ฝรั่งอยากบวชพระ...ไม่แปลก
ฝรั่งอยากบวชและสนใจพุทธศาสนา
Text : Ka-Poom
……………………………………………………
-------> เมื่อวานมีนัดกับเพื่อนรุ่นพี่ อ.ละเอียด วงศ์ภูมิเมือง หรือพี่เอียดที่ดิฉันคุ้นเคย เพื่อนรุ่นเดียวกันสมัยเรียนจิตวิทยาให้คำปรึกษา ที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น เป็นนัดที่คุยกันสักชั่วโมงสองชั่วโมง ก่อนที่พี่เอียดจะเดินทางไปหนองคายในตอนเย็น…บอกว่ามีฝรั่งมาด้วย อยากคุยเรื่อง “สติ” เป็นฝรั่งที่สนใจในพุทธศาสนามากและอยากบวช
-------> ดิฉันไปนั่งรอที่ร้านพิซซ่าแอนด์เบรคประมาณเกือบชั่วโมงได้ เพราะคลาดเคลื่อนกันเรื่องเวลานิดหน่อย เพราะพี่เอียดพาฝรั่งไปร่วมพิธีงานศพ มาถึง...ฝรั่งจริงๆ ค่ะ เพราะเป็นชาวฝรั่งเศส เป็นอาสาสมัครมาทำงานทางด้านแลกเปลี่ยนเชิงวัฒนธรรม ที่ อ.ปากคาด จ.หนองคาย
-------> กลุ่มพี่เอียดมาด้วยกันสี่คน มีพี่เอียด มิสเตอร์โยโย่ (ชื่อจริงดิฉันจำไม่ได้ค่ะ) พี่รุ่งเพื่อนพี่เอียด และเอ๋ เพื่อนผู้เป็นนักกิจกรรมบำบัดที่ทำงานทางด้านเด็กออทิสติก ลาออกไปทำงานทางด้านการบำบัดและการสอนเด็กออทิสติกโดยเฉพาะที่เวียงจันทร์ ประเทศลาว
-------> การพูดคุยเมื่อวาน...แลกเปลี่ยนเรื่องการดูแลสุขภาพ คุยเรื่องอาหาร ธรรมชาติบำบัด เป็นการแบ่งปันแนวทางการปฏิบัติของตนเอง แล้วเกิดการเปลี่ยนแปลงในตนเองอย่างไรบ้าง ซึ่งพี่รุ่งกับดิฉันเห็นพ้องต้องกันว่า หากเราเริ่มที่เราก่อน ทำไปเรื่อยๆ แล้วคนรอบข้างเราก็จะได้รับอิทธิพลของแนวทางการปฏิบัตินั้นไปด้วย อย่างเช่น คนในครอบครัว เพื่อน เพื่อนร่วมงาน เหล่านี้
-------> จากนั้นคุณมิสเตอร์โยโย่...ได้เล่าถึงแนวทางที่ตนเองได้ฝึกสมถะกรรมฐาน และวิปัสสนากรรมฐานให้ฟัง จากนั้นได้แสดงทัศนะในมุมมองที่ตนเองได้พบตั้งแต่มาอยู่เมืองไทยว่า คนไทยนั้นไม่ค่อยรู้จักศาสนาพุทธ ...ที่ว่ารู้จักในที่นี้ หมายถึงว่า ความรู้จักที่ลึกซึ้ง ในศาสนาที่ตนเองนับถือ และการปฏิบัติในชีวิตประจำวัน
คุณมิสเตอร์โยโย่ มาอยู่ที่เมืองไทยได้ประมาณ เจ็ดแปดเดือนเห็นจะได้... ได้ถามดิฉันว่าการปฏิบัติที่ดิฉันปฏิบัตินั้นเป็นอย่างไร มีความก้าวหน้า และเกิดการเปลี่ยนแปลงต่อตนเอง อย่างไร
-------> ดิฉัน...ก็เล่าให้ฟังว่าสำหรับตนเองนั้น ทำให้นิ่งขึ้น สงบขึ้น พิจารณาเหตุต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับชีวิตตามความเป็นจริงมากขึ้น เข้าใจในความทุกข์มากขึ้นทำให้ไม่ต้องดิ้นรนหาความสุขอะไรมากมายนัก เพราะหากเราเข้าใจในความทุกข์ที่เกิดขึ้นกับตัวเราแล้ว เราจะอยู่กับความทุกข์นั้นได้อย่างไม่ทรมาณมาก และที่สำคัญการฝึกและปฏิบัติทำให้เราเกิด “ปัญญา”.... คิดแก้ปัญหาและเรื่องต่างๆ ได้ดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน
-------> นอกจากนี้ยังส่งผลต่ออารมณ์ ความรู้สึก นึกคิดของเราด้วย คุณมิสเตอร์โยโย่ บอกว่าตัวเองค่อนข้างหลงใหลในวิถีพุทธ และเริ่มฝึกกับพระอาจารย์ตามแนวทางของหลวงปู่ชา... และตอนนี้กำลังเรียนภาษาบาลี-สันสกฤต เพื่ออยากทำความเข้าใจในหลักคำสอนมากขึ้น
วิถีของคุณ มิสเตอร์โยโย่ ที่อยู่เมืองไทยนี้จะตื่นแต่เช้ามืด เตรียมหุงหาอาหารไปใส่บาตรด้วยตนเอง จากนั้นก็ฝึกปฏิบัติ และหากมีเวลา ก็จะพูดคุยสนทนาธรรมกับพระอาจารย์ที่วัด เป็นประจำ ก่อนกลับคุณมิสเตอร์โยโย่ ก็บอกกล่าว...ล่วงหน้าร่วมงานพิธีอุปสมบทของตนเอง ในวันที่ 19 เมษายน ที่ อ.ปากคาด จ.หนองคาย...
