ในชีวิตจริงที่ผมได้เข้ามาทำงานในตำแหน่งนักโภชนาการ(ลูกจ้างชั่วคราว) โรงพยาบาลชุมชนแห่งหนึ่ง ก็รู้ซึ้ง ชีวิตมากขึ้น เงินเดือนก็ได้น้อย 7940 บาท โอทีก็ไม่ได้ เวรก็ไม่มี ดำรงตำแหน่งเป็นหัวหน้า งานทำทุกอย่าง บ้านก็เช่าอยู่ ฯลฯ ชีวิตคนทำงานหน่วยงานราชการ มีแต่คนเขาทำงานเอาผลงาน รับแต่ชอบ ผิดโยนให้ผู้น้อย ผู้มีอำนาจมีแต่จ้องจะเอาเปรียบ *-*

     บางคนอาจถามว่าทำ ทำไม ไมไม่ไปหางานอื่นทำ ผมก็ตอบว่า รักและศรัทธาในอาชีพ นักโภชนาการ อยากช่วยเหลือคน ถึงแม้ค่าตอบแทนที่เป็นตัวเงินอาจจะน้อย แต่ ค่าตอบแทนที่เป็นรอยยิ้ม คาวมสุขอบอุ่นใจของเขาที่มอบให้เรามันเป็นสิ่งตอบแทนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ในชีวิตผม *-*