Text: kapoom
...........................................................
เมื่อวาน..หลังเลิกงานดิฉัน..พบว่ามีปลาอยู่เต็มกะละมัง..ในครัว..แต่ก็ไม่ได้ถามแม่ว่าจะมาทำอะไร เพราะเข้าใจว่าคงซื้อเตรียมไว้..ทำแป๊ะซะ..."ปลา"...ในวันปีใหม่...เพียงแต่แม่เล่าให้ฟังว่า ยายที่เข็นรถเข็นขายของสด แกมีปลาเยอะมากแม่ก็เลยเหมาแกหมด...
....
จนวันนี้ดิฉันเลิกงาน...กลับถึงบ้านเปลี่ยนเสื้อผ้า เตรียมตัวไปวิ่ง...ตามปกติ
------------> แม่บอกว่าพาแม่แวะตลาดด้วย..แม่จะไปซื้อไห..ดิฉันจึงสงสัยว่าแม่จะซื้อมาทำอะไร ท่านจึงได้บอกว่า "แม่จะทำปลาร้า"...เราได้ไหใบโตมาก..ดิฉันต้องแบกมาไว้ท้ายรถเอง เพราะเด็กในร้านกลับหมดแล้ว เหลือแต่เจ้าของร้านที่มีอายุไล่เลี่ยกับแม่...ซึ่งบอกกับแม่ว่า "อาจารย์ต้องแบกไห..เองนะ..เพราะที่ร้านไม่มีเด็กเลย"...สุดท้ายเด็กที่แบกไหนั้นก็คือ Ka-Poom นี่เอง..
พอไปถึงที่ริมชี้..ดิฉันแยกจากแม่..เพื่อไปวิ่งก่อน..
วันนี้ดีหน่อยว่าแม่มีเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันเดิน...ด้วยกันสามสี่คน
ดิฉันจึงแยกไปวิ่ง...ตามสภาพตนเองเสร็จแล้ว..จึงมาเดินร่วมกับกลุ่มของแม่
ทัน..พอที่จะได้ยินท่านๆ คุยกัน...ประเด็นการสนทนาวันนี้ คือ การทำปลาร้า...
ได้ยินคุณป้าท่านหนึ่งแนะนำแม่ว่า .."ต้องหมักปลาด้วยเกลือเยอะๆ และคลุกเกลือให้เข้าไปในเนื้อปลา ไม่งั้นปลาจะเน่า...และที่สำคัญ ต้องใช้มือคั้นตัวปลา ..."
แม่เริ่มมีอาการกังวล เพราะเป็นครั้งแรกที่ทำ..ดิฉันได้ยินแต่แม่บ่นว่า...
แม่ใช้ทัพพี...คลุกเกลือเข้ากับตัวปลา..เท่านั้นได้ยินแต่เสียง..ว่า "ไม่ด๊าย..ไม่ได้นะ..ถ้าทำอย่างนั้นปลาเน่าแน่ๆ..ต้องใช้มือนะคะ...ต้องใช้มือคลุกเกลือให้คลุกเคล้าเข้ากับเนื้อปลา...เค็มไม่ว่าแต่ขออย่าให้เน่า"...
"ต้องรีบกลับไปทำใหม่นะ...เดี๋ยวปลาจะเน่า..และต้องกด อัดเนื้อปลาให้แน่นนะ...เก็บไว้ในไหให้มิดชิด ไม่งั้นจะเป็นหนอนได้..."...
โห...กว่าจะเป็นปลาร้าได้..ดิฉันเห็นแววตาแม่กังวลเลยคะ...
แม่บอกว่า...วิ่งเสร็จพาแม่ไปซื้อเกลือเพิ่มหน่อยนะ..
------------> ว่าแล้ว...เราแวะไปตลาดอีกครั้ง...คราวนี้แม่ได้เกลือมาเป็นกระสอบเลยคะ...
เอาเป็นว่า...วันนี้ไปล้างรถ..พอตอนเย็นเอาไปบรรทุกไห และกระสอบเกลือเพื่อทำปลาร้าคะ..
จะคอยดูนะคะแม่...ว่า "ปลาร้าของแม่น่ะจะแซบแค่ไหน..."
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย Ka-Poom ใน ชีวิตและวิถีแห่งธรรม(ชาติ)
