หลอกอะไรก็ไม่ร้ายเท่า...หลอกตนเอง


เรา..มักหลอกตนเอง...เสมอ

Text : kapoom Photo : kapoom & web painaima.com 

..................................................... 

เราเคยสังเกตตนเองไหมว่า...เราโกรธหรือไม่พอใจ...ที่เราทราบว่า "มีใครบางคน" หลอกเรา..
-------------> การหลอกนั้นมีหลากหลาย...วิธีการหลอก หลอกให้หลง หลอกให้รัก หลอกให้ตายใจ...หลอกให้เชื่อ เชื่ออย่างสนิทใจ ... เชื่อในสิ่งที่เขาพูด เชื่อในสิ่งที่เขากระทำ ...แต่พอเวลาผ่านไป เรารู้ว่าสิ่งที่เราคิด หรือสิ่งที่เราเชื่อนั้น..."กลับไม่ใช่"...อย่างที่เขาบอก อย่างที่เขาพูด...อย่างที่เขากระทำ และเราก็จะรู้สึกโกรธ ต่อบุคคล หรือเหตุการณ์...ที่ทำให้เรารู้สึกว่าถูกหลอก...

หากแต่..เมื่อพิจารณาแล้ว..."อ้อ..จริงๆ แล้วไม่ได้ถูกคนอื่นหลอกหรอก...เราต่างหากที่หลอกตัวเอง...หากเราไม่หลอกตัวเอง เราก็จะมองเห็นความจริงตั้งแต่แรก...หากแต่ปัญญาเรามันเอียงไป หรืออาจทึบไป เกินกว่าที่จะพิจารณา เหตุแห่งความเป็นจริงได้...หากเราไม่หลอกตัวเรา..เราก็จะสามารถพิจารณาได้ว่า สิ่งที่บุคคลพูด กระทำนั้นเป็นจริงมาก น้อยเพียงไร...และความจริงเป็นเช่นไร..."

คือความเข้าใจ

หากเราเข้าใจได้เช่นนี้...เราก็จะหลุดจากการผูกกรรม..หรือการกระทำทั้งกาย วาจา ใจจากบุคคลนั้น...หากเรามัวแต่รู้สึกโกรธ...เกลียด ไม่พอใจ...ก็จะเกิดเป็นเรื่อง "ต่อ"...อารมณ์แห่งความผูกใจเจ็บต่อกัน...

.....
เรื่องนี้..ดิฉันเกิดการปิ๊งแว๊ป...เข้าโดยบังเอิญเมื่อได้ไปอ่านเจอ..."คำถาม"...ของสตรีท่านหนึ่ง..ที่ฝากถึงบุรุษชายท่านหนึ่ง..ถึงรอยแห่งอารมณ์ที่ผูกกัน ไม่ขาดจากกัน และเป็นการต่อยอดแห่งกรรม ซึ่งก็คือ การกระทำ...ที่ผ่านออกมาจากใจ ความรู้สึกนึกคิด.. ถึงได้ไม่หลุดออกไปจากกัน...

ทำให้นึกย้อน..ไปถึงเรื่อง "การหลอกตนเอง"...
ในปัจจุบัน เราพบว่า "คน"...ทุกวันนี้มีอาการหลอกตนเองมากขึ้น...หลอกตนไปตาม Ideal-Self นั่นก็คือ สิ่งที่ตนคิดอยากเป็น เช่น มองว่าเราเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ตามจิตนาการที่นึก ...โดยไม่สอดคล้องตาม Real-self หรือความเป็นจริงของเรา และพบว่า คนเริ่มมีอาการนี้มากขึ้น ด้วยเหตุปัจจัยหลายอย่างที่ถูกสภาวะ...แวดล้อม..แรงเหวี่ยงของสภาวะให้เกิด ให้เป็นไป...

ดังนั้น...มองไปทางไหน เราจึงพบแต่คนที่ทุกข์... มีแต่ความทุกข์..มีแต่ความโกรธ...มีแต่ความโมโห...มีแต่ความไม่พอใจ...มีแต่ความเศร้า รันทดใจ ก็เพราะเขาเหล่านี้ ไม่ได้มองอะไรตามสภาพจริงเลย..สภาพแห่งความเป็นจริง ว่า "อ้อ...เราเป็นเช่นนี้นะ ความเป็นจริงเราก็แค่นี้เองนะ..."

