ได้ข้อคิดอะไรจากการพบอาจารย์ที่ปรึกษา


ตัดความกลัวที่เป็นปัญหาใหญ่ออกไปเสีย ก็จะพบกับหนทางสว่างไสว จะมองเห็นเส้นชัยอยู่ไกลๆ เดินทางต่อไปบนเส้นทางสว่างไสวนั้น ฟันฝ่าอุสรรคขวากหนามต่อไป เพราะหนทางนี้ ต้องไม่ได้ปูไปด้วยกลีบกุหลาบ หรือหอมหวลสักเท่าไร เมื่อถูกบีบรัดด้วยเวลา ก็ต้องมุ่งหน้าต่อไป อย่างเต็มพิกัด
ในขณะที่นั่งคุยกับอาจารย์ที่ปรึกษาที่ให้ความเป็นกันเองอย่างมาก  จนความกลัวทั้งหลายที่ติดอยู่  ได้หลุดพ้นออกไปจากตัวของครูอ้อย 
สัมผัสได้เมื่อ  ได้รับรู้จากการพูดของอาจารย์ที่ยอมรับความคิดเห็นจากลูกศิษย์ที่มีอายุแล้วอย่างครูอ้อย   
อาจารย์ได้ปล่อยให้ครูอ้อยพูดในสิ่งที่ต้องการ  และสิ่งที่มีอยู่แล้ว  
จากนั้นอาจารย์ก็ชี้ทางให้ครูอ้อยทันที   โดยบอกให้อย่างชัดเจนว่า   หนทางที่ครูอ้อยเลือกที่จะเดินนั้นถูกต้องแล้ว   ครูอ้อยรู้สึกว่า   หนทางนั้นสว่างขึ้นทันใด   เหมือนปาฎิหาริย์  
แต่จริง  ครูอ้อยนิ่งฟังอาจารย์  จำได้ทุกข้อความ  และสะกิดใจที่คำพูดหลายข้อหลายคำพูด 
ในวันนี้  ในบันทึกนี้   จะกล่าวเพียงเรื่องเดียว  คือ เรื่อง  ความเข้าใจผิด  
ซึ่งท่านอาจารย์ที่ปรึกษา  ชี้ให้เห็นถึงเรื่องความเข้าใจผิดที่ครูอ้อยมีอยู่  ไม่ใช่ครูอ้อยคนเดียวหรอก  กลับกลายคนส่วนใหญ่ในสาขาเทคโนโลยีการศึกษา  ที่มีความเข้าใจผิด  ซึ่งครูอ้อยก็มองแบบนั้น  
เพียงแต่ครูอ้อยยังไม่กล้าคิด  โดยไม่มีความรู้เป็นอาวุธ  ได้แต่คิดเงียบๆ  พอดึงเอาความคิดนี้ออกมาเป็นอาวุธ  จึงรู้สึกว่า....ถูกใจอาจารย์ทีเดียว...
สรุปแล้ว ความเข้าใจผิดนี้  กลับกลายเป็นเรื่องดีสำหรับครูอ้อยที่จะจัดทำดุษฎีนิพนธ์ต่อไป  
อาจารย์ให้หนทาง  และชี้ทาง  ตลอดจนให้แสงสว่างจริงๆ  เรื่องที่อึดอัด  และไม่รู้จะทำอะไร  จึงเป็นอัยว่า.....รู้แล้ว....ทำได้แล้ว
หมายเลขบันทึก: 87208เขียนเมื่อ 29 มีนาคม 2007 00:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:58 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)
เป็นกำลังใจให้แม่อ้อยครับ ไม่ต้องทุกข์ใจอีกแล้ว

สวัสดีค่ะคุณจ๊อด  Mr_Jod

  • ความทุกข์ใจ  หากเรานำมาคิดและติดพันกับมัน  มันก็จะติดตามพัวพันกับเราไปตลอดชีวิต   เราต้องปล่อยวาง  ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ  ย่อมมีทุกข์  เพียงแต่ว่า  จะนำทุกข์มาใส่ตัวเราหรือเปล่า  หัดทำตัวทำใจให้ว่างนะคะ
  • ขอบคุณที่เป็นกำลังใจในเรื่องเรียน  ครูอ้อยจะพยายามค่ะ
  • คุณจ๊อด..ใช้สตินะคะในการคิดและตัดสินใจ
  • ครูอ้อยตามไปอ่านแล้ว..เรื่องยากกว่านี้คุณจ๊อดยังทำได้...เรื่องนี้ขี้ประติ๋ว...สบายมากค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

  • ขอบคุณแม่อ้อยมากครับ
  • แก้ปัญหาแล้ว ขอถอยออกมาอยู่ห่างๆ เป็นเพื่อน สนิท เป็นพี่น้องที่เข้าใจกัน
  • แบบนี้มีความสุขมากกว่า

ขอบคุณแม่อ้อยครับ

  • เห็นไหมล่ะคะ   การคิด  ตริตรองให้พบกับความจริง..จะพบกับความจริงที่หลีกหนีไม่ได้
  • การถอยมาอยู่ห่าง..ไม่ใช่การหนีหน้านะคะ..นั่นไม่ใช่การหลีกปัญหา

โชคดีค่ะ

  • ใช่ครับ ต้องยอมรับความเป็นจริงที่เกิดขึ้น
  • ขอบคุณคำแนะนำของแม่อ้อยมากครับ

 

  • เคยอ่านบันทึกใน gotoknow นี่แหละครับที่บอกว่าอาจารย์ที่ปรึกษากับนักเรียนป.เอก เป็นเหมือนสามีภรรยากัน ต้องประคับประคองกันจนจบ
  • มาเป็นกำลังใจให้ครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์...Aj Kae

ยิ่งนานวัน  ยิ่งไม่ค่อยได้พบท่านเลยค่ะ

สัปดาห์นี้ต้องไปหาบ้างค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท