วันเปิดค่าย ปนน. อาสาแนะแนว ครั้งที่ 52 ได้เขียนบันทึกไว้ที่ https://www.gotoknow.org/posts/704044     เรื่องราวก่อนเปิดค่ายก็ตื่นเต้น เมื่อเปิดค่ายแล้วก็ยิ่งสนุก เพราะมีเรื่องให้เรียนรู้ ตื่นเต้นกันรายวัน .....

ก่อนจะเดินทางไปค่ายก็ได้สอบถามน้อง ๆ ว่าประมาณการรายจ่ายอย่างไร เท่าใดจึงจะพอในการทำค่ายในครั้งนี้ .... แล้วมีรายรับมาเท่าไหร่ จะเพียงพอหรือไม่ หากไม่พอจะทำอย่างไร???? และก่อนค่ายเริ่มไม่กี่วัน ผมตัดสินใจสื่อสารถึงพี่น้องศิษย์เก่าชาว ปนน. เพื่อแจ้งข่าวการออกค่ายของน้อง ๆ ที่กำลังจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วัน ว่าขอร่วมระดมทุน บริจาคทุนทรัพย์เพื่อส่งเสริมสนับสนุนน้อง ๆ ไปทำค่าย เพื่อสานต่ออุดมการณ์ “เป็นดั่งพี่น้อง เพื่อนผอง และกำลังใจ” ตอนนี้ไซร้ต้องการกำลังทรัพย์มาสนับสนุน พี่ ๆ ก็ตอบรับ ส่งกำลังใจผ่านกำลังทรัพย์ไม่มาก ไม่บ่อย แต่ไม่หาย รวม ๆ ก็กว่า 16,000 บาท ไว้สำรองเผื่อน้อง ๆ ไม่พอใช้ในค่าย 

เรื่องระหว่างค่าย ก็มีเหตุการณ์ที่อาจเป็นผลสืบเนื่องมาบ้าง เช่น ได้รับโทรศัพท์จากรองประธานสภานักศึกษา มข. ว่ามีเรื่องร้องเรียนร้องทุกข์จากชาวค่ายว่ากิจกรรมบางอย่าง บางช่วงบางตอนอาจผิดไปจากวิถีของสังคมที่ต้องการความเท่าเทียม ผมก็ทำได้เพียง “รับฟัง” ไม่ได้แสดงทัศนะใดในครั้งนี้  เพราะต้องแสดงสถานะให้ชัดเจน 2 ประการ คือ ผมไม่ได้ประจำอยู่ที่ค่าย ในฐานะที่ปรึกษาชมรมก็มิอาจจะล่วงรู้หรือรับทราบใด ๆ และหากมีกระบวนที่จะนำไปสู่การแสวงหาข้อทเจจริงก็จำเป็นต้องเป็นไปตามกระบวนการ มีผู้ร้องทุกข์ ก็มีผู้ต้องหา .... จะไปต่ออย่างไร ก็คงต้องเข้าสู่กระบวนการสืบหาข้อเท็จจริง ตามวิถี  อีกประการผมอยู่ในสถานะที่ (คิดเอาเอง)ว่าไม่เหมาะที่จะแสดงความเห็นใด ๆ เพื่อหักล้างข้อเท็จ-จริง เพราะผมก็ดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาทั้ง 2 องค์กร อยู่ การจะแสดงความคิดความเห็นใด ๆ ไม่ว่าจะให้คุณหรือให้โทษ ก็เป็นการไม่เหมาะในฐานะที่ปรึกษาของทั้ง 2 องค์กร จึงกลับไปที่ให้เกียรติกระบวนการหาข้อเท็จจริง เพื่อเป็นการเรียนรู้ร่วมกัน

อีกเรื่องที่ได้รับแจ้งจากประธานชมรม ว่ามีพี่ ๆ นักศึกษาติดโควิด-19 ในค่าย จากการตรวจ ATK แล้วจะต้องทำอย่างไรต่อดี??? จึงได้ให้คำแนะนำในการจัดการวิกฤติโดยการมีส่วนร่วม เพราะเป็นบ่ายวันรองสุดท้ายก่อนจะปิดค่ายในสายของวันรุ่งขึ้น จึงแนะนำให้เรียกประชุมพี่ค่าย และคณะครู เพื่อหารือว่าจะดำเนินการอย่างไรต่อ? หยุดกิจกรรมค่าย หรือดำเนินการให้แล้วเสร็จภายใต้ข้อจำกัดและมาตรการแห่งสุขภาวะ????  ประธานชมรมจึงรายงานในเช้าวันปิดค่ายว่า “ได้ทำตามที่อาจารย์แนะนำว่าให้ประชุมพี่ค่ายร่วมกับคณะครู และท่าน ผอ.โรงเรียนก็มาร่วมประชุมด้วย ว่าดำเนินการค่ายต่อให้เสร็จตามแผน ส่วนพี่ ๆ ที่ติดโควิด-19 หรือมีภาวะเสี่ยงก็ให้ส่งกลับ มข. ก่อน”  .... แต่ผมลืมโทรแจ้งอาจารย์ครับ 55555 

ผมเคยถอดบทเรียนชีวิตนักกิจกรรมว่า “คิดเป็น พูดเป็น ทำเป็น  แก้ปัญหาได้” 

คิดเป็น หมายถึงการวางแผนอย่างรอบคอบ และพยายามให้ถึงที่สุดที่จะไม่ให้เกิดปัญหาระหว่างการทำกิจกรรม เพราะมีการเตรียมการ  วางแผน และซักซ้อมทำความเข้าใจร่วมกันเป็นอย่างดี

พูดเป็น คือการสื่อสารที่ดีระหว่างกัน พูดกันรู้เรื่อง ไปในแนวทางเดียวกัน และที่สำคัญคือคุยกันด้วยหลักเหตุและผล  ยอมรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่าง ไม่ใช่พวกมากลากไป  พูดภาษาชาวบ้านคือ พูดรู้เรื่อง คุยกันรู้ความ

ทำเป็น คือ การปฏิบัติหน้าที่ให้สำเร็จตามเป้าหมาย วัตถุประสงค์ และแผนที่วางไว้ .... แล้วถ้าไม่เป็นไปตามแผนละ

ก็มา “แก้ปัญหาได้” เวลาทำกิจกรรมเราไม่ได้อยากมีปัญหา ไม่ได้อยากแก้ปัญหา เพราะตั้งใจวางแผนแล้ว แต่เมื่ออยู่กับคนหมู่มาก กับการดำเนินการหลายวันต่อเนื่อง ก็ไม่พ้นที่จะต้องมีปัญหา เล็ก ๆ ไปถึงปัญหาใหญ่ ๆ  ที่จะต้องเผชิญและร่วมกันแก้ไขปัญหานั้น ๆ ... จงตั้งสติเพื่อแก้ปัญหาด้วยปัญญา เพราะปัญหานำมาซึ่งปัญญา