สิ่งที่รับปากไว้


สิ่งใดที่ผมรับปากไว้ ผมไม่เคยลืมครับ ขณะที่ผมอยู่ที่ญี่ปุ่น นี้มีอยู่สองเรื่องที่ผมรับปาก
  • เรื่องแรก คือ การรับปากว่าจะส่งใบเมเปิลไปกำนัลแด่ครูอ้อย ทันทีที่ถึงเมืองไทยครับ
  • อีกเรื่องคือการรับปากคุณเมตตาว่าจะเขียนเรื่อง สถิติ ให้จบ
     ซึ่งเรื่องสถิตินั้น ผมยังไม่อยากเขียนที่นี่ ด้วยเรื่องข้อจำกัดของเวลา และอีกประการหนึ่งคือเนื้อหาของเรื่องเป็นเรื่องที่หนักอยู่แล้ว ผมเองไม่อยากเขียนให้รู้สึกหนักอีก ในช่วงแรกจะเห็นว่าผมเขียนอย่างสบายๆ เมื่อเวลาเรื่องผ่านไป ผมก็เขียนค่อยๆหนักขึ้นๆ ตามสภาพการถูกกดดัน ผมจึงตั้งใจที่จะยังไม่เขียนต่อ จนกว่าจะทิ้งเรื่องราวต่างๆที่กดดันออกไปได้ แล้วจะได้เริ่มต้นเขียนใหม่แบบที่ไม่อยากให้หนักหัว นี่เป็นความตั้งใจที่มีอยู่แต่เดิม แล้วผมได้คุยกับคุณสมจินไว้ หากแต่พอถึงเวลากลับมาเขียนใหม่ ผมไม่แน่ใจว่าจะสามารถทำได้เหมือนที่ตั้งใจไว้หรือไม่  ผมเคยบอกกับคุณเมตตาไว้ว่า ผมรับปากที่จะเขียนต่อให้จบ แต่ดูเหมือนคุณเธอจะไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไร


ความเห็น (1)

ไม่มีความเห็น


คำตอบ (1)

ครูอ้อย แซ่เฮ
เขียนเมื่อ

คุณไมโตคะ

  • สิ่งที่คุณไมโตรับปากจากครูอ้อย  ถึงแม้ว่าจะไม่ได้..แต่การรับปาก  แค่นี้  ก็มีความหมายสำหรับครูอ้อยมากแล้ว
  • ครูอ้อยเขียนบันทึกพาดพิงถึงคุณไมโต..คนที่ครูอ้อยประทับใจไว้หลายบันทึก  อาทิ  ที่นี่  คุณไมโต  ไม่มีเวลาอ่านก็ไม่เป็นไร  ขอเพียงให้รู้  เท่านี้ครูอ้อยก็พอใจ
  • อะไรไม่สำคัญเท่า......มิตรภาพ  เพราะหาซื้อไม่ได้ 


ความเห็น (1)

คุณไมโตคะ 

  • อ่านที่นี่หรือยังคะ  
  • จะได้เข้าใจอะไรมากขึ้นค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท