หวัดดีจ๊ะแจ๊ค

โอแจ๊ค....   เรื่องเมลพี่แอมป์ต้องขอโทษอย่างยิ่งเลยจ๊ะ  สงสัยพี่จะลบเพลินไปจริงๆ  เพราะมีเมลนักศึกษาส่งงานเข้ามาเยอะ  ของแถมเพียบตามลบกันไม่หวาดไม่ไหว  ของมิ้นต์ลงจั๊งค์จริงๆด้วย   และตอนรันงานบางช่วงพี่ก็จำเป็นต้องตัดซีโอเอ็มทุกช่องเลย   ขอโทษอย่างสูงจริงๆจ๊ะ 

พี่ดีใจจังเล้ย..ย..ที่โจแอนชอบหมอนกระต่าย   ฝากแม่มิ้นต์หอมแก้มสิบสามฟอดเลย...  ตอนลุงโจอุ้มยังร้องจ๊ากๆอีกมั้ย      ของพี่แอมป์เสร็จธุระแล้วก็จะรีบตามพ่อกับแม่ไปดูหลานจ๊ะ อยากอุ้มจะแย่อยู่แล้ว..  : )

สำหรับบล็อกแถวโน้นพี่ก็ว่าของพี่ไปเรื่อยเจื้อยอย่างสบายอารมณ์น่ะจ๊ะแจ๊ค  จะได้โพสต์กันตามสบาย (เพียงแต่ยากหน่อย  อิอิ)  ขอบคุณที่แวะไปนะจ๊ะ   ..โอ้...  นี่พี่โอ๊คยังมีเวลาแหวกกองหิมะมามิกซ์ใหม่อีกเหรอ    

นึกถึง  ”โหวกเหวกซองส์”  จาก “วงแตกออเคสตร้า”ของแจ๊คกับโจ    ที่มิกซ์โดย “ระเนระนาดมิวสิค” ของพี่โอ๊คคราวนั้นแล้วขำกลิ้งเลย...  ; )

....ทีมเราบรรเลงทีไร  เครื่องครัวกับสุขภัณฑ์เป็นบินว่อนเข้ามาเต็มออฟฟิศทุกที...  สุดยอดจริงๆ...     อิๆๆๆๆ 

... พี่ฝากขอบคุณมิ้นต์มากๆนะจ๊ะแจ๊ค  ฝากบอกว่าไม่ต้องห่วง    ^_^     พวกเดียวกัน...  เมื่อสื่อสารกันด้วยความเข้าใจพี่แอมป์ก็ยินดี  เพียงแต่บางทีพี่ต้องขออนุญาตดีลีตโพสติ้งตามความเหมาะสม   ....และพี่เชื่อว่าพวกเราทุกคนที่แวะมาก็เข้าใจนะจ๊ะ     

ขอบคุณมิ้นต์กับแจ๊คที่สุดในโลกเลยนะจ๊ะสำหรับสิ่งดีๆทั้งหมดที่น้องๆตั้งใจให้    พี่แอมป์รู้สึกซาบซึ้งมาก  แล้วก็อยากบอกจากใจจริงว่า ”ฟ้าเดียวกัน  พระจันทร์ดวงเดียว” จะเกิดขึ้นไม่ได้เลย  ถ้าไม่มีเราทุกๆคน   โดยเฉพาะมิ้นต์กับแจ๊ค  และโจแอน ที่ทำให้ “home” ของพวกเรากลายเป็นความจริงเชิงประจักษ์  

….ความรักเป็นสิ่งจับต้องไม่ได้ก็จริง   แต่ผลที่เป็นรูปธรรมของความรักนั้นจับใจลึกซึ้งนัก และมีค่าเหลือเกินนะจ๊ะ....  ^_^

พี่แอมป์คิดถึงทุกคนเสมอ    และดีใจที่สุดที่ทีมจะกลับมาพบกันอีกครั้ง   แถมหัวหน้ายังอุตส่าห์ลางาน(แบบแตกตื่นกันไปทั้งทีม) ข้ามน้ำข้ามทะเลมาตามสัญญาจนได้จริงๆอย่างนี้..!!!

   ....แล้วเราทุกคนจะไม่ไปรวมตัวกันอีกครั้ง “ตามสัญญา” ได้อย่างไรเล่าจ๊ะ... 
                              

พี่แอมป์ ไป แน่ นอน  เลยจ๊ะแจ๊ค...  ^_^

พี่แอมป์จ๊ะ

พี่แอมป์จ๋า

ปิดอีกแล้วเหรอ หรือลงฟิลด์ ขับรถไปเองอีกแหงๆเลย เมลก็ลงจั๊งค์อ่ะ สงสัยต่อไปมิ้นต์ต้องใช้พลังจิตแล้วมังค้า แจ๊คก็บอกตามสั่งไม่ครบจนได้ เบื่อจริงคนขี้ลืม วันก่อนก็ลืม มิ้นต์ให้ชงนมลูก แจ๊คลุกขึ้นมาชงคอฟฟี่เมตเฉยเลย พี่แอมป์มามิ้นต์จะจับนั่งฟังเทศน์ซ้าให้เข็ด

