สวัสดีค่ะป้าเม้า
เข้ามาทักทายค่ะ หลังจากอ่านหมดทุกเรื่องในบล็อกแล้ว หัวอกเดียวกันเลยค่ะ ดิฉันเป็นครูสอนเด็กนิเทศศาสตร์ แต่ไม่เคยทำงานเป็นนักประชาสัมพันธ์มืออาชีพ อ่านบันทึกป้าเม้าแล้วติดใจ จะบอกให้เด็กๆตามมาอ่านนะคะ เขาจะได้เห็นว่านักประชาสัมพันธ์ที่ทำงานด้วยใจนั้นต้องรับได้ทุกสภาวะ
เราอยู่ราชภัฏเหมือนกัน อยากบอกว่า "เข้าใจเลยค่ะ"
ถ้ามีเวลาอย่าลืมเข้ามาเขียนบันทึกอีกนะคะ จะรอตามอ่านค่ะ
ปล. ที่จริงสงสัยต้องเรียกว่าพี่เม้ามากกว่าค่ะ ในรูปยังสาวปิ๊งเลยอ่ะค่ะ
ไม่มีความเห็น
ตอบคุณดอกไม้ทะเล ขอประทานโทษเป็นอย่างสูงที่ตอบคุณดอกไม้ทะเลช้าไปอย่างมากเป็นความผิดพลาดของป้าเม้าเองค่ะ
ขอบคุณมากจริง ๆ ที่เป็นแฟนติดตามอ่านทุกตอน และยินดีมาก ๆ ที่บทความที่ป้าเม้าเขียนสามารถเป็นประโยชน์ต่อน้อง ๆ ที่กำลังศึกษาสายนิเทศศาสตร์