สงกรานต์ไทย สมัยนี้ นั้นเปลี๋ยนไป
ยุคสมัย ใจคน แปรป่วนผัน
น้ำในใจ ไม่มี ประพรมกัน
มีแต่น้ำมัน น้ำมัวเมา เขลากันเอง
สงกรานต์ไทย นั่นไง วันครอบครัว
ลูกเมียผัว ได้พบ ครบหน้ากัน
ใหว้ผู้ใหญ่ น้ำในใจ มีให้กัน
ไม่แปรผัน สาดน้ำใจ ใสครื้นเครง
รวมตะกอนเด็ด วาทะเด่น ผลึกผล ทางการศึกษาไทย ใน G2K ตอนที่ 2 (ตะกอนล้นครับ)
สวัสดีครับทุกท่าน สบายดีกันไหมครับผม เนื่องจากตอน ที่ 1 จากบทความนี้ รวมตะกอนเด็ด วาทะเด่น ผลึกผล ท...
มีต่อ |
เราเปลี่ยนเถิดครับ เรื่องนี้ต้องทำหนังสือเสนอท่านรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการให้เสนอเรื่องเข้า ครม.หารือด่วนกับ รมต.วัฒนธรรม และสภาวัฒนธรรมแห่งชาติหรือไม่ครับ
เปลี่ยนเป็น ศ ศาลาศีลธรรม ษฤาษีอยู่ถ้ำ ดีกว่านะครับ บ้านเมืองเราศีลธรรมหายไป ก็เพราะว่าเราอยู่ในความเงียบที่ไม่เคยสงบครับ แต่เป็นเงียบที่เหงา มาตลอด
อย่าคิดว่าเป็นเรื่องเล็กนะครับ การปลูกฝังความจำในสมองของวัยที่มีไอคิวสูงที่สุด พร้อมด้วยกับจิตนาการ และด้วยอิทธิพลของตัวหนังสือ ผมว่าส่งผลได้ครับในการหล่อหลอมลูกหลานของเรา
ตอนคุณแม่ตั้งครรภ์เรา ฝันว่ามีผู้นำเพชร กับ ทองมาให้ คุณแม่เห็นเพชรมีประกายเจิดจ้า เป็นสีรุ้ง จึงเลือกเพชร และเมื่อเราคลอด เป็นผู้หญิง ผิวพรรณก็ค่อนข้างจะขาวอยู่ จึงตั้งชื่อจริงให้ว่า " รุ้งเพชร" แต่มีการคัดลอกผิดบ้าง และเปลี่ยนชื่อตามความเหมาะสมกับความรู้ ความสนใจในภายหลัง โดยยังคงความหมายของเพชร ไว้ คือ " พชรวรัตถ์" ซึ่งแปลว่าเพชร อันประเสริฐ
 |
เราทุกคนจึงนึกถึงวัตถุ และเรียนรู้ได้ก่อนเรื่องของใจ เหมือนกับเวลาที่เรารู้จักคน ก็เห็นภาพลักษณ์ที่มองเห็นและพิจารณาวิเคราะห์ออกมา ก่อนที่จะได้ศึกษาอย่างถ่องแท้ ลึกซึ้งถึงซึ่งภายในจิตใจ
http://gotoknow.org/blog/pandin/98699
 |
ดัชนีความสุขโลก(HPI: Happy Planet Index)
แก่นจัง
สำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยนเรศวร
แก่นจังสำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยนเรศวร
HPI ต้องการจะบอกว่า วันนี้ไม่มีประเทศไหนในโลกไปถึงจุดหมายของ "สุขภาวะ" "ความสมดุลย์" และ "ความยั่งยืน" ซึ่งนักเศรษฐศาสตร์กลุ่มนี้ตั้งคะแนนไว้ที่ 83.5 อันดับหนึ่งวานูอาตูได้เพียง 68.2 เท่านั้น
HPI อยากบอกว่า
1) คนจะมีความสุข สังคมจะอยู่เย็นเป็นสุขไม่จำเป็นต้องใช้ทรัพยากรโลกมากมายอย่างที่ใช้กันเลย
2) การพัฒนาที่สมดุลย์จะสร้างความสุขวันนี้ และมีเหลือให้ลูกหลานในวันหน้า นี่คือการพัฒนายั่งยืน
เศรษฐกิจพอเพียงบอกไว้ 3 อย่างที่สำคัญ คือ
1) ความพอเหมาะพอควร ซึ่งก็เป็นหัวใจของ HPI ที่เสนอให้ใช้ทรัพยากรเท่าที่มีอยู่
2) ความมีเหตุมีผล เป็นแนวทางการจัดการชีวิต ความเป็นอยู่ เศรษฐกิจสังคม ใช้ความรู้ ใช้ปัญญา เข้าใจปัญหาและความต้องการที่แท้จริงของผู้คน และสามารถใช้ทรัพยากรอย่างมีเหตุมีผล เหมือนกับที่บรรพบุรุษของเราได้ใช้ด้วย "ภูมิปัญญา"
3) การมีภูมิคุ้มกันที่ดี หมายถึงการมีหลักประกันว่า สิ่งที่ทำจะมั่นคงยั่งยืน
ถ้าเราไม่รีบดำเนินการ ไม่นานเมืองไทยอาจจะไหลลงไปเลยอันดับที่ 100 ของ HPI เพราะขณะนี้คนไทยก็เครียด บ้า และฆ่าตัวตายมากขึ้นเรื่อยๆ ทรัพยากรก็ลดน้อยลงไป หนี้สินชาวบ้านนับวันนับจะเพิ่มมากขึ้นแบบไม่มีทางออก
ขออนุญาติคัดลอกบางส่วนมาจาก
| แลกเปลี่ยน เรียนรู้ เพื่อสังคม ห่างหาย สร้างสรรค์ วิจัยและพัฒนา พัฒนา พยาบาล ประสบการณ์ บันทึก นักวิจัย คุณภาพ ความรู้สึก กำลังใจ การต่อสู้ |
 |
พวกเราทั้งหลาย
เปรียบเหมือนต้นกล้า ที่อยู่ในโรงบ่มเพาะ
มีอาจารย์คอยดูแล ห่วงใย ใส่ใจ
ไม่ให้เราโดนแมลงหรือสิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายมาทำร้ายเราได้
เมื่อเราจบการศึกษา
เหล่าต้นกล้าทั้งหลาย
ต้องไปเติบใหญ่ ตามวิถีและที่มาของแต่ละคน
บางคนได้ปุ๋ย ได้อากาศดี สิ่งแวดล้อมที่ดี
ก็สามารถเติบใหญ่แข็งแรง และเป็นร่มเงาหรือที่พักพิงให้กับเหล่านกกาทั้งหลาย
แต่บางคนได้รับสารอาหารไม่ทั่วถึง มลพิษ ประกอบกับเป็นต้นกล้าที่ยังไม่แข็งแรงพอ
ก็อาจจะตายได้ง่ายๆ
ขอเป็นกำลังใจ ให้เหล่าต้นกล้า
ผู้นำแห่งการพัฒนาทั้งหลาย
จงเข้มแข็ง และสู้ต่อไป
แม้บางครั้ง ฝนจะตกไม่ทั่วฟ้าบ้าง เจอลมแรงบ้าง
แต่หนทางข้างหน้า ก็ย่อมท้าทาย
สำหรับการก้าวเดินต่อไป
ขออนุญาติคัดมาจาก
ครูอ้อยที่น่ารัก เพชรเม็ดงาม ใน G2K
 |
จะทำอย่างไรให้เป็นคนที่คิดนอกกรอบได้ ทำได้ง่ายดายก็คือ....กล้าคิดกล้าทำกล้ารับผิดชอบ มีเพียงเท่านี้ ท่านก็จะคิดนอกกรอบได้
กล้าคิดได้ ก็ต้องมีความรอบรู้ รู้ให้ตรง และสามารถอธิบายได้อย่างชัดเจน อ้างถึง...ที่มาที่ไปได้
กล้าทำได้ ก็ต้องมีความสามารถ โดยตรงด้วยตัวเอง โดยอ้อมโดยมีกัลยาณมิตร
รับผิดชอบ...รู้จักคำว่า...ขออภัย ขอโทษ อย่าใช้มากจนเฝือ ควรจะเป็น.....ไพ่ใบสุดท้ายก็ว่าได้ที่จะนำมาใช้
คัดลอกบางส่วนจาก
http://gotoknow.org/blog/skuikratoke/99528
วาทะดีๆจากคนดีๆ
|
ความหมายของการมีชีวิตอยู่ คืออะไร เพียงแค่มีลมหายใจ แค่นั้นหรือ ?
ขออนุญาติคัดลอกบางส่วนจาก
วาทะดีๆจากคนดีๆ
|
อย่าเพิ่งท้อแท้นะ จอมยุทธ์ ทั้งหลาย
หนทางข้างหน้าแม้ว่าจะเต็มไปด้วยขวากหนาม
แต่ถ้าเราไม่เริ่มต้นกรุยทางนำเข้าไป
เราก็จะไม่ได้เส้นทางใหม่ หรือสิ่งใหม่ๆ
เราเลือกที่จะเป็นผู้นำ
บางครั้งก็ต้องยอมรับความเจ็บปวดบ้าง
เพราะหนทางข้างหน้า
ไม่ได้โรยด้วยกลีบดอกไม้
แต่เป็นหนทางที่เราพร้อมที่จะก้าวเดินไป
เพื่อที่จะพบกับความสำเร็จ
วาทะดีๆจากคนดีๆ
|
ในความรู้สึก
บางครั้งสิ่งที่คิดว่า "ใช่"
อาจจะไม่ "ใช่" เสมอไป
สิ่งที่คิดว่า "แน่"
ก็อาจจะไม่ "แน่" ทุกครั้งไป
สิ่งที่คิดว่า "ดี"
ก็ยังพบว่า มีบางอย่างที่ "ไม่ดี"
สิ่งที่คิดว่า "ไม่ดี"
ก็ยังมีสิ่งที่ "ดี" เจือปนอยู่
เพราะฉะนั้น
อย่าตัดสิน อะไร
ไปตามสิ่งที่เห็น
ไปตามความรู้สึก
เพราะทุกอย่าง
ย่อมเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา
ไม่มีอะไรเที่ยงแท้
พักหน่อยครับ ดูอะไรเย็นๆจาก
 |
|
บรรยากาศแม่น้ำน่านยามบ่าย บริเวณนี้มีท่าเรือสำหรับให้ล่องเรือชมความงามของแม่น้ำน่านได้
http://gotoknow.org/blog/Kulkanit/90681
ความทรงจำแห่งเลือดน้ำตา 17 พฤษภา 35
ประวัติศาสตร์ไม่ใช่ความแค้นเคือง มีแต่การให้อภัยแก่อวิชาของกันและกัน แต่เราไม่เคยนำมาใช้เป็นบทเรียน และลืมเรื่องราวเหล่านั้น ยิ่งเราลืมเราก็จะยิ่งพบเจอการกลับมาของประวัติศาสตร์ที่ซ้ำรอย
เราจะลืม และทิ้งประวัติศาสตร์ที่เต็มไปด้วยชีวิต น้ำตา ความสูญเสีย การเสียสละ อุดมการณ์ ผู้บริสุทธิ์ อย่างนั้นหรือ
สิ่งมีค่ามากมายผู้คน สังคมไทยทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
หากความโกรธเคืองยังอยู่ผมก็มีความรู้สึกนี้ต่อสังคมไทยที่ทอดทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไว้เบื้องหลังโดยไม่ใส่ใจและเห็นคุณค่าเลย
มานี มานะ ปิติ วีระ ชูใจ ใคร....หายไปไหน?
ผมจะสร้างความรักความปรารถนาดีต่อเพื่อนของผมทางใต้ต่อไปโดยไม่สนใจต่อคำทำนายของยายแก่ผมขาวที่ลานหินและผู้กุมชะตาจากกาแลกซี่วงใด ดาวเคราะห์ดวงไหนทั้งสิ้น อย่างน้อยผมและเพื่อนทางใต้ก็ได้ร่วมกันสร้างประเทศ วัฒนธรรม เรื่องราวประวัติศาสตร์มาด้วยกัน แม้ก่อนหน้านี้เราจะไม่ได้รู้จักสนิทสนมกันมาก่อนก็ตาม แต่ผมเชื่อว่าความรักความปรารถนาดีต่อกันที่ผมและเพื่อน ๆ ทั้งมานี มานะ ชูใจ ปิติ วีระ ดวงแก้ว สมคิด ครูไพลิน เพชร จันทรและผู้ใหญ่ที่ผมและเพื่อน ๆ ให้ความเคารพรัก ได้ต่างแสดงออกและมอบแก่กันจนถึงทุกวันนี้ จะพร้อมแสดงออกและมอบให้เพื่อน ๆ ของผมทางใต้ได้เช่นกัน เราเรียนรู้กันและกันใหม่เถอะ นะ...............................
หลายคนฝากให้ไปคิดดู
ทางด่วนกว้างขึ้น แต่จุดชมวิวแคบลง
เราใช้จ่ายมากขึ้น แต่มีน้อยลง
เราซื้อเยอะขึ้น แต่มีความสุขน้อยลง
เรามีบ้านที่ใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวเล็กลง
ความสะดวกสบายมากขึ้น แต่เวลาของเราน้อยลง
เรามีปริญญาสูงขึ้น แต่เราใช้ความรู้สึกน้อยลง
ความรู้มากขึ้น แต่วิจารณญาณน้อยลง
ผู้เชี่ยวชาญมากขึ้น แต่การแก้ปัญหาน้อยลง
เรามียารักษาโรคมากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง
ทรัพย์สินเราเพิ่มหลายเท่าตัว แต่คุณค่าของเราลดลง
เราพูดคุยกันมากขึ้น แต่รักกันยากขึ้น และเกลียดกันได้ง่ายขึ้น
เราเรียนรู้ที่จะทำมาหากิน แต่ไม่เรียนรู้ที่จะมีชีวิต
เราเพิ่มวันเวลาให้กับชีวิต แต่ไม่ได้เพิ่มชีวิตให้วันแต่ละวัน
ของดีเอามารวม
จะก้าวหน้าไป...ถึงไหนกัน
 |
ได้รับข่าวจากพี่คนหนึ่งเรื่อง โครงการอภิมหาโปรเจคก์ สิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวแบบ Mass tourism เพราะเป็นการก่อสร้างคาบเกี่ยวในพื้นที่หลายอำเภอว่ากันว่านี่เป็นการผลักดันการพัฒนาจังหวัดครั้งสำคัญ... มีคนพูดกันแบบนี้ ผมควรจะดีใจหรือเปล่า?
บางทีความเจริญ และนักท่องเที่ยวมากมายเราก็ไม่ต้องการ เพราะผู้ที่ได้รับผลประโยชน์ในการนี้หาใช่ ชาวบ้านส่วนใหญ่ของคนที่นี่ หากแต่เป็นผลประโยชน์ของนักธุรกิจเพียงกลุ่มเล็ก และไม่ใช่คนบ้านเรา
หลายครั้งที่เสียงของภาคประชาชนไม่ได้ส่งเสียงดังพอที่จะต้านทานผู้มีอำนาจสิทธิ์ขาดได้ หากชุมชนยังก้มหน้าก้มตารับผลที่จะเกิดขึ้นจากความคิดของรัฐแต่เพียงฝ่ายเดียว ไม่ลุกขึ้นมาเรียกร้องสิทธิของตนเอง
ชุมชนเข้มแข็งที่เราช่วยกันสร้าง ชุมชนช่วยกันเสริมมาโดยตลอด จะมีแรงพอที่ส่งเสียงดังๆบอกกล่าวแสดงสิทธิในครั้งนี้ได้หรือไม่...
สาระดีมาจาก http://gotoknow.org/blog/mhsresearch/97738
โสทร กับชีวิตที่มีสาระ จาก http://gotoknow.org/blog/agri-nature/99721
เพื่อนผู้ค้นเจอธรรมชาติ และเศรษฐกิจพอเพียง บนเส้นทางแห่งความสุข
เราจะโต
ใกล้จะลงกะทะได้แล้ว
ความสุขเล็กน้อยของผมที่เอามาแบ่งปันครับ
ไม่เห็นว่าจะต้องพึ่งสารเคมีเลย ธรรมชาติไม่โหดร้ายเกินไปหรอกครับ ถ้าคุณไม่ไปทำลายมันก่อน
ข้าวยำ...แสนอร่อย สุดยอดสุดยอด
 |
ท่านละค่ะ เคยทานข้าวยำแล้วยังค่ะ และท่านมีเคล็ดลับพิเศษอะไรเกี่ยวกับข้าวยำรึปล่าวค่ะ ดิฉันยังมีน้ำบูดูสำหรับรอบ 2 ค่ะ
มาดูภาพนะค่ะว่าน่าอร่อยแค่ไหน...
ชุดของฝากจาก อ.ไมโต ค่ะ
ผักที่เราจัดเตรียมค่ะ
อร่อยๆ ขโมยมาจาก http://gotoknow.org/blog/paew/99727
สู่จำปาสัก...อุทยานบาเจียง...น้ำตกผาส้วม
|
ขออนุญาตินำภาพสวยๆเย็นๆจาก
ลองลดขนาดความกว้าง sidebar น่าจะหายค่ะ บางทีเกินไปนิดเดียวก็ตกลงมาแล้ว
 |
สวัสดีครับ
- ขอบคุณมากนะครับ สำหรับบทความก่อน ตอนแรก นะครับ ผมคิดว่าเพราะว่าบทความยาว หรือไม่ก็ เพราะความเห็นก่อนหน้านั้นมีปัญหาเองในตัวของมันครับ ทำให้การเจนเนอเรท สคริปเพี้ยน
- ผมทดสอบลบทิ้งวันนี้ก็ไม่ได้ครับผม ปกติหาก sidebar ใหญ่มามันจะยกมาทั้งด้านขวาเลยครับ
- งงเหมือนกันนะครับ แต่ก็ดีครับ ขึ้นบันทึกใหม่ครับ ไม่หนักคนอ่านด้วยครับ ขอบคุณมากๆนะครับ
- ผมก็เข้าไปดูตัวอย่างของ ธีมคุณอยู่เหมือนกันครับ น่าสนใจดีครับผม ขอบคุณมากครับ
ทักษะชีวิต
- คนที่เก่งที่สุด ไม่จำเป็นที่จะประสบชัยชนะเสมอไป -- นี่เป็นความจริงของชีวิต จะโทษดวงไปทำไม
- ความสำเร็จ ต้องหามา (earn) -- ถ้าจะนั่งรอ ก็ต้องรอต่อไปเรื่อยๆ; อย่าปัดคำตอบไปให้คนอื่น
- บางครั้ง การเดินทางสู่ความสำเร็จ ไม่ว่าความสำเร็จจะหมายถึงอะไรก็ตาม เดินไปคนเดียวไม่ได้ ทักษะการสื่อสาร ความใจกว้าง การเข้าใจกัน การแก้ไขความขัดแย้ง
ขออนุญาติตัดข้อความมา http://gotoknow.org/blog/random/99775
วาทะเด็ดๆ
 |
ถ้าหมาเข้าใจเหตุผล ก็คงไม่ใช่หมาแล้วล่ะครับ
ส่วนคนขับรถ ถ้าเขาสมบูรณ์แบบ จะมาเป็นคนขับรถทำไม
ขออนุญาติคัดลอกบางส่วนจาก
เกิดที่สงขลา เรียนที่ตรัง โตที่กรุงเทพฯ
ปัทมาวดี โพชนุกูล ซูซูกิคณะเศรษฐศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์
อุดมคติก็คงคล้ายไม้บรรทัด หรือบรรทัดฐานที่นักเศรษฐศาสตร์ใช้ในการวิเคราะห์การออกนอกลู่และใช้เป็นกรอบการทำงาน
ในโลกธุรกิจ นักเศรษฐศาสตร์จึงกลายเป็นพวก “อนุรักษ์นิยม” ....
ถ้านักเศรษฐศาสตร์วิเคราะห์ตามโลกที่ซับซ้อนไม่ทัน บทบาทหน้าที่ของนักเศรษฐศาสตร์ก็จะหมดความหมายลงทุกที
ขออนุญาติคัดบางตอนจาก http://gotoknow.org/blog/econ4life/99774
เกิดที่สงขลา เรียนที่ตรัง โตที่กรุงเทพฯ
ปัทมาวดี โพชนุกูล ซูซูกิคณะเศรษฐศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์
“สังคมใดที่คนส่วนใหญ่ยากจนและมีความทุกข์ สังคมนั้นไม่อาจจะเจริญงอกงามและมีความสุขได้” [Adam Smith]
- บุคคลแต่ละคนควรมีสิทธิและเสรีภาพเท่าเทียมกัน
- ปัญหาความไม่เป็นธรรมทางเศรษฐกิจและสังคมควรได้รับการแก้ไขโดยมุ่งเน้นไปยังผู้ที่ทุกข์ยากที่สุดหรืออยู่ที่ระดับล่างสุดของสังคมก่อน
- รัฐควรมีนโยบายสาธารณะด้านการกระจายรายได้โดยมุ่งช่วยเหลือคนที่ยากจนที่สุดและอยู่ในฐานะที่เสียเปรียบที่สุดในสังคมก่อน
- ขออนุญาตินำข้อความดีๆ จาก
- http://gotoknow.org/blog/econ4life/99530
กระตุ้นครูสอนเด็กรู้จักใช้ทุนทางปัญญา
 |
โรงเรียนมหิศราธิบดี
ขออนุญาติคัดลอกบางตอนจาก http://gotoknow.org/blog/administer1-c/99782
เราต้องสอนให้เด็กคิดสร้างความรู้ ข้อมูลใหม่ได้เอง
คนไทยมีทุนทางปัญญามากมาย และถึงเวลาที่เราจะกระตุ้นให้คนไทยตื่นตัวในการพัฒนาทุนทางปัญญา เพื่อนำกลับมาสร้างประโยชน์ให้แก่แผ่นดินไทย
เราต้องสอนให้เด็กคิดสร้างความรู้ ข้อมูลใหม่ได้เอง ที่สำคัญระบบการศึกษาไทยยังขาดการสอนเจริญสมาธิ
เรียนคุณสมพร ช่วยอารี
- ยินดีและขอบคุณมากที่เลือกข้อเขียนมาลงไว้ในนี้
- หวังว่า จะสร้างสรรค์สิ่งที่ดีๆ เพื่อสังคม และประเทศชาติต่อไป
- สู้ๆ เสียเหงื่อ วันนี้ ดีกว่า เสียน้ำตาในวันนหน้าค่ะ (ยิ้มๆ)
- ชอบเรื่องราวเกี่ยวกับพัฒนาด้านจิตใจค่ะ
- ชอบความจริง
- ชอบธรรมชาติ
- ชอบความงามแห่งชีวิตค่ะ
ซันซัน
ขออนุญาติคัดลอกจาก http://gotoknow.org/blog/sunsun1993/99822
ความรักที่ยิ่งใหญ่ ที่ตามหามานาน
อยู่ตรงหน้าเรา อยู่รอบตัวเรา และ อยู่ที่ตัวเรานี่เองค่ะ
-
และเมื่อเรารักเรา
- ใจของเราจะได้สัมผัสกับความอ่อนโยน ละมุนละไม
- ซึ่งเป็นความรักที่ สงบ เสงี่ยม และ งดงาม ค่ะ
วันเอาบทกลอนดีๆมาฝาก http://gotoknow.org/blog/sunsun1993/97835
 |
ปีศาจเดียวดาย เมื่อ พฤ. 24 พฤษภาคม 2550 @ 16:46 [270180] |
ในวังวนว่ายเวิ้ง....................วัฏเวียน
ล้าหน่ายกายใจเพียร............ยากพ้น
ทะเลทุกข์ว่ายฝ่าเจียน..........ถึงฝั่ง
แสนยากเข็ญสืบค้น..............ไขว่คว้าหาทาง
เพียรละวางว่างเว้น................ว่างหวัง
ทุกสิ่งไม่จีรัง...........................จุ่งรู้
ชีวิตนั่นเช่นดัง........................ธรรมชาติ
ทุกข์สุดใช้ธรรมสู้...................ดับสิ้นสงบเย็น
โลกนี้เป็นเช่นนั้น....................นั่นเอง
ผลเกิดแต่เหตุเพรง.................พินิจถ้วน
รู้ละบาปกลัวเกรง....................กรรมชั่ว
เหตุแห่งทุกข์นั่นล้วน.............ดับได้ด้วยตน
รักเอย..... ตถตา ตถาคต
- คัดลอกมาจาก http://gotoknow.org/blog/sunsun1993/97835
- เมื่อก่อน เป็นคนสมุทรสาคร เกิดที่ รพ.ศิริราช ตอนนี้เป็นคนอุบล
 |
เวลาเราอยากมีรถ ดีดี สักคัน คนแรกที่เรานึกถึงคือ พ่อกับแม่ แต่เวลาที่พ่อ แม่ เราให้รถไว้ใช้ คนแรกที่เรานึกถึงคือ แฟน หรือเพื่อนสนิท จะได้พาไปเที่ยว มีความสุข
เวลาพ่อแม่เราเห็น ร้านอาหารอร่อย ๆ คนแรกที่นึกถึงคือ ลูก ๆ จะได้พาลูก ๆ มากินให้อร่อย แต่เวลาเราเห็นร้านอาหารหรู ๆ คนแรกที่เรานึกถึงที่อยากจะพามา คือ แฟน หรือเพื่อนสนิท จะได้ดินเนอร์ อย่าง โรแมนติก
เวลาเราป่วย คนแรกที่รีบเข้ามาดูแลและป่วยกับเราไปด้วย ก็คือพ่อแม่ ของเราเอง แต่เวลาที่ แฟนเราป่วย เราอยากเป็นคนแรกที่จะได้ดูแล
เวลา เราทุกข์ เราท้อกับชีวิต คนที่อยู่เคียงข้างเราเสมอ และทุกข์กับเราที่สุด คือ พ่อกับแม่เรา แต่เวลาที่เรามีความสุข สนุกสนาน เรามักมีความสุข สนุกสนานกับ คนรักและเพื่อน ๆ ของเรา
เป็นคนธรรมดา ธรรดา ที่แสนจะธรรมดา จะทำในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีกะคนอื่นและดีต่อตัวเอง ข้ามผ่านความเสียใจ
เราทุกคนไม่อาจหลีกหนีไม่ให้เจออารมณ์ของความเสียใจได้แต่เราสามารถควบคุมให้อยู่แค่บางช่วงเวลาที่กำหนดไว้ได้ แม้บางเรื่องอาจต้องใช้เวลาทำใจ แต่ไม่ควรปล่อยให้ความเสียใจเพียงเสี้ยวหนึ่งมาทำลายชีวิตให้พังทั้งชีวิต คงไม่มีไครไม่เคยท้อและคงไม่มีไครที่ไม่เคยเสียใจจะเป็นไรไปถ้านั่นคือบทเรียนที่ทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น
|
สวัสดีครับคุณไออุ่น
- ยินดีต้อนรับทุกๆ ข้อความนะครับ
- ส่วนเครดิตในการนำข้อความมาโพสต์ ตะกอนเด็ด ขอมอบให้กับ คุณแพนด้าแสนน่ารักตนนี้ครับ
- ขอบคุณมากๆ นะครับ ที่แวะมาทักทายกันนะครับ โชคดีในการทำงานครับ
การเรียนรู้แบบบูรณาการ เป็นการร่วมคิดร่วมทำ เป็นการพัฒนาความสามารถทางอารมณ์ ปลูกฝังความเข้าใจในผู้อื่น มีความเห็นใจกัน เข้าใจกัน สามารถขจัดปัญหาข้อขัดแย้งทางอารมณ์และความคิดได้อย่างเหมาะสม
ผมมองว่าการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่หลากหลาย ไม่ยึดติดกับวิธีการใดวิธีการหนึ่งซึ่งบางครั้งอาจจะต้องปรับให้มีการยืดหยุ่นในเนื้อหา และเวลา เพื่อที่จะพัฒนาคน มิใช่เพื่อที่จะสอนเนื้อหาตามบทเรียน ตามหนังสือเรียนหรือตามกฎเกณฑ์ขององค์กรใด ๆ ทั้งสิ้น
ข้อความด้านบน ได้คัดลอกมาจากบทความของคุณ
ชำเลืองโรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 1
วาทะเด็ดๆ ที่ปล่อยผ่านไม่ได้
ชำเลือง โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 1
ถ้าได้พัฒนาผู้เรียนให้มากที่สุดจนครบทุกคน ขอใช้คำว่า เป็นการสอนคน ให้มีความรู้ จนเกิดปัญญาแก้ปัญหาได้ น่าจะใช้คำว่า “สร้างคนสร้างชาติ” ครับ
คัดตัดมาจาก http://gotoknow.org/blog/manee01/99088
อะไรดีๆ ที่อยู่กับที่ดีๆ จะสู่ทิศทางดีๆ ไปสู่จุดหมายดีๆ
ชำเลือง โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 1
ผมยังอยากที่จะศึกษาจากประสบการณ์ของท่านทุกคน (ที่เป็นนักปั้นดินให้เป็นดาว) พร้อมที่จะรับความรู้และข้อเสนอแนะที่เป็นประโยชน์ นำเอาไปใช้แก้ปัญหาในการจัดการเรียนรู้ต่อไป 
อะไรดีๆ ที่อยู่กับที่ดีๆ จะสู่ทิศทางดีๆ ไปสู่จุดหมายดีๆ
คัดตัดมาจาก http://gotoknow.org/blog/manee01/96890
ชำเลือง โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 1
ที่สำคัญที่สุดก็คือ การจัดการเรียนรู้จะต้องเปิดโอกาสให้นักเรียนของเราได้มีโอกาส มีเวลาได้พัฒนาตามศักยภาพของเขา อย่างเต็มที่ บางทีเราอาจจะต้องใช้เวลาในการรอคอยเพื่อดูความเจริญเติบโตของลูกศิษย์ ที่อาจจะช้าไปบ้าง แต่เป็นความปลื้มใจที่มิอาจหาได้นอกจากประสบการณ์ครับ
ดอกไม้งามในทะเลลึก
 |
การฝึกคุณธรรมให้แก่เด็ก เป็นเรื่องจำเป็นมาก การฝึกด้วยการให้เด็กลงมือทำงานจริง คุณค่าสูงสุดจะเกิดแก่เด็ก และจะติดตัวเด็กต่อไปจนโต
การฝึกให้เห็นคุณค่าความเป็นไทย ยิ่งเป็นเรื่องละเอียดอ่อน เพราะหมายถึงการสืบทอดความเป็น "ชาติ" ด้วย
คัดลอกบางส่วนจาก http://gotoknow.org/blog/manee01/97082
ชำเลือง โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 1
ในชีวิตของมนุษย์เราเกี่ยวข้องอยู่กับศิลปะตลอดเวลาตั้งแต่ตื่นลืมตาขึ้นจนถึงวันที่ดวงตาทั้ง 2 ข้างต้องหลับสนิท ความงดงามที่ปรากฏขึ้นได้ในโลกนี้ส่วนแล้วแต่มีที่มาจากความคิดสร้างสรรค์ของมนุษย์
 |
คะแนนชีวิต ส่งเสริมคนดี เพื่อได้คนเก่งและดี
อนาคตเราจะได้คนที่มีความรู้และเป็นคนดีด้วย
แล้วทำไมเราไม่ทำ ให้คนดี คนที่ทำประโยชน์ต่อครอบครัว ต่อสังคม ต่อประเทศ ให้ได้รับคะแนนชีวิต
คนที่ได้ทำอะไรดี เพื่อครอบครัว เพื่อสังคมแล้ว และเราก็ได้ส่งเสริมเค้า เค้าก็จะมองแต่สิ่งดีๆต่อไปในอนาคตด้วย
เราก็ไม่ได้ทิ้งการสอบความรู้แต่อย่างใด แต่ผมคิดว่าอย่างน้อยวิธีนี้เราคงได้คนดีบวกคนเก่ง(เรียน)ด้วยครับ
ขออนุญาติคัดตัดจาก http://gotoknow.org/blog/thinker/95092
ความถนัด คุ้นเคย กระแสนิยม บนกาลเวลา
- ความเป็นตัวตนมากขึ้น(ทั้งทางดีและไม่ดี)
-
ความเป็นหมู่คณะ กลุ่ม สังคม น้อยลง (ทางดี)
..
กาลเวลา ต้องผ่านไปเด็กๆ ลูกหลานของเรา ต่อไปเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เค้าจะมีอะไรไว้สืบทอดความเป็นสังคม เป็นกลุ่ม จิตวิญญาณแห่งท้องถิ่น กันบ้าง
ณ วันนี้ สิ่งดีที่มาจากอดีตดีของเรา ขอให้ถ่ายทอด สู่ลูกหลานให้ได้รับรู้กันด้วย
มิฉนั้น ความสุข ความทรงจำดีๆ ของรุ่นเก่าๆ จะอยู่แต่ใน พิพิธภัณฑ์ - คัดลอกบางตอนจาก http://gotoknow.org/blog/thinker/91214
จบพยาบาล แต่สนใจด้านการจัดการศึกษาของคนพิการค่ะ งานที่ทำคลิกที่นี่ ค่ะ
ดีใจที่มีวันนี้... ^__*
นิสิตพิการทางสายตา (สายเลือนราง)
http://gotoknow.org/blog/dss-msu-na/95008
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ชั้นปีที่ 2
นิสิตทั้งสองคนนี้ เป็นผู้ขับร้องเพลงประกอบ blog DSS@MSU นี้ค่ะ
น้องมด : เสาวนีย์ สีสอง สาขาวิชาประวัติศาสตร์ น้องทิพย์ : ทิพยาภรณ์ เข็มพิลา สาขาวิชาภาษาฝรั่งเศส
แม้ดิฉันจะไม่ใช่นักกิจกรรม แต่ดิฉันเชื่อว่า กิจกรรมสร้างคน คนสร้างกิจกรรม ค่ะ
เรียนรู้ธรรมะผ่านบทเพลง...ในวันพระ(ไม่เชยอย่างที่คิด)
อัลบั้มเกาะบันไดวัด...ของกลุ่มศิลปิน เรียนเชิญผู้มีจิตศรัทธา
ผู้หญิง...ดอกไม้เหล็กและความทรงจำ 
ห่างหายไปสองอาทิตย์สำหรับบันทึกธรรมะ ไม่เป็นไปตามที่ตั้งใจที่จะเขียนทุกวันพระ คราวนี้ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไร ยุ่งแค่ไหนจะพยายามเข้ามาเขียนให้ได้ค่ะ
มีโอกาสได้อ่านหนังสืออยู่เล่มหนึ่งชือ "ธรรมะชิวๆ"และมีแผ่นซีดีแทรกเข้ามาด้วยเป็นบทเพลงเกี่ยวกับธรรมะแบบทันสมัย เลยนึกถึงลิ้งค์ที่น้องธรรมาวุธเคยส่งมาให้ บางครั้งการฟังเพลงก็ทำให้เรารับรู้ธรรมะได้ง่ายกว่าการอ่าน เพลงในซีดีมีเนื้อเพลงใหม่กว่าในลิ้งค์ เพลงที่กำลังฟังอยู่คือ เพลงวิสาขบูชา (นักร้องชื่อลูกหว้า) แต่คนละคนกับเจ้าของบล็อก เพลงเพราะทีเดียวค่ะแต่ไม่ทราบจะส่งให้ฟังได้อย่างไร ลองฟังบทเพลงจากลิ้งค์ข้างล่างและมีความสุขในวันพระทุกคนค่ะ
http://www.doo-dd.com/music/play_full.php?id=157
จิ๊กมาดื้อๆ http://gotoknow.org/profile/kulkanit
อนาคตประเทศไทย
dhanarunมหาวิทยาลัยนเรศวร
ติดตามเส้นทางชีวิตของดิฉันได้จาก Blog gotoknow ณ ที่นี้ จะเป็นที่ที่ช่วยให้ดิฉันไม่ลืมวันคืนที่ผ่านไป.....(ถึงลืมก็ค้นได้)
หัวข้อว่า "อนาคตประเทศไทย" บรรยายโดย ดร.สุวิทย์ เมษินทรีย์ (อาจารย์บรรยายโดยไม่ใช้ power point แต่ใช้วิธีเขียนบน Flip Chart ทำให้ตามความคิดได้ง่าย โชคดีที่ดิฉันนั่งอยู่แถวหน้าๆ จึงมองเห็นภาพ และวาดภาพมาฝากด้วยนะคะ)
องค์ความรู้ แบ่งออกเป็น 4 ระดับ ( 4 P ) คือ
- ปรัชญา Philosophy เป็นรากของความรู้ เป็นต้นน้ำของความรู้
- มุมมอง Perspective บางทีแม้มีปรัชญาเดียวกัน แต่ก็ยังมีมุมมองต่างกัน เช่น ปรัชญาเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง บ้างอาจมองว่าเป็นเพียงแนวความคิด บางคนมองว่าเป็นแนวปฏิบัติ / วิถีชีวิต บางคนมองว่าเป็นระดับจุลภาค (micro) บางคนมองว่าประยุกต์ได้ในระดับมหภาค (macro) บางคนมองว่าเป็นเรื่องของการเกษตร/ชาวบ้าน แต่บางคนมองว่าสามารถปรับใช้ได้ทุกภาคส่วน (ไม่มีถูก ไม่มีผิด มองได้หลายมุม )
- กรอบความคิด Principle (Model / Framework) คือกรอบความคิด เช่นกรอบความคิดของเศรษฐกิจพอเพียง คือหลัก 3 ห่วง 2 เงื่อนไข หรือเรื่องการบริหารจัดการ กรอบความคิด ได้แก่ effective และ efficiency หรือเรื่องการวิจัย กรอบความคิด คือ การตั้งโจทย์ สมมุติฐาน ฯลฯ
- หลักปฏิบัติ Practicing เป็นปลายน้ำของความรู้
มีคำไทยที่ดีคำหนึ่ง คือ คำว่า บวร ซึ่งแปลว่าดี (= บ้าน วัด โรงเรียน ) ลองประยุกต์ใช้ดู
dhanarun
มหาวิทยาลัยนเรศวร
ติดตามเส้นทางชีวิตของดิฉันได้จาก Blog gotoknow ณ ที่นี้ จะเป็นที่ที่ช่วยให้ดิฉันไม่ลืมวันคืนที่ผ่านไป.....(ถึงลืมก็ค้นได้)
พลังผลักดันและโอกาสของการพัฒนาสถาบันอุดมศึกษาไทย http://gotoknow.org/blog/officekm/84747
การชี้นำประเด็นปัญหาสังคมอย่างรู้จริง และเป็นกลาง
- ขณะนี้ สังคมหิวโหยผู้ที่มีความรู้ที่จะหาทางออก เพราะสังคมไทยมีคนให้ความเห็นเยอะมาก บางทีก็เป็นความเห็นมุมเดียว บางทีบอกว่าเป็นข้อสรุป แต่จริงๆแล้วเป็นความเห็นส่วนตน
- มหาวิทยาลัยชี้นำประเด็นปัญหาสังคมอย่างรู้จริง และเป็นกลางได้ โดยการเปิดเวทีสาธารณะ และเชิญผู้มีประสบการณ์จากหลากหลายสาขามาพูดคุยกัน โดยเวทีนี้ต้องมีกติกา เช่นไม่กล่าวร้าย หรือโจมตีบุคคลใด สามารถให้ข้อคิดเห็นแตกต่างกันได้ เอาชนะกันด้วยเหตุผล
- ตัวอย่างเรื่องที่ ม.มหิดล เคยจัด ได้แก่
• ความหลากหลายทางศาสนา วัฒนธรรม ภาษาและชาติพันธุ์ เป็นปัญหาหรือเป็นทุนทางสังคม
• ศาสนเสวนา : พุทธ – อิสลาม
• FTA โอกาสทางการค้า หรือ กับดัก
• เข้าใจ เข้าถึง และพัฒนา : เศรษฐกิจพอเพียง
จอมยุทธสาว ผู้ไม่กลัวฟ้าดิน
 |
สายน้ำ..กับชีวิต..และข้อคิดจากภาพ
วิถีชีวิตริมน้ำที่เรียบง่าย..พอตกเย็นก็จะมีคนมาตกกุ้ง..ซึ่งมีทั้งที่เป็นงานประจำและงานอดิเรก..อุปกรณ์ที่ใช้ก็ไม่ยุ่งยาก..แต่มีองค์ประกอบที่สำคัญคือ.." ความอดทน "
เสน่ห์ของที่นี่คือ " ความสงบ "..บ้านเรือนที่ตั้งอยู่ห่างๆ..ทำให้มีความเป็นส่วนตัว รู้สึกได้ถึงความสงบ และ นุ่มนวล.. เหมาะสำหรับการหยุดพัก..เติมพลังให้กับชีวิตที่อ่อน..ล้า
แต่บางคราวความสงบที่มุ่งแสวงหา..ก็อาจกลายเป็นการเพิ่มความวุ่นวาย สับสนให้กับชีวิตได้เช่นเดียวกัน..ถ้าขาด " ความเข้าใจ "
......................................................................
..คือ..เบิร์ดอยากทราบว่าทุกท่านได้ปรัชญา..หรือความคิดอะไร
จากภาพในบันทึกนี้บ้าง..เรียนเชิญทุกท่านตามสบายเลยนะคะ
http://gotoknow.org/blog/beautifulmemories/85589
ภาษา..คือลมผิวแผ่ว ผ่านแล้วปลิวลับวับหาย..
มีฤา..รอยช้ำกล้ำกราย ถ้า.." รู้ " แล้วคงไว้ แค่ " รู้ "
แวะมาเก็บเกี่ยวสิ่งดีดี
กำเอิงค่ะ
|
สวัสดีครับพี่สิทธิรักษ์
|
- ระบบการศึกษาจำเป็นต้องปฏิรูปซ้ำเร่งด่วน เพราะเป็นฐานของการพัฒนาประเทศ การที่ชุมชนจะเข้มแข็งส่วนหนึ่ง การศึกษาคือคำตอบในนั้น
- ผมเห็นด้วยว่า การต่อรองของชุมชนท้องถิ่น ต้องควบคู่ไปกับการพัฒนา หากไม่แล้ว ชุมชนก็เป็นผู้ถูกกระทำอยู่ร่ำไป
- ภาคประชาสังคม จะเข้มแข็งได้ ต้องช่วยกันครับ แบบบูรณาการความคิด หน่วยงาน และนักพัฒนา ผมมองว่าวันนี้เราผ่านมาได้ไกลแล้ว
- ให้กำลังใจภาตประชาสังคมและนักพัฒนาทุกท่าน
- ขอบคุณพี่ที่มาให้ข้อเสนอแนะและกำลังใจในการเขียนครับผม
- http://gotoknow.org/blog/mhsresearch/97738
- เป็นเรื่องปกติที่คนจะมองหาแบบอย่าง แต่ความชั่วที่เกิดจากการเลือกแบบอย่างที่เลวร้าย มีเหตุอยู่ที่การเลือก มีผลอยู่ที่การกระทำความชั่วร้าย; ถ้าจะแก้ ก็ควรพยายามหาคำตอบว่าทำไมบางคนจึงเลือกแบบอย่างที่เลว ไม่รู้หรือว่าเลว ภูมิคุ้มกันบกพร่องหรืออย่างไร เติบโตมาในครอบครัว/สภาพแวดล้อมอย่างไร
- http://gotoknow.org/blog/random/99906
ความรุนแรงไม่เคยเป็นทางออกที่ดีเลย เมื่อมีความรุนแรงเกิดขึ้นแล้ว ต้นเหตุของปัญหากลายเป็นเรื่องรองลงไป บางทีก็กลายเป็นเรื่องที่ไม่สำคัญอีกต่อไปด้วยซ้ำ (แล้วจะแก้ปัญหาได้อย่างไร)
คัดลอกบางส่วนจาก
|
สวัสดีครับพี่หนิง
- เก็บได้มากแหล่วหม้าย ครับ พี่สาวบายดีหม้ายครับ
- โชคดีนะครับป๋ม.... สนุกในการทำงานนะครับ
ชำเลือง โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 1
เรียนโครงงานกับครูชำเลือง
เมื่อนักเรียนตรวจสอบปฏิทินเรียบร้องแล้ว ก็สามารถที่จะเริ่มลงมือทำงานตามรายการปฏิบัติที่ปรากฏในปฏิทิน ตั้งแต่งานชิ้นที่ 1 จนถึงงานชิ้นสุดท้าย ครูทำหน้าที่คอยให้คำแนะนำและดูแลให้เขาอยู่ในกรอบ (การวัดและประเมินตรงส่วนนี้ ยึดกระบวนการทำงาน ทำตามปฏิทิน) ซึ่งขั้นตอนนี้แหละครับ ถ้าท่านสอนโครงงานจริง ครูจะเหนื่อยต่อการที่จะต้องคอยชี้แนะให้นักเรียนที่ออกนอกกรอบ การเรียน (ออกนอกห้อง ไม่ทำงาน ไม่มีอุปกรณ์มาทำงาน นั่งคุยกัน จนถึงหนีเรียน) มีความเข้าใจและเห็นคุณค่าของระบบการทำงาน รู้จักตนเองอย่างแท้จริง ก็ยากครับ ยากมาก ๆ ยากกว่าการสอนปกติในวิชาที่เน้นสาระมาก เพราะนี่คือการสอนคนที่มีความสนใจต่างกัน พฤติกรรมของนักเรียนจะปรากฏให้เราเห็นหลากหลายปัญหา ต้องใช้ภูมิปัญญามาแก้ไข 10 คน 10 ปัญหา 10 วิธีการ ถ้าผ่านขั้นตอนนี้ไปได้ ตอนต่อไปจะสนุกยิ่งขึ้นครับ นักเรียนจะไม่เบื่อ ความสำคัญอยู่ตรงนี้ ตรงที่นักเรียนลงมือปฏิบัติ (ถ้าเขาเลือกทำโครงงานที่มิใช่ความจริงและยังค้นหาตัวเองไม่พบ จะต้องย้อนกลับไปวิเคราะห์ใหม่ครับ)
แต่สำหรับนักเรียนที่มีความสมารถด้านศิลปะ เช่น ถนัดชอบวาดภาพ เขาก็จะทำงานด้วยความสุข เพราะผมมีสื่อ/นวัตกรรมประกอบการเรียนรู้ เป็นผลงานที่ผมได้รับรางวัลจากสำนักงานคุรุสภา ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2536-2550 อยู่ทั้งหมด 5 ชุด (รางวัลที่ 1 สองชุด รางวัลที่ 2 หนึ่งชุด และรางวัลที่ 3 สองชุด) และรางวัลยอดเยี่ยม จากกรมสามัญศึกษา 1 ชุด เด็กได้ศึกษารูปแบบของผลงานศิลปะแนวการสอน การเรียนรู้โครงงานจำนวนมาก ทั้งเรื่องราวภาพประกอบ และขั้นตอนการปฏิบัติงาน นักเรียนศึกษา หาความรู้ได้และฝึกปฏิบัติงานได้อย่างมาก แต่ถ้าเลือกทำโครงงานที่ไม่ใช่ตัวตนของเขา ลักษณะที่แสดงออกมา คือ จะหลบงาน ไม่มีงานทำ และจะมาคอยถามครูว่า ครูครับ ผมจะทำงานนั้น งานนี้ได้ไหมครับ แทนที่จะกลับไปวิเคราะห์ตนเอง เพื่อหาให้พบว่า มีความสามารถด้านใด แต่กลับไปถามครูและถามเพื่อน เด็กประเภทนี้ช้ามากนะครับ กว่าที่เขาจะเข้ามาอยู่ในเส้นทางของการเรียนรู้ได้ตรง อาจเป็นเพราะเหตุนี้ก็เป็นได้ ที่ครูบางคน ให้นักเรียนทำโครงงานแบบเดียวกันไปเสียเลย (ผมไม่อาจชี้ลงไปได้ว่าถูกหรือผิด) แต่เด็ก ๆ จะไม่ได้คิด วิเคราะห์ วางแผน ลงมือทำงาน ประเมิน ปรับปรุงจนได้ชิ้นงาน สู้เราสอนให้เขาเลือกทำเองดีกว่า ปัญหามีบ้างค่อยแก้กันไป ผมแก้ ปัญหาอยู่กับเด็กมานานกว่า 38 แล้วครับ (ยังไหว)
คัดลอกบางส่วนจาก http://gotoknow.org/blog/manee01/99899
แนะนำคนดีๆ วาทะดีๆ ทำงานเพื่อสังคม
archanwell
คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรม
ชีวิตของมนุษย์เรา ไม่น่าจะให้ความสำคัญอะไรนักหนา กับตัวเอง เพราะมันก็เป็นไปตามธรรมชาติของชีวิต เกิดขึ้นมา อีกไม่นานก็แก่ ความสวย เดี๋ยวก็หายไป
เคยรู้สึกว่า ชีวิตเราถ้าอยู่ไปก็คงไม่มีคุณค่าอะไร ถ้าเราไม่ได้ทำอะไร ที่เป็นประโยชน์ และการนำเงินไปทำบุญสร้างวัดเท่าไหร่ มันก็คง ไม่เท่ากับให้ชีวิตคน
ตามมารู้จักกันได้ค่ะ
umiสถาบันทักษิณคดีศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ
แต่ในเส้นทางชีวิตคนเรานั้นเต็มไปด้วยอวิชชาจึงทำให้เกิดการหลงผิดยึดถือว่าเป็นตัวกูของกูวันใดถูกลดบทบาทนี้ก็เกิดความโกรธด้วยอำนาจแห่งความไม่รู้มีความริษยาไม่ต้องการเห็นความเจริญของผู้อื่น
ตอนคุณแม่ตั้งครรภ์เรา ฝันว่ามีผู้นำเพชร กับ ทองมาให้ คุณแม่เห็นเพชรมีประกายเจิดจ้า เป็นสีรุ้ง จึงเลือกเพชร และเมื่อเราคลอด เป็นผู้หญิง ผิวพรรณก็ค่อนข้างจะขาวอยู่ จึงตั้งชื่อจริงให้ว่า " รุ้งเพชร" แต่มีการคัดลอกผิดบ้าง และเปลี่ยนชื่อตามความเหมาะสมกับความรู้ ความสนใจในภายหลัง โดยยังคงความหมายของเพชร ไว้ คือ " พชรวรัตถ์" ซึ่งแปลว่าเพชร อันประเสริฐ
ฉันไม่รู้สึกกลัว ด้วยรู้ดีว่ากายนี้มาจากธรรมชาติ เป็นของธรรมชาติ เราเป็นหนึ่งเดียวกัน ไม่ว่าจะสภาวะไหนก็ตาม ฉันยินดี...ถ้าบังเอิญตอนนี้ กายนี้จะต้องแปรสภาพไปฉันก็พร้อม...ด้วยสติแห่งการก้าวเดิน การตามรู้ดูกายและใจ ... ในธรรมชาติที่ฉันไม่ได้พบเจอในชีวิตประจำวันบ่อยนัก ...”
