สวัสดีค่ะ อ.ลูกหว้า
ดิฉันเข้าไปคุยเรื่องต้นไม้ในบล็อกของท่านครูบาสุทธินันท์ ท่านแนะนำให้รู้จักอาจารย์ลูกหว้าค่ะ ดีใจที่ได้รู้จักครูราชภัฏที่มีอุดมการณ์ ทำงานด้วยหัวใจ โดยใช้ธรรมะนำทางนะคะ เด็กราชภัฏโชคดีมากที่มีครูดีๆ อย่างอาจารย์ ถึงเขาจะไม่ใช่หัวกะทิ แต่เขาก็มีคุณค่าในแบบของเขา ดิฉันเชื่อว่าอย่างนั้นนะคะ
ดิฉันอยู่ราชภัฏทางใต้ค่ะ อยู่คณะเดียวกับอาจารย์ ดิฉันสอนนิเทศศาสตร์ แต่ไม่เข้าใจเรื่องธรรมชาติของต้นไม้ รู้สึกว่าชีวิตขาดมิติสำคัญไป
หวังว่าคงมีโอกาสได้เรียนรู้เรื่อง "รักต้นไม้"จาก อ.ลูกหว้านะคะ :-)
ไม่มีความเห็น
ขอบคุณค่ะ อ.ลูกหว้า
เปรียบเทียบน่ารักจัง ดิฉันเข้าใจในมิติของการฝึกเด็กๆนะคะ กว่าจะบ่นๆดุๆด้วยความรักจนผ่านกันไปแต่ละคนได้ หน้าครูก็แก่กว่าวัยไปอีกหลายปี
เห็นต้นไม้เขียวๆที่บ้านแล้วก็ชื่นใจ เหมือนเห็นเด็กๆเติบโตนะคะ