เรียนอาจารย์แสวงที่นับถือ
ไม่ได้เป็นการถามครับ แต่เป็นการแจ้งข่าวดีครับ
จากที่อาจารย์เล่ามาครับ ทางอาจารย์หมอวิจารณ์ได้แจ้งในที่ประชุม สคส. เรียบร้อยแล้วครับ ว่าให้เชิญ ดร. แสวง รวยสูงเนิน ท่านหนึ่งด้วยเข้ามาร่วม ลปรร. ในวันศุกร์ที่ 2 มีนาคม 2550 ซึ่งกำหนดจัดที่ห้องประชุม สกว. 1 ชั้น 14 อาคาร เอสเอ็ม สนามเป้า
ซึ่งผมจะส่งหนังสือเชิญอาจารย์อย่างเป็นทางการพร้อมท่านอื่นๆที่ผ่านการคัดเลือกอีกครั้งหนึ่งครับ
ด้วยความนับถือ
ธวัช หมัดเต๊ะ
ไม่มีความเห็น
ขอบคุณครับ คุณธวัช
แล้วเจอกันนะครับ
ที่จริงผมก็แทรกประเด็นไว้ในการเขียนอีกหลายเรื่องใน blog ของผมครับ
แสวง
๑๑ มค ๕๐ @๑๓.๔๕
สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์ ดร.แสวง ที่เคารพ
ดิฉันพึ่งสมัครเป็นสมาชิกเครือข่ายของ gotoknow ค่ะ ซึ่งเป็นของใหม่ยังไม่คุ้นเคย ทำอะไรก็กลัวผิดไปเสียหมด ขาดความมั่นใจค่ะ ได้เปิดอ่านบทความต่าง ๆ ที่ที่อาจารย์เขียนไว้ รู้สึกประทับใจ เพราะจากประวัติของอาจารย์ที่เป็นลูกชาวนาเหมือนดิฉัน ก็คงจะไม่ดูถูกดูแคลนในความเด๋อ ๆ ด๋า ๆ ของคนไม่เป็นเทคโนสักเท่าไร ดิฉันเลือกอาจารย์เป็นผู้แลกเปลี่ยนคนแรกนะคะ เพราะดิฉันเป็นลูกชาวนาและสนใจด้านการเกษตร แต่ที่ไม่ยึดอาชีพการเกษตรก็เพราะว่าอาชีพการเกษตรไม่เคยได้รับการดูแล และให้ความช่วยเหลืออย่างจริงใจจากภาครัฐ เกษตรกรไทยจะเป็นฐานและเป็นบันไดให้ทุกอาชีพไต่ขึ้นที่สูง น่าสงสารเกษตรนะคะหรือาจารย์มีความคิดเห็นอย่างไร คราวหน้าดิฉันจะขอรบกวนใหม่นะคะ
เคารพและนับถือ
เรียน คุณรุ่ง
เรื่องนี้เป็นปัญหาใหญ่ระดับโลกเลยครับ
เพราะเราถูกบีบ และกำกับมาจากระดับนานาชาติ
แก้ยากครับ
การลดผลกระทบก็มีแต่สร้างภูมิคุ้มกัน แบบเศรษฐกิจพอเพียงนั่นแหละครับ
อย่างอื่นเสี่ยง และอันตรายมากครับ
ยิ่งคนอ่อนแอมีแต่จะเป็นเหยื่อเขาทั้งปี
แต่หลายคนก็พร้อใจเป็นเหยื่อ โดยหวังว่าจะรอด แต่ในระบบนี้ไม่มีใครรอด คนมีมากก็ทุกข์มาก มีน้อยก็ทุกข์น้อย ไม่มีเลยก็ยิ่งทุกข์
ถ้าเรากลับมาทำตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง มากน้อยก้ไม่ทุกข์
แต่คนก็ยังมีกิเลศและคิดว่าตัวเองดวงดี อย่างน้อยก็เสี่ยงโชค