ความเห็น (14)
ขอบคุณค่ะ...คุณออต
จะรีบจรลีไปโดยเร็วค่ะ...คราวหน้าคุณมิสเตอร์โยโย่มาอีกพี่จะไปพาร้านเล้าข้าว ไปเล่าให้ฟังค่ะ...เสียดายว่าเมื่อวานมีเวลาน้อยๆ นิด...ไม่งั้นจะได้พาทัวร์เชิงวัฒนธรรม และหากโชคดี... อาจได้เจอ อ.ออต...เจ้าพ่ออนุรักษ์วัฒนธรรมอิสานด้วยค่ะ...
(^_________^)
ขอบพระคุณค่ะ...ท่าน อ.หมอ JJ
ทราบข่าวว่าคุณยายท่านกลับบ้านแล้วเหรอคะ...รู้สึกดีใจจังเลยค่ะ...กะปุ๋มะลึกถึงท่านเสมอค่ะ
(^_____^)
เรียนท่าน Dr.Ka-Poom
แม่มานียังไม่ได้กลับมีแผล Bed Sore ครับ ท่าน อาจารย์หมอณรงค์ให้นอนอยู่ต่อครับ
มาเยี่ยม...
มาเจอรูปใหม่นึกว่าสาวน้อยที่ไหน...
วิถีของคุณ มิสเตอร์โยโย่ ที่อยู่เมืองไทยนี้จะตื่นแต่เช้ามืด เตรียมหุงหาอาหารไปใส่บาตรด้วยตนเอง จากนั้นก็ฝึกปฏิบัติ
การให้ทานนี้เป็นจุดเริ่มต้นของการเข้าถึงธรรม เริ่มจาก
ทาน....ศีล...และภาวนา.
ขอบพระคุณค่ะอาจารย์หมอ JJ
....ว้าๆ กะปุ๋มตกข่าว..ไปแบบบิดเบือนมากเลยค่ะ...เอาใจช่วยคุณยายให้สุขสบายค่ะ...เกิด Bed Sore นี่สะท้อนอะไรบางอย่างนะคะอาจารย์....
ท่านอาจารย์ umi
ขอบพระคุณค่ะที่มาต่อเติมให้ค่ะ...
หากเราเริ่มจาก...การให้ทาน นี่ช่วยให้การทำธัม...สิ่งอื่นๆ ได้ง่ายขึ้นนะคะ...
(^_____^)
ขอบพระคุณค่ะอาจารย์ paew
พี่อึ่งอ๊อบ...ส่งข่าวอยู่ค่ะ...หากแต่กะปุ๋มติดภาระกิจก่อนแล้วค่ะ...เสียดายมากเลยค่ะ เพราะอยากได้ไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้สิ่งดีดีค่ะ...
กะปุ๋มเลยไม่ได้เจอตัวเป็นๆ ของท่าน อ.แป๋วสักทีนะคะหากมีโอกาส...จะให้คุณน้อง-พิชชา พาไปคารวะค่ะ...
(^_______^)
ยินดีค่ะ...อ.แป๋ว....แล้วค่อยหาวันเหมาะๆ นะคะ กะปุ๋มมาทุกสัปดาห์อยู่แล้วค่ะ...ประมาณวันพฤหัสหรือวันศุกร์นี่ก็สถิตย์ที่ขอนแก่นแล้วค่ะ...กว่าจะจรลีกลับไม่เช้าวันจันทร์ก็เช้าวันอังคารค่ะ...
(^______^)
ถ้า อ.แป๋วเดินสวนกับเด็กหน้าตาประมาณสิบเก้า (มิสเตอร์โยโย่ทายว่ากะปุ๋มอายุ 19 ปีค่ะ) หน้าคุ้นๆ คล้ายๆ กะปุ๋มนี่ทักได้เลยนะคะ....อิอิ...กะปุ๋มเองแหละค่ะ...555....