นั่นอาจจะแสดงได้ว่า ภาษาเรายังไม่ตายครับ

เห็นด้วยคะ  ที่ว่าเดี๋ยวนี้เด็กไทยเขียนหนังสือไม่ได้และอ่านไม่ออก  และรู้สึกว่าจะมีจำนวนมากขึ้นทุกขณะ  (ใช้คำว่ารู้สึกเพราะคิดจากประสบการณ์ส่วนตัวไม้ได้อ้างงานวิจัย)  ตอนนี้ก็พยายามหาวิธีช่วยแก้ไขบ้าง  แต่เป็นครูมัธยมแล้ว  ปัญหาการเขียนไม่ได้อ่านไม่ออก  ดูเป็นปัญหาที่ครูพยายามจัดการกับนักเรียนได้ยากขึ้น  เพราะเด็กเริ่มสนใจเพื่อนและสิ่งอื่นๆ  มากกว่าครู

ส่วนปัญหาเรื่องภาษาไทยวิบัตินั้น  ไม่ได้รู้สึกอะไรมาก  เพราะภาษามีการเปลี่ยนแปลงได้ตามผู้ใช้หรือความนิยม  และรู้สึกว่าอ่านได้เขียนออก  สื่อความได้ก็ดีแล้ว  เหมือนภาษาในเน็ต  ไม่เห็นมีใครว่าอย่างไรเมื่อใช้ในสถานกาณณ์ที่เหมาะสม  เขาอ่านออก  เขียนได้  สื่อความถูกต้องตรงกัน  ก็ถือว่าเป็นการสื่อสารที่ประสบความสำเร็จแล้ว (ยกเว้นสำหรับงานทางวิชาการและงานที่ถูกต้องตามหลักไวยกรณ์  ซึ่งต้องพิจารณาเป็นเรื่องๆ  ไป)

ดีใจสำหรับเด็กไทยที่ยังมีครูใส่ใจ  สนใจเรื่องการอ่านไม่ออก-เขียนไม่ได้ (ซึ่งจำนวนมากขึ้นทุกวัน-ไม่รู้ทำไม?)  และครูหลายๆ  คนยังช่วยกันพัฒนา  ขอให้ประเทศไทยจงเจริญ