คุณ Handy ถามความลับผมมา 5 ข้อ ผมบอกตรงๆเลยนะครับ คือว่าผมเป็นคนเปิดเผย..จึงไม่ค่อยมีความลับอะไรกับใคร  เอาเป็นว่าเป็นเรื่องที่ผมคิดว่ามีคนรู้น้อยจะดีกว่า..คือว่า....

1. แมลงเอ๋ยแมลงสาบ  เจ้าแมลงสาบตัวมันเหมือนแมลงดานามากและเจ้าแมลงดานานั้นผมจับได้ กินก็ได้ กลิ่นก็หอมดี แต่เจ้าแมลงสาบตอนเด็กๆผมไม่ชอบหน้ามันเลย เห็นเป็นกระโดด แม้หลับอยู่พอมันเดินผ่านผมจะรู้สึกได้ทันที จนคนในบ้านรู้กันว่าผมไม่ใช่ไม่ชอบแต่กลัวมันต่างหาก แต่เพื่อนๆผมไม่มีใครทราบครับ มีครั้งหนึ่งบ้านเพื่อนน้ำท่วมจนถึงที่นอนชั้นล่าง ผมก็ไปช่วยเพื่อนยกฟูกหนีน้ำขณะผมจับทางหนึ่งเพื่อนจับอีกทางหนึ่งอยู่นั้น เจ้ากรรมผมเห็นเจ้าแมลงสาบนับสิบอยู่หลังที่นอน มารู้ตัวอีกทีฟูกกระเด็นอยู่ในน้ำแล้ว เพื่อนก็คิดว่าผมหลุดมือ.. เรื่องกลัวแมลงสาบก็ยังเป็นสิ่งที่เพื่อนๆไม่รู้อยู่จนทุกวันนี้...
2. จก จก จก จิ้งจก ชีวิตผมมักยุ่งกับพวกแมลงบ้างพวกเลี้อยคลานบ้าง ตอนสมัยเรียนหนังสือผมมีห้องอ่านหนังสือเล็กๆหลังคาสังกะสี พอฝนตกจะมีเสียงแปะๆน่าฟังไปอีกแบบ แต่คงนึกภาพออกระหว่างลอนสังกะสีจะมีร่องโค้งๆนั่นแหละเป็นที่อยู่ของ จิ้งจก ผมจะตั้งชื่อให้มันว่าเจ้าดำบ้างเจ้าขาวบ้าง เจ้าด้วนบ้าง เจ้าสองหางบ้าง ผมเป็นช่างไฟฟ้าจะอยู่เฉยอยู่ใย ผมเอาลวดทองแดงที่หุ้มฉนวนสีทองที่ใช้พันมอเตอร์มาม้วนบนดินสอ แล้วตัดเป็นวงๆ จะได้สร้องคอวงกลมสีทองเป็นวงๆ ผมก็จับเจ้าจิ้งจกใส่สร้อยคอทุกตัวดูสวยงาม ผมว่ามันดูสวยดีแต่จิ้งจกมันคงไม่ชอบ เพราะผมเห็นมันไม่นานมันก็หนีหายไปที่ละตัวสองตัว ผมอดคิดไม่ได้ว่ามันมุดไปติดอยู่ที่ไหนหรือเปล่าหนอ.. วีรกรรมครั้งนี้ก็มีผมกับจิ้งจกเพื่อนผมเท่านั้นที่รู้ครับ...
