ฝรั่งเศสก็เหมือนอ่าน Harry Potter แปลนะ อินเดียน่าจะเก่งอังกฤษกว่ายุโรปอีก?
คือถ้าจำเป็นต้องอ่านจริงๆ ก็จะอ่านได้เอง? ผมลองอ่่าน thesis ภาษาฝรั่งเศสที่ไม่เคยเรียนมาก่อน ใช้ systrans บ้าง dict บ้างก็พอจะอ่านออก น่าจะง่ายกว่านิยาย?
พูด เรียน กับ เทศ ก็ดีเหมือนกัน เพราะว่าไม่มีทางเลือก จำเป็นต้องพูด ก็มักจำพูดได้
ครูสมัยเก่า ที่ไม่ค่อยเก่งก็มีนะ เก่งก็มี ระบบการศึกษาเองก็เหมือนจะแปลกๆ ด้วย สอบ ent' งี้อาจจะพูดไม่รู้เรื่องก็สอบได้ เป็นต้น
ตอบคุณ วิไล วัชรพิชัย
การอ่านภาษาอังกฤษบ่อยๆ ก็เป็นวิธีการที่บางท่านทำอยู่ แต่บางทีก็ไม่ได้ผลที่น่าพอใจ โดยเฉพาะเรื่องความเข้าใจเนื้อเรื่องทำอย่างไร จะอ่านได้รู้เรื่องได้อย่างรวดเร็ว โดยใช้เวลาน้อยลง ไม่ต้องอ่านมากเหมือนเราอ่านภาษาไทยได้อยางรวดเร็ว ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นดีๆครับ
ตอบคุณบ่าววีร์
น่าจะเป็นเพราะฝรั่งเศสเป็นชาตินิยมและภูมิใจภาษาตน ส่วนอินเดียเพราะภาษาอังกฤษเป็นภาษาราขการ
นิยายใช้ภาษาพูดแบบบ้านๆของฝรั่ง( colloquial)ก็นิยายเป็นฉากพูดนี่ครับ แล้วเราก็ไม่ได้เรียนภาษาพวกนั้น ก็อ่านยากสักหน่อย
สอบเอนท์ต้องฝึกทำข้อสอบให้ไว คนเก่งอังกฤษยังทำข้อสอบไม่ทันเลย เคยสอน course ent เด็กยังตอบได้ไวกว่าครูอีก
ครูสมัยเก่านี่ที่เก่งมากๆ มีหลายคนขนาดเขียนหนังสือขายให้ฝรั่ง อาจเป็นเพราะสมัยก่อนคนเรียนน้อย คนที่เรียกนี่คงรักจริงๆ
โทษทีครับพิมพ์ผิด แล้วยังไปบันทึกอีก
คนที่เรียนนี่ต้องรักจริงๆเลยครับ
ผมก็คนหนึ่งครับอ่านอังกฤษไม่ออกตอนนี้เรียนมหาลัยแล้ว มหาลัยดังด้วย ตก2 รอบแล้ววิชาอื่นไม่ยากครับแต่อังกฤษยากมากครับ
อยากอ่านภาษาอังกฤษออกทำอย่างไรดีv
ตอนนี้ผมเรียนปริญญาตรีอยู่ แต่อ่านไม่ออกซักตัว อ่านออกแต่พวกง่าย ๆ what do to ประมาณนี่
มีวิธีแนะนำผมไม ผมจะต้องทำไงถึงจะอ่านออกซักทีครับ
ปล.ผมพึ่งท่อง เอถึงแชด ได้ตอน ม.6 อิอิ อาการหนักไม่กล้าไปสมัครงานอะไรเลย
ตอนนี้เรียนอยู่ ปวช.ปี2 แล้วยังอ่านภาษอังกฤษไม่ออกเลยสักตัวอยากกลับไปเรียนตั้งแต่พื้นฐานก็อายกับคนที่อายุน้อยกว่าเราตอนแรกก็
นึกว่าภาษาอังกฤษมันไม่สำคัญอะไรมากนักแต่พอเราเรียนสูงขึ้นมันทำให้เราคิดว่าภาษาอังกฤษมันเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของเราเอง
วิชาที่เราไม่ชอบมากที่สุดก่อคือ (วิชาภาษาอังกฤษ) เพราะเราอ่านไม่ออกไม่เข้าใจในภาษาอังกฤษเลยพอถึงตอนสอบอ่านก็ถามเพื่อน
ว่าคำนี้อ่านว่าอะไรแล้วก็จดภาษาไทยเอาไว้จิงๆแร้วจะคิดว่าอ่านภาษาไทยก็ว่าได้เพราะอ่านภาษาอังกฤษไม่ออกเรยถ้าไม่มีภาษาไทย
เขียนเอาไว้ก็ไม่รู้ว่าคำๆนี้มันอ่านว่าอะไรบ้างพอถึงเวลาสอบก็เอาแต่ลอกข้อสอบเพื่อนเพราะอ่านไม่ออกบ้างครั้งก็อายตัวเองเหมือนกัน
