คำบอกเล่าจากสายตาที่รอคอย


สายตา แววตา คำบอกเล่า คือเรื่องราวที่ควรคำนึงคิด จากเด็กถึงผู้ใหญ่
     ผู้ที่พ้นจาก "วันเด็ก" ไปแล้วทุกคน  มักจะเคยชินกับคำสอนที่ว่า  อดีตเป็นบทเรียนที่ดีสำหรับอนาคต  ดังนั้นโลกของผู้ใหญ่จึงมักเต็มไปด้วยภาพแห่งความทรงจำในอดีต  ส่วนโลกของเด็กนั้นเล่า  เขาอยู่กับความใฝ่ฝันของวันข้างหน้า  ตระหนักถึงความเป็นจริงแห่งปัจุบัน  และปล่อยอดีตทิ้งไว้กับกาลเวลาที่ผ่านเลยไป  แง่มุมการมองโลกและชีวิตระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่จึงอยู่ไกลกันสุดกู่  ถ้าหากผู้ใหญ่ในฐานะของผู้มีโลกทัศน์กว้างกว่าจะยังยึดติดอยู่กับอดีต  จนไม่อาจรับรู้ถึงความเป็นไปและความใฝ่ฝันแห่งปัจุบันของเด็ก ๆ ได้  อยากขอวิงวอนท่านผู้ใหญ่ได้โปรดหันมามองถึงเด็ก ๆ เหล่านั้นบ้างว่าเขามีความต้องการอย่างไร  อย่าตัดสินใจเองโดยไร้ซึ่งแววตาของคำบอกเล่าจาก เด็ก ๆ
คำสำคัญ (Tags): #tonaoy
หมายเลขบันทึก: 82175เขียนเมื่อ 6 มีนาคม 2007 11:00 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:39 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
   คุุณชูวิทย์คะ...วัยเด็ก  ค่ะ
ในวัยเด็ก...เราเรียนรู้เพียงคำว่า " ถูก กับ ผิด"  แต่เมื่อเวลาผ่านไป  สิ่งที่เราได้เรียนรู้เพิ่มคือคำว่า " ควร หรือ ไม่ควร "  ถูกกับผิดเรียนรู้ง่ายตามหลักการซึ่งเหมือนขาวกับดำ  แต่ควรหรือไม่ควร และดีกับชั่ว เรียนรู้ได้ด้วยมโนธรรมของตัวเอง เด็กคือรากแก้วของครอบครัวที่จะเติบโตเป็นรากแก้วของสังคม

     ขอบคุณมากครับคุณรุ้ง  เพียงแค่เห็นถ้อยคำสำนวน  ก็ดูราวกับว่าชูวิทย์ได้เห็นแววตาที่บ่งบอกความในได้เป็นอย่างดี

ส่วน "วันเด็ก"  ขอเปลี่ยนเป็น "วัยเด็ก" ครับ  ขอบคุณมากครั้งต่อไปจะพยายามพิมพ์ไม่ให้ผิดครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท