจะได้ Explicit Knowledge

VS

การมี Internet เพื่อไว้สำหรับถ่ายทอดสิ่งที่เรามีเรารู้ออกไปทาง World Wide Web หรือสื่อเทคโนโลยีสารสนเทศนั้นคือการถ่ายทอด Tacit Knowledge ออกไปสู่สาธารณชน

ทุก ๆ อย่างเริ่มจากจุดเล็ก ๆ ถ้ารอให้ทุกอย่างพร้อม เราคงไม่ได้เริ่ม

หลาย ๆ ธุรกิจที่ประสบความสำเร็จในทุกวันนี้ เริ่มต้นจากความไม่พร้อมทางด้านทุน แต่มีความพร้อมทางด้านจิตใจที่กล้าจะก้าวและพัฒนาไป ด้วยความมุ่งมั่นและศรัทธา

นักรบชุดชาว คือ ผู้ที่ก้าวลงสู่สงครามแห่งภัยในวัฏฏสงสาร

ขอชื่นชมในการเสียสละ อุทิศตน เพื่อให้ประชาชนที่อยู่เบื้องหลังมีชีวิตอยู่ได้อย่างปลอดภัย

ความยาก คืออะไร คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตที่เราได้พบเห็นกันอยู่ หลายคนอาจแอบคิดว่าชีวิตของเขานั้นช่างง่ายดายเสียจริง ๆ แต่ ถ้าเราลองได้รับฟังเรื่องราวชีวิตของพวกเขาอย่างเจาะลึกแล้วนำมาใคร่ครวญ จะพบว่าพวกเขาเหล่านั้นไม่ได้รับความสำเร็จนั้น ๆ มาอย่างง่าย ๆ เลย แต่พวกเขาจะต้องพยายามอย่างหนักหน่วงเพื่อเผชิญหน้า ฟันฝ่ากับอุปสรรคกีดขวางนานัปการเลยทีเดียว ซึ่งเมื่อผ่านไปได้ แล้วหันหลังกลับไปมองจะดูเหมือนว่า “โธ่เอ้ยมันก็แค่จิ้บ ๆ” จุดเด่นของผู้ที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่มักไม่มองว่าสิ่งที่จะทำข้างหน้า หรือตัดสินใจทำนั้น “ยาก” เขาเพียงแต่คิดว่า มันเป็นสิ่งที่ไม่คุ้นเคย เขาจึงต้องศึกษา เรียนรู้เพื่อทำความรู้จักกับมัน และก้าวข้ามไปให้ได้อย่างปลอดภัย หรือหากจำเป็นต้องบาดเจ็บก็ต้องให้น้อยที่สุด และเมื่อค้นเคยกับมันแล้วจะพบว่าไม่ได้ยากอย่างที่คิด
หากเราต้องการความสำเร็จ เมื่อได้รับมอบหมายงานใดก็ต้องศึกษา เรียนรู้ทำความรู้จักกับงานนั้นก่อน เพื่อให้เกิดความเข้าใจ ความคุ้นเคยและไม่เห็นว่าเป็นสิ่งที่ยาก แล้วในที่สุดก็จะหาช่องทางในการดำเนินการหรือก้าวข้ามมันไปได้ ดังนั้นหากเราไม่ควรยอมจำนนเอาง่าย ๆ ว่าปัญหาที่ต้องเผชิญนั้น “ยาก” แต่ไม่ได้หมายความว่าจะให้เราอวดดี ประมาท บุ่มบ่ามทำอะไรไปอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง แต่ให้เรารู้จัดทำความรู้จักกับสิ่งที่ต้องทำ ปัญหาหรืออุปสรรคที่เจอ เราจะได้มีสติ และหาทางแก้ไขได้อย่างดี

สู่หนทางใหม่…

เขียน … ที่บ้าน

“…

เปลี่ยนผู้บริหารคณะชุดใหม่ทีไร ผมมีเรื่องที่ต้องเรียนรู้ “คน” ทุกที

ปีแรกจะมีผลการประเมินต่ำเสมอ เพราะผู้บริหารใหม่ เขาชอบเสียงสรรเสริญมากกว่าเสียงเรียกร้องให้แก้ไขในสิ่งที่ผ่านมา พูดได้สัก ๑ คำ ต้องหยุดพูดไปอีก ๑๐๐ คำ

อำนาจ บรรดาศักดิ์ เกียรติยศ ถึงแม้จะเป็นเพียงสิ่งที่อยู่กับเปลือกภายนอก แต่ก็ทำให้คนที่มีจรรยาบรรณน้อย หลงใหลได้ปลื้มกับมันมากมายเหลือเกินจนลืมทุกอย่างที่เคยเป็น

มนุษย์มีกรรมเป็นของตนเอง ทำสิ่งใดก็รับสิ่งนั้นกันไป แบ่งปันกรรมเหล่านั้นให้ใครไม่ได้

หันกลับมาหาตัวเอง ทำตัวเองให้มีความดีก่อน แล้วค่อยหันหน้าไปหาคนอื่น

…”

๑๐ พฤษภาคม ๒๕๖๔

หลังสองยาม

“จิต” อ่อนล้า นั้นควรกำจัด ด้วยการฝึกฝน (อานาปานสติ)

ช่วงนี้ไมเกรนมา 3 วัน วันนี้อาการดีขึ้น แต่ยังวิ๊งๆ เภสัชบอกถ้ามีอาการรีบกินยาเลยอย่าให้อาการเกิดนานว่างั้น วันนี้เลยกินยาไป 1 ชุด

