ช่วยถอดคำประพันธ์หน่อยค่ะ


ศศิ
สวัสดีค่ะคุณครูภาทิพ ดิฉันเป็นคุณแม่ของนักเรียน ป.3 จะขอให้คุณครูช่วยถอดคำประพันธ์บทนี้หน่อยค่ะ ดิฉันจะนำไปสอนลูกแต่กลัวผิดค่ะ ดิฉันถอดคำประพันธ์นี้แล้ว ไม่สามารถรวบรวมเป็นคำพูดได้ค่ะ พระอภัยใจหายไม่วายเหลียว ให้เปล่าเปลี่ยวนัยนาเพียงอาสัญ แต่มานะกษัตริย์สู้กัดฟัน อุส่าห์กลั้นกลืนน้ำตาแล้วพาที จะไปไหนไม่พ้นผีเสื้อน้ำ วิบากกรรมจะสู้อยู่เป็นผี * ลูกจะค่อยลอยตามแต่ห่างห่าง อยู่ต้นทางจะได้พบประสบสม แล้วเผ่นโผนโจนลงทะเลลม พระปรารมภ์เรียกไว้ก็ไม่ฟัง เที่ยวดำด้นค้นหามัจฉาใหญ่ พอจับได้ปลาอินทรีขึ้นขี่หลัง เสียงโผงผางกลางน้ำแต่ลำพัง ค่อยลอยรั้งรอมาในวาริน ฯ ขอขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ


ความเห็น (7)

ไม่มีความเห็น

ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น

คำตอบ (1)

ภาทิพ
เขียนเมื่อ

ทุกคำถามได้ตอบในข้อคิดเห็นไปแล้วนะคะ



ความเห็น (7)

สวัสดีค่ะ ดิฉันจะถอดความได้ก็ต้อเมื่อได้เห็นข้อความก่อนหน้านี้ว่าเรื่องราวเป็นมาอย่างไร และเหตุการณ์ต่อจากนี้คืออะไร

อยู่ ๆ ตัดตอนมาให้ดิฉันไม่มีความสามารถ เพียงแต่ทราบว่าเป็นตอนที่พระอภัยมณีกำกลังหนีผีเสื้อสมุทร โดยขี่หลังนางเงือกมา และสินสมุทรอาสาไปล่อนางผีเสื้อไว้ก่อนค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูภาทิพดิฉันเป็นนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 4 อยากจะให้คุณครูช่วยถอดคำประพันธ์ให้ด้วยค่ะ บทประพันธ์มีอยู่ว่า

ลมพัดคือพิษต้อง ตากทรวง

หนาวอกรุมในดวง จิตช้ำ

โฉมแม่พิมลพวง มาเลศ กูเอย

มือแม่วีเดียวล้ำ ยิ่งล้ำลมพาน

ช่วยตอบกลับให้เร็วที่สุดด้วยน่ะค่ะเพราะว่าด่วน จริงๆๆค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าน่ะค่ะ

สวัสดีค่ะช่วยถอดคำประพันธ์ให้หนูด้วยนะค่ะขอร้องค่ะ

อันนี้ข้อความก่อนหน้านี้นะค่ะ

น้ำเหม็นล้างสิ่งเหน้า ไฉนหยุด

มล้างอุทกบริสุทธิ์ เสื่อมร้าย

คนเวรต่อเวรปรพทุษฐ์ ทวีโทษ

เอาอะเวรระงับหง้าย อาจสิ้นสูญเวร

อันนี้คือคำประพันธ์ที่จะให้ถอดนะค่ะ

อย่าเอื้อมเด็ดดอกฟ้า มาถนอม

สูงสุดมือมักตรอม อกไข้

เด็ดแต่ดอกพะยอม ยามยากชมนา

สูงก็สอยด้วนไม้ อาจจะเอื้อมเอาถึง

อันนี้คือคำประพันธ์ต่อจากคำประพันธ์ที่จะให้ถอดค่ะ

ถึงจนทนสู้กัด กินเกลือ

อย่าเที่ยวแล่เนื้อเถือ พวกพ้อง

อดอยากเยี่ยงอย่างเสือ สงวนศักดิ์

โซก็เสาะใส่ท้อง จับเนื้อกินเอง

ช่วยถอดให้ด้วยนะค่ะหนูขอด่วนที่สุดนะค่ะ

หนูจะขอขอบคุณเป็นอยากยิ่งนะค่ะ

ถึงจนทนสู้กัด             กินเกลือ

แม้จะยากจนขาดแคลนก็ยอมกินสิ่งที่มีอยู่  เช่นเกลือซึ่งมีราคาถูกหาง่าย

อย่าเที่ยวแล่เนื้อเถือ    พวกพ้อง

อย่าไปเบียดเบียนแย่งยื้อผู้อื่น

อดอยากเยี่ยงอย่างเสือ     สงวนศักดิ์

ให้ดูตัวอย่างพฤติกรรมของเสือที่มันหยิ่งทรนงในศักดิ์ศรีของมัน

โซก็เสาะใส่ท้อง            จับเนื้อกินเอง

เมื่อไรที่มันหิวมันก็จะออกไปล่าเหยื่อด้วยตัวเอง

ขอบคุณสำหรับคำประพันธ์นะค่ะ

จิงจ้อยอยมโดย ดวงรายโรยโชยชายชม

ฉิ่งชี่ถี่ทางสม ร่มรื่นสนุกปลุกปลื้มใจ

ยมโดยยอจีงจ้อ สลอนสลม

ดวงโรยโชยชายชม ชื่นหน้า

ฉิ่งชี่ถี่ทางสม เย็นเฉื่อย

ร่มรื่นสนุกริกหร้า ปลุกปลื้มใจหญิงฯ

กล้วยไม้ห้อยต่ำเตี้ย นมตำเรียเรี่ยทางไป

หอมหวังวังเวงใจ ว่ากลิ่นแก้วแล้วเรียมเหลียว

กล้วยไม้ห้อยย้อยคลี่ ดวงไสว

นมตำเรียรายไป กลิ่นกล้า

หอมหวังวังเวงใจ รสราค

ว่ากลิ่นแก้วแล้วข้า หยุดยั้งแลเหลียวฯ

ช่วยถอดคำประพันธ์ให้หน่อยนะค่ะ

สวัสดีค่ะ น้ำข้าว กาพย์ห่อโคลงประพาสธารทองแดงที่นำมา เป็นหมวดต้นไม้ค่ะ

หนูนำคำแต่ละคำไปหาจากพจนานุกรมได้เลยค่ะ

ส่วนบทถัดมา ก็อ่านจากที่นี่ค่ะ http://www.st.ac.th/bhatips/tip48/student48/niras_tantong_tree_st48.html

ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท