เด็กสิบเอ็ดขวบ...กับการขโมยชุดชั้นใน
ช่วงนี้ดิฉันมี case ที่ได้ดูแลเป็นเด็กชายอายุสิบเอ็ดขวบ อาศัยอยู่กับบิดา มารดาเลี้ยง พี่สาว และย่าแก่ๆ...น้องเป็นเด็กเงียบๆ แต่พอคุ้นสักพักก็คุยจ้อ ถูกครอบครัวกล่าวหาว่ามีปัญหาทางจิต แอบขโมยชุดชั้นในของพี่ที่อยู่ข้างบ้าน มาซุกไว้ในบ้านของตนเอง ซึ่งแม่แท้ๆ ของเด็กรู้สึกเดือนร้อนมาก จึงพามาปรึกษา เพราะเกรงว่าจะมีความผิดปกติทางจิต
แต่เมื่อทดสอบและประเมินสภาพทางจิตแล้ว..พบว่าเด็กไม่ได้มีความผิดปกติใดใด แต่รับรู้ได้แต่เพียงว่าเด็กรู้สึกไม่มีความสุข ค่อนข้างเงียบเกินกว่าที่เด็กชายอายุสิบสองขวบจะเงียบได้
ลักษณะสำหรับ case รายนี้หากเราไม่ระวัง เราจะมุ่งเป้าไปประเด็นเรื่อง ขโมยชุดชั้นใน แต่เมื่อพิจารณาอย่างแท้จริงแล้ว เราจะพบว่า เด็กเป็นผู้ถูกกระทำ หรืออาจเรียกได้ว่าเป็นผลที่มาจากการกระทำในครอบครัว ที่มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น และเด็กไม่สามารถปรับตัวหรือเผชิญต่อการเปลี่ยนแปลงนั้นได้
ดิฉันมักจะพบว่า ผู้บำบัดหรือผู้ใกล้ชิดเมื่อเจอ case ลักษณะนี้ เราจะมุ่งไปแก้ปัญหาเฉพาะเรื่อง แต่เราลืมพิจารณาเหตุเกิดที่แท้จริง ซึ่งตามแนวทางแห่งการพิจารณานี้ ดิฉันได้มาจากการเรียนรู้เรื่องจิตและศาสนามา ผนวกกับองค์ความรู้ทางด้านจิตวิทยาเข้าด้วยกัน ทำให้มองเห็นถึงความแก้นแท้แห่ง..เหตุที่เกิดได้ละเอียดมากขึ้น
หนทางแก้ไขที่ดิฉันปฏิบัติต่อเด็ก คือ ...ความพยายามเรียกความสุขกลับคืนมาสู่วัยที่เหมาะสมของเขา และจากนั้นชี้ให้เขามองเห็นความผิด ความถูก จากพฤติกรรมที่เกิดขึ้น คาดว่า case รายนี้น่าจะใช้เวลาพอสมควร แต่อย่างน้อบวันนี้ตอนเลิกงาน ดิฉันมีนัดกับน้อง และเราใช้เวลาด้วยกันประมาณหนึ่งชั่วโมง สิ่งที่น่าชื่นใจ คือ น้องเขามีขนมมาฝากพี่กะปุ๋มด้วย น่ารักมากแม้จะเป็นขนมแบบเด็กๆ แต่นั่นก็คือความสุขที่น้องเขาอยากแบ่งปันให้...
ความเห็น (14)
น้องกะปุ๋ม...
- มีรูปใหม่แล้ว...สวย..น่ารักจังเลยค่ะ...ดูsexy ซะด้วยซี..
- ว้าววววว......
- แวะมาทักทายครับ
- แม้จะเป็นขนมแบบเด็กๆ แต่นั่นก็คือความสุขที่น้องเขาอยากแบ่งปันให้...(ประทับใจข้อความนี้ครับ) ฉายให้เห็นความละเอียดอ่อนของผู้เขียน
- เมื่อน้องกะปุ๋มใส่วิก......
- ขอเป็นกำลังใจให้คุณกะปุ๋มจูงมือใครหลายๆคน ออกจากโลกส่วนตัวในจินตนาการ มาอยู่ในโลกของความจริงอย่างมีความสุขให้ได้ครับ
สวัสดีคะคุณ Nongnew Student Ph.D. (IT)
แรกเริ่มเมื่อเราเจอเด็ก...หรือพบปัญหาทำนองนี้ในเด็ก อย่าเพิ่งลงโทษ หรือรีบแก้ไข ขอให้ใจเย็น และตั้งสติพิจารณา ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมเด็กจึงเป็นเช่นนี้
.....
จากนั้น...อธิบายให้เด็กได้เข้าใจว่าพฤติกรรมหรือการกระทำที่เกิดขึ้นนั้นไม่ถูกต้อง ไม่เหมาะสมที่จะทำ อธิบายด้วยความเข้าใจของเรา อย่าสอดแทรกเรื่องอารมณ์ ความคิด ความรู้สึก...หากแต่ให้อธิบายด้วยความมีเมตตา...
จากนั้นค่อยพิจารณาในปัญหาที่มันซับซ้อน...กว่านี้คะ
(^______^)
กะปุ๋ม
ว้าวๆๆ....พี่ติ๋วแอบ...มาแซว
ขอบคุณนะคะ....ภาพถ่ายสอดรับกับเทศกาลฤดูหนาวคะ....ชอบภาพนี้เพราะดูเป็นเด็กเซอร์ดีคะ..อิอิ....
(^_____^)
กะปุ๋ม
คุณแผ่นดิน...
ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมาและ...แอบสังเกตสิ่งเล็กๆ น้อยๆ...คือ ความสุขที่ได้รับการแบ่งปัน...
(^____^_
กะปุ๋ม
คุณไมโตคะ....
ไม่ได้ใส่วิกคะ...แต่สวมหมวกคะ
ประมาณเด็กแร๊บใส่นะคะ...คุณไมโตต้องไม่เคยแน่เลยใช่ไมคะ....เพราะผ่านวัยไปนานแล้ว....อิอิ (ขอแซวคืนบ้างนะคะ)
....
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเติมแรงใจที่ดีดีให้...
(^____^)
กะปุ๋ม
- แวะมาทักทายครับ
- รูปใหม่ดูวัยรุ่นดีนะครับ....อิอิ
- ขอบพระคุณมากครับ
อ้าว...พี่ยุทธ...
(^______^)...แวะมาชมกันนี่เอง...นึกว่าแวะมาทักเรื่องเด็กสิบเอ็ดขวบ..กับการขโมยชุดชั้นในเสียอีก...
...
แต่ชอบคะ...ชอบ...ชอบที่บอกว่า...ดูเป็นวัยรุ่นคะ...อิอิ
Y___*
ขอบคุณนะคะที่แวะมา
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ คุณกะปุ๋ม
ดิฉันมีปัญหาเรื่องลูกชายวัย 13 ปีอยากรบกวนปรึกษาค่ะ คือดิฉันพบปัญหาใหญ่ๆ ที่เกิดขึ้นกับลุกอยู่ 3 ข้อ
1 ชอบปีนห้องน้ำแอบดูน้าสาวอาบน้ำ (2 ตรั้งแล้ว)
2.ขโมยเงินแม่3,000บาทเพื่อไปซื้อเกมส์
3.ไม่สนใจเรื่องการเรียนเลยจะเล่นอย่างเดียว
ดิฉันกลุ้มใจกับพฤติกรรมของลูกมาก ไม่อยากให้เค้าโตขึ้นแล้วเป็นปัญหากับสังคมค่ะ
คุณกะปุ๋มช่วยแนะนำดิฉันได้มั้ยค่ะ ว่าจะแก้ไขยังไงดี
ขอบคุณค่ะ
กุ้ง
พรประเสริฐ หันดี
สวัสดีครับคุณกระปุ๋ม
ผมมีปัญหาอยากเรียนถามครับ คือตอนนี้ผมมีบุตรชายอายุ 6 ขวบ ซึ่งมีพัฒนาการช้าเนื่องจากสมองขาดออกซิเจนเมื่อนเด็กๆ แต่ก็ถือว่าไม่รุนแรง ประมาณเด็ก CP ปัญหาก็คือแกชอบขโมยชุดชั้นไนโดยเฉพาะเสื้อชั้นไนของแม่ และคนข้างบ้านมาซ่อนไว้ แล้วก็บ่อยครั้งเคยถามด้วยเหตุและผลก็ไม่ได้รับคำตอบ ถ้าจะอบรมสั่งสอนหรือตีก็สงสารลูก อยากรบกวนตำชี้แนะจากท่านหน่อยครับ
ขอบคุณมากครับ
จากเสริฐ ครับผม
สวัสดีค่ะอาจารย์กระปุ๋ม
ดิฉันก็กำลังทุกข์ใจกับปัญหานี้มากเลยค่ะ คือ ลูกติดสามีที่อยู่บ้านเดียวกันชอบขโมยชั้นใน ถุงน่อง รองเท้าส้นสูงของดิฉันไป จับได้หลายครั้งแล้ว แต่เพิ่งมายอมรับว่าเอาไปสำเร็จความใคร่นั่นเอง ดิฉันทำตัวและวางตัวไม่ถูกเลยค่ะ ชีวิตในบ้านก็อยู่ไปแบบจิตเปิด ๆ ปิด ๆ จิตตกมาก ๆ ก็อยากจะหย่ากับพ่อเค้าแล้วไปจากที่นี่ แต่สงสารสามีเพราะเค้าไม่ได้ทำอะไรผิด ไม่ทราบว่าอาจารย์ยังพอมีเวลาที่จะช่วยแนะนำหลังไมล์ดิฉันเอาบุญได้บ้างไหมค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
อดทนต่อความทุกข์ที่บีบคั้นและเมตตาเพื่อทำความเข้าใจเหตุแห่งการเกิดการกระทำของเขา...ค่ะ