ในพุทธศาสนานั้น พระสงฆ์มีวินัยของพระภิกษุเป็นหลักในการปฏิบัติที่ถูกต้อง ส่วนชาวพุทธเราก็มีวินัยชาวพุทธ เป็น วินัยของคฤหัสถ์ ที่จะต้องปฏิบัติให้เป็นมาตราฐาน มี ๒ หมวด ดังนี้
หนึ่ง หมวด การวางรากฐานของชีวิต แบ่งเป็น กฎ ๓ข้อ คือ
๑.เว้นชั่ว ๑๔ ประการ
๒.เตรียมทุนชีวิต ๒ ด้าน
๓.รักษาความสัมพันธ์ ๖ ทิศ
หมวดที่สอง การนำชีวิตให้ถึงจุดหมาย เป็น ๓ ขั้น (ประโยชน์ปัจจุบัน,ประโยชน์เบื้องหน้า และประโยชน์สูงสุด)และ ปฏิบัติให้ครบ ๓ ด้าน(จุดหมายเพื่อตน, เพื่อผู้อื่น และร่วมกัน(ตนเองและผู้อื่น))
แล้วยิ่งมี "อุบาสกธรรม ๕ " อีก เท่านี้เพียงพอสำหรับชีวิตของเราชาวพุทธหรือยัง??
ไม่มีความเห็น
ชีวิตของชาวพุทธ....มีวินัยเป็นเครื่องยึดเหนี่ยว มีศรัทธาเป็นพื้นฐาน และมีวิปัสสนาเป็นคุณเครื่องประเทืองปัญญา เท่านี้ก็พอแล้ว
ส่วนการปฏิบัตินั้น ใช้ 2 หมวดที่กล่าวมาแล้วเป็นคำถาม ดีแล้ว
หมวดที่ 1การวางรากฐานชีวิต ด้วย กฏ 3 ข้อคือ
1. เว้นชั่ว 14 ประการ(ทางกาย 4 ,ทางวาจา 4 และทางใจ 6)
2.เตรียมทุนชีวิต 2 ประเภท(ภพนี้ และภพหน้า)
3.รักษาความสัมพันธ์ 6 ทิศ(พ่อแม่,ครูบาอาจารย์,เพื่อนพี่น้อง,ลูกและภรรยา,ผู้ใต้บังคับบัญชา,สมณะเพศ)
หมวดที่สอง คือการทำชีวิตให้ถึงจุดหมาย ทั้ง 3 ขั้น คือ ประโยชน์ปัจจุบัน ,ประโยชน์เบื้องหน้า,ประโยชน์ในอนาคต และต้องได้ 3 ด้าน คือ มีจุดหมายเพื่อตนเอง, เพื่อคนอื่น และเพื่อตนเองและคนอื่น ครับ เท่านี้ชีวิตก็พอเพียงที่จะอยู่บนโลกใบนี้ได้แล้วครับ ......
ไม่มีความเห็น