รัฐมนตรีวัวลืมตีน
kmuttche
ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ศรัทธาในการทำงานของ นพ. พลเดช ปิ่นประทีป รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคมฯ ตั้งแต่สมัยที่ท่านยังเป็น NGO และเคยร่วมต่อต้านระบอบอำนาจเก่า เพราะหลงเชื่อว่านั่นคืออุดมการณ์ที่หวังจะให้ประเทศชาติเจริญ
แต่สิ่งที่ดิฉันคิดกลับพังทลายลงหมดสิ้น ตั้งแต่ได้ฟังท่านมอบนโยบายให้กับประชาชนตาดำๆ ที่เป็นสายเลือดสื่อท้องถิ่นที่เคยร่วมอุดมการณ์กับท่านมา เพียงเพราะว่า พวกเขาเหล่านั้นเสนอแนวทางพัฒนาศักยภาพสื่อชุมชนท้องถิ่นให้กับท่าน พียงเพราะว่าพวกเขาเหล่านั้นมองเห็นว่าท่านคือความหวังสุดท้ายของพวกเขา แต่สิ่งที่พวกเขขาได้รับจากท่านคือคำว่า “จะให้มาสั่งนั่นสั่งนี่ไม่ได้หรอก ถ้าอยากได้ก็ให้ไปขอเอาที่อื่น”
ขอยืนยันว่านี่คือคำตอบของรัฐมนตรีที่ก่อร่างสร้างตัวมาจากการทำงานกับชุมชน แต่เมื่อตัวเองได้เป็นใหญ่เป็นโตแล้ว คำตอบที่ให้กลับมาคือคำชุ่ยๆ เหล่านี้หรือ
อย่างนี่ดิฉันขอยกตำแหน่ง “รัฐมนตรีวัวลืมตีน” คงจะเหมาะสมที่สุด
ผู้เข้าร่วมการสัมมนา
29 เมษายน 2550ความเห็น (1)
ไม่มีความเห็น
คำตอบ (1)
นาย ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม
เขียนเมื่อความเห็น (2)
ออมบุญวันละหนึ่งบาทเพื่อสวัสดิการชุมชนสร้างทุนทางสังคมอย่างยั่งยืน ลำปาง
จากการทำงานที่ผ่านมาชาวบ้านได้รวมตัวกันทำสวัสดิการชุมชนในระดับหมู่บ้านและขยายไปจนเป็นระดับตำบลเพื่อที่จะให้คนในชุมชนนั้นมีสวัสดิการได้มากที่สุดโดยใช้ทุนที่เป็นตัวเงินเป็นเครื่องมือในการสร้างให้ชุมชนเข้มแข็งและได้มีส่วนร่วมในการพัฒนาคุณภาพชีวิตกับท้องถิ่นบ้างแต่เมื่อไปปรึกษาหารือกับท้องถิ่นมีความรู้สึกว่าทางท้องถิ่นจะเป็นผู้ทำเสียเองโดยให้เงื่อนไขกับชุมชนที่ปฏิบัติงานให้โดยไม่คำนึงถึงความเป็นธรรมและทั่วถึงหรือไม่และปัญหาที่แท้จริงที่มีอยู่ในชุมชนนั้นเมื่อเข้าไปพบกับท้องถิ่นครั้งแรกไม่มีความประทับใจเกิดขึ้นกับคนที่ทำงานด้วยจิตอาสาแล้วมันทำให้คนที่ทำงานแล้วเกิดการท้อแท้ใจจนเมื่อวันหนึ่งการทำงานที่ยังมีอุปสรรคมากๆ ก็จะทำให้คนเหล่านี้จะเลิกที่จะเป็นคนทำงานเพื่อส่วนรวมไปในที่สุด จากคนที่มีจิตอาสาเต็ม100% แล้วตอนนี้เหลือ 80%