GD

เขียนเมื่อ

นอกเหนือจากคำแนะนำของแมววิเชียรมาศแล้ว 'การเรียนภาษา '   คือการเรียนเริ่มจาก การฟัง การพูด การอ่าน การเขียน ยังเป็น basics ที่สำคัญและจำเป็น แต่ละทักษะต้องฝึกทักษะอย่างสม่ำเสมอ และต้องมีความมั่นใจ เรื่องของ grammar เบื้องต้นก็ควรต้องใส่ใจ ต้องจำโครงสร้างของประโยค อย่างน้อยประโยคที่ไม่ซับซ้อน นั่นคือต้องเรียง ประธาน กริยา กรรมได้ แล้วต้องเข้าใจเรื่อง tense ปัจจุบันกาล อดีตกาล อนาคตกาล ฯลฯ เชื่อว่าสิ่งเหล่านี้ทุกคนได้เรียนมาแล้ว หยิบมาทบทวน แต่เก่งสิ่งเหล่านี้ก็ใช่ว่าจะเก่งอังกฤษ

ถ้าเราจะพูดเก่งต้องฝึกพูด พูดกับใคร เพื่อฝึกความกล้าพูดกับเพื่อนที่ใช้ภาษาอังกฤษได้ไม่คำนึงว่าจะเป็นเจ้าของภาษา  ถ้าจะยึดใครเป็นครู ครูต้องพูดแบบธรรมชาติ บางคน(คนไทย) พูดใส่อารมณ์เกินพอดี แถมเร็วกว่าเจ้าของภาษา stress  intonation  ก็ลงไม่ถูก คนฟังที่ไม่ค่อยเก่งก็ประหวั่นพรั่นพรึงไปหมด ชาตินี้พูดไม่ได้แน่

บางที่เราดีกว่าเขาอีกแต่เราขาดความกล้าที่จะพูด  และเราเป็นคนไม่ช่างพูดโดยธรรมชาติแม้กระทั่งพูดภาษาไทยก็เลยไม่รู้จะคุยอะไรต่อไป

สมมุติว่าเราพอจะพูดได้ แต่หลังจากถามไปแล้ว เขาตอบมาไม่รู้เรื่อง แล้วก็ไม่รู้จะพูดอะไรอีก ก็ขอให้เขาพูดใหม่พูดช้าลง ก็พอได้ 2-3 ประโยคแล้ว

วันหลังก็เตรียมไปสัก 4-5 คำถามที่จะถามต่อเนื่อง รวมทั้งสิ่งที่อยากแสดงความคิดเห็น ก็ทำให้พูดได้ 4-5 นาทีแล้ว 

วันอื่น ๆก็ทำเช่นเดียวกัน ทำไปเรื่อย ๆอยู่มาวันหนึ่งเราอาจตกใจว่าเราสามารถใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวันได้แล้ว อาจผิดบ้าง สำเนียงไม่เหมือนเจ้าของภาษา ก็ไม่เป็นไร แต่สื่อสารได้อย่างดีก็น่าจะพอใจ

ถ้ามีโอกาสไปใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศสัก 3-6 เดือนจะช่วยได้มาก อ่านหนังสือมาก ๆในเรื่องที่เราจะใช้ เช่นจะคุยเรื่องฟุตบอล ก็ควรอ่านข่าว ภาษาอังกฤษ เช่น BBC จะทำให้ได้ ศัพท์ ที่เขาพูดคุยกัน แล้วอย่าลืมจดเอาไว้ใช้