คราวนี้พี่แอมป์ต้องค้างบ้านมิ้นต์นะคะ ห้ามขับรถไปกลับเหมือนทุกทีนะคะ โจแอนยังไม่ได้นอนกับแม่ทูนหัวเลย กลางคืนเค้าไม่กวน น่าอุ้มออก แล้วหลานพี่แอมป์เป็นไงมั่งคะ อีกไม่นานพี่แอมป์ก็ไปได้อุ้มแล้ว แจ๊คบ่นเสียดายที่พี่ไม่ทันเห็นหิรัญญิการ์ดอกหน้าบ้าน ปีนี้สวยจัง ตอนนั้นดอกบานทีไรพวกเรางานหนักทุกทีเนาะ

บอกให้พี่แอมป์ดีใจอีกเรื่อง ทีมซัพพอร์ตสองคนก็มานะคะ แต่พี่แอมป์ต้องค้าง เพราะเค้ามาเช้าอีกวัน แล้วมิ้นต์ก็บอกแล้วว่าพี่แอมป์รอเจอเค้าแน่นอน เพราะพี่แอมป์สัญญาแล้ว

พี่แอมป์ยังจำเพลง I Want To Spend My Lifetime Loving You ท่อนนี้ได้มั้ยคะ

Race the moon, catch the wind

Ride the night to the end

Seize the day, stand up for the light

ไม่ว่างานจะหนักยังไง พี่แอมป์ก็ทำให้ทุกคนมีกำลังใจได้ทุกครั้ง

พี่แอมป์เป็น home ของเราจริงๆนะ..

มิ้นต์อยากฟังพี่แอมป์ร้องเพลงนี้อีกครั้ง ก่อนที่พวกเราจะแยกย้ายกันไปไกลบ้าน

พี่แอมป์ต้องค้างบ้านมิ้นต์นะคะ สัญญานะคะพี่แอมป์

ปล.มิ้นต์รับรองความสงบพันเปอร์เซ็นต์ จะไม่ให้ใครกวนเลย เพราะมิ้นต์จะเป็น รปภ.ให้เองค่า

แจ๊คถูกกล่าวหาค้าบ ไม่ยุติธรรมเลยค้าบ ก็ใครเล๊าเอามาวางใกล้กัน มันขาวๆเหมือนกันเชะ คนเค้าง่วงๆง่า ดูดิ่พี่ ผู้หญิงถูกตลอด ผู้ชายผิดตลอด ขอตัวช่วยด่วนค้าบ..บ

ตกลงว่าค้างนะคับพี่แอมป์ สรุปด่วนเลยคับ แฮ่ม..

แจ๊คคับผม

มิ้นต์จ๋า..  แจ๊คจ๊ะ..

         โอ..มิ้นต์... พี่เปิดไว้ตลอดจริงๆน้า...  ตอนขับรถก็เปิด   ...คือว่าเปิดไว้ตลอดจนแบ็ตหมดเลย  ..แฮ่ะ..
 
         พี่ขอโทษมหาศาลจริงๆจ้าที่ทำให้น้องเป็นกังวล  แต่พี่ขับช้าๆได้พร้าสองเล่มงามตามสั่งเลยนะจ๊ะ  .....เลยถึงดึกไปหน่อย...
 
         ขำแจ๊คด้วยละ    เรื่องลูกน่ะ..ผู้หญิงถูกเสมอ..แหละจ๊ะแจ๊ค   สัญชาตญาณของผู้หญิงไวนักนะจ๊ะ   จะต้องให้พี่เล็กเช่อร์ตั้งแต่บทแรกอีกไหมเนี่ย   ไหนว่าผ่านบทที่ห้าแล้วไฮ   หรือจะให้สอบคอลลิฟายด์เด่อะซะอีกที     :-)
        
         แต่พูดก็พูดเถอะจ๊ะมิ้นต์    ถ้าง่วงหนักๆเข้าต่อให้เอ๊กซ์สะเปิดแค่ไหนก็จอดเหมือนกัน   พี่ยังเคยงัวเงียลุกโดยอัตโนมัติขึ้นมาชงห้าออนซ์    จิ้มขวดนมไปที่เป้าหมายสิบสี่นาฬิกาอย่างแม่นยำ   แล้วนอนต่ออย่างสบายใจ      หลานตัวน้อยของพี่ก็นอนขาก่ายขวดนมอุ่นๆ....   แล้วหลับปุ๋ยต่อไปอย่างมีความสุขเช่นกัน    
        …   ด้วยความบริสุทธิ์ใจ....เราต่างไม่รู้จริงๆว่าเกิดอะไรขึ้น...   !!     อิๆๆๆๆ

         พี่นึกท่างัวเงียมาตรฐาน  ตาปิดทุกกิจกรรมของแจ๊คออกเลยจ๊ะมินต์   แจ๊คจะลืมตาตื่นเต็มที่หลังเอ็กเปรสโซ่แก้วที่หก  ...อิอิ...  เรื่องแก้วที่หกนี่ก็อำกันไม่เลิกจริงๆ    ของมินต์ก็ต้อง  "แก้วที่สิบหก"  ใช่แมะ  ..55555...     โอ้ย.!..  อยากเจอจะแย่อยู่แล้วจ้า  อยากอุ้มโจแอนบนตัก  ฟังทุกคนคุย   แล้วก็นั่งหัวเราะกันทั้งวัน....     ถึงแม้พี่จะโต้ตอบช้าเพราะคิดไม่ทันปรัชญาของพวกแม็คไกเวอร์ทั้งหลาย    แต่รับรองได้ว่าถ้ามีจังหวะ  พี่ก็จะตอบโต้กลับไปเต็มพิกัด   ...ไม่ออมมือเช่นเคย    ..ทั้งๆที่อุ้มโจแอนอยู่นี่แหละจ๊ะมิ้นต์     
         เพื่อเกียรติภูมิของแม็คกีวี่อย่างเรา   ... พี่สามารถ...!!!      อิๆๆๆ

         ตอนนี้พี่ยังต้องสแตนบายด์ซ้อนกันแบบสามมิติเช่นเคยจ๊ะ    เฮ้อ..!!  ...  ช่วงนี้พี่แอมป์เลยไม่ได้ค่อยสื่อสาร  เพราะต้องหัวฟูต่อไปอีกพักจนกว่าจะมีใครมาแทน    พี่นับถอยหลังรอเป็นนาโนวิแล้วอะ        

         โอ้..!  ดีใจและ สะ-ใภ้ส์ มากๆๆด้วยที่ทีมซัพพอร์ตมาได้ทั้งคู่  จะให้พี่พกกิมจิกับวาซาบิไปให้แมะ  แล้วให้ทั้งคู่ไปแลกกันเอง   ส่วนพี่จะพก คา-ผิ ไปด้วย  อิอิ     ... เอ่อ...เรื่องค้างพี่แอมป์ขออนุญาตนิดได้มั้ยจ๊ะ  พี่ขอคอนเฟิร์มตอนใกล้วันอีกที     แต่ยืนยันว่าพี่ไปแน่นอนจ๊ะ   (..มิ้นต์อย่างอนพี่เลยน้า.... ^_^        พี่เชื่อฝีมือ รปภ.ของมิ้นต์จ๊ะ     แต่พี่เกรงว่าจังหวะการเดินทางจะไม่ลงตัว  ขอพี่เคลียร์กับทางนี้อีกนิดเดียวนะจ๊ะ)

         โอ้โห...  พลังจิตเราถึงคงกันจริงๆจ๊ะมิ้นต์     พี่จำเพลงนี้ได้เสมอ  (โดยเฉพาะอินโทรเสียงม้าควบกุบกับกุบกับแสนเร้าใจ...)     พี่เพิ่งเปิดฟังตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมากว่าห้าสิบเที่ยว    และเมื่อคืนพระจันทร์ก็สวยเหลือเกิน  (สวยจนพี่เกือบจะจอดรถดูริมทางหลวง)  แล้วก็นึกถึงเพลงท่อนก่อนหน้า...  ...

                Moon so bright, night so fine
                Keep your heart here with mine
                Life's a dream we are dreaming

          เรามีความสุขกับจินตนาการได้  โดยไม่ต้องปฏิเสธความจริงเลยใช่ไหมจ๊ะมิ้นต์     และเราจะมีความสุขที่สุด  ถ้าเรามีชีวิตแบบเข้าใจความจริง   และกล้าเลือกความจริงในรูปแบบที่เป็นตัวเรา   อย่างที่มิ้นต์กับแจ๊คเลือกไงจ๊ะ      พี่ๆทุกคนก็ดีใจกับน้องด้วย  เพราะมิ้นต์เจอฮีโร่ของมิ้นต์แล้ว  แม้ว่าคุณฮีโร่เขาจะงัวเงียแบบงงๆตอนชงนมลูกไปบ้างในบางหน     ... แต่ดูรวมๆก็น่ารัก(แบบงงๆ)ดีออก....  
          …และเฮโรอีน เอ๊ย  ฮีโรอิน ของแจ๊คก็น่ารักไม่แพ้กัน....  ^_^
          
         When there is love, life begins.   อย่างนั้นใช่ไหมจ๊ะมิ้นต์....

         สำหรับพี่แอมป์   ทุกครั้งที่เห็นต้นหิรัญญิการ์  และเห็นดอกหิรัญญิการ์บาน  ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดก็ตาม  พี่จะรู้สึกขอบคุณเสมอ...ด้วยใจจริง   หิรัญญิการ์เป็นเครื่องหมายของความรัก  ความเข้าใจและมิตรภาพ    พี่แอมป์ก็หวังอย่างยิ่งว่าเราทุกคนจะรู้สึกเหมือนกัน  ด้วยหัวใจแบบเดียวกัน  มิตรภาพระหว่างเราที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาจนรู้มือรู้ใจนั้นเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด...  
         มิ้นต์กับแจ็คก็คงรู้สึกเช่นนั้นใช่ไหมจ๊ะ... บัดดี้..  ^_^