 

หมายเลขบันทึก: 69789เขียนเมื่อ 27 ธันวาคม 2006 22:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 12:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)

ถ้าเห็นสิ่งต่างๆ ตามความเป็นจริง เข้าใจความเป็นจริงนั้นคือสิ่งที่พุทธศาสนาเรียกว่าปัญญา    เมื่อใดที่สามารถฝึกตัวเองให้มองอะไรตามจริงได้ โดยไม่ให้เกิดอารมณ์ต่อสิ่งนั้นก่อนก็จะทำให้เราปฏิบัติต่อสิ่งนั้นได้ถูกต้อง  พูดง่ายแต่ทำยากครับ

ขำ ขำ อ่ะค่ะ ดร.กะปุ๋ม ^__*  โดนจริงๆนะคะเนี่ย...เพราะพี่หนิงก็หลอกตัวเองค่ะ   ขนาดตอนเริ่มรู้ว่าน้ำหนักตัวเกินนะ  กางเกงเริ่มคับนะ  ก็หลอกตัวเองมาตลอดอ่ะ  ว่าเรายังไม่อ้วนเท่าไหร่หรอก  ยังไม่ต้องลดก็ได้...จนตอนนี้  เฮ้อ...มันเกินไปมากๆ  มากจนควบคุมไม่ได้แล้วค่ะ

สวัสดีคะ...คุณหมอสาโรจน์...

กำลังจะเข้านอน..แต่ทันได้มาเห็นความเห็นที่ท่านทิ้งรอยไว้...

...

"สิ่งดีดี...หาได้มาง่ายไม่"...บางสิ่งบางอย่างเราต้องฝึกฝนไปจนชั่วชีวิต...บางอย่างก็อาจใช้เวลาไม่นาน...แต่ทุกสิ่งทุกอย่าง ก็ล้วนแล้วขึ้นอยู่กับความเพียร...และมุ่งมั่น ศรัทธาในความเชื่อในสิ่งที่ดีงาม...

....

บางครั้งบางครา..เราอาจท้อ...แต่เมื่อเราท้อ...เราหยุด เราก็เพลี่ยงพร้ำ..ต่อทาสแห่งอารมณ์ และความรู้สึก นึกคิดภายใน ... ที่เรามักเฝ้าเวียนปรุงแต่ง...หรือที่ว่ามัน "แซ่บ...เหลือเกิน"...แซบ..(อร่อย)...แต่ทรมาณแต่คนเราก็ยัง...อยากแซบ...จึงเป็นแซบแบบที่ทั้งทุกข์ทั้งแซบ...เราจึงยังวนๆ..อยู่อย่างที่เป็นอยู่อย่างนี้...

...

ปวดหัว นอน ไม่หลับ เครียด ทุกข์...ก็ไปหาหมอ..และก็ได้รับยาคลายเครียด...ดี..ชั่วคราว กลับเป็นอีก...ก็วนไปหาหมออีก...ชีวิตจึงวนๆ เวียนๆ...ไปตามวัฏจักรแห่งชีวิตที่ไม่เคยได้เลือกสิ่งดีดี...ให้แก่ตน...

....

และที่สำคัญ...ไม่มีอะไรได้มาอย่างง่ายดาย...หากไม่พยายาม...

(^_______^)

ขอบคุณนะคะที่แวะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้

กะปุ๋ม

สวัสดีคะ..พี่หนิง...

ขำขำ..เลยคะ...

กำลังตอบความเห็นคุณหมอสาโรจน์...ตีพิมพ์เสร็จมาเจอความเห็นพี่หนิง...ขำก๊ากเลยคะ...น่ารักมาก...

....

กะปุ๋มก็เป็นบ่อยคะ...อาการหลอกตนเอง...จึงพยายามฝึกและฝน...ให้ลับคมละเอียด...และพาตนเองออกมาจากการหลอกตนเองคะ...

...

อิอิ...อยากรู้มั๊ยคะว่า..หลอกตนเองเรื่องอะไร...

(^_____^)

มักหลอกตนเองคะ...ว่าหน้าเด็ก...555....

อารมณ์ขำขำ..ยามดึกคะ...

ไปนอนก่อนนะคะ....

Y__*

กะปุ๋ม

คนเหมือนสิ่งชีวิตทั่วๆไปที่เกิดมาก็เหมือนกับผ้าขาวที่ยังไม่แปดเปื้อน นานวันเข้าผ้าขาวเริ่มหมอง ทั้งที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ

เมื่อเอาไปเทียบกับคนอื่นที่ดีกว่า เริ่มเกิดอาการน้อยใจ เสียใจที่ไม่เหมือนเดิม เกิดความทุกข์ขึ้น ทำไมไม่เป็นอย่างเขานะ

หากเราคิดได้ว่า"ดีกว่า?แล้วไง เราเองก็ยังอยู่นี่?ไม่ได้หลุดออกจากสารบบเสียหน่อย เกิดความทุกข์แล้วทำให้เรารู้สึกดีขึ้นไหม" เราก็จะไม่เกิดการเปรียบเทียบที่ด้อยค่า

คุณเป็นอะไร ไม่สำคัญเท่า คุณทำอะไรลงไป

เพราะ"คุณ"คือสิ่งที่คุณทำ

 

