เรื่องแปลก...แต่ก็ยังอยาก "ขอบคุณ"
Text : Ka-Poom
...........................................................................................
--------->ช่วงเช้าของวันแห่งการทำงาน
ดิฉันนั่งสะสางงาน...วิชาการที่โต๊ะทำงาน...น้องหนุ่ยเดินเข้ามา...บอกว่ามีเอกสารถึงพี่ปุ๋ม...
ว่าแล้วก็ยื่นซองเอกสารเล็กๆให้...
ก็เลยเปิดดู...เป็นเอกสารที่ส่งมาจาก rbc ministres (อาร์บีซี) เป็นหนังสือฉบับแนะนำ มานาประจำวัน
พร้อมหมายเลยสมาชิก...และเอกสารชี้แจงรายละเอียด...
ก็งง..งง...งง...ว่ามาได้อย่างไร...และตนเองก็ไม่เคยที่จะสมัครไป
....
ก็เลยกดโทรศัพท์ไป...ตามที่มีเบอร์โทรแจ้งไว้...จึงสอบถามไปว่า..--------->เราไม่เคยสมัครไปทำไมมีเอกสารมาได้..
ทางนั้น...ก็ตรวจสอบให้และยืนยันว่ามีการสมัครเข้ามาจริง...
ดิฉันก็เลยอึ้งไปค่ะ...เพราะข้อมูลนั้นถูกต้องทุกอย่าง..ตามที่เขาคีย์ข้อมูลให้...
ชื่อ-ที่อยู่...ก็เลยคิดว่า.."อืม...ที่อยู่และข้อมูลเรา...เราเปิดเผยไว้เอง"...โดยเฉพาะใน GotoKnow นี้..
ก็อาจมีผู้ที่ปรารถนาดี...สมัครให้...เพื่อที่อยากจะเผยแพร่สิ่งดีดีให้แก่เรา
แต่พอเสียงปลายสายถามมาว่า ดิฉันเป็นคริสเตียนหรือเปล่า...ดิฉันก็ตอบไปว่า "เป็นพุทธศาสนิกชนค่ะ"...
ทางปลายสายก็เงียบไป..และลังเลและถามดิฉันว่า แล้วยังอยากจะรับเอกสารต่อหรือเปล่า...
ดิฉันก็เลยแจ้งไปว่า..."ยินดีค่ะ..เพราะตนเองทำงานในส่วนบริการและการดูแลทางด้านจิตใจ.." โดยที่ไม่ได้เลือกว่าใครเป็นใคร..
ก็คิดว่า..อาจจะใช้ประโยชน์ได้บ้าง...
ทางปลายสาย...รู้สึกว่าจะดีใจ..หากฟังจากน้ำเสียงนะคะ..
อย่างไรก็ตาม...ก็ยังอยากขอบคุณ...--------->ผู้ที่ปรารถนาดีที่สมัครสมาชิกให้ดิฉัน...ขอบคุณ...และขอบคุณ
แม้ว่า...นั่นอาจจะไม่ได้ขออนุญาตเราก่อน...เพราะนี่จริงๆ แล้วก็กำลังถูกละเมิดสิทธิส่วนบุคคล...
แต่...เมื่อพิจารณาที่เจตนา...และตรวจสอบแล้ว..ก็น่าจะไม่มีเรื่องเสียหายใดใด..เกิดขึ้น...
ก็ขอน้อมรับความปรารถนาดีนั้น..ผ่านบันทึกนี้ คิดว่าท่านคงได้ผ่านเข้ามาอ่าน...
................................................................................................
ในช่วงบ่าย...
น้องอ้อม...นำโปสการ์ด...มาให้สามสี่ใบ...บอกว่ามีคนส่งมาให้
โห...ดีใจมาก...--------->จากเชียงใหม่
เป็นโปสการ์ดจาก "ร้านเล่า"...ซึ่งเป็นร้านโปรดของตนเองเลยล่ะ...
และมีความฝันว่า..สักวันจะทำร้านคล้ายแบบนี้...ซึ่งประทับใจร้านเดิมมาก
แต่เจ้าของโปสการ์ด..บอกเล่าให้ฟังว่า...เขาย้ายไปที่ใหม่แล้ว...จึงส่งภาพมาให้ดู
พร้อมข้อความดีดี...แห่งมิตรภาพมาฝาก...
