ใครมาอ่านหน้านี้ ขอให้รู้ตัวเถิดว่าท่านได้ถูกศรรักปักอกเข้าแล้วดังฉึก!! แถมยังเป็นศรชนิดพิเศษ ที่ทรงพลังทำให้รักดังๆโพทะนาให้ใครๆรู้ทั่วกัน ท่านลองนึกดูสิว่า ถ้าเราเขียนบล็อกแล้วไม่มีคนมาอ่านมาวิจารณ์ กำลังใจลดวูบหดเหี่ยวลงในบัดเดี๋ยวนั้น! มันเหมือนกับเราไปยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนที่กำลังอึงคะนึง แต่ไม่มีใครสนใจและรู้จักเราเลย ทั้งๆที่อุตส่าห์โปรยยิ้มก็แล้ว สบตาก็แล้ว มันเป็นยังไงกันนี่
..บล็อกคนอื่นเปิดดู เขาทักทายกัน ส่งมิตรกระจิตมิตรกระใจกัน ถามสารทุกข์สุขดิบกัน ถ้อยทีถ้อยส่งความปรารถนาดีต่อกัน แนะนำให้ความเห็น อะไรที่ไม่ถูกไม่ควรก็มีผู้ติดตามมาเอาใจช่วย..
<p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> จากประสบการณ์ที่ผมเข้าบล็อกครั้งแรก ผมก็ตุ๊บๆต้อมๆว่า..ใครหนาจะเป็นคนเปิดประตูมาทักทายเป็นคนแรก เราจะจำและเก็บความประทับใจนั้นไว้อย่างแน่นเหนียวยิ่งกว่าทาด้วยกาวตราช้างเชียวแหละ </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> ท่านขจิต ครับท่าน </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> หลังจากนั้น ..ก็จะมีรายการ ”มาอีกแล้วครับท่าน” ท่านขจิตติดตามดูแลแนะนำป้อนความรู้ป้อนกำลังใจ แนะนำให้ใครต่อใครมารู้จัก สังคมชาวบล็อกนี้ช่างงดงามสุดยอดจริงๆ ตรงกับที่พระบอกไว้ “ความคุ้นเคยเป็นญาติอย่างยิ่ง” ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ </p> <p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal">เวลาผมรักใคร ผมไม่ต้องไปขอใบอนุญาตใคร ไปขอคำสั่งจากใคร แล้วผมจะหวงแหนความรักไว้ทำไมละครับ </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> ใครมาอ่านมาทักทาย ผมรักแหลกเลยนะบอกไว้ด้วย ของไม่ได้ซื้อได้หาเราจะบันยะบันยังไว้ทำไม ถ้ามีเวลาผมยังอออกจากสนามรัก ไปแอบเปิดอ่านบล็อกเพื่อฝากรักเชิงรุกเข้าไปอีก ยิ่งเข้าไปทักทายก็ยิ่งได้ความรู้ความคิดดีๆ ผมยังนึกเผื่อไปถึงคนที่ยังไม่เข้าบล็อก ทำยังไงหนาเข้าจะมีโอกาสมามีรักแรกพบอย่างผมบ้าง ผมจึงคิดโครงการอบรมเรื่องบล็อก ตอนนี้ศิษย์จากสำนักรุ่นแรกไปแพร่ความรักไปครึ่งทุ่งกุลาห้องไห้ไปแล้วละครับ รุ่นพี่สอนรุ่นน้อง ถ่ายเทความรักระหว่างกันอย่างสนุก </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> สังคมสมานฉันท์ สังคมแห่งการเรียนรู้ ไปต้องไปจัดประชุมสัมมนาในโรงแรมให้เสียงบประมาณหรอกนะครับ เราเริ่มจากตัวเราออกไปเจริญสัมพันธไมตรีกับคนอื่นก่อน เตรียมวีซ่าไว้ให้พร้อม นั่งหน้าจอเมื่อไหร่ก็พร้อมจะโบยบินไปทักทายใครต่อใครได้ทั้งโลก </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> รักผมแพร่กระจายไปทั่วโลก ตอนนี้มีชาวบล็อกอินเตอร์มาอ่านจากหลายประเทศ เช่น ฮ่องกง 68 ราย อเมริกา 12 ราย อังกฤษ 9 ราย ออสเตรเลีย 8 ราย เกาหลี 5 ราย ญี่ปุ่น 9 ราย แคนนาดา 2</p><p align="center"></p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal"> (คณะศึกษาศาสตร์ ม.ขอนแก่น มาเยี่ยมมหาชีวาลัยอีสาน)</p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ตอนนี้รักไร้พรมแดนแล้วนะครับ ก็ไม่แน่หรอกนะ อีกไม่นานอาจจะมีบล็อกมาจากดวงจันทร์ ดาวอังคาร หรือดาวพลูโต ก็ได้! </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">และต่อไปผมอาจจะแจกบัตรคิว.. </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">..ติ๊กต๊อกๆๆ หมายเลข..007 ขอเชิญมารับคิวรักได้แล้วค่ะ..</p> <p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">เรื่องหนึ่งที่เป็นการบ้านค้างใจ ก็คือพวกลูกๆหลานๆเราเข้าไปเล่นเน็ท เล่นเกมส์ หรือไม่ก็ไปดูเว็บที่ไม่เหมาะสม ทำอย่างไรนะเขาถึงจะมารักความรู้ รักความดีงาม รักโลก รักธรรมชาติ รักสังคม และรักในหลวง </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal"></p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">อ้อ! ถ้าจะรักในหลวงไม่ต้องอ้างว่าห่วงลูกหลานต่อท้ายก็ได้ รักและเทิดทูนสถาบันพระมหากษัตริย์ รัฐธรรมนูญ และศาสนา ขอให้รักจริงๆเถอะ สังคมไทยจะน่าอยู่กว่านี้มาก อย่าแกล้งรักให้ตายใจเลยนะคนดี</p> <p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center">เมื่อผมมีความรักออกมายมายเช่นนี้ ผมจะบริหารรักอย่างไรดีละครับ เรื่องให้ความรักไม่ห่วงหรอก แต่เวลาที่จะติดตามไปเยี่ยมยามถามข่าวรักนี้สิ ยังนึกไม่ออกบอกไม่ถูกว่าจะฝากรักให้สม่ำเสมอคงเส้นคงวาได้อย่างไร ภาษิตเก่าเขาว่าไว้ </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal" align="center"> “ใส่ลอบให้มั่นกู้ เจ้าชู้ต้องมั่นเกี้ยว” </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">แต่นี่ไม่ได้ใส่ลอบ แต่ใส่ความรักลงไปในบล็อก </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">จะกู้จะเกี้ยวกันอย่างไรละทีนี้ </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">นี่แหละหนาใครๆบอกว่า ความรักทำให้ตาบอด ก็ไม่เชื่อ !..</p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ศิราณีจ๋าอยู่ไหน ช่วยที </p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ผมตกหลุมรักของบล็อกจนปั่นป่วน</p><p style="text-justify: inter-ideograph; margin: 0cm 0cm 0pt; text-indent: 36pt; text-align: justify" class="MsoNormal">ปัญหาชะล่าใจ จะแก้อย่างไรครับท่าน!!</p>
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ใน KM ในมหาชีวาลัยอีสาน
คำสำคัญ (Tags)#พัฒนบูรณาการศาสตร์#มหาชีวาลัยอีสาน#vip#โรงเรียนบ้านเม็กดำ
หมายเลขบันทึก: 69140, เขียน: 24 Dec 2006 @ 19:39 (), แก้ไข: 06 Sep 2013 @ 17:42 (), สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการ, ความเห็น: 50, อ่าน: คลิก
เรียน ท่านครูบาครับ
ปกติมาอ่านบันทึกท่านทุกบันทึก แลได้เพิ่มลงใน Planet ของผม แล้ว แต่ทุกคร้งที่อ่านไม่ได้ลิขิตครับ
วันนี้จึงขอถือโอกาส แสดงตัว เพราะคิดว่า จะได้รับรักจากครูบาครับ