วันแรกของวันที่เหลือ

ปรัชญาเต๋าบอกว่า "คนเราไม่เคยคิดถึงตีนเมื่อรองเท้าไม่กัด" คนเรามักมองไม่เห็นของดีที่ตนมีอยู่จนเมื่อสูญเสียมันไปแล้ว ไม่เห็นคุณค่าของสองแขนจนกระทั่งมันอยู่ในเฝือก ไม่เห็นคุณค่าของงาน จนกระทั่งตกงาน บางที ทุกครั้งที่เรารู้สึกว่าโลกไม่มีความยุติธรรม ก่อนที่เราจะบ่น ลองมองตัวเราเองดูดี ๆ เราจะพบว่า เรามีอะไรดี ๆ หลายอย่างที่คนอื่นไม่มี เราสามารถทำ "หนึ่งวันเดียวกัน" ของเราให้มีความหมายได้ ก็ต่อเมื่อเราเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามี และใช้วันนี้ - วันแรกของวันที่เหลือ - อย่างคุ้มค่าที่สุด เพราะวันแรกของชีวิตที่เหลืออาจสั้นนัก และเราจะไม่มีทางรู้เลยว่า "วันแรกของวันที่เหลือ" อยู่สักกี่วัน

[นาย ไชยยงค์ คงตรีแก้ว]

วันที่มีความสุขที่สุด คือเมื่อวาน เพราะวันนี้นอนอยู่บนเตียงคนไข้

[ชูวิทย์ ศบอ.บางปะกง]

     ขอบคุณพี่ไชยยงค์  คงตรีแก้ว มากนะครับ  พี่มาไกลจากชุมพรเลยดีใจมากที่ได้เรียนรู้กับพี่ไชยยงค์  ถ้านอนอยู่บนเตียงคนไข้ก็ขอให้หายป่วยเร็ว ๆ แล้วกันนะครับ