อ.มัท ครับ ผมอ่านที่อาจารย์คุยกับdayvil ใน Thai Buddhist lost in Buddhism แล้ว รู้สึกดีครับ ผมมองเขาผิดไป อาจจะด้วยวิธีการของเขาที่ผมมองว่ายังไม่ mature แต่ข้อคิดเห็นของเขาน่าฟังครับ
ดีใจครับที่อาจารย์สนทนากับเขาและทำให้เขาแสดงความคิดเห็นออกมาในทางที่เรารับรู้ได้
สำหรับผมแล้ว ความสำคัญของคนเราอยู่ที่มุมมอง การคิด การคำนึงถึงผู้อื่นและสังคมครับ ลักษณะอากัปกิริยาต่างๆ นั้นเป็นเพียงเปลือกนอกที่อาจทำให้เรามีอคติต่อเขาได้ครับ
ไม่มีความเห็น
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ อ. มาโนช
ที่มัทตอบ Dayvil ไปตอนแรกก็เพราะได้เข้าไปอ่านบันทึกของน้องเค้าอย่างละเอียด เพราะตอนนั้นว่างค่ะ วันหยุดยาว(อีสเตอร์) มัทได้ comment ที่มีแต่ภาพ ไม่มีคำอธิบาย อันนั้นแค่อันเดียว เลยไม่ได้มองว่ามันเป็น spam ค่ะ ไม่ได้มีจิตใจหรือมุมมองที่พิเศษอะไรหรอกค่ะ : )
ดีใจที่น้องเค้าเข้ามา ลปรร. ต่อ ก็หวังว่าน้องเค้าจะโตขึ้นในเรื่องการส่งสาร และ การปฎิบัติตามวัฒนธรรม (ส่วนมุมมองเค้าจะเปลี่ยนไม๊ มัทไม่ค่อยห่วงค่ะ) เพราะเค้าได้เข้ามาในหมู่บ้าน gotoknow ที่มีเพื่อนบ้านเขียนเก่งและเขียนด้วยใจเต็มไปหมด (เช่น อ. หมอ มาโนช เป็นต้น!)
มัทเป็นแฟนตามอ่านบันทึกของอ.อยู่เสมอค่ะ
ไม่มีความเห็น