ในช่วงของชีวิตที่ยังต้องดำเนินในหนทางโลก เป็นช่วงเวลาที่ควรดูแลกายอันสำคัญนี้ เพื่อสุขภาวะและเพื่อที่จะสามารถดำเนินไปตามมรรคาชีวิต มุ่งสู่เป้าหมายข้างหน้าที่ยังมาไม่ถึง คือการหลุดพ้น
ดร.พนม พงษ์ไพบูลย์
ในยุคที่มีกระแสความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมอันเนื่องจากกระแสยุคไร้พรมแดนของโลก
อย่างเช่นทุกวันนี้ มีผลกระทบต่อวิถีชีวิตของผู้คนอย่างมหาศาล กลุ่มผู้ถูกกระทบและเสียเปรียบมากคือ
ผู้อยู่ในชนบทห่างไกลและผู้ด้อยการศึกษาทั้งหลาย หากปราศจากการช่วยเหลือสนับสนุน ย่อมทำให้
วิถีชีวิตของเขาเหล่านั้นกระทบกระเทือนอย่างแน่นอน การมีสถาบันอุดมศึกษาเข้าไปช่วยเหลือย่อมเป็น
สิ่งที่ดีอย่างยิ่ง เมื่อสถาบันราชภัฎประกาศตัวเป็นสถาบันอุดมศึกษาเพื่อพัฒนาท้องถิ่น ทุกฝ่ายจึง
คาดหวังอยากเห็นบทบาทของสถาบันราชภัฎในเรื่องนี้อย่างจริงจัง
โอ้..โห..วันก่อนตามประโยคที่ถูก copy มาก็ตกใจมากพออยู่แล้ว..แต่ยังไม่มีโอกาสบันทึกอะไรเนื่องจากมีภาระกิจยุ่งมากๆ กับงานใหญ่ที่รออยู่ พอเสร็จงานใหญ่ก็เพลียกายไป 2 วัน... เมื่อวานเป็นวันสำคัญมากๆทางธรรม เลยถือศีล8 (รักษาอุโบสถศีล) ปลีกวิเวกอยู่ที่บ้านพักด้วยการปฏิบัติธรรม วันนี้กลับเข้ามาดูอีกที ตกใจหมดเลย เพราะปกติใน Blog ตัวเองก็พิมพ์เล็กๆน่ะ มาเจอที่นี่ ต๊กกะใจ ตัวหนังสือมันบึ้ม ขึ้น เขิน..หมด ประวัติชื่อก็ตามมาด้วย ..แหม!!!เลยไม่รู้จะบอกอะไรเลย!!!? แต่อยากชม คุณสิทธิรักษ์ ว่า ขยันจังค่ะ..
lionessเพลงอุทยานดอกไม้
เพลงอุทยานดอกไม้ ร้องโดย วงจันทร์ ไพโรจน์ ประพันธ์ คำร้องและทำนอง โดย อาจารย์สกลธ์ มิตรานนท์
ชม ผกา จำปา จำปี
กุหลาบ ราตรี พะยอม อังกาบ ทั้ง กรรณิการ์
ลำดวน นมแมว ซ่อนกลิ่น ยี่โถ ชงโค มณฑา
สายหยุด เฟื่องฟ้า ชบา และ สร้อยทอง
...บานบุรี ยี่สุ่น ขจร
ประดู่ พุดซ้อน พลับพลึง หงอนไก่ พิกุล ควรปอง
งาม ทานตะวัน รักเร่ กาหลง ประยงค์ พวงทอง
บานชื่น สุขสอง พุทธชาด สะอาดแซม
(ซ้ำ)...พิศ พวงชมพู กระดังงา เลื้อยเคียงคู่ ดูสดสวยแฉล้ม
รสสุคนธ์ บุญนาค นางแย้ม สารภี ที่ถูกใจ
...งาม อุบล ปน จันทร์กะพ้อ
ผีเสื้อ แตกกอ พร้อม เล็บมือนาง พุดตาน กล้วยไม้
ดาวเรือง อัญชัน ยี่หุบ มะลิวัลย์ แลวิไล
ชูช่อไสว เร้าใจในอุทยาน...(ซ้ำ)
http://gotoknow.org/blog/songofme/100147
Wattanachai Prommana http://gotoknow.org/blog/ceotalk/97921 จะเห็นว่าในระยะแรก วิทยาศาสตร์ทำให้มนุษย์ได้เข้าใจ ธรรมชาติเป็นสำคัญ แต่ในปัจจุบันมนุษย์พยายามใช้วิทยาศาสตร์ควบคุม และเปลี่ยนแปลงธรรมชาติให้เป็นไปตามที่มนุษย์ต้องการ แต่ก็ยังควบคุมไม่ได้ทั้งหมด เพราะ"ธรรมชาิติมีความซับซ้อนและมีพลังอยู่ในตัวเอง"
"ครูประจำชั้น"
หญ้าบัว
โรงเรียนบ้านระวิง
บทบาทครูประจำชั้น...ต้องเข้าใจถึงพฤติกรรมพวกเขา บางครั้ง...พวกเขาทะเลาะกันบ้าง....เราก็ต้องเป็นกรรมการที่ดีให้พวกเขา.....ให้พวกเขาทะเลาะกันให้เราเห็น ดีกว่าให้พวกเขาแอบไปทะเลาะกันข้างนอก....เพราะนั่นหมายถึงการที่เขายอมรับ"การเป็นกรรมการที่ดี"ให้พวกเขาได้ นั่นคือการที่พวกเขาวางใจเราซึ่งเป็น"ครูประจำชั้น"
เอาของสวยๆมาแบ่งกันชม
 |
สวัสดีค่ะ
อยากฝึกโยคะเหมือนกัน แต่ไม่ค่อยมีเวลาเลยค่ะ แต่ได้ความรู้มากค่ะ ขอบคุณค่ะ ขอมอบดอกไม้งามๆให้สดชื่นค่ะ
อะไร อะไร ที่ดีๆ
- จะมีสักกี่คน ที่กล้าจะคิด กล้าทวนกระแส ฉุกคิด ฝืนบริโภคนิยม มาสู่ "ธรรมชาติ"
- คนที่ไม่เคย ค้นพบ สุขทางใจ ก็ยากที่จะเข้าใจ
- คนที่หลุดไปตามกระแส เสพนิยม วัตถุนิยม ก็ยาก ที่จะหยุดตนเอง มาดูตนเอง มาค้นหาตนเอง มารู้จักใจ ควบคุมใจ จนเจอความสุขที่ใจ ..... ไม่สนใจศาสนา ติดสุข
- คนเรียนมามากๆ ในระบบเสพ จะเป็น นักคิดที่ "มือ กอด อก" สั่งๆๆๆ ลูกน้อง ..... รอ วิจารณ์ๆๆๆ รอตำหนิ ..... วิตกๆๆๆๆ ฯลฯ
- ชอบคิดเอง เออเอง สั่ง วิพากษ์ คิดในสมอง ... แต่ ไม่ลงมือทำ มักทึกทักเอาเองว่า ตนเองเข้าใจ
- นี่แหละ ..... "ไม่รู้ ว่า ตนเองไม่รู้" แต่ คิดว่าตนเองรู้ นี่แหละ หลง
หลง แก้ยากกว่าโลภ โลภแก้ยากกว่าโกรธ
คนเราชอบเสพนิยม ขนาดธรรมะ ยังกะมาเสพเลย ไม่ลงมือทำ
ธรรมะ คือ ทำมะ ทำสะทีสิ
ดอกไม้งามในทะเลลึก
แม้ว่าท่านจะไม่ใช่ครู ก็ขอได้โปรดอย่าได้ปฏิเสธหน้าที่นี้ การสร้างจิตสำนึกในความเป็นพ่อแม่ที่ดีต้องช่วยกันปลูกฝังตั้งแต่ยังเล็ก แม้เราจะเล็งผลเลิศร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่ได้ แต่หากละเลยเพิกเฉยกันทั้งชาติ ก็จะพังร้อยเปอร์เซ็นอย่างที่เห็นและเป็นอยู่
http://gotoknow.org/blog/communicationliteracy/97906
วิชาครอบครัวศึกษา ควรเป็นวิชาสอนคนให้เป็นพ่อแม่และลูกที่ดี โดยย้ำความเป็นพ่อ และแม่ที่ดี
ดอกไม้งามในทะเลลึก
หากสักวันหนึ่งเรามี “ครู” ที่รู้เท่าทันโลกและชีวิตปัจจุบัน ผู้มองเห็นวิกฤตที่กล่าวมาแล้วอย่างลึกซึ้ง และสามารถรวมพลังกันเป็นเครือข่าย ช่วยกันสอนให้บัณฑิตระดับอุดมศึกษาทุกสาขา จบออกมาโดยมีพื้นฐานของการรู้เท่าทันกันทั้งชาติแบบนี้
......นี่มิใช่เรื่องน่ายินดีดอกหรือ......