แก้ว 10-05-2564

แวะมาหาบ้านเก่า……บ้านที่เคยสุขสันต์……..แม้ผ่านเนิ่นนานวัน…..ยังคิดถึงมิรู้คลาย

จิตที่ฝึกมาดีแล้ว..จะเป็นเกราะป้องกันภัย และเมื่อใดก็ตามที่วิบากกรรมมาถึง..ขอให้เรามั่นใจได้ว่า…

ความดีที่เราทำไว้นี่แหละ!!จะเป็นเกราะป้องกันภัยให้เรา

สุขก็รู้..ทุกข์ก็รู้

จำไว้…จิตที่ฝึกมาดีแล้วจะคุ้มครองเราเสมอ

เตรียมฟังการแถลงข่าวการเตรียมการจัดการเรียนการสอนของโรงเรียนในสังกัดกระทรวงศึกษาธิการเป็นปีที่ ๒ ที่ต้องจัดการเรียนการสอนในช่วงโควิดโดยส่วนตัวเชื่อในศักยภาพของครูทุกคน จะonline onsite onair หรือondemand จะผสมผสานสูตรไหนให้กลมกล่อมกับพื้นที่ลูกศิษย์ตนเอง…เชื่อว่าครูมีความสามารถ“รอฟัง” จากผู้บริหารระดับสูงค่ะ ว่ามองเรื่องนี้อย่างไร

เมื่อวาน 10-05-2564 อาการไมเกรนมีตอนเย็นๆ รีบกินยา Gofen400mg+Cafergot (Amdipharm) เกิดผลข้างเคียงคลื่นไส้ อาเจียน ทรมานจริงๆ

เช้าวันนี้ 11-05-2564 ไปเดินออกกำลังกายได้ 9 กิโล แล้วแวะกินโยเกร์ติปั่นสตอเบอรี เย็นสดชื่น กลับบ้านมาอาบน้ำ ทานข้าว อาการปวดแป๊บๆมาอีก รีบกิน Gofen400mg แต่ไม่กิน Cafergot กลับมีผลข้างเคียง ลองดูว่าไมเกรนจะมาอีกไหม

จาก Easy and Simple English

for the millionth time = ย้ำแล้วย้ำอีก ย้ำอีกเป็นพันๆครั้งหรือล้านๆครั้ง

เมื่อฉันเป็นเด็ก

ดินสอก็เหมือนกับคอมพิวเตอร์

ข้างบนไว้ลบ ข้างๆไว้เหลา

ไส้ดินน่ะหรือ? ไว้พิมพ์นะสิ

555+

ในการประชุมทางวิชาการส่วนใหญ่ ผู้เข้าร่วมประชุมที่พูดหรือแสดงความคิดส่วนมากก็เป็นคนเดิม ๆ คนที่ไม่พูด ก็จะนั่งเงียบ ๆ แบบเดิม ๆ

ดังนั้นน่าคิดว่า ถ้าคนเดิมไปออกแสดงความคิดเห็นในหลาย ๆ เวที ก็จะได้ความเห็นแบบเดิม ๆ หรือไม่และคิดต่อไปว่า ทำอย่างไรเราจะได้ความคิดเห็นจากคนเดิม ๆ ที่นั่งเงียบ ๆ คนนั้นได้

คนที่นั่งเงียบ ๆ ส่วนใหญ่จะไปพูดทีหลัง หรือไม่ก็ไปเขียนในเพจหรือเฟซส่วนตัว (ถ้าเขาชอบเขียนนะ)เป็นประเด็นที่น่าคิดต่อไปว่า เราจะเอาข้อมูลอย่างไรจากคนที่ไม่พูด เราจะไปตามล้วงข้อมูล Feedback จากคนที่นั่งเงียบ ๆ ได้อย่างไรและบางครั้ง เขาอาจจะถูกวิทยากรซักถามหรือถูกบังคับให้ตอบ ก็ตอบตรงบ้างไม่ตรงบ้าง รักษาหน้า รักษาภาพพจน์บ้าง ตอบยังไม่ครบบ้าง หรือบางครั้งก็ยังไม่ได้กลั่นกรองหรือตกผลึกได้อย่างเต็มที่บ้าง

เราจะทำอย่างไรให้เราได้ความรู้ ได้ข้อมูลจากผู้ที่เข้าร่วมประชุมเหล่านั้นกลับมาเพื่อพัฒนาวงการวิชาการของประเทศสืบต่อไป

อนุทินที่ ๕๖๒๑

ช่วงนี้…มหาวิทยาลัยให้มีการเรียนการสอนทางออนไลน์…สำหรับเจ้าหน้าที่ผลัดเวรกันมาปฏิบัติงานวันละ ๒ คน สำหรับฉัน มาทุกวัน ยามว่างก็เรียนทางไกลกับทางสำนักงาน ก.พ. ในชุดวิชาต่าง ๆ ได้ไปเกือบ ๑๐ วิชา…นี่คือ การเรียนรู้แบบใหม่ ที่ใช้ทักษะทางการอ่าน ฟัง ทำแบบทดสอบเพื่อให้ได้ใบประกาศนียบัตร…เสมือนเป็นความรู้สะสมเป็นคลังหน่วยกิตเลย…สำหรับชีวิตของคนทำงานภาครัฐ กับความรู้ทั้งระบบเก่าผสมผสานกับความรู้ในระบบใหม่ ที่มีการเปลี่ยนแปลงของภาครัฐในยุคปัจจุบันนี้

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง