อนงค์ศิริ

เขียนเมื่อ

ตอบ กิ่งกานต์

ขอบใจจ๊ะที่แวะมาเยี่ยม

ขอบใจมากๆที่กรุณาชมและให้กำลังใจครู

ครูเชื่อมั่นว่ากิ่งกานต์เริ่มมีจิตวิญญาณของความเป็นครู คือมีความอาทร

ต่อทุกข์  สุข  ของคนรอบข้าง   ครูที่แท้จริง คือกัลยาณมิตรของเราคอยบอกคอยเตือนเราอย่างจริงใจ ว่าอะไรผิด อะไรถูก ให้กำลังใจเราสู้และชื่นชมยินดีเมื่อเราทำสำเร็จ

ไม่ต้องการอะไรหรอก  ครูที่แท้หวังเพียงเห็นศิษย์เติบกล้า  ในความเป็นคนที่สมบูรณ์ และพร้อมที่จะเป็น ครู (คนสอนคน น่าภูมิใจมคะ)

ครูสู้อยู่แล้วโดยเฉพาะความไม่ถูกต้อง ความไม่เป็นธรรม และในชีวิตครู   ไม่เคยได้อะไรๆๆ มาง่ายๆกับเขาหรอก  ไม่ออกแรง ไม่มีเหงื่อไหลไคลย้อย ไม่เคยได้   เพราะฉะนั้น  ยามที่หนูท้อๆ หรือเริ่มอ่อนแรงให้นึกถึงครู     ครูมีกลอนบทหนึ่งเพราะมาก  และชอบ

               ความเศร้าหรือ  มันคือ  เพื่อนสนิท

               ที่คอยติด      ตามแฝง   ทุกแห่งหน

               บ่อยเหลือเกิน  ใจหมอง  ต้องผจญ 

              จึงเป็นคน   แข็งกระด้าง    ในบางคราว/ จากครูจ๊ะ