ว่าเรียนถึง ปวช.2 แต่อ่านภาษาอังกฤษไม่ได้เลยเป็นเพราะเราไม่ตั้งใจเรียนตั้งแต่แรกไม่งั้นก็คงไม่ต้องอายตัวเองแบบนี้หร๊อกเพราตัว
ของเราเองทั้งนั้นมันไม่ต้องโทษที่ใครเลยคำที่อาจารย์เคยว่าเคยสอนเราให้ตั้งใจเรียนแล้วเราไม่ฟังอาจารย์ผลสุดท้ายผลเสียก็ตกมาที่
ตัวของเราเองทั้งนั้นอยากอ่านออกเขียนได้เหมือนเพื่อนคนอื่นเค้าบ้างแต่ก็ไม่มีวิธีจะให้ตัวเองอ่านภาษาอังกฤษได้สักที อยากอ่านออก
เขียนได้ เพื่อนอนาคตของตัวเองในวันข้างหน้ารู้ภาษากฤษเอาไว้ถึงมันจะไม่ใช่ภาษาบ้านเราที่พูดกันทุกวันนี้แต่มันเป็นสิ่งจำเป็นทุกด้าน
ของชีวิตประจำวันก็เป็นได้ บ้างครั้งก็คิดสงารพ่อแม่ที่ส่งเราเรียนแล้วเราเรียนไม่ได้เลยไม่มีความรู้ภาษาอังกฤษไว้ประทังชีวิตตัวเราเอง
เรย กว่าเราจะคิดได้กว่าเราจะสำนึกก็ต้องเจอดั้วยตัวเองเงินทุกบาททุกสตังที่พ่อแม่ให้เราไปเรียนสุดท้ายก็ไม่มีความรู้ติดตัวเราเอาไว้เลย
เรามัน......(( โง่ ๆๆๆ ))
ตอนนี้เรียนอยู่ ปวช.ปี2 แล้วยังอ่านภาษอังกฤษไม่ออกเลยสักตัวอยากกลับไปเรียนตั้งแต่พื้นฐานก็อายกับคนที่อายุน้อยกว่าเราตอนแรกก็
นึกว่าภาษาอังกฤษมันไม่สำคัญอะไรมากนักแต่พอแร้วเรียนสูงขึ้นมันทำให้เราคิดว่าภาษาอังกฤษมันเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของเราเอง
วิชาที่เราไม่ชอบมากที่สุดก่อคือ (วิชาภาษาอังกฤษ) เพราะเราอ่านไม่ออกไม่เข้าใจในภาษาอังกฤษเลยพอถึงตอนสอบอ่านก็ถามเพื่อน
ว่าคำนี้อ่านว่าอะไรแล้วก็จดภาษาไทยเอาไว้จิงๆแร้วจะคิดว่าอ่านภาษาไทยก็ว่าได้เพราะอ่านภาษาอังกฤษไม่ออกเรยถ้าไม่มีภาษาไทย
เขียนเอาไว้ก็ไม่รู้ว่าคำๆนี้มันอ่านว่าอะไรบ้างพอถึงเวลาสอบก็เอาแต่ลอกข้อสอบเพื่อนเพราะอ่านไม่ออกบ้างครั้งก็อายตัวเองเหมือนกัน
ว่าเรียนถึง ปวช.2 แต่อ่านภาษาอังกฤษไม่ได้เลยเป็นเพราะเราไม่ตั้งใจเรียนตั้งแต่แรกไม่งั้นก็คงไม่ต้องอายตัวเองแบบนี้หร๊อกเพราตัว
ของเราเองทั้งนั้นมันไม่ต้องโทษที่ใครเลยคำที่อาจารย์เคยว่าเคยสอนเราให้ตั้งใจเรียนแล้วเราไม่ฟังอาจารย์ผลสุดท้ายผลเสียก็ตกมาที่
ตัวของเราเองทั้งนั้นอยากอ่านออกเขียนได้เหมือนเพื่อนคนอื่นเค้าบ้างแต่ก็ไม่มีวิธีจะให้ตัวเองอ่านภาษาอังกฤษได้สักที อยากอ่านออก
เขียนได้ เพื่อนอนาคตของตัวเองในวันข้างหน้ารู้ภาษากฤษเอาไว้ถึงมันจะไม่ใช่ภาษาบ้านเราที่พูดกันทุกวันนี้แต่มันเป็นสิ่งจำเป็นทุกด้าน
ของชีวิตประจำวันก็เป็นได้ บ้างครั้งก็คิดสงสารพ่อแม่ที่ส่งเราเรียนแล้วเราเรียนไม่ได้เลยไม่มีความรู้ภาษาอังกฤษไว้ประทังชีวิตตัวเราเอง
เรย กว่าเราจะคิดได้กว่าเราจะสำนึกก็ต้องเจอด้วยตัวเองเงินทุกบาททุกสตังที่พ่อแม่ให้เราไปเรียนสุดท้ายก็ไม่มีความรู้ติดตัวเราเอาไว้เลย
เรามัน......(( โง่ ๆๆๆ ))