         ขอบคุณน้องๆ  พี่  และเพื่อน มากๆอีกครั้งสำหรับทุกอย่างนะจ๊ะ  ขอบคุณที่เข้าใจพี่แอมป์... อย่างที่พี่แอมป์เป็น..เสมอมา     พี่เชื่อว่า ณ วันนี้ เราต่างก็เห็นและเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าความสงบมีค่ามากเพียงไหน..... 
         แต่ไม่ว่าอย่างไร....  พี่ก็ยังเต็มใจเป็นพิเศษยกกำลังสองที่จะให้โจแอนนอนดูดขวดนม  ตัวกลมกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงใหญ่ๆของพวกเราอยู่ดี 
     
         ....คราวนี้เป้าหมายที่สิบสี่นาฬิกา  รับรองพี่จิ้มขวดนมไม่พลาดแน่จ๊ะมิ้นต์....     ไม่ใครก็ใครสักคนแหละจ๊ะ...    อิๆๆๆๆ 
   
         คิดถึงมากๆจ้า  ...ฝากหอมแก้มโจแอนหลายๆฟอด  จุ๊บหน้าผากหนึ่งที..  ^_^       ...แล้วพบกันนะจ๊ะ  
                                                                       
                                                                        พี่แอมป์จ๊ะ

ปล. อีกทีจ๊ะ   พี่แอมป์แปะลิ้งก์ให้มิ้นต์ฟังเพลินๆด้วย  จะแปะได้รึปล่าวน้อ   จาก “หลอดของคุณ”  เชียวนะเนี่ย...   ^_^
(ขอบคุณไว้ ณ  ที่นี้ด้วยค่ะ)   

     http://www.youtube.com/watch?v=78HOUOOaTok

พี่แอมป์จ๋า

มิ้นต์กับแจ๊คอ่านเควสชั่นอินอิงกลิชในบล็อกพี่โจแล้วขำกลิ้งเลย ใครจะไปนึก ตอบไปเร้ยพี่แอมป์ วันงานพี่โจจะได้หมดคำถาม เลิกกวนใจพี่แอมป์ มิ้นต์จะได้ไม่ต้องนั่งหน้าเหมือน รปภ. ฮิๆๆ (พอดีก่า พาดพิงมากๆเด๋วก็โผล่มากวนพี่แอมป์อีก) โจแอนบอกว่ารอป้าแอมป์มาชงนมให้ที่พิกัดสิบสี่นาฬิกาอยู่นะคะ พี่โอ๊คบอกว่าพิกัดเฉียงสุดยอด มีโอกาสผิดเป้า ฮ่ะๆๆๆๆ

เมื่อวานพี่แอมป์ได้ รับแมสเสจป่าว ไม่ต้องหอบอะไรมาแล้วนะคะ พวกแม็คไกเวอร์เค้าหิ้วกันมาตรึม พี่โจขนมาจากโน่นเต็มบ้าน พี่โอ๊คก็ส่งมาล่วงหน้าเต็มตู้เย็น ถ้ามิ้นต์เบรคไม่ทันก็เข้าพุงแจ๊คไปแล้ว น้องชายพี่แอมป์คนนี้ต้องจัดสัมมนาครั้งใหญ่ก่อนเดินทางแล้วแหละ มิ้นต์ยกให้พี่แอมป์อบรมสองวันเต็มเลยค่า

ใกล้วันแล้วมิ้นต์ทวงสัญญาอีกทีนะคะ ทวงทุกช่องทางเลย รอที่บ้านตามสัญญานะคะพี่แอมป์ เรื่องไปรับขอให้เป็นธุระของแจ็ค มิ้นต์ขออนุญาตคุณลุงคุณป้าไว้แล้วค่า ถ้าพี่แอมป์ขับมาเอง พี่โจจะไปดักรอล่วงหน้าจริงๆด้วย ..กัวป่าว.. รอแจ๊คไปรับนะคะพี่แอมป์ หัวหน้าฝากกำชับแล้วกำชับอีก (เสียงดุๆอีกต่างหาก) ว่าขอให้พี่แอมป์ปฏิบัติตามสัญญาอย่างเคร่งครัด ห้ามขับรถมาเองเป็นอันขาด หนนี้เราไม่ให้หนีกลับก่อนอย่างเคยแล้วนะคะ อย่าให้คนมาไกลๆต้องรอเก้อเลยนะคะ อยู่ดูพระจันทร์(เหมือนวันนั้น)ให้ครบทีมอีกทีนะคะพี่แอมป์ มิ้นต์กับทุกคนจะได้จดจำวันคืนดีๆนี้ไว้เวลาคิดถึงบ้าน (sight)

บางทีมิ้นต์ก็อิจฉาพี่แอมป์จัง ทำยังไงมิ้นต์ถึงจะเด็ดเดี่ยวอย่างพี่แอมป์มั่งนะ ไปอยู่โน่นแรกๆแจ๊คก็คงต้องเดินทางบ่อยเหมือนเคยค่ะ มิ้นต์ก็อยู่แบบหนาวๆกับโจแอนสองคน คิดถึงที่พี่แอมป์พูดทุกที "เมื่อเราสุขสองเท่า เราก็ทุกข์สองเท่าด้วย" เฮ้อ... ถ้าพี่แอมป์เป็นผู้ชาย มิ้นต์ขอแต่งงานไปแล้ว.. ไม่เอาและ พูดแล้วเดี๋ยวร้องไห้อีก พี่แอมป์จ๋า...ค้างกับมิ้นต์เถอะนะคะ นะคะพี่แอมป์

