ความสุขของคนเราหาได้ไม่ยากถ้ารู้จักหาให้เป็น เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นธรรมชาติมีอยู่ทั่วไป
ความสุขของเด็กน้อย ๆก็อยู่ที่เขาได้เล่นในสิ่งที่เขาสนใจและเป็นความต้องการเฉพาะหน้าเขาจะเล่นแบบลืมสิ่งใด ๆทั้งสิ้นเลย
ความสุขของผู้ใหญ่และแต่ละคนก็แตกต่างกันออกไปเพราะนานาจิตตังใครชอบสิ่งใดเมื่อได้สิ่งนั้นก็เป็นความสุข
เมื่อมองในวงการคำสอนทางศาสนาหลักพุทธธรรมสอนเรื่องความสุขเอาไว้มากดังมีคำกล่าวที่เราได้ยินอยู่เสมอเช่น
การสั่งสมบุญนำความสุขมาให้...สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มีเลย...ความสุขเกิดจากการให้ทาน...เป็นต้น
เรื่องของการให้นี้มีความลึกซึ้งและซับซ้อนมาก...เพราะการให้มีหลายประเภท...เป็นการให้ที่ทำให้จิตใจเราเบาสบายไร้กังวล...เช่นการช่วยให้เด็กน้อย ๆได้ดื่มนม...
การอาบน้ำให้เด็กน้อย ๆ การร้องเพลงกล่อมลูก...การให้เวลาแก่ลูก ๆ โดยเป็นเพื่อนเล่นกัน...การมีเวลาให้กับคนที่เรารัก...การแบ่งปันสิ่งที่ดีดีแด่เพื่อน ๆที่มาเยือน...
วันนี้คุณทำอะไรดีดีให้ผู้อื่นได้มีความสุขใจหรือยังครับผม...
กล่าวโดยสรูปแล้วเหมือนกับจะบอกว่าความสุขคือการที่เรามีเวลาทำอะไรดีดีให้เพื่อนร่วมโลกได้มีความสนุกเบาสบายร่าเริงสดใสไปกับวันเวลาที่หมุนเวียนตลอดไปนั่นเอง ฮา ๆ เอิก ๆ.
สวัสดีครับ คุณ
ผมกำลังจะไปให้สิ่งดีๆกับหลายๆคนครับ ...
สิ่งดีก็ต้องดี ...แต่แง่คิดอย่างหนึ่งได้ฟังมาว่า...
นาน ๆดี...นะ...มันจะดีนาน ๆ จริงมั๊ยครับคุณ
ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