นิทาน 5 เรื่อง

นิทาน 5 เรื่องนายอานนท์ ภาคมาลี หมออนามัย (คนหาปลา ข้าราชการบำนาญ)“อยู่มาจนแก่แล้ว” กับนิทาน 5 เรื่องที่มีแง่ดีๆให้คิดเรื่องที่ 1 เด็กตัวน้อยๆคุยกับแม่ว่า : แม่ครับ วันนี้แม่สวยจังเลยแม่ถามกลับว่า : ทำไมล่ะลูกตอบว่า : ก็วันนี้ไม่ได้มีอารมณ์เสียเลยนิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความสวยนั้น ทำได้ง่ายมาก แค่ไม่โกรธก็สวยแล้วอยู่จนแก่แล้วควรจะรู้ว่า การไม่เที่ยวโกรธใคร คือเคล็ดลับของความสวยงามเรื่องที่ 2มีคนสองคนทะเลาะกัน คนหนึ่งบอกว่า 3 x 8 เท่ากับ 24 อีคนบอกว่า 3 x 8 เท่ากับ 21เถียงอยู่ทั้งวัน เลยไปฟ้องบัณฑิตบัณฑิตฟังแล้วพิพากษาว่า : เอาคนที่บอกว่า 3 x 8 เท่ากับ 24 ไปเฆี่ยน 20 ทีคนที่ตอบ 24 สวนกลับ อย่างไม่พอใจว่า : เห็นเขาชัดๆว่าเขาโง่แล้วทำไมมาลงโทษผมล่ะครับ บัณฑิตตอบว่า : แกไปเถียงกับคนที่คิดว่า 3 X 8 เท่ากับ 21 ทั้งวัน ไม่ใช่คนโง่หรอกเหรอ ไม่เฆี่ยนแกจะให้ไปเฆี่ยนใครนิทานเรื่องนี้สอนว่า การไปโต้เถียงกับคนที่ไม่มีเหตุผล คนที่บาดเจ็บ คือ ตัวเรา ถึงเราจะมี 10 ปาก ไม่มีทางเถียงชนะ คนพูเหลวไหล 1 ปาก*อยู่มาจนแก่แล้วควรจำไว้ อย่าไปถือสา คนไร้สาระ อย่าไปคละเคล้ากับเรื่องเหลวไหลเรื่องที่ 3หลวงตาถาทว่า : เธอคิดว่า ทองเม็ดหนึ่งดี กว่า หรือว่า ดินกองหนึ่งดีกว่าศิษย์ตอบว่า : ทองย่อมดีกว่าอยู่แล้วหลวงตายิ้มแล้วถาม : แล้วถ้าเธอเป็นเมล็ดพันธุ์พืชเธอจะเลือกอะไรข้อคิด ในโลกนี้ไม่มีอะไรดีกว่าหรือแย่กว่า สิ่งที่ดีคือสิ่งที่เหมาะสมกับกับเรา*อายุมากแล้ว ต้องเลือกตามความเหมาะสมเรื่องที่ 4นกแก้วในกรง ปรารภกับอีกาว่า : นกที่อยู่ภายนอก ช่างมีอิสระเสียจริงนะ นกแก้วอิจฉาเสรีภาพของอีกา ส่วนอีกาอยากอยู่อย่างสะดวกสบายเหมือนนกแก้ว แล้วทั้งสองก็แลกสถานะกัน อีกาได้รับความสะดวกสบาย แต่เจ้าของไม่ชอบ สุดท้ายก็อดตาย นกแก้วได้รับเสรีภาพ แต่เคยอยู่กินอย่างสุขสบาย จึงไม่สามารถอยู่รอด โดยลำพัง สุดท้ายก็หิวตายนิทานเรื่องนี้สอนว่า อย่างอิจฉาความสุขของผู้อื่น สิ่งนั้นอาจจะไม่เหมาะกับตัวเรา*เมื่อแก่ตัวลง อย่าเอาตัวเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น มีความสุขตามสภาพของเราเองนั่นแหละคือดีทีสุดเรื่องที่ 5ครูถามนักเรียนว่า : อยากต้มน้ำกาหนึ่ง ตาฟืนเหลือแค่ครึ่งเดียว ควรจะทำอย่างไรดีนักเรียนตอบว่า : ให้รีบไปหาฟืนเพิ่ม ไปยืมเขาก็ได้ ไปซื้อก็ได้ครับครูพูดว่า : ทำไมไม่เทน้ำทิ้งไปครึ่งการเสียล่ะนิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ไม่มีอะไรที่จะสมปรารถนาเราได้ทั้งหมด การยอมเสียไปบ้าง ก็เป็นการได้มาเช่นกัน*เมื่ออายุมากขึ้น แรงกายแรงสมองก็จำกัด เมื่อสละไปบ้าง ก็ยังได้รับความสุขตามสภาพ เพราะ “ไม่มีอะไร….อยู่กับเราได้ตลอด ทั้งความทุกข์ ความสุข สำคัญคือต้องอยู่อย่างเข้าใจมัน” สอนได้ดีมาก นิทาน 5 เรื่อง เพื่อนส่งมา นั่งอ่านแล้วอยากแบ่งปันเพื่อนๆ