คิดไปแล้ว..ก็ผิดนัด...หลายครั้ง...
--------->ครั้งแรกช่วงอะตอมปิดเทอม...แม่พาไปอยู่เชียงใหม่..และครอบครัวพี่สาวก็ตามไปทั้งบ้าน ยกเว้นเราเอง..
ก็นัดหมายว่า..จะไป..แต่ก็ไม่ได้ไป
--------->ผิดนัดครั้งสอง..จะไปออกค่าย...บริจาคเสื้อผ้าที่เมืองปายด้วย...ก็คลาดไปอีก
--------->พอครั้งที่สาม..ถูกชักชวนไปงานพืชสวนโลก...ก็แห้วอีก...
แหม...ต้องขอบอกล่ะค่ะ...ว่า "ขอบคุณ...ขอบคุณ...และขอโทษ ขอโทษ"...พี่อึ่งอ๊อบ...พี่สาวที่แสนดีเสมอ
ที่ต้องผิดนัดถึงสามครั้งสามครา...แต่นั่นก็ไม่ได้หมายถึงที่สุดสิ้นแห่งมิตรภาพ..นะคะ...
ตราบที่ยัง...มีลมแห่งชีวิต...ก็จะได้ร่วมเดินทางกันนะคะ...
โปรดเตรียมตัวเลยค่ะ...ว่าสักวันหนึ่ง...อาจมีสาวน้อยน่ารักๆ...หน้าใสๆ..สะพายเป้แบกกล้อง..ไปโผล่หน้าก็อาจเป็นได้...นะคะ
ขอบคุณสำหรับ "โปสการ์ด-ร้านเล่า"...มากนะคะ...
ถูกใจค่ะ
แหม...Y_* ยิ้มเขิลเลยค่ะ...คุณศิริ
ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะคะ...
แวะมาที...พร้อมหยอดคำหวานเชียว
อาจมีสักวัน...ได้โฉบไปแถวนั้น
(^_____^)
ตอนนี้ยิ้มหน้าบานเลยค่ะ
อิอิ
สวัสดีค่ะ...น้องไออุ่น
เงียบไปเลยนะ..ยังคิดถึงเสมอนะคะ
สักวันคงได้ไป...แต่ตอนนี้พี่กะปุ๋มไม่ได้เข้าไป capture ในทีมไตรภาคีแล้ว...แต่โลกยังกลมอยู่...สักวันอาจได้วนเวียนไปอีกนะคะ...
(^_________^)
พี่กะปุ๋ม
พี่กะปุ๋มคะ
ไม่ว่าหรอกค่ะ...ไออุ่น...แม้โลกกลม...แต่กรรมที่ต่อก่อมาใช้กันหมดแล้ว...ก็อาจไม่เจอหรือไม่สัมพันธ์กันอีกเลย...หากแต่ว่ายังใช้ไม่หมด...กรรม(การกระทำ)...ที่ผูกสัมพันธ์กันไว้..อาจเป็นสายใยให้ได้มาพบเจอกันอีก...ได้
(^___^)
พี่กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
กะปุ๋มรู้สึกขอบคุณ...ทุกๆคน...ที่"ให้"...และให้กันโดยไม่คาดหวังว่าจะได้รับการให้ตอบจากคนที่เราให้เขาไปหรือไม่...เพราะ "การให้" เช่นนี้ทำให้รู้สึกเบาสบายทั้งผู้ให้และผู้รับ.... ไม่อึดอัดทั้งคู่...เพราะบางครั้งผู้รับนั้น...อาจกำลังเป็นผู้ให้ได้อย่างไม่รู้ตัว...แต่เราบางคนที่เป็นผู้ให้นี่สิบางทีไม่รู้ตัวว่ากำลังได้รับ...อะไรจากผู้รับบ้าง....
จดหมายหรือโปสการ์ดทุกฉบับกะปุ๋มจะเก็บไว้หมดเลยค่ะ..แม้แต่ซองจดหมายยังเก็บไว้เลยค่ะ...
(^______^)
กะปุ๋ม