อัจฉริยะเป็นบาลี...อัศจรรย์เป็นสันสกฤต ...ในภาษาไทยมีใช้ทั้งสองศัพท์ เพียงแต่ความหมายในภาษาไทยแตกต่างกันเท่านั้น ... โดย อัจฉริยะ มักจะใช้เป็นคำวิเศษณ์ของคนที่มีความสามารถบางอย่างเหนือคนทั่วๆ ไป (หรือบางครั้งอาจใช้กับสัตว์อื่นๆ เช่น แมวอัจฉริยะ) ...อัศจรรย์ ใช้กับเหตุการณ์ทั่วไปที่ไม่ปรกติซึ่งนำมาซึ่งความพิศวงหรือแปลกใจของคนทั่วๆ ไป...
อัจฉริยะ ตามสำนวนไทยน่าจะหมายถึง ผู้ควรแก่การปรบมือให้ หรือ ผู้ควรแก่การยกนิ้วให้ ประมาณนี้ ....คำนี้ มาจาก อัจฉระ ซึ่งแปลว่า นิ้วมือ ผสมกับ อิยะ ปัจจัย แทนความหมายว่า ควร (อัจฉระ + อิยะ = อัจฉริยะ)
วจนัตถะ อจฺฉรานํ ปหรณํ อรหตีติ อจฺฉริโย ผู้ใดย่อมควรซึ่งการปรบมือ ดังนั้น ผู้นั้น ชื่อว่า อัจฉริยะ (ผู้ควรแก่การปรบมือ)
หมายเหตุ
อัจฉระ คำนี้แปลว่า นิ้วมือ .... การปรบนิ้วมือ ตามสำนวนไทยก็น่าจะหมายถึง การปรบมือให้ หรือการยกนิ้วให้ เพื่อยกย่องใครบางคนที่มีความสามารถเหนือคนทั่วๆ ไป
อัจฉรา คำนี้ แปลว่า นางอัปสร หรือนางฟ้า