มิ้นต์คิดถึงพี่แอมป์มากจริงๆนะคะ

มิ้นต์เองค่า

ปล.ทีมซัพพอร์ตทั้งสองคนจะตรงมานี่เลยค่ะ พี่แอมป์ไม่ต้องห่วง มาพร้อมพี่โจ เค้าจัดการเอง เจ้าวาซาบิของพี่แอมป์ฟาแฟนมาด้วย คนที่พี่แอมป์เคยสอนภาษาไทยให้น่ะค่ะ จำได้ม้าย

หวัดดีคับพี่แอมป์ แจ๊คขอด้วยคน (แบบแสดงตน) ;-)

พี่แอมป์ทำใจนะคับ เพราะแจ๊คจะโดนฟ้องหลายคดีอ่าคับ ดีที่เจ้าโจแอนยังพูดไม่ได้ ม่ายฮั้นแจ๊คคงเละตุ้มเป๊ะกว่านี้ ทั้งแม่ทั้งลูกดุพอกัน เฮ่ะๆๆๆ ตกลงว่ารอแจ๊คไปรับนะคับพี่แอมป์ อย่าใช้วิชาตัวเบาหายแว้บไปอีกนาค้าบ ถ้าไม่อยากให้แจ๊คโดนตื้บ หัวหน้ากะลังลมดี อุตส่าห์เก็บวันลาเป็นปี เห็นว่าได้ลาเต็มพิกัดคับ เที่ยวนี้กะมาอยู่เลยมังคับ ^_*

แจ๊คเกือบลืม ซีดี Somewhere Out There เวอร์ชั่นตูนที่มีหนูร้องเพลง ที่พี่แอมป์ถามหา อยู่ที่พี่โจคับ เพลงโปรดเฮียเค้าเห็นว่าหนนี้จะหาคนร้องคู่ให้ได้ ไม่ต้องห่วงคับพี่แอมป์ แจ๊คฝึกโจแอนร้องไว้แล้วคับ พอเฮียแกขึ้นอินโทรรับรองเจ้าโจแอนร้องอ้าปากกว้างจ๊ากๆๆๆดังลั่นบ้านเลย ฮ่าๆๆๆ

สรุปว่าแจ๊คไปรับนะค้าบ ถึงวันพิพากษาไว้ชีวิตแจ๊คด้วยนะค้าบพี่แอมป์

แจ๊คผู้น่าสงสารคับพี่แอมป์

ทูฮูมอิทเมคอนเซิร์น  เอ๊ย... 
หวัดดีจ๊ะมิ้นต์   ^_^

         โอ..  นาโอจังก็มาด้วยเหรอ   ดีใจจัง.. !!.. พี่จำได้จ๊ะ     พี่แอมป์ได้รับแมสเสจแล้วจ๊ะ   ช่วงนี้พี่ทัฟพอประมาณ... แต่ยังพอไหว   ถ้าพี่ขาดช่วงการสื่อสารไปขออภัยด้วยนะจ๊ะ    มิ้นต์สมเป็นสุดยอด communicator ของทีมเราจริงๆ     ขอบคุณที่สุดเลยจ้าที่สื่อสาร (ดักพี่  อิอิ)ไว้หมดแล้วทุกช่องทาง  ทั้งโทรศัพท์   โทรสาร    โท-ระ-com-มะ-นา-คม    โทรจิต...     และโทรแจ้งผู้ปกครอง...!!..  โอ้... สุดยอด  อิอิอิ   พี่แอมป์ยินดีปฏิบัติตามคำบัญชาของทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง...  และจะรออย่างสงบเสงี่ยมตามวันและเวลาที่น้องๆ พี่และเพื่อนกำหนดไว้ทุกประการ   ^_^  

         อ้อ...   พี่ว่าคราวนี้เรายกโจแอนให้พวกลุงๆเขาเลี้ยงเองกันสักคืนดีไหม  ท่านจะได้ตื่นมาชงกันเอง  เล็งกันเอง   ให้ลุงโอ๊คเล็งละกันจะได้ไม่เฉียง     ถ้าทำหลานร้องไห้ก็เชิญอุ้มเอ่เอ๊กันเอง  อิอิ  ว่าแต่มิ้นต์เอาสายยูล็อคตู้เย็นไว้ยัง   เพราะแจ๊คน่ะแค่เล็มๆนะจ๊ะ  แต่พี่โอ๊คกับโจสามารถกว่านั่น  ท่านถึงได้ส่งเสบียงกันมาล่วงหน้าเป็นกุรุสไฮจ๊ะ     พี่ว่าเราไปตามยามมาเฝ้าตู้เย็นเลยดีกว่า  อิๆๆๆๆ