"...นอกจากจะสอนให้คน รู้จักสังเกตแล้ว เรายังต้องสอนให้รู้จักผิดสังเกตอีกด้วย..."
ดอกไม้งามในทะเลลึก
สิ่งที่ลืมเสียมิได้คือหน้าที่ของครูในการรีบศึกษาหาความรู้ จนเป็นผู้รู้และเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงจิตวิญญาณของความป็นครอบครัว ความรู้เท่าทันความเป็นไปของสังคมโลกและชีวิต ทั้งที่เป็นไปจริงๆ และที่ผ่านการประกอบสร้างของสื่อ และสุดท้ายคือการมองเห็นคุณค่าและตระหนักถึงความลึกซึ้งของภูมิปัญญาไทย ที่มิใช่การลดทอนลงมาให้เหลือเพียงเทคนิคการผลิตสินค้าและบริการ อันมีเป้าหมายเพื่อทำมาหาเงินแต่เพียงอย่างเดียว
" มนุษย์ผู้มีจิตใจ อันประเสริฐ ย่อมเห็นทางสว่างในจิตใจ ย่อมไม่แบ่งแยกเขาหรือเรา จงเป็นผู้ตื่นจากโลกแห่งความลุ่มหลงเพื่อค้นหาทางสว่างในจิตใจ...ดับไฟในใจให้มอดลง ยังคงอยู่เพื่อความมั่นคงสถาพรของผองไทย"
น.เมืองสรวง 12/01/07
เรียนรู้ชุมชน เยี่ยมเยียนชุมชน มุมมองของชุมชน ภูมิรู้ชุมชนและท้องถิ่น
คนดีๆย่อมมีอะไรดีๆ
สิ่งที่เราคิด จะกำหนดสิ่งที่เรากระทำ และสิ่งที่เรากระทำจะกำหนดสิ่งที่คนอื่นกระทำกับเราค่ะ ( ตรรกะชีวิตของเบิร์ดเอง ^ ^ )
http://gotoknow.org/blog/littlething/97845
ที่น่ากลัวลึกซึ้งกว่านั้น คือเรียนรู้ที่จะ”เชื่อฟัง” เพียงอย่างเดียว โดยไม่เคยตั้งข้อสงสัย ไม่เคยตั้งคำถามเอากับ “คนที่เราเชื่อฟัง” เลย
ชำเลือง โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 1
มาจนถึงวันนี้ คำว่า ยกระดับการศึกษาให้มีคุณภาพสูงขึ้น และทำให้มีความเท่าเทียมกัน ยังเป็นความหวังที่อยากจะได้เห็นภาพความเปลี่ยนแปลง หรือว่าเพียงแค่ได้เห็นภาพจริง/ภาพลวง (นักเรียนทุกคนมีความแตกต่างกัน มีความสามารถไม่เท่ากัน มีความสนใจไม่เหมือนกัน ให้ได้เรียนรู้วิชาพื้นฐานทุกคน ให้เขาได้เลือกเรียนวิชาเพิ่มเติมตามความถนัด ตามความสามารถ โดยการตัดสินใจของนักเรียนเอง) จึงจะเรียกว่า “นักเรียนเป็นสำคัญ”
ชำเลือง โรงเรียนบรรหารแจ่มใสวิทยา 1
คำว่า พรสวรรค์ บางท่านอาจจะนึกถึงคำว่า พระเจ้าสร้างมาให้ กำหนดส่งลงมาให้ตั้งแต่เริ่มแรก มีติดตัวมาแต่ดั้งเดิม แต่ในความเป็นจริง พรสวรรค์ เกิดขึ้นได้จากการปลูกฝัง โดยมีที่มาจากผู้ที่อุปการะเลี้ยงดู คือ บิดา มารดานั่นเอง หรือมาจากคนรุ่นหนึ่งถ่ายทอดต่อมายังคนอีกรุ่นหนึ่ง
เพื่อที่จะมองหาคำอีกคำที่มักได้ยินคู่กับคำว่าพรสวรรค์ คือ “พรแสวง” การเข้าไปหา การฝึกฝนตนเอง การฝึกปฏิบัติ
ใครมีพรสวรรค์ที่มีติดตัวมาถือว่า เป็นโชคดี แต่พรแสวง หาเก็บเกี่ยวได้ในกลุ่มผู้รู้ ผมขอแสดงความเคารพอย่างยิ่ง
เพชรน้ำงามใน G2K
สวัสดีค่ะท่านพี่เหลียง...สิทธิรักษ์
ดูซีเรียสยังไงน้า บันทึกนี้ ท่านพี่เหลียง...เอากำปั้นทุบดินหรือเปล่านี่ ก็รู้อยู่ปัญหานี้ รู้แบบเราต้องรู้ว่าต้องกินข้าวและดื่มน้ำทุกครั้งตามหลัง แต่ก็มีหลายวันที่ลืมดื่มน้ำ ...ไม่ว่ากัน
- เพราะสภาพสังคมเปลี่ยนไป องค์ความรู้ได้แพร่ขยายในขอบเขตไม่จำกัด
เราต้องแก้ที่ไหน ในเมื่อปัญหานี้เดินทางอย่างรวดเร็วไปทั่วทุกหัวระแหง....ต้องบอกต้องเตือนกันยอ่างเร่งด่วน ต้องจัดหลักสูตรการเรียนรู้อย่างปลอดภัยขึ้นมาเลย กำหนดหน่วยกิตอย่างชัดเจน ไม่ลองไม่รู้...ทำ...ก็ไม่เห็นเสียหายอะไร...ยังดัชีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย..ขอน้ำชาจิบหน่อยค่ะท่านพี่เหลียง
- เทคโนโลยี่ พัฒนาไปอย่างมากมาย
จริงค่ะ..ใช้หลักสูตรในข้อ 1 เลยค่ะ กำหนดไว้ในทุกชั้นเรียน ให้ฝังอยู่ในตัวนักเรียน..แบบความรู้ที่คงทน ให้เรียน ให้ศึกษากันทุกๆปีไปเลย..แบบเกลือจิ้มเกลือ...ชาของท่านพี่เหลียงยี่ห้ออะไร อร่อยดีค่ะ..ซูดส์ส์
- การเคลื่อนไหวทางวัตถุ แวดล้อมตัวเราแหลมคมมากขึ้น
ผู้ใหญ่หลายๆคนยังเป็นเลยค่ะท่านพี่เหลียง อ้อยว่า..อ้อยยังเป็นเลยค่ะ เมื่อเราใส่หลักสูตรนี้ไปแล้ว ต้องตามมาทำ pole ที่บ้านด้วย แทรกซึมไปยังผู้ปกครองด้วยนะคะ แบบ..แถม..เมื่อกรอกแบบสอบถาม ประเภท ให้เข้าไปฟังดนตรีในสวนได้ฟรี..อะไรแบบนี้ค่ะ รับรองว่า...อืมมมมม...น้ำชาหมดแล้วค่ะท่านพี่เหลียง
- สภาพการสอน ไม่สอดคล้องต่อการเปลี่ยนแปลง
วาย..ท่านพี่เหลียง..มันเกี่ยวกับครูอ้อยนะคะข้อนี้ ครูอ้อยไม่ได้มรชีสิทธิไปดูครูท่านอื่นนะคะว่า...ท่านสอนอย่างไร แต่สำหรับครูอ้อยคนนี้รับรอง..เดินออกมาจาก แคทตาลอกของกระทรวงศึกษาธิการเลยค่ะ...รุ่นแม่ไก่ด้วยค่ะ..อิอิ..คุยโตนะนี่
- วัฒนธรรมการรับรู้ทางสังคม แปรเปลี่ยนอย่างพลิกผัน
สื่อค่ะ..สื่อปล่อยปละละเลย น่าจะเข้มงวดแบบตอนครูอ้อยยังเล็ก ใครผมยาว(ผู้ชาย) ห้ามออกทีวี ผู้หญิงแต่ตัวโป๊ ห้ามออกทีวี ลองดูค่ะ รับรอง ดาราไม่มีเลยค่ะ..อิอิ
- ปัญหาการจัดการการศึกษา ไม่สามารถแก้ไขจัดการได้โดยสิ้นเชิง
อิอิ..ยิ้มยิ้ม...ต้องช่วยกันบรรเลงค่ะ ดนตรีคณะนี้ เป่าขลุ่ยอย่างเดียวไมได้แล้ว ต้องเป็นวง ออเครสตร้าค่ะ ท่านพี่เหลียงจึงจะสำเร็จค่ะ..ซูดส์ส์ส์ น้ำชาหมดพอดี..
บ๊ายบาย ครูอ้อยไปล่ะค่ะ..รักษาสุขภาพค่ะท่านพี่
นุ่มลึก ใจงาม
- ฉันมีประสบการณ์เห็นการอยู่รอดของชีวิตมาหลายครั้ง
- ฉันมีความเชื่ออยู่เสมอว่า.....
- "ชีวิต(เขา)น่าจะอยู่รอดได้....หาก(เรา)ให้โอกาส"
- และฉันก็เชื่ออีกว่า.....
- "เมื่อพบวิกฤติ ชีวิตก็จะ(พยายาม)หาทางรอด"....
- ไม่มีใครอยากตาย ......
- ....และเราควรหยิบยื่นความช่วยเหลือ เมื่อเรามีโอกาสค่ะ....
- ขออนุญาตินำข้อความบางตอนมาจาก
นักวิจัยจะต้องมีจุดยืนของตัวเองด้วย ไม่ใช่พอมีงบสนับสนุนมาจากด้านใด ก้ต้องทำตัวให้เอนเอียงเพื่อปรับตัวและจุดยืนของตัวเองไปในด้านนั้นเพื่อให้ได้มาซึ่งทุน โดยลืมคิดถึงความถนัดของตัวเอง ว่าเราถนัดด้านใด แบบนี้ก็มีปัญหาได้
ท้ายที่สุดแล้ว นักวิจัยจะทำวิจัยเรื่องใดก็ตามแต่ ก็ต้องไม่ลืมทำวิจัยเกี่ยวกับตัวเอง ศึกษาการเปลี่ยนแปลงของตัวเองเป็นระยะๆ จะได้ไม่ลืมตัวลืมตน อยู่อย่างสม่ำเสมอ หากคนไทยทุกคนวิจัยตนเอง รู้ว่าตนเองเป็นไง ไม่สร้างความเดือดร้อนให้สังคม เราไม่ต้องไปพิจารณาพวกปริมาณค่า impact factor อะไรหรอกครับ ค่าเหล่านั้นมันไม่ได้จำเป็นและสำคัญอะไร หากงานวิจัยนั้นนำมาใช้ได้ดีและเหมาะกับพื้นที่และกลุ่มคน เป้าหมาย สภาพแวดล้อม
สวัสดีครับ พชรวรัตถ์ (อ่านอย่างไรดีครับ)
ขอบคุณมากนะครับ ที่เข้ามาเยี่ยมเยียน จะเห็นว่า เจ้าของบันทึกหาย แต่มีแพนด้าที่น่ารักช่วยปั่นให้นะครับ ยุ่งๆ หน่อยครับ ช่วงนี้ ว่างๆ เชิญคุณมาช่วยปั่นบ้างนะครับ หากเจอข้อความดีๆ เกี่ยวกับแนวคิด หรือผลึกทางการศึกษา นะครับ ในส่วนใดก็ได้ครับ ทั้ง กาย ใจ และปัญญา ครับ
ขอบคุณมากนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณเม้ง...ชื่อแหววอ่านๆเต็มๆว่า "พะ-ชะ-ระ-วะ-รัด" ค่ะ
ใจก็อยากช่วยอยู่เหมือนกันนะคะ แต่ตัวเองยังไม่รอดเลยค่ะ ...ก็ยังเป็นมือใหม่อยู่เกี่ยวกับเรื่อง blog เนี่ย..กว่าจะสำเร็จก็ต้องปลุกปั้นกันน้าน..นาน..น..ในแต่ละเรื่อง โดยเฉพาะเวลาพิมพ์และจัดวางนี่แหละค่ะ บางอย่างก็ยังทำไม่เป็น งานก็รอล้น...อยู่บนโต๊ะ แต่ก็ต้องมาบันทึกบ้าง...เอาเป็นว่าช่วงนี้ส่งกำลังใจมาช่วยก่อนนะคะ ...เอาแบบเต็มๆ เลยละกันค่ะ...
สวัสดีครับคุณแหวว
- สบายดีนะครับ ผมก็วุ่นๆ เหมือนกันนะครับ
- หากเจอบทความดีๆ ท่อนๆ ดีๆ ก็มาลองหัดโพสต์ที่นี่ได้ครับ แต่เอางานตัวเองก่อนนะครับ
- ขอบคุณมากๆ นะครับสำหรับกำลังใจ ขอส่งกำลังใจมอบให้พี่แพนด้าที่น่ารักของผมนะครับ
โชคดีในการทำงานนะครับ
ข้อความนี้คัดลอกมาจาก http://gotoknow.org/blog/paew/100122
ช่วยกันพิจารณาดู
ปุ๋ย
เมื่อ ส. 02 มิ.ย. 2550 @ 15:15 [280299]
เมื่อ ส. 02 มิ.ย. 2550 @ 15:15 [280299]
เมื่อคืนไม่ทราบว่าพี่แป๋วอยู่ตรงนี้ ปุ๋ยเข้ามาเป็นคืนแรกยังไม่ค่อยรู้ว่าพี่ตัวเองต้องตามได้ที่ไหน อิอิ ก็เลยเข้าไปโพสต์ไว้ที่ ถาม Paew เข้าไปอ่านดูนะคะพี่ท่าน ถ้ารู้ว่าอยู่ตรงนี้คงได้คุยกันบ้างเพราะดูเวลาแล้วเป็นช่วงเดียวกันเลย เมื่อคืนอยากคุยด้วยเยอะ ๆ แต่ดึกแล้วก็เลยคิดว่ามาเล่าวันนี้ดีกว่า เรื่องวีรกรรมตรวจการบ้านลูก ปัจจุบันที่โรงเรียนของหนมปังเวลาเด็กทำการบ้านแล้วผู้ปกครองต้องลงลายมือชื่อไว้ในสมุดด้วยเมื่อเด็กทำเสร็จ ซึ่งปุ๋ยก็ต้องลงชื่อแต่ก่อนลงชื่อปุ๋ยก็ต้องตรวจดูก่อนว่าหนมปังทำถูกต้องหรือไม่ ทุก ๆ ครั้งก็โอเคนะ ปุ๋ยก็ลงชื่อไว้ แต่วันหนึ่งวิชาภาษาไทย เค้าให้การบ้านเกี่ยวกับความหมายของคำศัพท์ในพจนานุกรม ซึ่งก็ทำเสร็จปุ๋ยก็จะตรวจและลงชื่อไว้เช่นเคย แต่เจ้ากรรมบังเอิญปุ๋ยเปิดไปเห็นหน้า ๆ หนึ่งที่เค้าสอนกันที่โรงเรียนซึ่งเค้าสอนเรื่องคอมพิวเตอร์พร้อมให้เด็กทำแบบฝึกหัดในห้องซึ่งครูได้ตรวจและทำเครื่องหมายถูกต้องทุกข้อ ประมาณ 20 ข้อ ปุ๋ยก็ดูข้อ 1 เลยในความรู้สึกเราว่าไม่ใช่ ผิดแน่นอน เค้าให้เด็กดูแผนผังการทำงานของเครื่องคอมพิวเตอร์แล้วถามว่าส่วนใดบ้างใช้บันทึกข้อมูล ซึ่งข้อหนึ่งตอบว่า ซีพียู ครูเขียนเครื่องหมายถูกต้อง ปุ๋ยก็เลยถามหนมปังว่ารู้ได้อย่างไรว่าต้องตอบว่าซีพียู หนมปังตอบว่าครูเฉลย เท่านั้นแหละปุ๋ยเขียนต่อว่าลงไปในสมุดการบ้านทันทีว่า "ใช้บันทึกข้อมูลได้อย่างไร ครูที่ตรวจกรุณาตรวจใหม่อีกครั้ง" ลงชื่อผู้ปกครอง วันรุ่งขึ้นหนมปังไปโรงเรียน กลับมาตอนเย็นเล่าให้ฟังว่า"ครูภาษาไทยอ่านข้อความปุ๋ยแล้วส่งให้ครูคอมพิวเตอร์ดู ครูคอมพิวเตอร์ก็เลยบอกครูภาษาไทยว่า ซีพียู มีหน้าที่ในการประมวลผล เด็ก ๆ ก็เฮกันว่างั้น แต่ด้วยความเป็นโรคความดัน (ดันทุรัง) ของครูภาษาไทย ยังไม่วาย เอาเฉลย (คู่มือครู) ขีดเส้นสีแดงตัวเบ้อเริ่ม พร้อมกับวงกลมคำตอบ ซีพียู ด้วยปากกาสีแดง เหมือนประชด แล้วบอกหนมปังว่า "นี่เอาไปให้แม่เธอดู" ถ้าพี่แป๋วเป็นปุ๋ยจะทำอย่างไรคะ วันนั้นปุ๋ยเลยนั่ง search หน้าที่ของ ซีพียู จากเว็ปไซต์แล้วพิมพ์ ให้หนมปังเอาไปครูดู พอพ่อหนมปังกลับมารู้เรื่องเข้า ด้วยความที่จบคอมพิวเตอร์มา เลยเขียนเข้าไปในกระดาษแผ่นนั้นด้วยหลายประโยคเด็ด ๆ ทั้งนั้น ประโยคสุดท้ายที่จำได้ เขียนว่า "รบกวนคุณครูศึกษาข้อมูลก่อนสอนเด็ก วิเคราะห์เฉลยก่อนก็ดี บางครั้งเฉลยก็อาจจะผิดได้ และช่วยแก้ไขคำตอบให้เด็ก ๆ ใหม่ด้วยอย่าให้เด็ก ๆ จำคำตอบผิด ๆ ไปใช้ และถ้าไม่เข้าใจว่าง ๆ ผมจะไปสอนให้ที่โรงเรียน" วันต่อมาถามหนมปังว่าครูแก้ไขหรือเปล่า หนมปังบอกว่าไม่แก้ไข ไม่พูดถึงอีกเลย เฮ้อ น่ากลุ้ม ปุ๋ยเล่าให้แม่ฟัง แม่ดุปุ๋ยว่ามีปัญหาทำไมไม่เข้าไปที่โรงเรียนฝากผ่านลูกไปทำไม เดี๋ยวเค้าก็แกล้งลูกหรือเกลียดลูกเราหรอกว่างั้น มีงี้ด้วยเหรอ ในเมื่อเราไว้ใจให้เค้าดูแลลูกเราแล้วเค้าดูแลไม่ดี เราก็มีสิทธิ์ที่จะท้วงติงได้ไม่ใช่เหรอ พี่แป๋วช่วยลงความเห็นให้ปุ๋ยด้วยนะคะ เฮ้อ ๆ ๆ ๆ ๆ เยอะ ๆ
ตามมาอ่านบันทึกของคุณสิทธิรักษ์แล้วค่ะ
ไอเดียดีค่ะ ที่รวบรวมวาทะต่างๆ นะคะ เลยได้มีโอกาสเรียนรู้กับคุณด้วย
การให้ การไม่เบียดเบียน และการมีสตินี้ เป็นสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเราทุก ๆ คน เป็นสิ่งที่...ถ้าหากทำได้แล้ว...มนุษยชาติจะอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข เป็นความรักความเกื้อกูลระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ มนุษย์กับมนุษย์ และมนุษย์กับสรรพสิ่ง...เพื่อที่โลกใบนี้จะเป็น “ดาวเคราะห็สีน้ำเงิน” ที่น่าอยู่และงดงาม
การมีภูมิคุ้มกันจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเราขจัด “ความหลง” ออกจากใจ เราจะเห็นอะไรตามความเป็นจริง เราจะรู้เท่าทันวังวนชีวิตและมีพลัง “ปัญญา” เป็นดั่งเกราะป้องกันภัยของชีวิตได้ ก็ด้วยการ “เจริญสมาธิ” ซึ่งก็คือ การฝึกทำ “ใจหยุดใจนิ่ง” เพื่อให้สิ่งต่าง ๆ ในใจตกตะกอนนอนก้นและมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ชัดเจนตามความเป็นจริง มี "สติ" กับทุกขณะของชีวิต
เบิร์ต - ไม่ว่าโลกนี้จะเป็นอย่างไร เหน็บหนาว ร้าวราน หรือว้าเหว่เพียงไหน
- ก็ยังมีคนๆหนึ่งที่พร้อมจะเข้าใจ
- พร้อมที่จะเดินเคียงข้างบนเส้นทางที่ยาวไกล
- และพร้อมจะแบ่งปันไออุ่นของความรักร่วมกัน...
- ทั้งในวันที่ท้อแท้ เจ็บปวด หรือสดใส
วาทะดีๆ จากคนดีๆ
พลังของการกอด http://gotoknow.org/blog/beautifulmemories/100307
 |
เอาต้นกล้าแห่งความดี แห่งการช่วยเหลือ มาฝากและให้กำลังใจทุกท่าน รวมถึงฮี่โรของพวกเรา
ขอบคุณมากนะครับ
บันทึกการเดินทางสู่หลวงพระบาง
http://gotoknow.org/blog/mhsresearch/100338
สวัสดีครับ
ความยิ่งใหญ่ของแม่น้ำโขงทำให้ผมนึกถึง แม่น้ำสาละวิน ...ที่แม่ฮ่องสอน แต่ก็ไม่เหมือนกันเสียทีเดียว
เรายังมีโอกาสดีๆได้เห็นพะอาทิตย์ตกดินที่ลำน้ำ ไม่ไกลจากเมืองหลวงพระบางมากนัก
สมการในหัวคนแบบ ซี้ปังเท้า
คนไร้กรอบอริยชน
| ที่ปรึกษา นักเรียนรู้ พ่อบ้าน |
สมการที่ว่า " จัดอบรมให้ทั่วประเทศ เอางบประมาณ ไป = สำเร็จ ทุกคนเข้าใจ ปัญหาหมดไป " ----> วันก่อน ผมเห็น ผู้บริหารระดับสูง ท่านจะแก้ปัญหาครูเป็นหนี้ ด้วยการ จัดอบรมเรื่อง วิธีไม่เป็นหนี้ ท่านพูดตอนแรกดูดี คือ "ให้เงินไป สู้สอนไม่ได้ ให้ไปก็หายหมด" ---> ท่านจึงบอกว่า จะหา งบฯ มาจัดอบรม ให้ครูช่วยตนเองได้ อยู่อย่างพอเพียง สมการเดิมๆ คือ class room training และ One idea fit all thailand ..... อีกแย้ว !!!!
ขอเพิ่ม เติม ซี้ปังเท้า เป็นสำเนียงจีนแต้จิ๋วแปลตรงตัวว่า หัวสี่เหลี่ยม
ท่านสิทธิรักษ์ครับ
ความพยายามที่จะร่อนทองอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยนี้ ยอดเยี่ยมจริงๆ ครับ เพียงแค่ได้อ่านบันทึกต่างๆ ที่ได้เลือกสรรมาเป็นอย่างดีนี้ ก็คุ้มค่าแล้ว แต่ท่านยังมีน้ำใจรวบรวมไว้ในบันทึกของคุณเม้งนี้ เผื่อแผ่ให้กับผู้อื่นนี้ ผมนับถือจริงๆ ขอบคุณมากครับ
บันทึกลำดับที่ 200 : คำสารภาพ และการเดินทางกลับไปปลดเปลื้องพันธะสัญญาที่ให้ไว้กับตัวเองอย่างน่าชัง http://gotoknow.org/blog/pandin/98992
วันนี้บันทึกของผมเดินทางมาครบ 200 บันทึกตามที่เคยพร่ำคิดและพร่ำบอกกับตัวเอง ... และถ้าไม่มีอะไรพลิกผัน บันทึกที่ 200 ของผมน่าจะเป็นเรื่องราวตัวเองในเวทีแห่งขุนพลการจัดการความรู้ในเวที UKM อันทรงเกียรติดังที่กำลังดำเนินอยู่ ณ ม.วลัยลักษณ์ ...
มีหลายเรื่องราวที่ตกค้างอย่างมากมาย แต่ผมยังไม่ได้บอกกล่าวในเวทีการบันทึกเหล่านี้ มีทั้งเรื่องที่ผมพานพบเจอและต้องการเขียนด้วยตนเอง รวมถึงเรื่องที่ผมพบเจอแล้วเจ้าของเรื่องอันเป็นตัวละครฝากฝังให้ผม ได้ช่วยนำมาสื่อสารสัญญะและความนัยของเรื่องในบางประการต่อเวทีทางปัญญาสาธารณะแห่งนี้ !
เมื่อวาระคำสัญญาของตนเองเดินมาทักทายอีกครั้ง ... ผมจึงขอสารภาพว่า ครั้งหนึ่งในระยะแรกเริ่มผมได้ให้สัญญากับตัวเองไว้อย่างนั้นจริง เป็นคำสัญญาของลูกผู้ชายที่ทำขึ้นกับตัวเอง
- 200 บันทึก .. คือชีวิตตนเองและชีวิตคนรอบข้างที่รื่นรมย์และหม่นเศร้า
- 200 บันทึก คือเรื่องเล่าของการให้และการรับของผู้คนในมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งของสังคมอันกว้างใหญ่
- 200 บันทึก คือ มุมชีวิตของผู้คนที่เหมือนและคล้ายอย่างคุ้นเคย
- 200 บันทึกคือเรื่องเล่าที่ช่วยให้บางท่านพบเจอนิสิต, มหาวิทยาลัย หรือแม้แต่ตัวของกระผมเอง
โลกไม่เงียบเหงา เพราะยังมีคนให้เราได้คิดถึง,
ซึ่งโลกใบที่ผมกล่าวถึงนั้นคือ โลก G2K นี่เอง,
ขอบคุณที่ให้ผมได้ใช้เวทีสารภาพบาปอย่างน่าชัง !
|
ผู้หญิงที่อยากกอดตลอดชีวิต
..ศุ บุญเลี้ยง..
ตื่นมาวันวัน ไม่เห็นแม่ทำอะไร
คอยยุ่งแต่ฟืนแต่ไฟ หุงข้าวหาปลา
เก็บทั้งหมอนทั้งมุ้ง ไล่ยุงและป้อนยา
เห็นแต่เล็กแล้วหนา ว่าทำไรในวันวัน
ขัดตะกรงตะแกรง ถูขี้คลงขี้ไคล
ก.ไก่ถึงบ.ใบไม้ แม่ให้ท่องพัลวัน
ลูกป่วยจนนอนซม แม่ก็ตรมไม่ต่างกัน
เห็นแต่ครั้งกระนั้น ว่าวันวันแม่ทำอะไร
อยากกอดแม่ไว้ ให้นานเท่านาน
ชั่วกาลปาวสาน กอดไว้กลางดวงใจ
หากใครจะถาม ว่าแม่ทำอะไร
ยิ่งใหญ่เพียงไหน แม่สร้างลูกสร้างคน
กล่อมอยู่บนเปล แล้วสอนให้เดินเป็น
นอนตื่นยังเคี่ยวยังเข็ญ ไม่เห็นแม่ทำอะไร
จะสอบกี่ครั้งกี่หน แม่ก็ค้นตำรามาให้
รู้กันแล้วใช่ไหม ว่าทำไรในวันวัน
...........................................
วันนี้เรากอดท่านแล้วหรือยังคะ ?
มากอดกันเถอะค่ะ ..กอดคนที่เรารัก .. กอดคนที่เราคิดถึง ..
กอดคนที่เราห่วงใย..กอดด้วยความใส่ใจ
..กอดด้วยความรักทั้งหมดที่มี..
ก่อนที่จะไม่มีคนที่เรารักให้กอด
อีกตัวอย่างหนึ่งที่มีความหมายลึกๆ ที่สะท้อนถึงบรรยากาศ การศึกษา
http://gotoknow.org/blog/amparticles/81444
อาจารณ์........ที่เคารพ
ผมได้งานแล้ว ถึงเป็นอนุปริญญาแต่ก็มีงานทำ ผมมุ่งมั่นตั้งใจจริงตามที่อาจารณ์สอน ตอนนี้ขับรถให้สำนักงาน (โย้เย้อ่านไม่ออก) และพิมพ์งานที่เขาใช้ ผมปลูกผักขายด้วย ไม่เป็น..ลูกจ้างตลอดชีวิตไม่คิดทำเอง… เหมือนที่อาจาร์สอน ผมคิดถึงอาจารย์ ถึงได้เขียนไปรษณีมา ขอบคุณที่สอนให้ผมเป็นคนดี ขอให้อาจาร์ได้แต่งงานเร็วๆ
เคารพ
(โย้เย้อ่านไม่ออก)
ปล.ทุกสิ่งที่อาจารย์สอนมีค่าต่อชีวิตผม
ดิฉันอ่านไปรษณียบัตรจบแล้วก็เดินยิ้มกริ่ม ยิ้มกริ่ม ตลอดทางไปคณะ เพื่อนทักถามว่าถูกหวยมาหรือ
ดิฉันได้แต่ยิ้มกริ่มตอบไป หัวใจมันยิ้มกริ่ม ยิ้มกริ่ม ตลอดวัน
บันทึกเจาะถึงแก่น ของท่าน ไร้นาม คัดตัดมาครับ ให้พวกเรามาร่วมศึกษากัน
 |
http://gotoknow.org/blog/alternative/100481
คุณครูสอนผิด ของ ด๊อกเตอร์ ภาวดี ภักดี ร้องเอ้อ เฮ้อ ในใจ โลกทางการศึกษาเดี๋ยวนี้เล่นกันอย่างนี้เชียว ผู้ปกครองกับครู กำลังจะช่วยกันสร้างเยาวชนไปอย่างไรเนี่ย
ผู้ปกครองก็สอนลูกไม่มีสัมมาคารวะ ไม่รู้วิธีแก้ปัญหาแบบนุ่มนวล ครูก็สอนเด็กให้หัดเอาตัวรอด ว่าไม่ผิด ขอโทษไม่เป็น แล้วทั้งครูและผู้ปกครองก็สอนเด็กไม่ให้รู้จักการแก้ปัญหาแบบเผชิญหน้าตรงไปตรงมา กลับสอนเด็กด้วยการกระทำเป็นตัวอย่าง
- ว่าการต้องการเอาชนะ ทำอย่างไร
- การแก้ตัวทำอย่างไร
- การมีอัตตาทำอย่างไร
- การแก้ปัญหาทำอย่างไร
ไม่นึกถึงหัวอกเด็กกันบ้างเลย ว่าจะว้าเหว่หรือไม่ ทางนี้ก็ผู้ปกครอง ทางโน้นก็ครู
บันทึกนี้จึงขอบันทึกเพื่อเตือนตัวเองต่อสภาพน่าไว้อาลัยอย่างยิ่งของสังคมไทย
ทั้งครูและผู้ปกครองนั้นแหล่ะ ไม่คนใดก็คนหนึ่ง ต้องแจ้งไปยังผู้จัดพิมพ์คู่มือ....จะได้แจ้งไปทั้งประเทศ....เอาตัวรอดแต่ลูกตัวเองแล้วจะมาทำกังวลกับแค่เด็ก ป 3 ในห้องเท่านั้นไม่พอหรอก
ไร้นามมีความเห็นอย่างนี้แหล่ะ
ขออภัยที่พูดตรง
ปล.ไร้นามละสงสัยอย่างหนึ่งนะ ด๊อกเตอร์ในทางการศึกษาน่ะ เวลามันมีอะไรผิดพลาด เขาต้องหา "คนผิด" มาซ้ำเติมลับหลังก่อน "หาทางแก้ไขไปข้างหน้า" หรืออย่างไร
ครูในสายตาเด็กประถมน่ะคือ ทุกอย่างนะ เป็นทั้งซุบเปอร์แมน ทั้งฮีโร่ ทั้งนางฟ้า (และยักษ์บ้างบางที) ...ถ้าครูกับผู้ปกครองรู้จักกัน .ช่วยกันพูดกันดีๆ คนที่มีความสุขที่สุดคือเด็กแหล่ะ ...เด็กก็มั่นใจ ไว้วางใจ ไม่เกรงกลัวอนาคต ไม่เอาตัวรอด ไม่ดูถูกคนอื่น เพราะว่า ใจเด็กใสๆ สบายใจ เรียนก็มีความสุข
จริงไหมคุณครู
เห็นด้วยกับ คำของคุณครูที่ว่า "เด็กเป็นหลัก ผู้ใหญ่เราก็มาช่วยกันครับ"
เมือ่ไหร่จะทำอะไร นึกถึงใจเด็กไว้ก่อนเป็นดี เพราะวัตถุประสงค์หลักคือให้เด็กได้สิ่งที่ดี ถูกต้อง และปลอดภัย จริงไหมขอรับคุณครู
ขอบพระคุณที่แวะมาให้ความเห็นและชี้ทางออก เพื่อการต่อยอดทางความรู้สำหรับครูปฏิบัติการ
ต่อไปคนพิมพ์คู่มือครูก็จะต้องเพิ่มความระวังขึ้นด้วย ความรู้เปลี่ยนเร็ว และคู่มือก็ไม่ใช่ช่องทางเดียวสำหรับการหาคำตอบสำหรับคนเป็นครู..อย่างนั้นด้วยใช่ไหมคุณครูหนิง
สวัสดีครับท่านอวุโส
|
|
ขอบคุณครับท่าน ผมเห็นเป็น มิติใหม่ ที่สามารถรังสรรค์สิ่งดีๆ ให้แก่ ชาว G2K เป็นแรงกระตุ้น 2 ด้าน
ด้านหนึ่ง อำนวยความสะดวกแก่ชาว G2K ได้เห็นมาตรฐาน บล๊อกเกอร์ในสิ่งสร้างสรรค์
ด้านหนึ่ง เพิ่มความกระตือรือร้นในการเขียนบล๊อก และการดูศึกษาทิศทางการเขียนบล๊อก รวมถึงเป็นสะพานเชื่อมระหว่างกลุ่มต่างๆที่ยังไม่รู้จ้กกัน
ขอบคุณมากๆครับ มีข้อแนะนำเชิญเลยนะครับ
เมื่อ ศ. 25 พฤษภาคม 2550 @ 20:25 [271574]
เห็นพูดถึงพรหมวิหาร ๔ กันก็เลยนึกถึง บันทึกนี้ ของตัวเองครับ
และกลอนที่เขียนไว้นานแล้ว อันนี้ด้วยครับ
คนมากรัก
คนหลาย รักสังคมมัก จะติฉิน
เคยได้ยิน มานมนาน เกินขานไข
หญิงรักชาย ชายรักหญิง ต้องจริงใจ
อย่ามัวไป หลงเริงร่า หาคู่ชม
แท้ความรัก สูงส่งนัก ใช่ความใคร่
ยิ่งแจกจ่าย เท่าไร ยิ่งสุขสม
แบ่งใจรัก เผื่อแผ่ไป ให้สังคม
น่านิยม หรือตำหนิ ตริตรองดู
เห็นแก่ตัว มากมาก อยากได้รัก
ยิ่งอยากมาก ก็ยิ่งหนัก น่าอดสู
ทุกทุกอย่าง ต้องเป็นไป ตามใจกออู
แล้วจะรู้ รสรักได้ อย่างไรกัน
ลองสิลอง คิดใหม่ ด้วยใจว่าง
มองทุกอย่าง ด้วยใจ อย่าไปฝัน
ล้าง บวก-ลบ ชั่ว-ดี ที่ผูกพัน
จะพบวัน เบาสบาย ทั้งกายใจ
แล้วความรัก อันสูงค่า จะมาสู่
คำว่ากอ สระอู จะเลือนหาย
เห็นทุกอย่าง ตามเป็นจริง ได้มากมาย
พร้อมแจกจ่าย แบ่งรักไป ให้ทุกคน.