เริ่มงานเช้าวันแรกกับคลีนิคเบาหวาน

อากาศหนาวเย็น ทำให้คนใจเย็น งานราบรื่น ผู้คนยิ้มแย้ม

เวลาประมาณ 10 โมงเช้า ไปจัดนิทรรศการที่ในอำเภอ

เพราะพรุ่งนี้ จัดงาน อสม. และอำเภอเข้มแข็งควบคุมโรค

โชคดีเสมอครับ ที่คิดอะไรได้อย่างนั้น

ผมได้ 'หนูตัวใหญ่' มาร่วมจัดไข้ฉี่หนู

อสม. ขยันมากครับ ผมเลยเบาใจตัวเบามาก

ตอนนี้เวลา 5 โมงกว่า ๆ ฝนโปรยปราย และหนาวสุดทรวงใน

แต่คึกคัก เพราะ อสม. มารับเสื้อ ซ้อมเต้น จัดขบวน

... ในใจผมคิดถึงคนญี่ปุ่น แต่ตั้งแต่เช้า เลิกเปิดทีวีดูข่าว

ขอส่งใจอย่างเดียว ภาวนาให้ทุกอย่างคลี่คลายและคลายตัว... 

สายลมได้พัดพาทุกอย่าง

สายน้ำได้ขว้างหัวใจให้หม่นหมอง

สายเลือดหลั่งพสุธาเนืองนอง

แต่สายน้ำใจจากเพื่อนพ้องมอบให้คนญี่ปุ่นทุกคน...

ค่ำคืน

.........

ค่ำคืน

คือทะเลสาบห่มหมอกเทา

ฉันเป็นชาวประมง

ลอยเรือแห่งการหลับ

ตกฝัน

(จาก Night ...คนตกฝัน ของ Kim Dong-myeong)

ใจของฉัน

................

ใจของฉันเป็นทะเลสาบ

พายเรือมาหาฉันเถิด

เงาสีขาวของเธอ ฉันจะโอบไว้ในอ้อมแขน

ฉันจะแตกกระจายดุจหยกตามแรงคลื่น

ใจของฉันเป็นตะเกียง

ปิดประตูนั้นเสียเถิด

ฉันจะลุกไหม้เงียบๆ จนหยดสุดท้าย

วับวาวบนอาภรณ์ไหมของเธอ

ใจของฉันเป็นผู้พเนจร

ผิวขลุ่ยของเธอเถิด

ฉันจะตื่นตลอดยามค่ำคืน

สดับเดียวดายกลางแสงเดือน

ใจของฉันเป็นใบไม้ร่วง

ขอพักสักครู่ในสวนของเธอ

เมื่อลมพัดผ่านมาอีกครั้ง

ฉันจะจากไปตามทางสายเปลี่ยว

...................................................................

(จาก My Heart ของ Kim Dong-myeong)

Skiing at Pheonix Park. Snows were amazing!

To Timdab and everybodys in G2K ,  THAILAND.

How are you?  I'm fine but very cold because snow is very so much in Korea.

I don't Thai language exchange.

And telaphone is very expensive at here.

I should write in G2G.

Timdab and everybodys in G2K , 

tonight I sleep sleep in Suwon Landmark Hotel in East Sowan, Korea.

Tomorrow I go to Seoul.

I'm fine, miss  you, but you don’t worry ,

I hope get back from the Korea and  many  storys. give us has read .

Good luck for you.

timdub

I Happy in KOREA.

dosn's worry.

It very cold and snow.

I miss you very time.

and miss everybody in THAILAND.

วันนี้ดีใจครับ ที่ได้พบเจอเพื่อนในโกทูโน  ชื่อ "จ๊ะ" เรียนที่ วสส.ขอนแก่นด้วยกัน  ผมเรียนพนักงานอนามัย ส่วนเพื่อนเรียนทันตาภิบาล ตอนนี้ย้ายไปทำงาน ร.พ.แก่งคอย สระบุรี

ผมช่างไม่เฉลียวใจเลยนะครับ ที่เพื่อนอุตสาหะทิ้งร่องรอยในบันทึกของผม

ว้า ! แต่อย่างไงก็ดีใจ และอวยพรให้เพื่อนมีความสุขมากนะครับ

ลูกชายผม...

เรียนภาษาอังกฤษได้ไม่เท่าไหร่ เพราะเรียนชั้นประถม 1

วันนี้ เขาวิ่งมาบอกผมว่า

I Love You Everyday

ผมจับเขามาหอมแก้มซ้ายและขวาหลายครั้ง

และกระซิบข้างใบหูเขาว่า

ขอให้เป้นเด็กดีนะครับ...

เมื่อครั้งที่ผมและเพื่อนพบกันตอนชั้นประถม

เข็มนาฬิกาบอกเวลา 7.00 น.

เมื่อวันนี้ผมและเพื่อนพบกันวันเผาศพคุณพ่อเพื่อน

เข็มนาฬิกาบอกเวลา 16.00 น.

แม้เอาพู่กันระบายวาดภาพหลากสีบนท้องฟ้า...ท้องฟ้ายังเป็นสีฟ้า

เอาสายหมอกสีขาวมาแต่งแต้ม...สายหมอกถูกกลืนเป็นสีฟ้า

ทะเลสาบสีฟ้าระยิบระยับ...หัวเราะและขับขัน

หรือภูเขาและพื้นดิน...จะถูกสาปให้เป็นสีฟ้าตามไปด้วย....ที่รัก.

ใบไม้สีแดงร้อนแรงแข่งกับแสงพระอาทิตย์

ท้องฟ้าสีครามได้แปรเปลี่ยนตามสีใบไม้

ใบไม้ที่ร่วงหล่นโปรยปรายราวหยาดฝนเม็ดแดง

เก็บใบไม้หลุดร่วงหล่นสู่พื้น

แยกไม่ออกอะไรคือใบไม้หรือลานดิน

วันพฤหัส ฯ ที่ 18 พฤศจิกายน 2553

ตื่นนอนตี 3 ด้วยความงัวเงีย เพราะมีนัดกับน้องหมออนามัยด้วยกัน

แต่อยู่ไกลมาก คือ อำเภอนางรอง จ.บุรีรัมย์

น้องตุ่ม เป็น น้องสาวพี่ชุติมา  จึงทำให้ผมมาได้

และที่สำคัญได้มาเป็นวิทยากร แผนที่ทางเดินทางยุทธศาสตร์

ที่ผมชอบด้วย อย่างไรก็ต้องมา

กว่าออกจากบ้านได้เกือบตี 4 ขับรถผ่านอำเภอแก้งคร้อ

คอนสวรรค์ เข้าบ้านจอก  แล้วโผล่เพื่อเข้าเมืองพล ขอนแก่น

ผ่านสีดา  ประทาย ของจังหวัดโคราช

แล้วก็ผ่านลำปรายมาส  อ.ชำนิ  มานางรอง

แล้วมุ่งหน้าสู่ตัวจังหวัดโคราช ประมาณ 20 กิโล มั้งครับ

สถานีอนามัยอนามัยก็ตั้งอยู่ข้างหน้า

ขนาดเตรียมเส้นทางมาอย่างดี หาข้อมูลจากกูเกิ้ล และน้องหนุ่มคนบุรีรัมย์

แต่ก็ยังได้สอบถามข้อมูล อีกเกือบ 10 ปาก

แทบได้งานวิจัยหนึ่งเล่ม...

ตอนนี้ (8 โมง 10 กว่านาที) กำลังเตรียมขึ้นเวทีครับ..

วันศุกร์ที่ 5 พฤศจิกายน 2553

หลวงปู่ครับ จะเลิกงาน และหยุดเสาร์-อาทิตย์

ยังเคลียร์งานบนโต๊ะไม่หมดเลยครับ  (ไม่อยากหอบไปทำบ้าน)

หอบไปหอบมา เพราะก็ไม่เสร็จเหมือนเดิม

สาธุ ! ภาวนาทำโต๊ะให้เกลี้ยงก่อนเลิกงานครับ

วันศุกร์ที่ 5 พฤศิจิกายน 2553

" เธอคือคนเดียวที่ฉันจะรัก "

ถึง... คุณ poo ครับ

คุณ poo เป็น ...คนธรรมดา

แต่ก็กลาย เป็น คนพิเศษ สำหรับผมไปแล้ว เพราะคุณ

(-_-  )  (  -_-)  (-_-  )  (  -_-) = เดินไปเดินมา

ในบันทึกของผม จนผมต้องย้อนกลับไปอ่านบันทึกของคุณ

แต่คงต้องใช้เวลานานหน่อยนะครับ

เพราะมีหลายร้อยเรื่องราว แต่ผมสัญญาว่า จะอ่านให้ครบ

ขอบคุณที่ติดตามอ่านงานของผม ที่ดู...

= _ = " (ไร้สาระ)

ผมไม่ไปจาก G2K ง่าย ๆ หรอกครับ

แต่มีปัญหาเรื่องน้ำท่วม งาน เลยไม่ได้เขียนบันทึก

ขอบคุณ สำหรับทุกเรื่องนะครับ

คนบางคนที่เราได้เจอหน้ากันทุกวัน...แต่ผมกลับไม่คุ้นเคย

แต่สำหรับคุณ poo ไม่เคยเห็นหน้ากันเลย... แต่กลับคุ้นเคย

มิตรภาพแบบแปลกประหลาดไช่ไหมครับ

ด้วยความ ~ = _ =

(ความดีใจ  ความสุข...  มากมายครับ)

 

In Control

ยิ่งต้องการที่จะ "ควบคุม"  สิ่งใด

สิ่งใดนั้น ล้วน "หลุดลอย"

 

ขับรถจะกลับบ้าน   ยางรถพาลแตกล้อหลัง

ดีที่อย่างอื่นไม่พัง   ยืนและนั่งเปลี่ยนล้อรถ

 

กลับบ้านอย่างปลอดภัย   ขึ้นเวรไม่ทันการแน่

วานน้องขึ้นมาแก้             แต่ช้าแต่เดี๋ยวพี่มา