         มิ้นต์จ๋า    พี่แอมป์รู้สึกขอบคุณมิ้นต์ทุกครั้งที่พูดให้กำลังใจพี่นะจ๊ะ   พี่ไม่ได้ทำการอันเด็ดเดี่ยวใดๆเลย  นอกจากทำในสิ่งที่พี่ต้องทำ   พี่คิดว่าเราทุกคนตัดสินใจถูกแล้ว  และทันเวลาพอดี  เมื่อกระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย (อย่างที่เราเห็นและเซ็งอยู่)  มันก็เป็นเช่นนั้นเองจ๊ะ   คนเด็ดเดี่ยวตัวจริง  คือคนที่บอกพวกเราว่า  ถ้าเราต้องฝืนทำเพื่ออะไรที่เราไม่เชื่อ ไม่ศรัทธา  เราก็จบมันเสียเองดีกว่า.....    แม้ว่าเราจะจากกันไปไกลโพ้น    แต่พวกเรายังมีอุดมการณ์เดียวกันเสมอ ไม่ใช่หรือจ๊ะ 

          ขอบคุณสำหรับคำว่า “ถ้า”  ที่น่ารักที่สุดในโลกของมิ้นต์นะจ๊ะ  : )    ซึ้งชะมัด...   มิ้นต์น่ารักที่สุดก็ตรงความเปิดเผยและตรงไปตรงมานี่แหละ   ทุกคนที่จะไปไกลบ้าน  คงรู้สึกเหมือนๆกันมังจ๊ะมิ้นต์  คือไม่อยากจากบ้านไปไหน   แต่สิ่งที่ดีที่สุดของการจากบ้านไปไกลๆ  คือการได้รู้ว่า  เราสามารถทำให้บางที่เป็นเหมือนบ้านได้   และเราสามารถ “รู้สึกได้” ในที่สุด  ว่าบางที่เป็น “บ้าน”  เมื่อเราได้อยู่ที่นั่นนานพอ   และคงใช้เวลาไม่นานนักกระมังจ๊ะ.......

         มิ้นต์ไปอยู่โน่นอีกไม่นานก็อบอุ่นนะจ๊ะ  มิ้นต์เป็นคนน่ารักสดใส  ไปที่ไหนใครๆก็อยากเป็นมิตรด้วย  แถมมีโจแอนเป็นพรีเซ็นเตอร์ตัวน้อย  อีกไม่นานก็คงรู้จักเพื่อนบ้านครบ  พี่โอ๊คบอกว่าคนแถวนั้นเฟรนด์ลี่จ๊ะ  แจ๊คเองก็คงปักหลักได้อย่างรวดเร็ว   จะคิดถึงบ้านหน่อยก็ช่วงแรก   .... แต่เราก็สื่อสารกันได้เสมอนะจ๊ะ 

         นึกแล้วขำจริงๆ  ที่โจบอกว่า ไม่มีเน็ตออนไลน์  ก็ยังมีเดอะมูนอินเดอะสกาย  ใช้เป็นสถานีเชื่อมสัญญาณความคิดถึงกันได้    แค่มองดูแล้วคิดถึงกันเท่านั้น  พี่โอ๊คยังแซวว่าต้องนัดเวลา  และมองจุด “พิกัดกระต่าย” ให้ตรงกันด้วย  สัญญาณจะได้แรงเป็นพิเศษ    : )     พวกคุณแม็คฯนี่เหลือเกินละจ๊ะมิ้นต์     หาเครื่องมือใกล้ตัวไม่มี   พี่แกก็ใช้ของนอก(โลก)หน้าตาเฉย    ช่างปรับประยุกต์เสียจริงๆ    หลังๆนี่ เห็นเดอะมูนอินเดอะสกาย  กับพิกัดกระต่ายของพี่โอ๊คทีไรพี่ขำทุกที   ^_^      

         เอ่อ..   และตามที่ตกลงกันว่ามีตติ้งคราวนี้  เราจะไม่โต้เวที  เราจะไม่คุยเรื่องซีเรียส  และเราจะไม่เผลอนั่งประชุมงานกันอีกแล้วนั้น   พี่แอมป์คิดว่าสบายใจได้  เพราะพี่กับโจได้เปิดสังเวียนโต้วาทีออนไลน์กันอย่างเปิดเผย    แบบไม่ต้องออมมือกันไปกว่ายี่สิบท็อปปิกส์  แต่ละฯปิกส์ล้วนชวนปวดหัวทั้งสิ้น   ตอนนี้เริ่มหมดแรงกันไปมั่งแล้ว  พี่โอ๊คจะได้ไม่ต้องเหนื่อยห้ามมวย   เว้นแต่พี่โอ๊คจะเผลอเริ่มเรื่องซะเอง   อันนี้เก๊าะช่วยไม่ได้นะจ๊ะมิ้นต์  
         ......เพราะพี่จะต่อเรื่องทันควัน   ไม่ให้เฉียงไม่ให้เอียง   ไม่ให้ตกหล่นเลยแม้แต่คำเดียว ..... รับรองไม่พลาดเป้าอย่างแน่นอน   อิอิอิอิ   

         เฮ้อ...  พี่ว่าจะโพสต์ตอบสั้นๆนะจ๊ะเนี่ย    ดูซิยาวอีกจนได้   ฝากหอมโจแอนหลายๆฟอดเลยจ๊ะมิ้นต์    ตะกี้เห็นพระจันทร์แล้วคิดถึงจัง   พี่เล็งตรงกระต่ายแล้วน้า    พิกัดตรงเป๊ะไม่เฉียงเลยด้วย    ^_^

                                            คิดถึงที่สุดเลย   หลับฝันดีนะจ๊ะมิ้นต์   แล้วพบกันจ๊ะ

                                                                          พี่แอมป์จ๊ะ

โอ้ย...ย...  แจ๊ค   !!...
 
