dhanarun

เขียนเมื่อ

สวัสดีค่ะ หนูศิริลักษณ์

          เมื่อสมัครเป็นสมาชิก Blog แล้ว สิ่งที่ยากที่สุดในตอนเริ่มต้นคือการเขียนบันทึกแรกใน Blog เราจะรู้สึกว่า ไม่รู้จะบันทึกเรื่องอะไรดี ยิ่งถ้าวันหนึ่งๆ เราไม่ได้ทำกิจกรรมอะไร นอกจากเรียนหนังสือตามตารางสอน ก็จะยิ่งรู้สึกฝืดมาก

          วิธีหาเรื่องมาบันทึก  ไม่ใช่ด้วยการอ่านแล้วคัดลอกของคนอื่นมาเขียน (ยกเว้นว่า เป็นสิ่งดีมีคุณค่าจริงๆ และคิดว่าน้อยคนที่จะรู้) แต่ต้องเขียนขึ้นจากประสบการณ์ของตนเอง แล้วบวกด้วยความคิดเห็นเล็กๆน้อยๆ (เชิงบวก) ของเราไว้

          วิธีที่ดีในการหาประสบการณ์เพื่อบันทึก  ขณะที่เป็นนิสิตในรั้วมหาวิทยาลัย ก็คือ การร่วมกิจกรรมที่เราสนใจ และมีประโยชน์ต่างๆ

          และด้วยความพยายามที่จะบันทึก ขณะร่วมกิจกรรม เราก็จะคอยสังเกตและจดจำ บางทีก็ต้อง short note  หรือเตรียมเครื่องบันทึกภาพ หรือเครื่องบันทึกเสียงเอาไว้ช่วยบันทึก  (เหมือนอย่างที่เราพยายามเก็บทุกคำพูดของอาจารย์ตอน lecture ไงค่ะ)

          ยกตัวอย่างเช่น ถ้าวันนี้ หนูได้เข้าร่วมกิจกรรม วันเปิดงานกีฬาวิทย์ฯสุขภาพ และรู้สึกประทับใจ ในฐานะผู้ชมธรรมดาคนหนึ่ง หรือในฐานะกรรมการ ฯลฯ  ก็สามารถเก็บเกี่ยวบางช่วงบางตอนที่ประทับใจนั้น หรือทั้งหมด มาบันทึกใน Blog ได้

          การบันทึกบ่อยๆ จะทำให้การใช้ภาษาของเราดีขึ้นด้วย ข้อดีของการบันทึกอย่างเปิดเผยใน Blog ก็คือ มีผู้ให้ข้อคิดเห็นเพิ่มเติม ช่วยต่อยอดความรู้และความคิดของเรา เปิดโลกทรรศน์ของเราให้กว้างขึ้น ทำให้ได้รู้จักกัลยณมิตรมากมาย โดยไม่จำเป็นต้องไปมาหาสู่กัน แม้จะอยู่ห่างไกลกันเพียงไรก็ตาม

          ลองดูนะคะ  แล้วจะตอบคำถามที่ถามอาจารย์ได้ด้วยตนเองว่า " เกรดเฉลี่ยทำให้ได้งานทำ และกิจกรรมทำให้ทำงานได้ " มันเป็นความจริงหรือไม่?