 

 

 

เจริญพร จ้า

เข้ามาอ่านนะ อ่านๆ ไปก็คิดถึงตัวเองว่า เอ่...เรากะลังหลอกตัวเองอยู่หรือเปล่า (5 5 5)

อันที่จริง การหลอกตัวเอง น่าจะเป็นสิ่งที่เราต้องการให้เป็น ซึ่งสิ่งที่เราต้องการให้เป็นนี้ อาจเป็นโลกในอุดมคติ หรือตัวเองในอุดมคติ ..ประมาณนั้น

เคยอ่านแนวคิดนักจิตวิทยาฝรั่งมาคนหนึ่ง รู้สึกว่า นายมอเรอร์หรือไงนี้แหละไม่ค่อยแน่ใจ เค้าแบ่งการมองตัวเองไว้ ๓ ระดับ คือ ตัวเองที่เราเข้าใจ ตัวเองตามความเป็นจริง และ ตัวเองที่เราต้องการจะให้เป็น (อุดมคติ)

ประเด็นที่ที่ค่อนข้างสับสน ก็คือ ตัวเองที่เราเข้าใจ นี้แหละ เพราะบางคนอาจเข้าใจตัวเองใกล้เคียงกับความเป็นจริง บางคนก็อาจเข้าใจห่างไกลออกไป

ฝรั่งนายนี้บอกว่า ถ้าเราเข้าใจตัวเองใกล้เคียงกับตัวเองตามความเป็นจริงเพียงใด โอกาสที่เราจะเข้าใกล้หรือเข้าถึงตัวเองที่เราต้องให้เป็นก็จะมีมากขึ้นเพียงนั้น

ถามว่า ผู้หลอกตัวเอง คือ ผู้ที่เข้าใจตัวเองห่างไกลจากตัวเองตามความเป็นจริง หรือผู้ไม่ยอมรับตัวเองตามความเป็นจริง 5 5 5    

เจริญพร

ขอสวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าก่อนแล้วกันนะ..กะปุ๋ม

ปีใหม่จะไม่อยู่หลายวันค่ะไปปลีกวิเวกอยู่กับตัวเองสักสองสามวันที่ต่างจังหวัด

"ขอให้กะปุ๋มและครอบครัวมีความสุขมากๆค่ะ"

จากบันทึกสามสี่บันทึกที่ผ่านมาของกะปุ๋มหลายอันตรงกับใจหรือสิ่งที่ตัวเองก็กำลังคิดหรือเผชิญอยู่...การมีเวลาคิดทบทวนและใจที่นิ่งเพียงพอจะทำให้เราเห็นอะไรบางอย่างที่เมื่อก่อนเราอาจจะพยายามกดหรือเก็บไว้..อ่านแล้วได้ข้อคิดหรือแนวทางบางอย่างที่คงจะต้องฝึกหัดตัวเองเพิ่มเติมอีก..ปล.กะปุ๋มตอนนี้ใฝ่ธรรมะน่าดูเลยนะ

คุณทรัพย์ศิริคะ...

ขอบคุณมากนะคะที่มาต่อเติม...แนวคิดดีแห่งการแบ่งปันในทัศนะดังกล่าว....ดิฉันชอบที่คุณพูดจัง...ที่ว่า...

คุณเป็นอะไร ไม่สำคัญเท่า คุณทำอะไรลงไป

เพราะ"คุณ"คือสิ่งที่คุณทำ

.....

ขอบคุณนะคะที่มาแลกเปลี่ยน

(^_____^)

กะปุ๋ม

สวัสดีคะพี่ขวัญ...

กะปุ๋มใช้เวลาตรงนี้มานาน...นานแบบไม่ค่อยรู้ และตอนนี้มีหลายเรื่องที่รู้สึกว่าตกผลึก และก้าวหน้าในตนเอง...และคิดว่าพอนำมาแบ่งปันกันได้...อยากบันทึกเก็บไว้...เพื่อเป้นประโยชน์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง..

ซึ่งการเรียนรู้ของกะปุ๋ม...มักเรียนจากชีวิตของตนเอง..ภายในตนเอง...ตอนนี้โตมากขึ้น เกิดความเข้าใจมากขึ้น...ใน"ชีวิตและมนุษย์"...ความเข้าใจมากขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะเลยคะ...

....

ปีใหม่นี้...เป็นแรงใจให้นะคะ..ฝากกราบสวัสดีปีใหม่คุณแม่ด้วยนะคะ...

อนุโมทนาในความดี...ที่พึงคิดจะทำนะคะ...

(ขออนุญาตใช้ภาษาธรรมนะคะ...)