         พี่แอมป์หัวเราะจนปวดท้องเพราะคำร้องอุทธรณ์ต่อศาลของแจ๊คเนี่ยแหละ    ที่นี่ศาลนิติธรรมนะพ่อหนุ่ม  ไม่ใช่ศาลยุติธรรม   อิๆๆๆ  

         เรื่องรถพี่แอมป์ยอมแพ้แล้วจ๊ะ  พี่จะอยู่นิ่งๆไม่ดื้อไม่ซน    แจ๊คมาเรียกขึ้นรถเมื่อไหร่ก็จะเดินเชื่องๆเอ๊ยเซื่องๆตามไปแต่โดยดี   เพราะหัวหน้าของเรารักความยุติธรรมอย่างยิ่งยวด  ถ้าพี่ขัดขืนเราคงโดนอย่างเสมอภาคทั้งพี่ทั้งน้องอย่างเคย   ...แฮ่ะ....  

        โห...  โจนะโจ  พี่ถามว่าซีดีอยู่ไหนโจบอกว่าอยู่บ้านมิ้นต์   ให้พี่มาเอาเองวันงาน   ดูซิ...   พี่ก็ลืมนึกไป....ว่าบ้านเดียวกัน  ดีละโจ  เพลงนี้โจสมควรร้องคู่กับโจแอนที่สุดในโลก     แจ๊คมาถูกทางแล้วน้อง    ฝากบอกโจแอนด้วยนะจ๊ะ ว่าป้าแอมป์ฝากความหวังไว้ที่หลาน    พอลุงโจถือไมค์ปุ๊บก็แผดให้สุดเสียงไปเลยลูก   อิๆๆๆๆ

         ขอบคุณล่วงหน้าอย่างสูงเลยนะจ๊ะแจ๊ค   แล้วเจอกันจ๊ะ  

                                                                          พี่แอมป์จ้า  ^_^   

พี่แอมป์ค้าบ

อีกทีนะคับ  เจ๊มิ้นต์ถือตะหลิวคุมน่ากัวมั่กๆๆ   แจ๊คไม่ได้แจ้งความเท็จนะค้าบ  หัวหน้าลางานมาจริงๆคับพี่ แต่ซุปทางนี้ตะครุบตัวให้รันโพรเสสอะคับ    หว่าว ... คุยกันเรื่องธัมมะธัมโมอย่างดีพ   อุตส่าห์มาตั้งไกล   แจ๊คแก้ตัวเอ๊ยแจ๊คต่อเรื่องไม่ถูก  ตกวิชาinterpretation เชิญพี่ๆอ่านข้ามบรรทัดกันเอาเองนะคับ  ไว้ชีวิตแจ๊คด้วยนาค้าบพี่แอมป์

แจ๊คคับ

หวัดดีจ๊ะแจ๊ค

พี่แอมป์เข้าใจอย่างยิ่งจ๊ะ หัวหน้าก็ทำงานตลอดเวลาอยู่แล้วนี่นา.. พี่นึกขำมิ้นต์ขึ้นมาอีกแล้ว   เพราะวันก่อนมิ้นต์บอกว่า พบกันคราวนี้ขืนมานั่งคุยแต่เรื่องงานแบบพวกเวิร์คกอฮอล์ลิกกันอีกละก็   "..มิ้นต์จะยำโน้ตบุ้คให้กินเป็นกับแกล้มเลยคอยดู๊..!!!  "

พี่ว่าเราคงจะได้กินยำไอทีของมิ้นต์กันเร็วๆนี้ละ  ^_^

อ้อ... พวกพี่ๆแก่ๆกันแล้วก็คุยกันเรื่องมะๆโมๆอย่างนี้แหละจ๊ะ   แจ๊คก็ช่างคิดจริงๆ   อิๆๆๆๆ    คิดได้ไงจ๊ะ   "อ่านข้ามบรรทัด" เนี่ย   พี่แอมป์อ่านแบบนี้ไม่เป็นแฮะ  ถ้าแจ๊คอ่านออก  ก็ช่วยสอนพี่แอมป์หน่อยซิจ๊ะ   ^_*

พี่แอมป์จ๊ะแจ๊ค

ปล.สำหรับตะหลิวมิ้นต์ แจ๊คต้องหาทางหลบเอาเองนะจ๊ะ งานนี้ อัตตา หิ อัตโน นาโถ นะจ๊ะแจ๊ค  ^_^

พี่แอมป์ค้าบ

เหนื่อยมากป่าวคับ หัวหน้าบอกว่าโทสับพี่แอมป์เป็นรุ่น unaiwa คับ เมลแจ๊คกับพี่โอ๊คเด้งดึ๋งเลยคับ พี่แอมป์ยังไม่ได้เอาที่ปิดกั้นออกมั้งคับ แจ๊คเป็นทูตมาตามพี่แอมป์ไปโน่นอ่าคับ ทีมซัพพอร์ตเค้าไปสารภาพความในใจ เราเลยยกโขยงไปสารภาพกันทั้งทีมเลยคับ ฮ่าๆๆๆ โจแอนร้องตามพี่แอมป์ด้วยคับ พี่แอมป์ไมไม่เขียนเล่าเรื่องน้องเอิร์ธมั่งอะคับ ฟังพี่แอมป์เล่าแล้วหนุกดี พี่ลืมหยิบซีดี Somewhere Out There ไปใช่ป่าวคับ พี่โจบอกว่าเดี๋ยวจะแวะเอาไปให้เองพร้อมถุงมือคับ พี่แอมป์ไม่ต้องกลัวคับ... ถ้าเข้ามาใกล้ๆช็อตไปเลยคับพี่ ผมมีพี่สาวเป็นมนุษย์ไฟฟ้าเหร่อนี่ ฮ่าๆๆๆ ไว้ชีวิตแจ๊คด้วยนะค้าบ พี่แอมป์ว่างแล้วขอเรียนเชิญไปที่เพลงของพวกเรานะค้าบ !!!

แจ็คค้าบพี่แอมป์

แจ๊คจ๊ะ 

คิดถึงโจแอนจังเลย  คิดถึงทุกคนมากด้วยจ๊ะ ตอนเดินทางพี่แอมป์เข้าเขตไม่มีสัญญาณเป็นบางช่วง   มิได้เจตนาไม่รับสายเลย  ขออภัยด้วยนะจ๊ะ     อ้อ...หัวหน้าที่เคารพเพิ่งบอกพี่ไปหยกๆว่าจะให้พี่เอารุ่น u-nai-wa  ไปเทิร์นเป็นรุ่น  u-nee-woy  ชื่อรุ่นเหมาะสำหรับคนขี้ลืมเนอะ  : )      

ขอบคุณที่ส่งทีเอสไปโน่นนะจ๊ะ     เดี๋ยวพี่จะตามไป สา-ระ-พาบ  อย่างยาวด้วยเหมือนกัน   พี่แอมป์ก็ร้องตามโจแอนด้วยจ๊ะแจ๊ค   ตอนส่งโจแอนให้มิ้นต์  พี่ถึงได้รีบขึ้นรถ... ไม่งั้นน้ำตาท่วมล้อแน่   เพื่อไม่ให้น้ำตาท่วมเบาะด้วย  พี่เลยตัดสินใจว่าหลับเสียเถิดประเสริฐกว่า  อิอิอิ 

พี่ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือกลุ้มใจดีละ    ตอนเล่าเรื่องอุ้มน้องเอิร์ธโยกเยกเอ้ยกล่อมนอนแล้วทุกคนฮากลิ้งน่ะ  พี่แอมป์ไม่ได้ตั้งใจให้ขำเลยจริงๆ   สงสัยพี่ออกท่าออกทางสมจริงไปหน่อย   โจแอนก็ร่วมมือสุดชีวิต น่ารักที่ซู้ด  แต่พี่ก็ดีใจละที่หลานหลับปุ๋ยโดยสวัสดิภาพทุกครั้งที่อุ้ม   คาดว่าจบหลักสูตรนี้เมื่อไหร่คงมีคนมาติดต่อให้พี่ไปเป็นเปลประจำบ้านอย่างแน่นอน  อิๆๆๆ

 โอ้..พี่ไม่ช็อตใครโดยไม่จำเป็นหรอกแจ๊ค  ยกเว้นเพื่อป้องกันตัวเท่านั้น   ; )    อีกหน่อยพี่คงต้องติดป้าย  “ห้ามเข้าใกล้ ระวังไฟดูด”  เอ๊ะ  หรือจะแปะว่า "ประจุบวก" ดี  อิอิ  พนักเก้าอี้มันเป็นสแตนแลสน่ะแจ๊ค   ประตูรถก็บ่อย    พี่ก็ไม่รู้จะทำไงแล้วละ  มีทางเดียวมั้งจ๊ะคือสะดุ้งเงียบๆแล้วร้อง  “อุ๊ย!” ในใจ    เอ่อ...ซีดีกับถุงมือ ถ้าสะดวกส่งไปรษณีย์มาก็ได้จ๊ะ   อย่าให้โจต้องลำบากขับรถมาเลยนะ   ทางไกล   ฝนตกเยอะด้วย    ฝากขอบคุณโจด้วยนะจ๊ะ   แล้วพี่จะแวะไปโน่นโดยไวนะจ๊ะแจ๊ค  ...เอ่อ... ส่วนเรื่องไว้ชีวิตนี่เห็นทีจะต้องปรึกษามิ้นต์แล้วมังจ๊ะ   อิอิ

คิดถึงน่าดูเลยจ๊ะแจ๊ค 

พี่แอมป์จ๊ะ