Mind & Spiritual (56) : “ตัวกู”... นั้นแน่ “น่าละอายยิ่งนัก”
จากบันทึกไปวัด ที่เล่ามานั้น ยังไม่จบเลยค่ะ มีสิ่งที่ให้ตามดูรู้เห็นอีก เยอะเลย ที่ชัดเจนมากก็คือ เรื่อง “ตัวกู” นี่แหละค่ะ เห็นชัดๆ เห็นจะๆ...ชัดแจ้งเลย ตอนนั้นเลย เดี๋ยวนั้นเลย
หลังจากที่เราเดินฝ่าความร้อนด้วยเท้าเปล่ารอบๆ เจดีย์เพื่อถ่ายภาพนั้น เราทิ้งหนังสือที่ไปบูชาจากศาลาธรรม วางไว้ในเจดีย์ค่ะ คิดว่าคงไม่หาย หรือหายก็ไม่เป็นไร ถือว่าเป็นการให้ทานไป ...ถึงตรงนี้จิตใจดีงามเป็นกุศลมากค่ะ “คิดดีมาก” ไม่นานเลยค่ะ เจอบททดสอบทางธรรมเลยค่ะ เมื่อเดินย้อนกลับมาในเจดีย์ เจอคุณตาคนหนึ่งกำลังก้มๆ เงยๆ หยิบจับหนังสือของเราอยู่ เลือกอย่างสบายใจ...
“เฮ้ย...นั่นของของฉันนี่”... ในจิตคิดอย่างนี้เลยค่ะ คิดแรง คิดดังก้องอยู่ในใจเลยค่ะ... คิดปุ๊บรู้ปั๊บเลยว่า “ตัวกู” หรือ self นี่กำลังทำงานอย่างแรงเลย คุกกรุ่นอยู่ในใจก้องให้ระอุยิ่งกว่าร้อนที่ฝ่าเท้าอีกค่ะ
รีบเดินเข้าไป และบอก “คุณตาขานี่หนังสือหนูที่ไปบูชามาค่ะ...” คุณตารีบขอโทษค่ะ.. ความละอายในใจเกิดขึ้นอย่างแรง คุณตาเลยถามว่าไปได้มาจากที่ไหน “ตานึกว่าเอามาวางไว้แจก”... ยิ่งทุกข์ซ้ำเข้าไปในใจอีกค่ะ ละอายต่อการกระทำภายใน อันเกิดเป็นความคิดชั่วที่คิดว่านี่คือ “ของฉัน” พูดภาษาทางธรรมก็คือ “ของกู” นั่นเอง...
ความโง่ยังฝังอยู่ค่ะ... “ปัญญา” ยังไม่เกิดค่ะจนคุณตาท่านนั้นเดินไปตามทางที่เราชี้ทางไป “ธรรมศาลา” ความโง่ลดลง ว่าเราน่าจะแบ่งปันหนังสือนั้นให้ท่านด้วย คิดได้รีบเดินตามท่านไปหวังจะให้ท่านเลือกหนังสือแบ่งไปค่ะ แต่ตามไปทันที่ “ธรรมศาลา” ดิฉันจึงเดินเข้าไปคุยกับท่านอีก ท่านกลับ “ขอบคุณ” อีกครั้งเรื่องหนังสือ
ดิฉันได้แต่วางอุเบกขาต่อ “เวทนา” ที่เกิดขึ้นในใจ “ตน” และขอบคุณเรื่องราว คุณตาท่านนั้นที่สอนให้รู้จัก “ตัวกู” อย่างชัดแจ่มแจ้งเลยค่ะ
ความเห็น (8)
น้องอุ๋ยค่ะ
ความคิดของเรานั้นมาเร็วและไปเร็วเสมอค่ะ
หนูก็เคยคิดไม่ดี
แล้วก็ทำไม่ดี
พอมานึกทีหลังก็เสียใจ
แต่เมื่อเราคิดดีได้ก็ถือว่าดีแล้วแหละค่ะ
สวัสดีค่ะ...น้องอุ๋ย เมื่อ พ. 18 เม.ย. 2550 @ 11:46 จาก 125.24.196.29
ตามดู...รู้จิตอย่างเท่าทัน
เรียนรู้และเรียนรู้อย่างละเอียดขึ้น...และละเอียดขึ้นค่ะ
ขอบคุณนะคะที่แวะมาแบ่งปันแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ
(^____^)
ขอบคุณค่ะ
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ...ดร.กมลวัลย์ ลือประเสริฐ
กะปุ๋มขอเรียกว่าเป็น "ความโง่" ตามทางธรรมหรือ"อวิชชา" ดีกว่าค่ะ มันลงถึงกิเลสดีค่ะ ครูบาอาจารย์ทางธรรมมักจะบอกว่า "เราโง่" ยิ่งนัก และเราเองเรามักยอมรับในความโง่เขลา..และมืดบอดทางปัญญาของตนเองไม่ได้...
ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายและแลกเปลี่ยนเรียนรู้
(^____^)
กะปุ๋ม
แค่พี่กะปุ๋มดูจิตทันก็ดีแล้วครับ ว่าจิตเกิด ตั้งอยู่ดับไป เปลี่ยนแปลง
ผมก็กำลังฝึกอยู่ครับ เพราะมีอาจารย์สอนให้ฝึกเยอะเลย(คนไข้อ่ะนะครับ..อิอิ)
สวัสดีค่ะคุณหมอปฏิภาคย์ เมื่อ พ. 18 เม.ย. 2550 @ 12:41 จาก 125.24.195.134
ดีใจมากเลยค่ะ...ที่เข้ามาเจอความเห็นของคุณหมอ... ใช่แล้วค่ะ..."คนไข้" นั้นคือครู... และพี่กะปุ๋มเองก็มักขอบคุณคนไข้ของตนเองเสมอที่เข้ามาให้เรียนรู้เรื่อง "ชีวิต"...และความทุกข์
ขอบคุณนะคะ
(^_____^)
กะปุ๋ม
เก็บตกได้เทคนิคนี้ วิธีดีน่าแปลกใจ
สวัสดีค่ะ...คุณ Man In Flame
การ์ตูนที่ส่งมาดีมากเลยค่ะ...แม้จะอ่านและฟังไม่รู้เรื่องแต่ก็พอเข้าใจได้บ้างค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
(^_____^)
กะปุ๋ม