3. ชื่อ เล่น ตอนเด็กๆผมจัดอยู่ในกลุ่มเด็กขี้โรดเจ็บออดๆแอดๆเป็นประจำ และชอบร้อง แอ๊ๆๆ อยู่เสมอ แม่ก็เลยเรียกว่าเจ้าแอ๊ เป็นชื่อเล่นเรียกกันในครอบครัวเท่านั้น ในหมู่เพื่อนๆก็ไม่มีใครทราบ แต่ภรรยาไปสืบมาได้และแอบเรียกผมในบางครั้ง มีอยู่ครั้งหนึ่งได้ควงภรรยาไปห้าง คนมากมายผมก็ดินอยู่ห่างภรรยาหลายเมตร ภรรยาก็เผลอเรียกชื่อผมที่ห้าง ท่านลองนึกดูผู้หญิงสาวสวยร้อง แอ๊ๆๆๆๆ กลางห้างทุกคนหันมามองที่ภรรยาผมเป็นตาเดียวกัน ตั้งแต่นั้นมาภรรยาผมก็ไม่เคยเรียกชื่อเล่นผมในที่สาธารณะอีกเลย ชื่อ แอ้ก็ยังคงเป็นชื่อที่มีคนรู้น้อยจริงๆ...จนถึงทุกวันนี้
4. ว่ายน้ำ(ไม่)เป็น..ผมเป็นคนต่างจังหวัดบ้านเดิมอยู่ห่างทะเลไม่ถึง 100 เมตร จัดได้ว่าเป็นคนชาวเลก็ไม่ผิด จับปูจับปลาได้หมดแต่กลับว่ายน้ำไม่เป็น  ตอนเรียนหนังสือผมบอกทุกคนว่าผมว่ายน้ำไม่เป็นทุกคนจะยิ้มและพูดว่าอย่าฝอย   คงหาคนเชื่อยากเพราะผมสอบได้ลูกเสือเอกมีการสอบว่ายน้ำ เรียน รด. ก็เรียนถึงปีห้าได้ว่าที่ร้อยตรีต้องโดดหอลงน้ำในการฝึกรบพิเศษมาแล้วทั้งนั้น ใครจะเชื่อว่าผมว่ายน้ำไม่เป็น ความลับมีอยู่ว่าตอนสอบลูกเสือเอก อจ.รู้ว่าบ้านผมอยู่ติดทะเล อจ.ก็เลยบอกว่าให้ช่วยดูเพื่อนที่สอบก็แล้วกันส่วนผมผ่านโดยไม่ต้องสอบ..ตอนฝึก รด.ตอนเขาไปกระโดดน้ำกันผมก็ถึงคิวเข้ายามพอดี ก็อย่างนี้แหละที่ผ่านเหตุการณ์ต่างๆมาได้ ทำให้การว่ายน้ำไม่เป็นของผมเพื่อนๆก็เลยไม่รู้จริงทั้งทั้งที่ผมบอกแล้วว่าผมว่ายน้ำไม่เป็น...จริงๆนะ
5. ห้า ใน เจ็ดข้อ  สมัยเรียนหนังสือไม่อยากคุยทำข้อสอบทีไรส่วนมากจะทำได้ทุกข้อแถมทำเสร็จยังออกข้อสอบให้อจ.อีกข้อสองข้อ.. มีการสอบครั้งหนึ่งเพื่อนๆมาบอกว่าวิชานี้เพื่อนๆทำข้อสอบกันไม่ค่อยได้ ผลสอบก็ใช้การตัดเกรด ยังไงอย่าให้คะแนนโด่งต่างกันมากข้อสอบมี เจ็ดข้อ นัดกันทำ ห้าข้อ อย่างน้อยคะแนนจะได้เป็นกลุ่มกัน ผมก็ยินดี ตอนสอบผมก็ทำเพียงห้าข้อตามที่ตกลงกัน  พออาจารย์ตรวจข้อสอบเสร็จรุ่งขึ้นอาจารย์เดินผ่านมาพบผมคำถามแรกคือ ทำไมทำเพียงห้าข้อ ผมก็ไม่ทราบจะตอบอย่างไรดีได้แต่ยิ้มๆ...จนทุกวันนี้ก็ยังไม่ได้มีโอกาสบอกอาจารย์  แต่ยังสงสัยกันใช่ไหมว่าแล้วผมได้เกรดอะไรในวิชานั้น อยากรู้ละสิ..  ขอเก็บไว้เป็นความลับก่อนก็แล้วกัน ครบ 5 ข้อแล้วครับ....