(^_____________^)

กะปุ๋ม

มาเยี่ยม...ใกล้ปีใหม่

เห็นจริงตามเสนอ...ครับ

อ่านแล้วผมเกิดมุมคิดเรื่องเงาของจิต...การหลอกเหมือนเงา...ไม่ใช่ตัวจริง...แต่เงาของจิตก็ทำให้เรามีจินตนาการไปได้หลายอย่างนะครับ...

ขอบคุณครับ 

นมัสการพระคุณเจ้า....

ขอบคุณนะคะ...ที่ท่านกรุณามาต่อเติม..ให้

สุดยอดของจิตวิทยา...คือ พุทธศาสนา...

ขอบคุณคะ...

(^_____^)

กะปุ๋ม

 

สวัสดีคะท่านอาจารย์ umi

กะปุ๋มชอบคำนี้มากเลยคะ..."เงาของจิต"...ที่มักวิ่งตามและหลอกหลอนให้เราหลง..ไปได้เสมอเลยคะ...หากเรารู้ไม่ทัน...เราก็ตกเป็นทาสของเงานี้...ไป...อย่างที่ไม่รู้ความจริง...ที่แท้จริง...

(^____^)

ขอบคุณนะคะที่แวะมา..

ขอให้อาจารย์และครอบครัวมีความสุขในปีใหม่นี้นะคะ...

กะปุ๋ม

แวะมาทักทายสาวน้อย..................มหัศจรรย์

                                             พี่หรอย

 

สวัสดีคะ...พี่หรอย..

เงียบหายไปเลยนะคะ...เห็นทีมไตรภาคีฯไปร่วมงานมหกรรม KM แห่งชาติในวันที่ 1-2 ธันวาคมที่ผ่าน ...แต่ไม่เห็นมีพี่หรอยกับน้องโบว์ไปร่วมด้วยเลยคะ...ตกลงตอนนี้ไม่ได้ทำหน้าที่คุณลิขิตให้ทีมแล้วเหรอคะ....

(^______^)

ปีใหม่นี้ขอให้พี่หรอยและครอบครัวมีความสุขนะคะ...

กะปุ๋ม

  • แวะมาสวัสดีปีใหม่และขอบคุณที่แวะไปทักทายครับผม

สวัสดียามเช้านะคะ..พี่แอ๊ด..

อากาศเย็นอย่าลืมใส่เสื้อหนาๆ...และจิบกาแฟอุ่นๆ นะคะ..

....

(^_____^)

ขอบคุณนะคะที่แวะมา...

กะปุ๋ม

เมื่อหลายวันก่อนเพิ่งมีเหตุการณ์ที่รู้สึกถูกหักอก แต่เมื่อเรียกสติกลับมา และใช้ปัญญาไตร่ตรอง ที่แท้ เราก็อกหัก เพราะ หลอกตัวเอง

อ่านบันทึกนี้ แล้วยิ่งทำให้เข้าใจมากขึ้นค่ะ  ขอบคุณค่ะ

เห็นหัวข้อแล้วสงสัย จึงแวะเข้ามาอ่าน

เอ...การหลอกกัน การหลอกตัวเอง มักเกิดกับการที่คนสองคนต้องการให้อีกฝ่ายสนใจตนเท่านั้นรึเปล่าน้า

นั่งนึกๆๆ เพราะความรัก ทุกคนอยากได้ อยากมี จึงต้องหลอกกันหรือเปล่านะ

คิดๆๆ คิดเรื่องคนอื่นๆ ก็ปวด Head คิดเรื่องตัวเองดีกว่า เราเคยหลอกตัวเองรึเปล่าน้า

ตอนนี้กำลังหลอกตัวเองว่า "เป็นคนไม่สวย แล้วยังผิวดำแทนขาวอีกตะหาก" อย่างงี้ต้องเลิกหลอกตัวเองได้แล้วเนอะ ฮ่าฮ่า

^_____^

สวัสดีปีใหม่คะ..อ.หมอปารมี

สติมา..ปัญญาเกิดคะ..
กะปุ๋มเพิ่งนั่งอ่าน.."วิธีบรรลุธรรม"..ของหลวงปู่มั่น..เมื่อสักครู่นี้เองคะ
ทำให้เข้าใจเรื่อง..การหลอกตนเอง...มากยิ่งขึ้นคะ
ขอบคุณอาจารย์นะคะ..ที่แวะมาทักทายคะ

(^_____^)

สวัสดีปีใหม่คะ..ที่นี่อีกครั้งนะคะแนน..

หากรู้ตัวว่า ได้"หลอกตน"..นั้นแล้ว..ย่อมดีแล้วนะ..
เมื่อรู้ว่าเรากำลังหลอกตัวเรา...เราก็ต้องให้ตัวเราได้รู้ความจริง..
ด้วยนะคะ...ว่า "อ้อ...ความจริงนั้นเป็นเช่นนี้เอง"...

(^_____^)

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท