ผมเขียนภาพสีน้ำนี้ ใช้เวลาสองอาทิตย์ หลังจากตั้งท่ามา ๑ อาทิตย์ หลังจากงานชิ้นที่แล้ว(น้ำ ป่าและทางเดิน) เสร็จลง ตั้งใจไว้ว่าอยากจะเขียนเมื่อไหร่ก็เขียน เสร็จเมื่อไหร่ช่างหัวมัน
ภาพนี้เขียนจากภาพถ่ายที่งานพืชสวนโลก ตั้งใจให้ภาพเป็นกลางคืน แต่เขียนไปเขียนมา ขี้เกลียดเพิ่มสี จึงหยุด เขียนด้วยเทคนิคเปียกบนแฉะ และแห้งบนแห้ง แต่ครั้งหน้าภาพอาจเปลี่ยนไป เมื่ออารมณ์ของการละเลงมันเปลี่ยนแนวครับ
และจะไปเขียนนอกสถานที่ในเชียงใหม่มาฝากกันครับ
เป็นภาพวาดที่สีน้ำที่มีพลังมากครับ
ดูจากการให้สีและฝีแปรง แสดงให้เห็นถึงจิตใจว่ามีพลังหนึ่งที่ขับเคลื่อนอยู่ภายใน....อยากเขียนรูป ขัดข้อง โต้แย้งอยู่ลึกๆ
ความเด่นทั้งหมดอยู่ที่มวลท้องฟ้า ตัววัดเชียงทองกลับดูเบาบางไป และขาดปริมาตรของความแน่นที่เป็นสิ่งก่อสร้าง
เรื่อง Perspective อีกนิดหนึ่งครับ อาจารย์มีความแม่นยำในการร่างรูปและสัดส่วนของภาพถูกต้องดีมากครับ เพียงแต่เส้นวิ่งของแนวกำแพงด้านล่างวิ่งเฉียงขึ้นมาก ทำให้เส้นถนนเข้าวัดและตัววิหารดูขัดกันเล็กน้อย(ตัววิหารต้องยกด้านท้ายขึ้นอีกนิด) จึงจะดูรับกันกับเส้นวิ่งของถนน
นอกนั้นดีมากแล้วครับ...เทคนิดที่เขียนแสดงถึงประสบการณ์และความชำนาญที่หาตัวจับยากคนหนึ่ง หากได้พัฒนาต่อไป ผมว่าจะเป็นมือหนึ่งทางสีน้ำได้สบายครับ
ขอบคุณครับ อ.paew อ.นายสะลวง อ.พิชัย กรรณกุลสุนทร ที่ให้กำลังใจและข้อคิดเห็นต่อรูปภาพสีน้ำที่ผมเขียนขึ้น ผมเขียนด้วยเหตุผลหลักอย่างนี้ครับ
ขอบคุณอีกครั้งครับ
สวยง่า~=="
สวยครับ ประสบกรณ์ความรู้สึกและความฝัน...ทุกอย่างรวมกันได้อย่างลงตัว
ชอบครับ สีดูจิงจังกับบรรยากาศดีครับ